Isolated systolic hypertension is t

Isolated systolic hypertension is the commonest form of hypertension from middle age onwards. Achieving target systolic blood pressure (BP) control remains difficult in everyday clinical practice and even under clinical trial conditions. Most antihypertensive medicines were designed to lower peripheral vascular resistance, which was considered the haemodynamic determinant of hypertension; most are effective in reducing steady but not pulsatile components of BP. Arterial stiffness, defined via aortic length-specific pulse wave velocity (PWV), is thought to be an important determinant of pulse pressure widening through its effects on the timing and amplitude of pressure wave reflection, and/or the aorta's Windkessel function, or its excess 'reservoir' pressure. Whereas pulse pressure is neither an independent nor consistent cardiovascular risk factor, particularly below the age of about 60 years, PWV has become the most powerful predictor of cardiovascular outcomes including mortality, independent of systolic, pulse, mean or other BP components. PWV is therefore a more direct target for treatment. This review addresses the potential therapeutic options for targeting arterial stiffness and the role of pulse pressure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความดันโลหิต systolic สูงแยกเป็นแบบที่พบมากที่สุดของความดันโลหิตสูงจากยุคกลางเป็นต้นไป บรรลุเป้าหมายการควบคุมความดันโลหิต (BP) ยังคงยาก ในทางปฏิบัติทางคลินิกทุกวัน และแม้ภาย ใต้สภาพการทดลองทางคลินิก ยาลดความดันโลหิตส่วนใหญ่ออกแบบมาเพื่อลดการต่อต้านหลอดเลือด ซึ่งถือ haemodynamic ดีเทอร์มิแนนต์ของความดันโลหิตสูง ส่วนใหญ่จะมีประสิทธิภาพในการลดความมั่นคง แต่คิดว่า จะเป็นปัจจัยสำคัญของความดันชีพจรขยับขยายผ่านผลระยะเวลาและความกว้างของคลื่นความดันสะท้อน แสง หรือฟังก์ชัน Windkessel ของโลหิต หรือความดันส่วนเกิน 'อ่างเก็บน้ำ' pulsatile ไม่ส่วนประกอบของโลหิต BP. ตึง กำหนดผ่านเอออร์ตาส่วนความยาวเฉพาะชีพจรเร็วคลื่น (PWV), ในขณะที่ความดันชีพจรจะไม่มีอิสระ หรือสอดคล้องหัวใจและหลอดเลือดปัจจัยเสี่ยง โดยเฉพาะอย่างยิ่งอายุประมาณ 60 ปี PWV กลายเป็น predictor ประสิทธิภาพของหัวใจและหลอดเลือดผลลัพธ์รวมถึงตาย อิสระของ systolic ชีพจร หมายถึงอะไร หรือส่วนประกอบอื่น ๆ ของ BP PWV จึงเป็นเป้าหมายโดยตรงมากสำหรับการรักษา รีวิวนี้เน้นตัวรักษาศักยภาพสำหรับหลอดเลือดแดงแข็งและบทบาทของแรงดันชีพจรในการกำหนดเป้าหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความดันโลหิตสูง systolic ที่แยกออกมาเป็นรูปแบบที่พบมากที่สุดของความดันโลหิตสูงจากวัยกลางคนเป็นต้นไป การบรรลุเป้าหมายความดันโลหิต (BP) การควบคุมยังคงอยู่ที่ยากลำบากในการปฏิบัติทางคลินิกในชีวิตประจำวันและแม้ภายใต้สภาพการทดลองทางคลินิก ยาลดความดันโลหิตส่วนใหญ่ได้รับการออกแบบเพื่อลดความต้านทานหลอดเลือดซึ่งถือว่าเป็นปัจจัย haemodynamic ความดันโลหิตสูง; ส่วนใหญ่จะมีประสิทธิภาพในการลดส่วนประกอบอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่เต้นของชีพจรของ BP ความแข็งของหลอดเลือดแดงที่กำหนดไว้ผ่านทางหลอดเลือดยาวเฉพาะคลื่นชีพจรความเร็ว (PWV) คิดว่าจะเป็นปัจจัยสำคัญของความดันชีพจรขยับขยายผ่านผลกระทบต่อระยะเวลาและความกว้างของการสะท้อนคลื่นความดันและ / หรือเส้นเลือดใหญ่ของฟังก์ชั่น Windkessel หรือของมัน ส่วนเกิน 'อ่างเก็บน้ำ' ดัน ในขณะที่ความดันชีพจรจะไม่เป็นปัจจัยเสี่ยงโรคหลอดเลือดหัวใจที่เป็นอิสระมิได้สอดคล้องกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อายุต่ำกว่า 60 ปีที่ผ่านมา PWV ได้กลายเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของผลลัพธ์ที่หัวใจและหลอดเลือดรวมถึงการเสียชีวิตที่เป็นอิสระจาก systolic ชีพจรหมายถึงความดันโลหิตหรือส่วนประกอบอื่น ๆ PWV จึงเป็นเป้าหมายโดยตรงมากขึ้นสำหรับการรักษา รีวิวนี้อยู่ในตัวเลือกการรักษาที่มีศักยภาพสำหรับการกำหนดเป้​​าหมายความแข็งของหลอดเลือดและบทบาทของความดันชีพจร