Abstract:We present a statistical p

Abstract:
We present a statistical path loss model derived from 1.9 GHz experimental data collected across the United States in 95 existing macrocells. The model is for suburban areas, and it distinguishes between different terrain categories. Moreover, it applies to distances and base antenna heights not well-covered by existing models. The characterization used is a linear curve fitting the decibel path loss to the decibel-distance, with a Gaussian random variation about that curve due to shadow fading. The slope of the linear curve (corresponding to the path loss exponent, /spl gamma/) is shown to be a random variate from one macrocell to another, as is the standard deviation /spl sigma/ of the shadow fading. These two parameters are statistically modeled, with the dependencies on base antenna height and terrain category made explicit. The resulting path loss model applies to base antenna heights from 10 to 80 m, base-to-terminal distances from 0.1 to 8 km, and three distinct terrain categories

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อ:เรานำเสนอแบบจำลองขาดทุนเส้นทางสถิติจากข้อมูลทดลอง 1.9 GHz ทั่วสหรัฐใน macrocells อยู่ที่ 95 แบบจำลองสำหรับพื้นที่ชานเมือง และมันแยกแยะประเภทของภูมิประเทศที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ มันใช้ระยะทางและความสูงเสาอากาศฐานไม่ครอบคลุมดี โดยรุ่นที่มีอยู่นั้น จำแนกลักษณะที่ใช้เป็นแบบเชิงเส้นเส้นโค้งการสูญเสียเส้นทางเดซิเบลเป็นเดซิเบลระยะห่าง กับการเปลี่ยนแปลงสุ่มนที่เกี่ยวกับที่โค้งเนื่องจากเงาจาง ความชันของเส้นโค้งเชิงเส้น (สอดคล้องกับเส้นทางขาดทุนยก /spl แกมมา /) แสดงเป็น variate สุ่มจาก macrocell หนึ่งไปยังอีก เป็นซิก /spl ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน/ ซีดเงา พารามิเตอร์เหล่านี้สองทางสถิติจัดทำขึ้น มีการอ้างอิงบนฐานเสาอากาศสูงและภูมิประเทศประเภททำชัดเจน แบบขาดทุนเส้นทางเกิดขึ้นกับฐานเสาสูงจาก 10 80 เมตร ระยะฐานเทอร์มินัลจาก 0.1 ไป 8 กม. และภูมิประเทศที่แตกต่างกันสามประเภท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ:
เรานำเสนอรูปแบบการสูญเสียในเส้นทางสถิติที่ได้มาจากข้อมูลการทดลอง 1.9 GHz รวบรวมทั่วประเทศสหรัฐอเมริกาใน 95 มาโครเซลที่มีอยู่ รูปแบบสำหรับพื้นที่ชานเมืองและมันแตกต่างระหว่างประเภทภูมิประเทศที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ยังนำไปใช้กับระยะทางและความสูงของเสาอากาศฐานไม่ดีครอบคลุมโดยโมเดลที่มีอยู่ ตัวละครที่ใช้เป็นเส้นโค้งเชิงเส้นเหมาะสมสูญเสียในเส้นทางเดซิเบลกับเดซิเบลทางกับรูปแบบการสุ่มแบบเกาส์เกี่ยวกับเส้นโค้งว่าเนื่องจากเงาสีซีดจาง ความลาดชันของเส้นโค้งเชิงเส้น (ตรงกับสัญลักษณ์ที่สูญเสียในเส้นทาง / แกมมา SPL /) แสดงให้เห็นว่าจะเป็นตัวแปรสุ่มจากที่หนึ่งไปยังอีก Macrocell ที่เป็นส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน / SPL Sigma / การซีดจางเงา ทั้งสองพารามิเตอร์เป็นแบบจำลองทางสถิติที่มีการอ้างอิงกับความสูงเสาอากาศฐานและประเภทภูมิประเทศทำอย่างชัดเจน รูปแบบการสูญเสียในเส้นทางส่งผลให้นำไปใช้กับความสูงของเสาอากาศฐาน 10-80 เมตรฐานการสถานีระยะทาง 0.1-8 กิโลเมตรและสามประเภทภูมิประเทศที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ :เราได้เสนอแบบจำลองการสูญเสียทางสถิติที่ได้มาจาก 1.9 GHz ทดลองเก็บข้อมูลทั่วประเทศสหรัฐอเมริกาใน 95 ที่มีอยู่ macrocells . รูปแบบสำหรับพื้นที่ชานเมือง และแยกประเภทของภูมิประเทศที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ยังใช้กับระยะทาง และฐานเสาอากาศสูงไม่ครอบคลุมตามแบบที่มีอยู่ พอลิเมอร์ที่ใช้เป็นเส้นโค้งกระชับเส้นทางเดซิเบลเดซิเบลการสูญเสียไปไกลด้วยการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับเส้นโค้ง Gaussian จากเงาที่จางหายไป ความชันของเส้นโค้งเส้น ( ตามเส้นทางที่ขาดทุนของแกมม่า / / 12 ) แสดงเป็น variate สุ่มจากหนึ่งมาโครเซลอื่น เป็นส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน / SPL Sigma / ของเงาที่จางหายไป เหล่านี้สองพารามิเตอร์ทางสถิติแบบที่มีการอ้างอิงในประเภทความสูงเสาอากาศฐานและภูมิประเทศที่ทำให้ชัดเจน ส่งผลให้เส้นทางการสูญเสียแบบใช้ฐานความสูงเสาอากาศจาก 10 ถึง 80 เมตร ฐานระยะทาง Terminal จาก 0.1 ถึง 8 กิโลเมตร และภูมิประเทศที่แตกต่างกัน 3 ประเภท