A major point in Steiner’s pedagogi

A major point in Steiner’s pedagogical teaching was that Waldorf education, contrary to the traditional school system of his time, was not about “head-learning” but about “limb-learning” (Steiner, 1980). The emphasis in Waldorf education on experience, the senses, and the concern for children as embodied beings, engaging with the material world, reveals a family resemblance to the ideas of pragmatist philosophers such as John Dewey (1902 & 1938), who also emphasised the importance, richness, and value of experience as a source of knowledge. Drawing on and refining Dewey, Richard Shusterman (2008 & 2012) has recently introduced a new philosophical subdiscipline devoted to thinking through the body: “somaesthetics,” a concept that seems to come very close to Steiner’s “limb-learning.” According to Steiner, learning consists of an element of will, which is closely tied to the body and the senses, as well as of emotion and cognition

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดสำคัญในการสอนสอนของสไตเนอร์คือ การศึกษาวอลดอร์ฟ ขัดกับระบบของโรงเรียนดั้งเดิมเวลาของเขา ว่าไม่เกี่ยวกับ "การ เรียนหัว" แต่เกี่ยวกับ "กิ่งการเรียนรู้" (Steiner, 1980) เน้นการศึกษาวอลดอร์ฟประสบการณ์ ความรู้สึก และห่วงใยเด็กเป็น embodied เทพ กับโลกวัสดุ เผยครอบครัวคล้ายคลึงกับแนวคิดของนักปรัชญา pragmatist เช่น John Dewey (1902 และ 1938), ที่ยังเน้นความสำคัญ ความร่ำรวย และค่าประสบการณ์เป็นแหล่งความรู้ วาด และกลั่น Dewey ริชาร์ด Shusterman (2008 และ 2012) เมื่อเร็ว ๆ นี้แนะนำ subdiscipline ปรัชญาใหม่เพื่อรองรับการคิดผ่านร่างกาย: "somaesthetics แนวคิดที่ดูเหมือนว่าจะมากใกล้กับ Steiner ของ"กิ่งการเรียนรู้ " ตามสไตเนอร์ การเรียนรู้ประกอบด้วยองค์ประกอบ ของ จะ ซึ่งเป็นอย่างใกล้ชิดกับร่างกายและจิตใจ เช่นเดียว กับอารมณ์และความรู้ความเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดสำคัญในการเรียนการสอนการเรียนการสอนสทิก็คือว่าการศึกษาวอลดอร์ตรงกันข้ามกับระบบโรงเรียนแบบดั้งเดิมของเวลาที่เขาไม่ได้เกี่ยวกับ "หัวการเรียนรู้" แต่เกี่ยวกับ "ขาการเรียนรู้" (สทิ 1980) เน้นในการศึกษาวอลดอร์กับประสบการณ์ความรู้สึกและความกังวลสำหรับเด็กเป็นสิ่งมีชีวิตเป็นตัวเป็นตนมีส่วนร่วมกับโลกของวัสดุเผยให้เห็นความคล้ายคลึงครอบครัวกับความคิดของนักปรัชญานักปฏิบัติเช่นจอห์นดิวอี้ (1902 และ 1938) ที่ยังเน้นที่ ความสำคัญความร่ำรวยและความคุ้มค่าของการเป็นแหล่งที่มาของความรู้ การวาดภาพบนและการกลั่นดิวอี้, ริชาร์ด Shusterman (2008 และ 2012) ได้เปิดตัวเมื่อเร็ว ๆ นี้ subdiscipline ปรัชญาใหม่ทุ่มเทให้กับการคิดผ่านร่างกาย ". ขาการเรียนรู้" "somaesthetics" แนวคิดที่ดูเหมือนว่าจะมามากใกล้เคียงกับสทิตามที่ทิ การเรียนรู้ประกอบด้วยองค์ประกอบของจะซึ่งจะเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับร่างกายและความรู้สึกเช่นเดียวกับของอารมณ์ความรู้สึกและความรู้