Early life[edit]Maine was the son o

Early life[edit]
Maine was the son of Dr. James Maine, of Kelso, Roxburghshire. He was educated at Christ's Hospital, where a boarding house was named after him in 1902. From there he went up to Pembroke College, Cambridge, in 1840. At Cambridge, he was noted as a classical scholar and also won the Chancellor's Gold Medal for poetry in 1842.[3] He won a Craven scholarship and graduated as senior classic in 1844, being also senior chancellor's medallist in classics.[4] He was a Cambridge Apostle.

Shortly afterwards, he accepted a tutorship at Trinity Hall. In 1847, he was appointed regius professor of civil law,[5] and he was called to the bar three years later; he held this chair till 1854. Meanwhile, in 1852 he had become one of the readers appointed by the Inns of Court.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วงชีวิต [แก้ไข]เมนเป็นบุตรของดร. James Maine ของ Kelso, Roxburghshire เขาได้ศึกษาที่โรงพยาบาลของพระคริสต์ ที่พักถูกตั้งชื่อหลังจากเขาใน 1902 จาก เขาไปอัพเพมโบวิทยาลัย เคมบริดจ์ ใน 1840 ที่เคมบริดจ์ เขาถูกตั้งข้อสังเกตเป็นนักวิชาการคลาสสิก และยัง ได้รับรางวัลเหรียญทองของชานเซลเลอร์ในบทกวีใน 1842 [3] เขาชนะทุน Craven และจบศึกษาเป็นอาวุโสยัง medallist ของชานเซลเลอร์อาวุโสในคลาสสิกคลาสสิกใน 1844 [4] เขาเป็นอัครทูตเคมบริดจ์ในไม่ช้าหลังจากนั้น เขายอมรับ tutorship นิตี้ฮอลล์ ใน 1847 เขาถูกแต่งตั้งศาสตราจารย์รีจิสเอ็กซิบิชั่นของกฎหมายแพ่ง, [5] และเรียกแถบสามปี เขาจัดเก้าอี้นี้จน 1854 ในขณะเดียวกัน ใน 1852 เขาได้กลายเป็นหนึ่งของผู้อ่านที่แต่งตั้ง โดยศาลของอินน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวิตในวัยเด็ก [แก้ไข]
เมนเป็นบุตรชายของดร. เจมส์เมนของเคลร็อกซ์ เขาได้รับการศึกษาที่โรงพยาบาลพระคริสต์ที่โรงเรียนบ้านถูกตั้งชื่อตามเขาในปี 1902 จากนั้นเขาก็ขึ้นไป Pembroke College, Cambridge ใน 1,840 ที่ Cambridge เขาได้รับการตั้งข้อสังเกตว่าเป็นนักวิชาการที่คลาสสิกและยังได้รับรางวัลนายกรัฐมนตรีเหรียญทอง บทกวีใน 1842 [3] เขาได้รับรางวัลทุนการศึกษาขี้ขลาดและจบการศึกษาเป็นคลาสสิกระดับสูงใน 1844 เป็นผู้ชนะเลิศยังนายกรัฐมนตรีอาวุโสในคลาสสิก. [4] เขาเป็นอัครสาวกเคมบริดจ์. หลังจากนั้นไม่นานเขายอมรับ tutorship ทรินิตี้ฮอลล์ ใน 1847 เขาได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ราชกฎหมายแพ่ง [5] และเขาก็ถูกเรียกไปที่บาร์สามปีต่อมา; เขาจัดเก้าอี้นี้จนถึงปี 1854 ขณะที่ในปี 1852 เขาได้กลายเป็นหนึ่งในผู้อ่านรับการแต่งตั้งจากโรงเตี๊ยมของศาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิตในวัยเด็ก [ แก้ไข ]
เมน เป็นลูกชายของ ดร. เจมส์ เมน ของเคล great - britain counties . kgm , . เขาได้รับการศึกษาในโรงพยาบาลของพระเยซูคริสต์ ซึ่งเป็นบ้านเช่าที่เป็นชื่อหลังจากเขา ๓ . จากที่นั่นเขาไปเพมโบรกวิทยาลัยเคมบริดจ์ใน 1 , 840 . ที่เคมบริดจ์ เขาตั้งข้อสังเกตในฐานะนักวิชาการคลาสสิกและยังได้รับรางวัลเหรียญทองของอธิการบดีในบทกวี 1842 .[ 3 ] เขาได้รับรางวัลทุนการศึกษาปีและจบการศึกษา เป็นคลาสสิกอาวุโสใน 1844 ถูกยังเป็นผู้ชนะเลิศในท่านอาวุโสคลาสสิก . [ 4 ] เขาเป็นเคมบริดจ์อัครสาวก .

หลังจากนั้น , เขาได้รับการสั่งสอนที่ Trinity Hall ใน 1847 , เขาได้รับการแต่งตั้งศาสตราจารย์ภาควิชากฎหมายแพ่ง , [ 5 ] และเขาถูกเรียกไปที่บาร์ใน 3 ปีต่อมา เขาจัดเก้าอี้นี้จนกว่า 1854 . ในขณะเดียวกันใน 1849 เขาได้กลายเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับการแต่งตั้งจากแขนเสื้อของศาล