n the sample of 13 486 children and

n the sample of 13 486 children and adolescents, the frequency of junk food consumption was significantly associated with psychiatric distress (P < 0.001). There was a significant association between violent behaviors and intake of junk foods (P < 0.001) except for sweets, whereas the association between sweetened beverages consumption and being a victim was not significant (P > 0.05). Additionally, the results of logistic regression showed that daily consumption of sweetened beverages and snacks significantly increased the odds of self-reported psychiatric distress. Also, daily consumption of salty snacks was significantly associated with violent behavior, including physical fighting (odds ratio [OR], 1.39; 95% confidence interval [CI], 1.21–1.60), being a victim (OR, 1.19; 95% CI, 1.04–1.37), and bullying (OR, 1.55; 95% CI, 1.32–1.82).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างของเด็กและวัยรุ่น 13 486 n ความถี่ของการบริโภคอาหารขยะได้อย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับทุกข์ทางจิตเวช (P < 0.001) มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างพฤติกรรมรุนแรงและบริโภคอาหารขยะ (P < 0.001) ยกเว้นสำหรับขนม ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคเครื่องดื่มที่หวานและเป็นเหยื่อไม่สำคัญ (P > 0.05) นอกจากนี้ ผลการถดถอยโลจิสติกพบว่า ปริมาณการใช้บริการของหวานเครื่องดื่มและอาหารว่างเพิ่มราคาทุกข์จิตเวชรายงานด้วยตนเอง การบริโภคอาหารเค็มทุกวันเป็นอย่างมากเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมรุนแรง รวมถึงการต่อสู้ทางกายภาพ (อัตราส่วนราคา [OR], 1.39 ความเชื่อมั่น 95% ช่วง [CI], 1.21 – 1.60), การตกเป็นเหยื่อ (OR, 1.19; 95% CI, 1.04-1.37), และ bullying (OR, 1.55; 95% CI, 1.32-1.82)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

n ตัวอย่าง 13 486 เด็กและวัยรุ่นความถี่ของการบริโภคอาหารขยะมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับความทุกข์จิตเวช (p <0.001) มีการเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างความรุนแรงและพฤติกรรมการบริโภคอาหารขยะ (p <0.001) ยกเว้นสำหรับขนมในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคเครื่องดื่มที่มีรสหวานและเป็นเหยื่อไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (P> 0.05) นอกจากนี้ผลของการถดถอยโลจิสติกแสดงให้เห็นว่าการบริโภคในชีวิตประจำวันของเครื่องดื่มที่มีรสหวานและของว่างที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญราคาของตนเองรายงานความทุกข์จิตเวช นอกจากนี้การบริโภคประจำวันของว่างรสเค็มมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่มีพฤติกรรมความรุนแรงรวมทั้งการต่อสู้ทางกายภาพ (อัตราส่วนราคาต่อรอง [หรือ], 1.39; 95% confidence interval [CI], 1.21-1.60) เป็นเหยื่อ (OR, 1.19; 95% CI , 1.04-1.37) และการข่มขู่ (OR, 1.55; 95% CI, 1.32-1.82)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

n จำนวน 13 ตอน เด็กและวัยรุ่น ความถี่ในการบริโภคอาหารขยะมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับความทุกข์ทางจิต ( p < 0.001 ) มีความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมรุนแรงและการบริโภคอาหารขยะ ( p < 0.001 ) ยกเว้นขนม ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคเครื่องดื่มรสหวานและเป็นเหยื่อไม่แตกต่างกัน ( P > 0.05 )นอกจากนี้ ผลของการถดถอยโลจิสติก พบว่า การบริโภคประจำวันของเครื่องดื่มที่มีรสหวานและขนมเพิ่มขึ้นราคาของ self-reported ทุกข์ทางจิต นอกจากนี้ การบริโภคประจำวันของของขบเคี้ยวเค็มมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับพฤติกรรมที่รุนแรง เช่น การต่อสู้ทางกายภาพ ( Odds Ratio หรือ 1.39 ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% [ CI ] , 1.21 ( 1.60 ) เป็นเหยื่อ ( หรือ 1.19 ;95% CI , 1.04 และ 1.37 ) และกลั่นแกล้ง ( หรือ 1.55 ; 95% CI , 1.32 )
1 )