Jeff, how do you feel about coming

Jeff, how do you feel about coming from the world of photography and photojournalism and now transitioning into filmmaking?
I’ve been a photojournalist for the last 10 years – shooting a variety of assignments, primarily longer-form documentary essays since about 2001 – for everyone from Time, The New York Times Magazine, CNN and The National Geographic Channel, working across the U.S., Asia and Central and Southern Africa, primarily. I love it. I love creating anything within the visual medium, so doing additional work on the film side of things was a natural progression. I’ll always be a still photographer though, and will hopefully shoot film with a cinematic style informed by how I approach the world as a still photographer – but I am loving the additional toys that film gives you to play with in terms of time, sound and motion. My brother and I also host a TV series for The National Geographic Channel called “Lost in China,” so I think that’s also given me a familiarity with the film medium that I may not have otherwise had coming straight in from still photography.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจฟ อย่างไรบ้างเกี่ยวกับมาจากโลกของการถ่ายภาพ และการ photojournalism และตอนนี้ เปลี่ยนเป็นช่างฉันได้รับ photojournalist แบบ 10 ปี – ถ่ายภาพหลากหลายกำหนด หลักยาวแบบสารคดีเรียงความตั้งแต่ประมาณปี 2001 – ทุกคนเวลา เดอะนิวยอร์กไทม์นิตยสาร ซีเอ็นเอ็น และชาติภูมิศาสตร์ ช่อง ทำงานในสหรัฐอเมริกา เอเชีย และกลาง และ แอฟริกาใต้ เป็นหลัก ฉันชอบมาก รักสร้างในสื่อภาพ เพื่อการทำงานเพิ่มเติมทางด้านภาพยนตร์ของสิ่งที่เป็นธรรมชาติ ฉันจะสามารถถ่ายภาพนิ่งแม้ว่า และหวังว่าจะยิงฟิล์ม ด้วยลักษณะผลงานชิ้นทราบ โดยวิธีฉันเข้าหาโลกเป็นเป็นช่างภาพนิ่ง – แต่ฉันรักของเล่นเพิ่มเติมที่ฟิล์มช่วยให้คุณสามารถเล่นกับในแง่ของเวลา เสียง และการเคลื่อนไหว พี่ชายและโฮสต์ซีรีส์ทีวีสำหรับชาติภูมิศาสตร์สถานีเรียกว่า "สูญหายในจีน ดังนั้นผมคิดว่า ที่มีให้ฉันความคุ้นเคยกับสื่อภาพยนตร์ที่อาจไม่มีหรือผมมาตรง ๆ ยังถ่ายภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

? เจฟฟ์, คุณรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับที่มาจากโลกของการถ่ายภาพและ photojournalism
และตอนนี้ก้าวเข้าสู่การสร้างภาพยนตร์ที่ฉันได้รับช่างภาพสำหรับที่ผ่านมา10 ปี - การถ่ายภาพความหลากหลายของการกำหนดรูปแบบหลักอีกต่อไปบทความสารคดีตั้งแต่ปี 2001 - สำหรับ ทุกคนจากเวลานิตยสารนิวยอร์กไทม์สซีเอ็นเอ็นและช่องเนชั่นแนลจีโอกราฟฟิกทำงานในสหรัฐอเมริกาเอเชียและภาคกลางและภาคใต้ของแอฟริกาส่วนใหญ่ ฉันรักมัน. ฉันรักการสร้างอะไรที่อยู่ในกลางภาพเพื่อทำผลงานเพิ่มเติมในด้านภาพยนตร์ของสิ่งที่เป็นความก้าวหน้าทางธรรมชาติ ฉันมักจะเป็นช่างภาพยังคงแม้ว่าและหวังว่าจะยิงฟิล์มกับภาพยนตร์สไตล์แจ้งจากวิธีการที่ฉันเข้าใกล้โลกในฐานะช่างภาพยังคง - แต่ฉันรักของเล่นเพิ่มเติมว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะช่วยให้คุณสามารถเล่นกับในแง่ของเวลา เสียงและการเคลื่อนไหว พี่ชายและฉันยังเป็นเจ้าภาพทีวีซีรีส์ของฉันสำหรับช่องเนชั่นแนลจีโอกราฟฟิกที่เรียกว่า "หายไปในประเทศจีน" ดังนั้นฉันคิดว่าที่ประทานความคุ้นเคยกับสื่อภาพยนตร์ที่ผมอาจจะไม่ได้มีอย่างอื่นตรงมาจากการถ่ายภาพยังคง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจฟ คุณรู้สึกยังไงกับพวกที่มาจากโลกของการถ่ายภาพและการทับถมของตะกอนและตอนนี้เปลี่ยนเป็นปราดเปรื่อง ?
ผมเป็นช่างภาพข่าวสำหรับ 10 ปีสุดท้าย –ยิงความหลากหลายของงานเป็นหลัก รูปแบบสารคดี บทความยาวตั้งแต่ประมาณพ.ศ. 2544 –สำหรับทุกคนจากนิตยสารนิวยอร์กไทม์ , CNN และ National Geographic ช่อง ทำงานในสหรัฐอเมริกาเอเชียและภาคกลางและภาคใต้ของแอฟริกา เป็นหลัก ฉันชอบมัน ผมชอบสร้างอะไรภายในกลางภาพเพื่อให้ทำงานเพิ่มเติมเกี่ยวกับภาพยนตร์ข้างมันเป็นธรรมชาติ . ผมจะเป็นช่างภาพนิ่งแม้เสมอและหวังว่าจะยิงภาพยนตร์กับโรงภาพยนตร์สไตล์ทราบ โดยวิธีที่ฉันเข้าใกล้โลกเป็นช่างภาพนิ่ง ) แต่ผมรักของเล่นเพิ่มเติมที่ช่วยให้คุณสามารถเล่นภาพยนตร์ในแง่ของเวลา เสียง และการเคลื่อนไหว พี่ชายของฉันและฉันยังโฮสต์โทรทัศน์ชุดสำหรับ National Geographic Channel เรียกว่า " หายไปในประเทศจีน" ฉันคิดว่ามันยังให้ผมคุ้นเคยกับหนังสื่อที่ผมอาจจะไม่ได้เป็นอย่างอื่นก็มาส่งตรงจากการถ่ายภาพนิ่ง .