As mentioned, Buddhism was more foc

As mentioned, Buddhism was more focused on the individual self (meditation, reaching enlightenment, studying the way the mind works, etc.), whereas Chinese culture put more emphasis on the family and community.

Chinese culture was oriented towards living a harmonious life, not asceticism (such as fasting and meditating in the forest) as it was revered in India.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังกล่าว พระพุทธศาสนาถูกมากกว่าเน้นแต่ละด้วยตนเอง (การทำสมาธิ การเข้าถึงธรรม ศึกษาวิธีการทำงานของจิตใจ เป็นต้น), ใน ขณะที่วัฒนธรรมจีนทำให้ความสำคัญกับครอบครัวและชุมชนวัฒนธรรมจีนได้มุ่งเน้นไปทางชีวิตชีวิตสามัคคี ไม่ดุน (เช่นถือศีลอด และ meditating ในป่า) มีสักการะอยู่ในอินเดีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่กล่าวถึงพระพุทธศาสนาเป็นเน้นมากขึ้นในตัวเองของแต่ละบุคคล (การทำสมาธิถึงการตรัสรู้ศึกษาวิธีการทำงานของจิตใจ ฯลฯ ) ในขณะที่วัฒนธรรมจีนให้ความสำคัญกับครอบครัวและชุมชน. วัฒนธรรมจีนได้เน้นไปที่การใช้ชีวิตที่มีความสามัคคี ไม่บำเพ็ญตบะ (เช่นการอดอาหารและการนั่งสมาธิในป่า) ในขณะที่มันเป็นที่เคารพในอินเดีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังกล่าว พระพุทธศาสนาถูกเน้นมากขึ้นในตัวเองแต่ละ ( สมาธิ เข้าถึงธรรม ศึกษาวิธีคิดงาน ฯลฯ ) ส่วนวัฒนธรรมจีนให้ความสำคัญต่อครอบครัวและชุมชน วัฒนธรรมจีน

เป็นเชิงต่อชีวิตที่กลมกลืนกัน ไม่ใช่การใช้ชีวิตสันโดษ ( เช่น อดอาหาร และนั่งสมาธิในป่า ) มันคือการเคารพในอินเดีย .