This story is about John Duncan (fo

This story is about John Duncan (forty-five-year-old man). He was a honest man and he was very poor, too. He and his two children were living in the small, miserable flat. The furniture was 20 years old, the wallpaper and carpets were cheap and dirty. He was a windower, because his wife, Rachel, drowned in the storm. When she had been alive, they used to live in big house in the country, with a large garden. They had everything that they needed. Then they (John and Rachel) had started the boat-building company, but after Rachel died he couldn't work, so the company had closed and he lost everything.
John Duncan had to move to a small flat, because he lost his job and he couldn't afford the payments on his big house. His daughter was going to have a baby soon, so he bought meny toys and baby-clothes. But he didn't give those her, because she didn't want to talk with him. Every morning he rang a hospital, to ask if she was there. When the nurse told him that his daughter is there and the baby is coming, he went out to the shop with flowers. Then he bought some and went to the hospital.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับจอห์นดันแคน (forty-five ปีมนุษย์) เขาเป็นคนซื่อสัตย์ และเขาคนยาก มากเกินไป เขาและลูกที่สองอาศัยอยู่ในแบนเล็ก อนาถ ได้ 20 ปี วอลล์เปเปอร์และพรมสกปรก และประหยัด เขาถูก windower เนื่องจากภรรยาของเขา ราเชล จมท่ามกลางพายุ เมื่อเธอได้มีชีวิตอยู่ พวกเขาใช้ชีวิตในบ้านหลังใหญ่ในประเทศ มีสวนขนาดใหญ่ พวกเขามีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ แล้ว พวกเขา (จอห์นและราเชล) ได้เริ่มต้นบริษัทเรืออาคาร แต่หลังจากที่ราเชลตาย เขาไม่ทำ งาน เพื่อให้มีปิดบริษัท และเขาสูญเสียทุกอย่างดันแคนจอห์นมีการย้ายไปแบนเล็ก เพราะเขาสูญเสียงานของเขา และเขาไม่สามารถจ่ายชำระเงินในบ้านของเขาใหญ่ ลูกสาวของเขาเกิดขึ้นจะมีลูกเร็ว ๆ นี้ เพื่อซื้อ meny ของเล่นและเสื้อผ้าเด็ก แต่เขาไม่ให้ที่ของเธอ เพราะเธอไม่อยากคุยกับเขา ทุกเช้าเขารางโรงพยาบาล ถามถ้า เธออยู่นั่น เมื่อพยาบาลบอกเขาที่มีลูกสาวของเขา และทารกจะมา เขาไปออกร้านด้วยดอกไม้ แล้วเขาซื้อบางส่วน และไปโรงพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับจอห์นดันแคน (คนที่สี่สิบห้าปี) เขาเป็นคนซื่อสัตย์และเขาก็เป็นที่น่าสงสารมากเกินไป เขาและเด็กสองคนของเขาอาศัยอยู่ในขนาดเล็กอนาถแบน เฟอร์นิเจอร์อายุ 20 ปี, วอลล์เปเปอร์และพรมมีราคาถูกและสกปรก เขาเป็น windower เพราะภรรยาของเขาราเชลจมอยู่ในพายุ เมื่อเธอยังมีชีวิตอยู่พวกเขาเคยใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังใหญ่ในประเทศที่มีสวนขนาดใหญ่ พวกเขามีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ จากนั้นพวกเขา (จอห์นและราเชล) ได้เริ่มต้น บริษัท เรือสร้าง แต่หลังจากที่ราเชลเสียชีวิตเขาไม่สามารถทำงานเพื่อให้ บริษัท ได้ปิดและเขาสูญเสียทุกอย่าง.
จอห์นดันแคนต้องย้ายไปแบนขนาดเล็กเพราะเขาสูญเสียงานของเขา และเขาไม่สามารถจ่ายชำระเงินในบ้านหลังใหญ่ของเขา ลูกสาวของเขากำลังจะมีลูกเร็ว ๆ นี้เพื่อให้เขาซื้อของเล่นเมนูและทารกเสื้อผ้า แต่เขาไม่ได้ให้ผู้ที่เธอเพราะเธอไม่ต้องการที่จะพูดคุยกับเขา ทุกเช้าเขารังโรงพยาบาลเพื่อถามว่าเธออยู่ที่นั่น เมื่อพยาบาลเขาบอกว่าลูกสาวของเขาอยู่ที่นั่นและลูกน้อยที่กำลังจะมาเขาเดินออกไปที่ร้านด้วยดอกไม้ จากนั้นเขาก็ซื้อบางอย่างและไปโรงพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับจอห์นดันแคน ( สี่สิบห้าปีเก่าชาย ) เขาเป็นคนซื่อสัตย์และเขาก็น่าสงสารมากด้วย เขาและเด็กสองคนของเขาอาศัยอยู่ในแฟลต เศร้าเล็กๆ เฟอร์นิเจอร์เป็น 20 ปีเก่า , วอลล์เปเปอร์และพรมราคาถูก และสกปรก เขาเป็น windower เพราะภรรยาของเขา เรเชล จมอยู่ในพายุ ตอนที่แม่ยังอยู่ พวกเขาเคยอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่ในประเทศด้วยสวนขนาดใหญ่ พวกเขามีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ แล้วพวกเขา ( จอห์นและราเชล ) ได้เริ่มการก่อสร้างเรือ บริษัท แต่หลังจากที่ราเชลตายเขาไม่สามารถทำงานได้ ดังนั้น บริษัทฯ มีการปิด และที่เขาสูญเสียทุกอย่าง .
จอห์นดันแคน ต้องย้ายไปอยู่แฟลตเล็กๆ เพราะเขาสูญเสียงานของเขา และเขาไม่สามารถจ่ายได้ในบ้านหลังใหญ่ของเขา ลูกสาวของเขากำลังจะมีลูกเร็วๆ นี้ดังนั้นเขาซื้อ meny ของเล่นและเสื้อผ้าเด็ก แต่เขาไม่ได้ให้พวกเธอ เพราะ เธอไม่อยากพูดกับเขา ทุกๆ เช้าเขาโทรมาหาโรงพยาบาล ถามว่าเธออยู่ตรงนั้น เมื่อพยาบาลบอกเค้าว่าลูกสาวของเขาและมีเด็กมาเขาก็ออกไปร้านกับดอกไม้ แล้วเขาซื้อและไปโรงพยาบาล