RESULTSIn total, 181 persons with c

RESULTS
In total, 181 persons with clinical OA of the knee were pre-screened during the recruitment period. Of these, 122 were
disqualified and 23 were not interested in participation (fig 1). The reasons for disqualification were lack of knee OA on radiographs or unilateral OA (28%), severe health problems (22%), previous knee trauma or operation (19%), age less than 50 or over 70 years (10%), other rheumatologic diseases (5%), regular training (8%), previous gastric ulcer (4%), or intolerance/allergy toward glucosamine or ibuprofen (4%). Thirty-six patients underwent randomization; of those, 35 completed the study (see fig 1). One patient belonging to the ibuprofen group withdrew after 4 weeks of training for reasons not related to the study.
The groups did not differ in subject characteristics (table 1). Most participants were physically active on a light to moderate level at baseline (bicycling or walking), but none of them trained regularly (attended exercise classes more than once a week) or performed strength training before inclusion in the present study. Patients were weight stable throughout the study period (pre-training body weight, 80.8_2.6kg; post-training body weight, 80.5 ± 2.7kg), and the mean training adherence was 95% ± 2%. There was no difference between the groups with regard to exercise adherence (P >0.05). None of the patients reported side effects of the medical treatment or the exercise in the intervention period. The blood samples analyzed for ibuprofen revealed that all patients in the ibuprofen group took their medication as instructed, whereas none from the 2 other subject groups had any indication of ibuprofen consumption during the project (data not shown). Three patients (2 treated with placebo and 1 with ibuprofen) used
tramadol for a short period (0.05) (table 2). After the training period, muscle CSA increased significantly at the 20-cm site in the glucosamine group (95% CI, 36.16– 459.84; P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์รวม OA คลินิกของเข่า 181 คนได้ตรวจสอบล่วงหน้าช่วงสรรหาบุคลากร เหล่านี้ ได้ 122เกณฑ์ และ 23 ถูกไม่สนใจมีส่วนร่วม (ฟิก 1) สาเหตุหลังจากนั้นได้ขาดเข่า OA radiographs หรือฝ่าย OA (28%), ปัญหาสุขภาพรุนแรง (22%), บาดเจ็บเข่าก่อนหน้านี้ หรือการดำเนินงาน (19%), อายุน้อยกว่า 50 หรือเกิน 70 ปี (10%), โรค rheumatologic (5%), การฝึกอบรมปกติ (8%), เข้า ๆ gastric ก่อนหน้า (4%), หรืออื่น ๆ intolerance/แพ้ glucosamine หรือไอบูโปรเฟน (4%) สามสิบหกผู้ป่วยรับการ randomization , 35 เสร็จการศึกษา (ดูฟิก 1) หนึ่งผู้ป่วยอยู่ในกลุ่มไอบูโปรเฟนต้องถอนหลังจาก 4 สัปดาห์การฝึกสาเหตุไม่เกี่ยวข้องกับการศึกษา กลุ่มได้ไม่แตกต่างในเรื่องลักษณะ (ตาราง 1) ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่ถูกใช้งานจริงบนไฟระดับปานกลางที่พื้นฐาน (เกาะ หรือเดิน), แต่ไม่ได้รับการฝึกอบรมอย่างสม่ำเสมอ (ออกกำลังกายการเข้าร่วมชั้นเรียนมากกว่าหนึ่งครั้งต่อสัปดาห์) หรือทำการฝึกความแข็งแรงก่อนที่จะรวมในการศึกษาปัจจุบัน ผู้ป่วยมีน้ำหนักมั่นคงตลอดระยะเวลาการศึกษา (ก่อนฝึกอบรมน้ำหนัก 80.8_2.6kg ฝึกอบรมหลังน้ำหนัก 80.5 ± 2.7 kg), และติดฝึกอบรมเฉลี่ย 95% ± 2% มีไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มตามติดการออกกำลังกาย (P > 0.05) ผู้ป่วยไม่มีรายงานผลข้างเคียงของการรักษาทางการแพทย์หรือการออกกำลังกายในการแทรกแซง ตัวอย่างเลือดที่วิเคราะห์สำหรับไอบูโปรเฟนเปิดเผยว่า ผู้ป่วยทั้งหมดในกลุ่มไอบูโปรเฟนเอายาของพวกเขาตามที่แนะนำ ในขณะที่ไม่มีจาก 2 เรื่องที่กลุ่มอื่นมีข้อบ่งชี้ใด ๆ ปริมาณการใช้ไอบูโปรเฟนระหว่างโครงการ (ข้อมูลไม่แสดง) ใช้สามผู้ป่วย (2 รับยาหลอกและ 1 กับไอบูโปรเฟน)ทรามาดอลในระยะสั้น ๆ (< 5d) ช่วงแทรกแซง นอกจากนี้ 2 ท่านได้รับการรักษา ด้วยการฝังเข็ม (ทั้งสองอย่างถือว่าไอบูโปรเฟน) ขาทั้งสองได้ทดสอบ ยกเว้นสุ่มตรวจชิ้นเนื้อ ซึ่งดำเนินในเลกที่ 1 เหตุผลจริยธรรม เนื่องจากวิเคราะห์พารามิเตอร์แสดงให้เห็นผลลัพธ์ที่คล้ายกันสำหรับขา 2 ผลลัพธ์ต่อไปนี้จะขึ้นอยู่บนขาซ้ายเท่านั้นตั้งเหลวกล้ามเนื้อ quadricepsบริเวณกล้ามเนื้อเหลว (CSA), ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มได้เห็น (พื้นฐานการ 12 wk) , ในเว็บไซต์10 เซนติเมตรหรือ 20 ซม.ด้านบนราบสูงกระดูกแข้งด้านข้าง (P > 0.05) (ตาราง 2) หลังจากรอบระยะเวลาการฝึกอบรม CSA กล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเว็บไซต์ 20 ซม.ในกลุ่ม glucosamine (95% CI, 36.16-459.84 P < 0.05), ในกลุ่มไอบูโปรเฟน (95% CI, 109.34 – 528.86 P < 0.01), และ ในกลุ่มยาหลอก (95% CI, 116.66 – 397.52 P < 0.01) กล้ามเนื้อ CSA มีแนวโน้มเพิ่มไซต์ 10 ซม.ในกลุ่มทั้งหมด (P≤0.06)แรง Quadriceps วาดสามมิติ และแบบไดนามิกหนึ่งผู้ป่วยจากกลุ่มไอบูโปรเฟนถูกแยกออกจากการวิเคราะห์ผลการวาดสามมิติเนื่องจาก countermovement เห็นก่อนหดตัว เมื่อเปรียบเทียบกับการเปลี่ยนแปลงที่พบในกลุ่มยาหลอกหลังจากฝึกอบรม เราพบว่า กลุ่มไอบูโปรเฟนเพิ่มแรงวาดสามมิติสูงสุดโดยการเติม 0.22 Nm/kg (95% CI, 0.01 – 0.42 P = 0.04), ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อหลุดโลกสูงสุด โดย Nm 0.38 kg (95% CI, 0.05 – 0.70P =. 02), และการทำงานของกล้ามเนื้อนอกรีต โดย 0.27 J/kg (95% CI, 0.01 – 0.53 P = 0.04) นอกจากนี้ ไอบูโปรเฟนที่รวมกับการฝึกอบรมมีแนวโน้มเพื่อ เพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ concentric สูงสุด โดยการเพิ่ม 0.14 Nm/kg (95% CI, –0.01 ถึง 0.29 P = 0.06), และงาน concentric โดย J 0.18 กก.เมื่อเทียบกับยาหลอก (95% CI, –0.004 ถึง 0.36P = 0.06) Glucosamine รวมกับการฝึกอบรมทำงานกล้ามเนื้อ concentric สูงสุดเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ โดยการเพิ่มเติม 0.24 J/kg (95% CI, 0.06 –0.42 P = 0.01), และมีแนวโน้มที่จะ เพิ่มความแข็งแรงสูงสุดที่วาดสามมิติ โดยการเติม 0.18 Nm/กก. (95% CI, –0.17 กับ 0.37 P = 0.07) เมื่อเปรียบเทียบกับการเปลี่ยนแปลงที่พบในยาหลอกการจัดกลุ่ม (ดูตาราง 2)5 ซ้ำแบบไดนามิก Quadriceps สูงสุดความแข็งแรงกลุ่มทั้งหมดกำลัง 5 RM ที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.01-0.001) ในขา และเข่าการออกกำลังกายต่อ ความแตกต่างระหว่างกลุ่มไม่เปลี่ยนแปลงความแรง 5 RM สุภัค ในกดขา หรือ ในนามสกุลเข่า (P > 0.05) (ดูตาราง 2)พลังกล้ามเนื้อขาสูงสุดส่วนขยายอำนาจเพิ่มขึ้นในกลุ่ม glucosamine (95% CI, 0 .04 –0.49 P < 0.05) และ ในกลุ่มไอบูโปรเฟน (95% CI, 0.01 – 0.52 P < 0.05) ด้วยการฝึกอบรม แต่ไม่ได้อยู่ ในกลุ่มยาหลอก ได้สังเกตความแตกต่างระหว่างกลุ่มไม่เปลี่ยนแปลงในอำนาจขยายขาสูงสุด (P > 0.05) (ตารางที่ 3)ประสิทธิภาพการทำงานมีไม่มีความแตกต่างในการปรับปรุงในทักษะ 3functional หลัง 12 สัปดาห์ของการฝึกอบรม (P > 0.05) (ดูตาราง 3) เดินเป็นความเร็วที่เพิ่มขึ้นในกลุ่มไอบูโปรเฟน (95% CI, 0.09 –1.44 P < 0.05) และ ในกลุ่มยาหลอก (95% CI, 0.66 –1.52 P < 0.001), แต่ไม่ใช่ ในกลุ่ม glucosamine (P = 0.07) นอกจากนี้ ความแตกต่างไม่ได้สังเกตระหว่างกลุ่มประสิทธิภาพปีนบันได (P > 0.05), ซึ่งขึ้น (เวลาลดลง) อย่างมีนัยสำคัญในกลุ่ม glucosamine (95% CI, 0.40 – 0.91 P < 0.001), แต่ไม่ใช่ ในกลุ่มอื่น ๆ ในที่สุด การนั่งการยืนทดสอบขึ้นในกลุ่มไอบูโปรเฟน (95% CI, 1.91-5.91P≤0.01) และ ในกลุ่มยาหลอก (95% CI, 0.01 – 4.67 P < 0.05), แต่ไม่ใช่ ในกลุ่ม glucosamine (P = 0.07) (ดูตาราง 3)ความเจ็บปวดและทำคะแนนเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มยาหลอก ผู้ป่วยจากกลุ่ม glucosamine และไอบูโปรเฟนรายงานอาการปวดน้อยลงในระหว่างการทดสอบ KinCom แทรกแซงหลัง ในกลุ่ม glucosamine อาการปวดลดลง 0.79 VAS จุดเมื่อเทียบกับยาหลอก (95% CI, 0.24 –1.33 P≤ 0.01), และในกลุ่มไอบูโปรเฟน เราสังเกตอาการปวดลดลง 0.82 VAS จุดเมื่อเทียบกับยาหลอก (95% CI, 0.23 – 1.42 P≤.01) (ดูตาราง 3) เปลี่ยนแปลงคะแนนแต่ก็ไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มหลังจากการฝึกอบรม (ข้อมูลไม่แสดง)ดาวเทียมเซลล์เปลี่ยนแปลงหมายเลขดาวเทียมเซลล์ได้ไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่ม (P > 0.05) (ดูตาราง 3) หมายเลขดาวเทียมเซลล์เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่ม glucosamine (95% CI, –0.04 กับ –0.02P < 0.01) และ ในกลุ่มยาหลอก (95% CI, –0.04 กับ –0.01P < 0.05), แต่ไม่ใช่ ในกลุ่มไอบูโปรเฟน (P = 0.13)เครื่องหมายของเลือดไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มพบการเปลี่ยนแปลงในระดับรวมหรือ CRP (P > 0.05) (ดูตาราง 3) Glucosamine ที่และกลุ่มยาหลอก ลดระดับไขมันรวมสุภัค (P < 0.05), แต่ไม่ใช่ ในกลุ่มไอบูโปรเฟน (P > 0.05) (ดูตาราง 3) ซีรั่ม creatinine และอัลคาไลน์ฟอสฟาเตสระดับยังคง unaltered ทั้งหมด 3 กลุ่ม (ข้อมูลไม่แสดง) สัมประสิทธิ์ความแปรปรวนต่ำกว่า 2.2% ในทั้งหมดเลือดเครื่องวิเคราะห์ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล
ทั้งหมด 181 คนโอคลินิกของหัวเข่าที่ได้รับการคัดกรองก่อนในช่วงระยะเวลาการรับสมัคร ของเหล่านี้ 122 ถูก
ตัดสิทธิและ 23 ไม่ได้ให้ความสนใจในการมีส่วนร่วม (รูปที่ 1) สาเหตุของการถูกตัดสิทธิขาดของโอเอเข่าในภาพรังสีหรือโอฝ่ายเดียว (28%), ปัญหาสุขภาพที่รุนแรง (22%), การบาดเจ็บที่หัวเข่าก่อนหน้านี้หรือการดำเนินงาน (19%), อายุน้อยกว่า 50 หรือกว่า 70 ปี (10%), โรคอื่น ๆ rheumatologic (5%), การฝึกอบรมปกติ (8%), แผลในกระเพาะอาหารก่อนหน้า (4%) หรือแพ้ / แพ้กลูโคซาหรือ ibuprofen (4%) ผู้ป่วยที่สามสิบหกการสุ่ม; ของผู้ที่ 35 เสร็จสิ้นการศึกษา (ดูรูปที่ 1) ผู้ป่วยรายหนึ่งที่เป็นของกลุ่ม ibuprofen ถอยหลัง 4 สัปดาห์ของการฝึกอบรมสำหรับเหตุผลที่ไม่เกี่ยวข้องกับการศึกษา
กลุ่มไม่แตกต่างกันในเรื่องลักษณะ (ตารางที่ 1) ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นออกกำลังกายที่ไฟปานกลางระดับที่ baseline (ปั่นจักรยานหรือเดิน) แต่ไม่มีพวกเขาได้รับการฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ (เข้าเรียนออกกำลังกายมากขึ้นกว่าสัปดาห์ละครั้ง) หรือการดำเนินการฝึกอบรมความแข็งแรงก่อนที่จะรวมไว้ในการศึกษาครั้งนี้ ผู้ป่วยที่มีน้ำหนักคงที่ตลอดระยะเวลาการศึกษา (น้ำหนักก่อนการฝึกอบรมร่างกาย 80.8_2.6kg; น้ำหนักตัวหลังการฝึกอบรม, 80.5 ± 2.7 กก) และยึดมั่นในการฝึกอบรมมีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 95% ± 2% ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่เกี่ยวกับการออกกำลังกายสม่ำเสมอ (p> 0.05) ไม่มีผู้ป่วยที่มีการรายงานผลข้างเคียงของการรักษาทางการแพทย์หรือการออกกำลังกายในช่วงการแทรกแซง ตัวอย่างเลือดสำหรับการวิเคราะห์ ibuprofen เปิดเผยว่าผู้ป่วยทุกรายในกลุ่ม ibuprofen เอายาของพวกเขาจะมีคำสั่งในขณะที่ไม่มีใครจากกลุ่มเรื่องอื่น ๆ 2 มีข้อบ่งชี้ของการบริโภค ibuprofen ใด ๆ ในระหว่างโครงการ (ไม่ได้แสดงข้อมูล) สามผู้ป่วย (2 รับการรักษาด้วยยาหลอกและ 1 กับ ibuprofen) ที่ใช้
tramadol เป็นระยะเวลาสั้น (<5d) ในช่วงระยะเวลาการแทรกแซง นอกจาก 2 ท่านได้รับการรักษาด้วยการฝังเข็ม (ทั้งของพวกเขาได้รับการรักษา ibuprofen) ขาทั้งสองข้างถูกทดสอบด้วยการยกเว้นการตรวจชิ้นเนื้อตัวอย่างซึ่งได้รับการดำเนินการในเพียง 1 ขาด้วยเหตุผลทางจริยธรรม เพราะการวิเคราะห์พารามิเตอร์อื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นผลที่คล้ายกันทั้ง 2 ขาผลดังต่อไปนี้จะขึ้นอยู่กับขาซ้ายเท่านั้น
Quadriceps กล้ามเนื้อตัดขวางพื้นที่
ในกล้ามเนื้อพื้นที่หน้าตัด (CSA) ความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่ไม่ได้เห็น (baseline ถึง 12 สัปดาห์) ทั้งที่เว็บไซต์
10 เซนติเมตรหรือ 20 เซนติเมตรเหนือที่ราบสูงแข้งด้านข้าง (P> 0.05) (ตารางที่ 2) หลังจากระยะเวลาการฝึกอบรม, CSA กล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่เว็บไซต์ 20 ซมในกลุ่มกลูโคซา (95% CI, 36.16- 459.84; p <0.05) ในกลุ่ม ibuprofen (95% CI, 109.34- 528.86; p <0.01) และในกลุ่มยาหลอก (95% CI, 116.66- 397.52; p <0.01) กล้ามเนื้อ CSA มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นในเว็บไซต์ 10 ซมในกลุ่มทั้งหมด (P≤0.06)
Isometric และแบบไดนามิก Quadriceps ความแรงของ
ผู้ป่วยรายหนึ่งจากกลุ่ม ibuprofen ได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์ของผลมีมิติเท่ากันเพราะ countermovement มองเห็นได้ก่อนที่จะหดตัว ในการเปรียบเทียบกับการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตในกลุ่มยาหลอกหลังการฝึกอบรมเราสังเกตว่ากลุ่ม ibuprofen ที่เพิ่มขึ้นในความแข็งแรงมีมิติเท่ากันสูงสุดโดยเพิ่มขึ้น 0.22 นิวตันเมตร / kg (95% CI, 0.01-0.42; p = 0.04) ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อผิดปกติสูงสุดโดย 0.38 นิวตันเมตร / kg (95% CI, 0.05-0.70; p = 0.02) และการทำงานของกล้ามเนื้อผิดปกติโดย J 0.27 กก. / (95% CI, 0.01-0.53; p = 0.04) นอกจากนี้ ibuprofen รวมกับการฝึกอบรมมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อสูงสุดศูนย์กลางโดยเพิ่ม 0.14 นิวตันเมตร / kg (95% CI, -0.01 ถึง 0.29; P = 0.06) และการทำงานโดยศูนย์กลาง J 0.18 กก. เมื่อเทียบกับยาหลอก (95% CI / -0.004 ถึง 0.36; p = 0.06) กลูโคซารวมกับการฝึกอบรมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสูงสุดการทำงานของกล้ามเนื้อโดยมีศูนย์กลางเพิ่มเติม J 0.24 กก. / (95% CI, -0.42 0.06; P = 0.01) และมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความแข็งแรงมีมิติเท่ากันสูงสุดโดยเพิ่มขึ้น 0.18 กิโลกรัมนิวตันเมตร (95% CI / -0.17 ถึง 0.37; P = 0.07) เมื่อเปรียบเทียบกับการเปลี่ยนแปลงที่พบในกลุ่มยาหลอก (ดูตารางที่ 2)
ไดนามิค Quadriceps 5- ซ้ำสูงสุดแรง
ทุกกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มความแข็งแรง 5-RM ของพวกเขา (p <0.01-.001) ใน กดขาและการออกกำลังกายการขยายหัวเข่า ระหว่างกลุ่มที่แตกต่างกันในการเปลี่ยนแปลงความแข็งแรง 5-RM พบทั้งในกดขาหรือในการขยายหัวเข่า (p> 0.05) (ดูตารางที่ 2)
กล้ามเนื้อด้วยไฟฟ้า
พลังงานขยายขาเพิ่มขึ้นสูงสุดในกลุ่มกลูโคซา (95% CI, 0 04 -0.49; P <0.05) และในกลุ่ม ibuprofen (95% CI, 0.01-0.52; P <0.05) กับการฝึกอบรม แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มยาหลอก ระหว่างกลุ่มที่แตกต่างกันในการเปลี่ยนแปลงในอำนาจการขยายขาสูงสุดถูกตั้งข้อสังเกต (P> 0.05) (ตารางที่ 3)
ผลการดำเนินงาน
มีความแตกต่างในการปรับปรุงในส่วนใดของทักษะ 3functional หลังจาก 12 สัปดาห์ของการฝึกอบรม (p> 0.05) (ดู ตารางที่ 3) ความเร็วนิสัยการเดินเพิ่มขึ้นในกลุ่ม ibuprofen (95% CI, -1.44 0.09; P <0.05) และในกลุ่มยาหลอก (95% CI, 0.66 -1.52; p <0.001) แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มกลูโคซา (p = 0.07 ) นอกจากนี้ไม่มีความแตกต่างที่พบระหว่างกลุ่มในบันไดปีนเขาประสิทธิภาพ (P> 0.05) ซึ่งดีขึ้น (เวลาที่ลดลง) อย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มกลูโคซา (95% CI, 0.40-0.91; p <0.001) แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มอื่น ๆ . สุดท้ายนั่งการยืนการทดสอบที่ดีขึ้นในกลุ่ม ibuprofen (95% CI, 1.91-5.91; P≤0.01) และในกลุ่มยาหลอก (95% CI, 0.01- 4.67; P <0.05) แต่ไม่ได้อยู่ในกลูโคซา กลุ่ม (p = 0.07) (ดูตารางที่ 3)
ความเจ็บปวดและฟังก์ชั่นคะแนน
การทดสอบเปรียบเทียบกับกลุ่มยาหลอก, ผู้ป่วยจาก glucosamine และ ibuprofen กลุ่มที่มีการรายงานความเจ็บปวดน้อยลงในช่วงหลังการแทรกแซง KinCom ในกลุ่มกลูโคซามีอาการปวดลดลง 0.79 จุดเมื่อเทียบกับยาหลอก VAS (95% CI, 0.24 -1.33; P≤ 0.01) และในกลุ่ม ibuprofen ที่เราสังเกตเห็นการลดความเจ็บปวดจาก 0.82 จุดเมื่อเทียบกับยาหลอก VAS (95% CI, 0.23 -1.42; P≤.01) (ดูตารางที่ 3) การเปลี่ยนแปลงในคะแนน KOOS ไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มหลังการฝึกอบรม (ไม่ได้แสดงข้อมูล)
ดาวเทียมเซลล์
การเปลี่ยนแปลงในจำนวนเซลล์ดาวเทียมไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่ม (p> 0.05) (ดูตารางที่ 3) จำนวนเซลล์ดาวเทียมเพิ่มขึ้น
อย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มกลูโคซา (95% CI, -0.04 ถึง -0.02; p <0.01) และในกลุ่มยาหลอก (95% CI, -0.04 ถึง -0.01; P <0.05) แต่ไม่ได้อยู่ใน ibuprofen กลุ่ม (p = 0.13)
เครื่องหมายเลือด
ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่ได้รับการตรวจพบการเปลี่ยนแปลงใน CRP หรือระดับคอเลสเตอรอลรวม (P> 0.05) (ดูตารางที่ 3) ภายในกลูโคซาและกลุ่มยาหลอกลดลงในระดับคอเลสเตอรอลทั้งหมดถูกตั้งข้อสังเกต (p <0.05) แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่ม ibuprofen (p> 0.05) (ดูตารางที่ 3) เซรั่มรีและอัลคาไลน์ฟอสฟายังคงอยู่ในระดับที่ไม่เปลี่ยนแปลงในทุก 3 กลุ่ม (ไม่ได้แสดงข้อมูล) สัมประสิทธิ์การแปรผันต่ำกว่า 2.2% ในทุกการวิเคราะห์เครื่องหมายเลือด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์
รวม 181 คน โอเอ คลินิกของเข่าได้ก่อนฉายในช่วงระยะเวลาการรับสมัคร เหล่านี้คือ
ตัดสิทธิ์และ 23 ไม่ได้สนใจในการมีส่วนร่วม ( ตารางที่ 1 ) เหตุผลสำหรับการขาดของโอเอเข่าเมื่อรังสีหรือฝ่ายเดียว OA ( 28% ) ปัญหาสุขภาพที่รุนแรง ( 22% ) , บาดเจ็บเข่าก่อนหน้านี้ หรือผ่าตัด ( 19% ) อายุน้อยกว่า 50 หรือ 70 กว่าปี ( 10% )โรค rheumatologic อื่นๆ ( 5% ) , การฝึกอบรม ( ร้อยละ 8 ) ก่อนหน้านี้ แผลในกระเพาะอาหาร ( 4% ) , หรือการแพ้ / แพ้ต่อกลูหรือ ibuprofen ( 4% ) สามสิบหก ผู้ป่วยได้รับการสุ่ม ; ที่ 35 ที่สำเร็จการศึกษา ( ดูรูปที่ 1 ) คนไข้คนหนึ่งของกลุ่มไอบูโพรเฟนถอนตัวหลังจาก 4 สัปดาห์ของการฝึกอบรม สำหรับเหตุผลที่ไม่เกี่ยวข้องกับการศึกษา .
กลุ่มไม่แตกต่างกันในด้านลักษณะวิชา ( ตารางที่ 1 ) ผู้เข้าร่วมมากที่สุด คือ ใช้งานจริงบนไฟปานกลาง ระดับพื้นฐาน ( ปั่นจักรยานหรือเดิน ) แต่ไม่มีของพวกเขาได้รับการฝึกฝนอยู่เสมอ ( เข้าร่วมชั้นเรียนออกกำลังกายมากกว่า 1 ครั้งต่อสัปดาห์ ) หรือการฝึกความแข็งแรงก่อนที่จะรวมไว้ในการศึกษาปัจจุบันผู้ป่วยน้ำหนักคงที่ตลอดระยะเวลาการศึกษา ( ก่อนการฝึกร่างกาย น้ำหนัก 80.8_2.6kg ; หลังการฝึกอบรมน้ำหนักตัว± 2.7kg 80.5 ) และ หมายถึง การฝึกการเป็น 95% ± 2% ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในเรื่องการยึดมั่นการออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p > 0.05 ) ไม่มีคนไข้รายงานผลข้างเคียงของการรักษาทางการแพทย์ หรือออกกำลังกายในช่วงการทดลองตัวอย่างเลือดใช้ไอบูโปรเฟน พบว่า ผู้ป่วยทั้งหมดในกลุ่มของยา เอายาของพวกเขา ตามที่สั่ง ส่วนเรื่องอื่น ๆไม่มี จาก 2 กลุ่ม มีข้อบ่งชี้ของการบริโภคยาในโครงการ ( ข้อมูลไม่แสดง ) 3 ( 2 ) ผู้ป่วยได้รับและ 1 กับ ibuprofen ) ใช้
tramadol สำหรับรอบระยะเวลาสั้น ๆ ( < 5D ) ในช่วงระยะเวลาการทดลอง นอกจากนี้2 คน ได้รับการรักษาด้วยการฝังเข็ม ( ทั้งคู่ ibuprofen รักษา ) ขาทั้งสองถูกทดสอบด้วยข้อยกเว้นของตัวอย่างเนื้อเยื่อ ซึ่งเป็นการเพียง 1 ขา เหตุผลเชิงจริยธรรม เพราะวิเคราะห์พารามิเตอร์อื่น ๆให้ผลคล้ายกันสำหรับ 2 ขา ผลลัพธ์ต่อไปนี้จะขึ้นอยู่กับขาซ้ายเท่านั้น ส่วนบริเวณกล้ามเนื้อ quadriceps ข้าม

กล้ามเนื้อในพื้นที่ภาคตัดขวาง ( CSA ) ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่ได้เห็น ( 0 ถึง 12 สัปดาห์ ) ทั้งที่เว็บไซต์
10 ซม. หรือ 20 ซม. เหนือที่ราบสูงแข้งด้านข้าง ( P > 0.05 ) ( ตารางที่ 2 ) หลังจากระยะเวลาการฝึกอบรม , CSA กล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 20 เซนติเมตร เว็บไซต์ในกลุ่มกลูโคซามีน ( 95% CI , 36.16 – 459.84 ; P < 0.05 ) ในกลุ่มไอบูโพรเฟน ( 95% CI , 109.34 – 528.86 ; p < 0.01 )และกลุ่มยาหลอก ( 95% CI , 116.66 – 397.52 ; p < 0.01 ) CSA กล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นที่ 10 ซม. เว็บไซต์ในกลุ่ม ( P ≤ 0.06 )

แบบ Isometric กล้ามเนื้อและความแข็งแรงหนึ่งของผู้ป่วยจากกลุ่มไอบูโพรเฟนถูกแยกออกจากการวิเคราะห์ผลการรบเพราะ countermovement มองเห็นก่อนที่จะหดตัวในการเปรียบเทียบกับการเปลี่ยนแปลงที่พบในกลุ่มยาหลอก หลังอบรม เราสังเกตว่า กลุ่มยาเพิ่มขึ้นในความแข็งแกร่งโตสูงสุดโดยเพิ่มขึ้น 0.22 nm / กิโลกรัม ( 95% CI , 0.01 - 0.42 ; p = 0.04 ) , สูงสุดเท่านั้น ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อโดย 0.38 nm / กิโลกรัม ( 95% CI , 0.05 และ 0.70 ; p = . 02 ) และกล้ามเนื้อทำงานผิดปกติ โดยช่วงเจ / กิโลกรัม ( 95% CI , 0.01 - 0.53 ; p = 0.04 ) นอกจากนี้ibuprofen ร่วมกับการฝึกความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นสูงสุด 1078 โดยเพิ่มขึ้น 0.14 nm / กิโลกรัม ( 95% CI , - 0.01 0.29 ; p = 0.06 ) และศูนย์กลางการทำงานโดย 0.18 J / กก. เมื่อเทียบกับยาหลอก ( 95% CI , - 0.004 ถึง 0.36 ; p = 0.06 ) กลูโคซามีนร่วมกับการฝึกอบรมเพิ่มขึ้นสูงสุดเป็นกล้ามเนื้อทำงานโดยเพิ่มขึ้น 0.24 J / kg ( 95% CI , 0.06 และ 0.42 ; p = 0.01 )และมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งโตสูงสุดโดยเพิ่มขึ้น 0.18 nm / กิโลกรัม ( 95% CI , - 0.37 0.17 ; P = 0.07 ) ในการเปรียบเทียบกับการเปลี่ยนแปลงที่พบในกลุ่มยาหลอก ( ดูตารางที่ 2 )

5-repetition กล้ามเนื้อความแข็งแรงแบบไดนามิกสูงสุดทุกกลุ่มเพิ่มขึ้น ความแข็งแรงของ 5-rm ( P < 0.01 และ 0.001 ) ในกดขาและการออกกำลังกายต่อเข่าไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในการเปลี่ยนแปลงแรง 5-rm พบทั้งในขาหรือเข่ากดขยายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p > 0.05 ) ( ตารางที่ 2 ) .

พลังกล้ามเนื้อขาสูงสุดส่งเสริมพลังงานที่เพิ่มขึ้นในกลุ่มกลูโคซามีน ( 95% CI , 0 . 04 - 0.49 ; P < 0.05 ) และในกลุ่มไอบูโพรเฟน ( 95 % CI , 0.01 - 0.52 ; P < 0.05 ) กับการฝึก แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มยาหลอกไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในการส่งเสริมพลังขาสูงสุด พบว่ามีความแตกต่างทางสถิติ ( P > 0.05 ) ( ตารางที่ 3 ) การปฏิบัติงาน

ไม่มีความแตกต่างในการปรับปรุงในใด ๆของทักษะ 3functional หลังจาก 12 สัปดาห์ของการฝึกอบรม ( P > 0.05 ) ( ตารางที่ 3 ) ความเร็วในการเดินเพิ่มขึ้นเป็นนิสัยในกลุ่มไอบูโพรเฟน ( 95% CI , 0.09 และ 1.44 ; P < 0.05 ) และในกลุ่มยาหลอก ( 95% CI , 0.66 และ 1.52 ; p < 0.001 )แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มกลูโคซามีน ( P = 0.07 ) นอกจากนี้ยังไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มในการปีนบันไดการปฏิบัติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p > 0.05 ) ซึ่งขึ้น ( เวลาลดลง ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในกลุ่มกลูโคซามีน ( 95% CI , 0.40 และ 0.91 ตามลำดับ ; p < 0.001 ) แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มอื่น ๆ สุดท้าย นั่งยืนการทดสอบที่ดีขึ้นในกลุ่มไอบูโพรเฟน ( 95% CI , 1.91 และ 5.91 ; P ≤ 0.01 ) และในกลุ่มยาหลอก ( 95% CI , 001 - 4.67 ; p < 0.05 ) แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มกลูโคซามีน ( P = 0.07 ) ( ดูตารางที่ 3 )

คะแนนความเจ็บปวดและการทำงานในการเปรียบเทียบกับกลุ่มยาหลอก ผู้ป่วยจากกลูโคซามีนและ Ibuprofen กลุ่มรายงานความเจ็บปวดน้อยลงในระหว่างเรียน kincom การทดสอบ ในกลุ่มกลูโคซามีน ความเจ็บปวดลดลง 0.79 วาสจุดเมื่อเทียบกับยาหลอก ( 95% CI , 0.24 – 1.33 ; P ≤ 0.01 )และในกลุ่มของยาที่เราพบความเจ็บปวดลดลง 0.82 วาสจุดเมื่อเทียบกับยาหลอก ( 95% CI , 0.23 ( 1.42 ; P ≤ . 01 ) ( ดูตารางที่ 3 ) การเปลี่ยนแปลงใน คูส คะแนนไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่ม หลังการฝึก ( ข้อมูลไม่แสดง ) .

การเปลี่ยนแปลงจำนวนเซลล์เซลล์ดาวเทียมดาวเทียมไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) ( ตารางที่ 3 ) เบอร์มือถือผ่านดาวเทียมเพิ่มขึ้น
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในกลุ่มกลูโคซามีน ( 95% CI , - 0.04 และ 0.02 ; p < 0.01 ) และในกลุ่มยาหลอก ( 95% CI , - 0.04 และ 0.01 ; p < 0.05 ) แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มไอบูโพรเฟน ( P = 0.13 ) เครื่องหมาย

เลือดไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มสำหรับ การค้นหา หรือระดับคอเลสเตอรอลโดยรวมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) ( ตารางที่ 3 ) ภายในกลูโคซามีนและรายกลุ่มลดระดับคอเลสเตอรอลรวมลดลง ( P < 0.05 ) แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มของยาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) ( ตารางที่ 3 ) ครีเอตินินในเลือดและระดับ alkaline phosphatase ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงในทั้ง 3 กลุ่ม ( ข้อมูลไม่แสดง ) สัมประสิทธิ์ของการแปรผันคือด้านล่างที่ 2.2% ในการวิเคราะห์เลือด
เครื่องหมายทั้งหมด