Methylmercury (MeHg) is transferred

Methylmercury (MeHg) is transferred by female birds into their eggs thus leaving developing embryos exposed to MeHg from the time of fertilization through hatching.
Although Hg is a developmental toxicant, little is known about how it distributes among embryonic tissues and subsequently affects neurodevelopment in birds.
The main objective of the present study (Part 1 of 2) was to evaluate the distribution of Hg in tissues during different developmental stages in order to better understand potential targets of Hg in the embryo and hatchling.
Eight independent, yet related, egg injection studies were conducted. In five studies, white leghorn chicken embryos were air cell injected with methylmercury chloride (MeHgCl; range injected: 0.17-6.4μg/g egg) and Hg concentrations were assessed in seven tissues. We found that soft tissue distribution in embryos and hatchlings was similar to that seen in older birds, with higher total Hg concentrations in liver and kidney than in heart, muscle, and brain (e.g., 5.1, 3.8, 1.9, 2.3, and 1.9μg/g wet weight, respectively, in day 19 embryos after injection with 6.4μg/g MeHgCl).
Concentrations were highest in feathers and unabsorbed yolk (e.g., 24.1 and 13.0μg/g in day 19 embryos after injection with 6.4μg/g MeHgCl).
Tissue concentrations rose through embryonic days 11, 14, 16, and 19 but generally leveled off at days 1 and 7 post-hatch.
We also report on pilot studies that demonstrated that tissue Hg accumulation after MeHgCl injection is similar in chicken and Japanese quail embryos, and that tissue Hg accumulation in chicken embryos after methylmercury cysteine, but not mercury (2) chloride, injection is similar to accumulation after MeHgCl injection.
These findings suggest that embryos may accumulate kidney and brain Hg concentrations known to cause renal and neurotoxicity seen in older birds, but that sequestration of Hg into liver and excretion into rapidly growing feathers may offer some protection.
This work also demonstrates that air cell injection studies are potentially a useful tool for studies of Hg toxicity in the laboratory.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Methylmercury (MeHg) จะถูกโอนย้าย โดยนกหญิงเข้าไปในไข่ของพวกเขาจึง ออกจากพัฒนา embryos ที่สัมผัสกับ MeHg ของปฏิสนธิผ่านฟักไข่ แม้ว่า Hg toxicant พัฒนาการ น้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับวิธีการที่จะกระจายในเนื้อเยื่อของตัวอ่อน และต่อมามีผลต่อ neurodevelopment ในนก วัตถุประสงค์หลักของการศึกษา (1 ส่วน 2) เป็นการ ประเมินการกระจายของ Hg ในเนื้อเยื่อในระยะต่าง ๆ เพื่อให้เข้าใจเป้าหมายของ Hg ในอ่อนและมังกร ได้ดำเนินการศึกษาการฉีดการไข่อิสระ ยังไม่ ได้ที่เกี่ยว ข้อง แปด ในการศึกษา 5 เลกฮอร์นขาวไก่ embryos ได้เซลล์อากาศฉีดกับ methylmercury คลอไรด์ (MeHgCl ช่วงที่ฉีด: ไข่ 0.17-6.4μg/g) และมีประเมินความเข้มข้นของ Hg ในเนื้อเยื่อที่เจ็ด เราพบว่า การกระจายเยื่อ embryos และงูที่เห็นในนกเก่า มีความเข้มข้น Hg รวมสูงขึ้นในตับและไตมากกว่าในหัวใจ กล้ามเนื้อ และสมอง (เช่น 5.1, 3.8, 1.9, 2.3 และ 1.9μg / g เปียกน้ำหนัก ตามลำดับ ใน embryos วันที่ 19 หลังจากฉีดด้วย 6.4μg / g MeHgCl) ความเข้มข้นสูงที่สุดในขนและ unabsorbed แดง (เช่น 24.1 และ 13.0μg / g ใน embryos วันที่ 19 หลังจากฉีดด้วย 6.4μg / g MeHgCl) ความเข้มข้นของเนื้อเยื่อเพิ่มขึ้นผ่านวันของตัวอ่อน 11, 14, 16 และ 19 แต่โดยทั่วไปออกแนวที่ 1 และ 7 วันหลังฟัก นอกจากนี้เรายังแจ้งนักศึกษาที่แสดงว่าเนื้อเยื่อ Hg สะสมหลังจากการฉีด MeHgCl คล้ายในไก่ และนกกระทาญี่ปุ่น embryos และเนื้อเยื่อที่สะสม Hg ใน embryos ไก่หลังจากฉีดไส้ แต่ไม่ปรอท (2) คลอไรด์ methylmercury คล้ายกับสะสมหลังฉีด MeHgCl ทาง ผลการวิจัยเหล่านี้แนะนำว่า embryos อาจสะสมโรคไต และความเข้มข้นของ Hg สมองที่รู้จักกันทำให้เกิดภาวะไต และพิษต่อระบบประสาทในนกเก่า แต่ที่อายัดของ Hg ในตับและขับถ่ายเป็นขนที่เจริญเติบโตอย่างรวดเร็วอาจมีการป้องกันบางอย่าง งานนี้ยังแสดงว่า ศึกษาฉีดเซลล์อากาศอาจเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับการศึกษาความเป็นพิษของ Hg ในห้องปฏิบัติการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

methylmercury (MeHg) จะถูกโอนโดยนกหญิงเข้าไปในไข่ของพวกเขาจึงออกจากการพัฒนาตัวอ่อนสัมผัสกับ MeHg จากเวลาของการปฏิสนธิผ่านฟัก.
แม้ว่าปรอทเป็นสารพิษพัฒนาการเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับวิธีการจัดจำหน่ายในหมู่เนื้อเยื่อของตัวอ่อนและต่อมาได้ส่งผลกระทบต่อ neurodevelopment ในนก .
วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาในปัจจุบัน (ตอนที่ 1 จาก 2) เพื่อประเมินการกระจายตัวของปรอทในเนื้อเยื่อในระหว่างขั้นตอนการพัฒนาที่แตกต่างกันเพื่อให้เข้าใจถึงเป้าหมายที่มีศักยภาพของปรอทในตัวอ่อนและ hatchling.
แปดอิสระที่เกี่ยวข้องยังฉีดไข่ การศึกษาได้ดำเนินการ การศึกษาในห้าตัวอ่อนไก่ฮอนสีขาวเซลล์อากาศถูกฉีดด้วยคลอไรด์ methylmercury (MeHgCl; ช่วงฉีด: 0.17-6.4μg / g ไข่) และความเข้มข้นของปรอทได้รับการประเมินในรอบเจ็ดเนื้อเยื่อ เราพบว่าการกระจายเนื้อเยื่ออ่อนในตัวอ่อนและ hatchlings เป็นแบบเดียวกับที่เห็นในนกเก่าที่มีความเข้มข้นปรอทรวมที่สูงขึ้นในตับและไตกว่าในหัวใจกล้ามเนื้อและสมอง (เช่น 5.1, 3.8, 1.9, 2.3 และ1.9μg / กรัมน้ำหนักเปียกตามลำดับในตัวอ่อน 19 วันหลังจากที่มีการฉีด6.4μg / g MeHgCl).
ความเข้มข้นสูงที่สุดในขนและไข่แดง unabsorbed (เช่น 24.1 และ13.0μg / g ในวันที่ 19 หลังจากการฉีดตัวอ่อนที่มี6.4μg / g MeHgCl ).
ความเข้มข้นของเนื้อเยื่อลุกขึ้นเดินผ่านวันตัวอ่อน 11, 14, 16 และ 19 แต่ระดับทั่วไปออกวันที่ 1 และ 7 โพสต์ฟัก.
นอกจากนี้เรายังรายงานเกี่ยวกับการศึกษานำร่องที่แสดงให้เห็นว่าเนื้อเยื่อสะสมปรอทหลังจากฉีด MeHgCl จะคล้ายกันในไก่และญี่ปุ่น ตัวอ่อนนกกระทาและเนื้อเยื่อสะสมปรอทในตัวอ่อนไก่หลังจาก cysteine ​​methylmercury แต่ไม่ปรอท (2) คลอไรด์ฉีดจะคล้ายกับการสะสมหลังจากฉีด MeHgCl.
การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าตัวอ่อนอาจสะสมในไตและสมองความเข้มข้นของปรอทที่รู้จักกันที่จะทำให้เกิดการทำงานของไตและพิษต่อระบบประสาท เห็นในนกเก่า แต่อายัดของปรอทเข้าไปในตับและการขับถ่ายออกเป็นขนที่เติบโตอย่างรวดเร็วอาจจะมีการป้องกันบาง.
งานนี้ยังแสดงให้เห็นว่าการศึกษาการฉีดอากาศที่อาจเกิดขึ้นถือเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับการศึกษาความเป็นพิษปรอทในห้องปฏิบัติการ