and some others. These high forests (38%), located in the southern part of Cansiglio, are treated by the shelterwood system, usually carried out over large areas. • Highmountain Beechwood: this forest type is greatly influenced by prolonged snowfalls. The floristic composition is characterised by Rhododendron hirsutum L., R. ferrugineum L., Vaccinium myrtillus L., Cystopteris fragilis (L.) Bernh., Saxifraga rotundifolia L., Adenostyles alliariae (Gouan) Kerner, Luzula sylvatica (Hudson) Gaudin, Homogyne alpina (L.) Cass. and Polystichum lonchitis (L.) Roth. Their extension is quite limited (it can be found, e.g., in the Millifret Reserve). Here, beech grows in severe climatic conditions and in locations difficult to reach, so that these stands have little economic interest and are rarely felled. • Mesoesalpic Mountain Firwood (MMF): this forest type grows in areas characterised by greater atmospheric humidity (northern part). Fir and beech mixture changes are on spatial and temporal scales, depending on the development stage of the forest. In these stands, the two species tend to alternate in the overstorey. Spruce often grows as well and, in some areas, especially near planted sprucewood, it even becomes predominant – Mesoesalpic Mountain Firwood, subtype with spruce (MMFs). Shrubs are present, with some species of Lonicera genus, Rubus idaeus L. and even Sorbus aucuparia L. These high forests (43%) are usually treated by selection cuttings and regeneration is promoted in small areas. • Mesoesalpic Mountain Pure Firwood: this forest type occupies some well-defined areas inside the CF. It is rich in shrubs, but ferns and mosses also grow. The most characteristic species are: Circaea alpina L., Actaea spicata L., Polygonatum verticillatum (L.) All., Chrysosplenium alternifolium L. and Impatiens noli
tangere L. Many fir trees, which here reach excellent diameters, are subject to damage by Armillaria ostoyae (Romag.) Herink, and thereafter to snowfalls and windfalls. Where gaps form, however, fir regeneration is absent. • Artificial Mountain Sprucewood: this is characterised by remarkable density, which sometimes causes a complete lack of the understorey. In areas where the stand is less well stocked, shrubs of Lonicera genus and, mostly, Rubus idaeus are abundant, so as to hamper the natural regeneration process. Here, spruce trees, because of little thinning in the younger stages, have low mechanical stability. Besides Armillaria infections, in the 1980s, clearcuts were carried out in some stands, heavily damaged first by Cephalcia arvensis (Hymenoptera, Pamphiliideae) and then by Coleoptera Scolytidae (Battisti et al. 1994).
Ungulate populations
The fauna of the Veneto Prealps has long suffered from the negative influence of colonisation and exploitation of the mountainous terrain, which climaxed around the end of the 19th century. During the course of the 20th century, large native predators – like wolf (Canis lupus L.), bear (Ursus arctos L.) and lynx (Lynx lynx (L.)) – and large herbivores – like red deer (Cervus elaphus L.) and roe deer (Capreolus capreolus (L.)) – vanished from the Veneto mountains. Italian law forbids game hunting within the State Domain. This protection has allowed species like roe deer to thrive inside the CF, although at low-density population levels. Around the second half of the 1950s, roe deer populations began to grow, and since the 1970s red deer has reappeared in the area – probably due to colonisers from northern regions like Austria. There is also a small population of fallow deer (Cervus dama (L.)) (50–60 head), its growth being constantly monitored since fallow deer is not native to this area (De Battisti & Masutti 1995). Red deer populations have been growing constantly even outside the CF boundaries, and hunting has also increased (Figure 3). The CF has long been a refuge for cervids. As a matter of fact, a rutting area has existed in the CF since 1975, the only one of its kind, and has been monitored annually since 1996. A series of drive censuses, conducted over a homogeneous sample area, allowed measurement of roe deer mean density at about 9–10 head over 100 ha (Figure 4). Red deer population density has also been monitored with the aid of halogen spotlights: the value for the CF and surrounding area is 2.5–3 head over 100 ha (Figure 5). The population seems unbalanced in spite of its growth: eco-demographic surveys mea
Ungulate
และอื่น ๆ ป่าเหล่านี้สูง (38%), ในภาคใต้ของ Cansiglio ถือระบบ shelterwood มักออกมามากกว่าขนาดใหญ่พื้นที่•บีชวู้ด Highmountain: ป่าชนิดนี้มีอิทธิพลอย่างมาก โดยหิมะเป็นเวลานาน องค์ประกอบ floristic มีลักษณะสวนกุหลาบพันปี hirsutum L., R. ferrugineum L., Vaccinium myrtillus L., Cystopteris fragilis (L.) Bernh. เบ็นทา Saxifraga L., Adenostyles alliariae (Gouan) Kerner, Luzula sylvatica (ฮัดสัน) Gaudin อัล Homogyne (L.) Cass และ Polystichum lonchitis (L.) รอด นามสกุลของตนจะค่อนข้างจำกัด (อยู่ เช่น ในการ Millifret) นี่ บีชเติบโต ในสภาพภูมิอากาศอย่างรุนแรง และ ในสถานที่ยากต่อการเข้าถึง ที่ขั้นสนใจเศรษฐกิจน้อย และไม่ค่อยจะโค่น • Firwood Mesoesalpic ภูเขา (MMF): ป่าชนิดนี้เติบโตในพื้นที่ลักษณะอากาศชื้นมาก (ภาคเหนือ) เปลี่ยนแปลงส่วนผสมสนและบีชอยู่ชั่งที่เป็นเชิงพื้นที่ และกาลเวลา ขึ้นอยู่กับการพัฒนาของป่า ในยืนเหล่านี้ สองสายพันธุ์ที่มีแนวโน้มที่อื่นในการ overstorey โก้มักจะเติบโตดี และ ในพื้นที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใกล้ sprucewood ปลูก แม้จะเด่น – Mesoesalpic เท่ Firwood ชนิดย่อยกับโก้ (MMFs) พุ่มไม้อยู่ กับบางชนิดของสกุล Lonicera, Rubus idaeus L. และแม้ Sorbus aucuparia L. ป่าเหล่านี้สูง (43%) มักจะได้รับการรักษา โดยเลือกตัด และฟื้นฟูเป็น promoted ในพื้นที่ขนาดเล็ก. • Mesoesalpic ภูเขาบริสุทธิ์ Firwood: ป่าชนิดนี้มีบางพื้นที่ที่การเติบโตภายใน It ษในพุ่มไม้ แต่เฟิร์น และมอสยัง มากที่สุดลักษณะสายพันธุ์: alpina Circaea L., spicata Actaea L., Polygonatum verticillatum (L.) ทั้งหมด Chrysosplenium alternifolium L. และเทียน nolitangere L. ต้นสนจำนวนมาก ที่นี่ถึงขนาดที่ดี มีความเสียหายโดย Armillaria ostoyae (Romag) Herink และหลังจากนั้นหิมะและ windfalls ช่องว่างแบบ อย่างไรก็ตาม การฟื้นฟูสนจะขาด •ประดิษฐ์ภูเขา Sprucewood: นี้มีลักษณะความหนาแน่นที่โดดเด่น ซึ่งบางครั้งทำให้ไม่มี understorey ที่สมบูรณ์ ในพื้นที่ที่ขาตั้งเป็นพุ่มไม้น้อยบาร์ ของสกุล Lonicera และ ส่วนใหญ่ Rubus idaeus มาย เพื่อขัดขวางการฟื้นฟูธรรมชาติ ที่นี่ ต้นไม้โก้ เนื่องจากบางน้อยในอายุ มีความเสถียรเชิงกลต่ำ นอกจากการติดเชื้อ Armillaria ในทศวรรษ 1980, clearcuts ได้ดำเนินการในบางยืน หนักเสียก่อน Cephalcia arvensis (แตน Pamphiliideae) และจากนั้น โดย Coleoptera Scolytidae (Battisti et al. 1994)ประชากร ungulateThe fauna of the Veneto Prealps has long suffered from the negative influence of colonisation and exploitation of the mountainous terrain, which climaxed around the end of the 19th century. During the course of the 20th century, large native predators – like wolf (Canis lupus L.), bear (Ursus arctos L.) and lynx (Lynx lynx (L.)) – and large herbivores – like red deer (Cervus elaphus L.) and roe deer (Capreolus capreolus (L.)) – vanished from the Veneto mountains. Italian law forbids game hunting within the State Domain. This protection has allowed species like roe deer to thrive inside the CF, although at low-density population levels. Around the second half of the 1950s, roe deer populations began to grow, and since the 1970s red deer has reappeared in the area – probably due to colonisers from northern regions like Austria. There is also a small population of fallow deer (Cervus dama (L.)) (50–60 head), its growth being constantly monitored since fallow deer is not native to this area (De Battisti & Masutti 1995). Red deer populations have been growing constantly even outside the CF boundaries, and hunting has also increased (Figure 3). The CF has long been a refuge for cervids. As a matter of fact, a rutting area has existed in the CF since 1975, the only one of its kind, and has been monitored annually since 1996. A series of drive censuses, conducted over a homogeneous sample area, allowed measurement of roe deer mean density at about 9–10 head over 100 ha (Figure 4). Red deer population density has also been monitored with the aid of halogen spotlights: the value for the CF and surrounding area is 2.5–3 head over 100 ha (Figure 5). The population seems unbalanced in spite of its growth: eco-demographic surveys meaUngulate
การแปล กรุณารอสักครู่..