ฝ"Jack?" Bruce called out."Yeah?" J

ฝ"Jack?" Bruce called out.

"Yeah?" Jack's voice echoed.

"I need you to come with me, I have something to show you."

A moment passed.

"Right yo." Came the short reply as jack came out of the library.

They made their way into an elevator, which proceeded down into the caves underneath Wayne Manor.

When they arrived, jack knew exactly where he was.

"Ah, the legendary Batcave," he exclaimed, arms raised. "It's so much bigger than I expected." He teased

Bruce shook his head. Jack was sounding more like Joker every second. It was driving him crazy, or maybe he had gone crazy years ago.

Jack continued his taunting. "Playboy millionaire by day, Batman by night."

When the elevator came to a halt jack leapt out and waltzed around the cave, cooing at all the fancy equipment Bruce had Lucius create down in the warehouse. It was secretly funded against Wayne incorporations wishes but that just made it even more fun to do.

After Bruce had given a tour of the entire Batcave, Jack suddenly spun around with a massive grin spread across his face.

"Hello honey I'm home!" His arms were raised, ready to embrace Bruce.

However Bruce just stood there, a cold expression on his face. How could he be sure it was really Joker? He remembered the countless times he had spent, chasing that clown around Arkham city, to find it was just another decoy joker used the screw around with his head like it was some sort of sick joke. He still couldn't believe joker managed to convince clay face to pull of that stunt. It looked just like the clown prince of crime and even for a second he believed it. And He was supposed to be the worlds greatest detective..

Bruce took a step back.

"For all I know, you could be Clayface right now, or a really good impersonator, I don't know where Joker gets these people from and frankly I don't care at the moment." Bruce sighed and pressed his temples. "You don't even look like Joker." He gestured to the mans hair and attire. Just a normal looking guy.

Jack looked down at his feet in disappointment. But then that smile appeared on his face again and he started to chuckle to himself.

"Hmhmh even so my dear bats, my master plan was a success!"

Bruce was even more agitated at this point, and the laughing didn't help.

"What plan?" He growled in annoyance.

"Haha! Not so fast sweetheart, don't want to spoil the game. First you have to explain this.." He pulled out a small voice recorder which Bruce recognised as his own. How did he get hold of that?

The clown must have read his mind because he started laughing again. "Tut tut little bats, never let a clown go walk abouts." Jack wiggled it in Bruce's face, amusement in his eyes.

Ignoring the tape Bruce frowned.

"Don't call me that." He hissed.

"Why not cupcake? Touch a nerve?" Jack pouted

Bruce felt his rage build up until he could take it anymore.

"BECAUSE YOUR NOT JOKER!" Bruce screamed tears almost forming.

The room was filled with silence as the two men were locked in each others gaze, icy blue against acid green.

Jack didn't flinch nor twitch. He wasn't afraid or intimidated at all. He moved closer, never looking away, his eyes fixed on the dark knight the whole time.

Bruce could feel his face getting flustered as the gap between them closed. His pace quickened as he found himself in a trance with the clown, the feeling of his hot breath brushing against his face relaxed his tense frame.

As their lips were slowly pushed together Bruce let out a gasp and then he knew, that was all the proof he needed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝ "แจ็ค" บรูซเรียกออก"ใช่หรือไม่" ได้พูดย้ำเสียงแจ็ค"ฉันต้องการคุณมาด้วย มีบางอย่างที่แสดงคุณ"ช่วงเวลาผ่านไป"ขวายอ" มาตอบสั้น ๆ เป็นแจ็คมาจากไลบรารีพวกเขาทำทางของพวกเขาเข้าไปในลิฟต์ ที่ครอบครัวลงในถ้ำใต้ Wayne Manorเมื่อพวกเขามาถึง แจ็ครู้ว่าที่เขา"อา Batcave ตำนาน, " ทางหลุดรอด ยกแขน "มันไม่ใหญ่มากกว่า" เขา teasedบรูซจับศีรษะของเขา แจ็คได้เสียงเหมือนโจ๊กเกอร์ทุกวินาที มันถูกขับเขาบ้า หรือบางทีเขาก็หายไปบ้าปีที่ผ่านมาแจ็คต่อเขา taunting "เพลย์บอยเศรษฐีวัน นายทหารยามค่ำคืน"เมื่อลิฟต์มาแจ็คหยุดหลุดออกมาหมด และ waltzed สถานถ้ำ อุปกรณ์แฟนซีทุก cooing บรูซได้ Lucius ที่สร้างลงในคลังสินค้า ไม่ได้รับเงินทุนจาก Wayne incorporations ปรารถนาแอบ แต่ที่เพิ่งทำมันก็สนุกมากทำหลังจากที่บรูซได้รับของ Batcave ทั้งหมด แจ็คก็ปั่นรอบกับรอบ ๆ ไร้การขนาดใหญ่กระจายทั่วทั้งใบหน้าของเขา"สวัสดีค่ะฉันน้ำผึ้งบ้าน! " แขนของเขาถูกยกขึ้น พร้อมที่จะโอบกอดบรูซอย่างไรก็ตาม บรูซเพียงยืน นิพจน์เย็นบนใบหน้าของเขา เขาจะแน่ใจว่า มันเป็นจริง ๆ โจ๊กเกอร์ เขาจำได้เขาใช้เวลา ไล่ตุ๊ยที่รอบเมือง Arkham เวลานับไม่ถ้วน หาก็เพียงหนึ่งลวง โจ๊กเกอร์ใช้สกรูรอบศีรษะเหมือนมันบางจัดเรียงของเล่นป่วย เขายังไม่เชื่อว่า โจ๊กเกอร์จัดการพยามหน้าดินจะดึงของจักรยานที่จะ มันดูเหมือนเจ้าตัวตลกของอาชญากรรม และแม้ในวินาทีที่ เขาเชื่อว่า และเขาควรจะ เป็นโลกยิ่งนัก...บรูซเอาขั้นตอนย้อนกลับ"สำหรับฉันรู้ คุณอาจจะ Clayface ขณะนี้ หรือเลียนแบบดีจริง ๆ ฉันไม่ทราบที่โจ๊กเกอร์ได้รับจากคนเหล่านี้ และตรงไปตรงมาฉันไม่สนใจในขณะนี้" บรูซถอนหายใจ และกดวัดเขา "คุณไม่ได้เหมือนโจ๊กเกอร์" เขา gestured ไปบรุษผมและการแต่งกาย เพียงแค่ปกติหาคนแจ็คมองลงที่เท้าของเขาในความผิดหวัง แต่แล้วรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของเขาอีก และเขาเริ่มที่จะหัวเราะกับตัวเอง"Hmhmh ได้ดังนั้นฉันรักค้างคาว แผนหลักของฉันประสบความสำเร็จ"บรูซ agitated มากณจุดนี้ และหัวเราะไม่ได้ช่วย"อะไรวางแผน" เขา growled ในความรำคาญ"ฮาฮา หวานใจไม่อย่างรวดเร็ว ไม่ต้องเสียเกม ขั้นแรก คุณได้อธิบายนี้..." เขาถูกดึงออกมาเป็นเครื่องบันทึกเสียงขนาดเล็กซึ่งบรูซยังเป็นของเขาเอง เขาไม่ได้รับถือของที่อย่างไรตลกต้องมีอ่านจิตใจของเขาเนื่องจากเขาเริ่มต้นหัวเราะอีก "ประกอบ ประกอบ ค้างคาวน้อย ไม่เคยปล่อยให้ตัวตลกที่ไปเดินเล่น abouts " แจ็ค wiggled มันในใบหน้าของบรูซ สวนสนุกในสายตาของเขาละเว้นเทปบรูซ frowned"ไม่โทรหาผมที่" เขา hissed"ทำไมไม่คัพเค้ก สัมผัสเส้นประสาทหรือไม่" แจ็ค poutedบรูซรู้สึกโกรธเขาสร้างขึ้นจนกว่าเขาจะใช้มันอีกต่อไป"เนื่องจากคุณโจ๊กไม่! " บรูซกรีดร้องน้ำตาเกือบขึ้นรูปห้องพักก็เต็มไป ด้วยความเงียบชายทั้งสองถูกล็อกในแต่ละอื่น ๆ สายตา น้ำแข็งสีฟ้ากับเขียวกรดแจ็คไม่ flinch หรือ twitch เขาไม่ได้กลัว หรืออีกเลย เขาย้ายใกล้ชิด ไม่เคยมอง ตาคงอัศวินมืดตลอดเวลาบรูซรู้สึกถึงการเกิดความสับสนเป็นช่องว่างระหว่างพวกเขาปิดหน้า ก้าวของเขา quickened ที่เขาพบในความมึนงงกับตัวเองกับตัวตลก ผ่อนคลายความรู้สึกของลมหายใจของเขาร้อนแปรงกับใบหน้าของเขากรอบตึงเครียดของเขาริมฝีปากของพวกเขาถูกผลักดันช้า บรูซกันให้ออกการหายใจเร็ว ๆ แล้ว เขารู้ ว่า ที่มีหลักฐานทั้งหมดที่เขาต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฝ "แจ็ค" บรูซที่เรียกว่าออกมา. "ใช่" เสียงสะท้อนของแจ็ค. "ฉันต้องการให้คุณมาพร้อมกับฉันฉันมีบางสิ่งบางอย่างที่จะแสดงให้คุณ." ช่วงเวลาที่ผ่านไป. "โยขวา." มาตอบสั้นเป็นช่องต่อสัญญาณออกมาจากห้องสมุด. พวกเขาทำทางของพวกเขาเข้าไปในลิฟท์ที่เดินลงไปในถ้ำใต้คฤหาสน์เวย์น. เมื่อพวกเขามาถึงแจ็ครู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน. "อาตำนาน Batcave" เขา อุทานยกแขนขึ้น "มันเป็นมากมีขนาดใหญ่กว่าที่ผมคาดไว้." เขาแกล้งให้บรูซส่ายหัว แจ็คได้รับเสียงมากขึ้นเช่นโจ๊กทุกวินาที มันเป็นคนขับรถเขาบ้าหรือบางทีเขาอาจจะได้ไปปีที่ผ่านมาบ้า. แจ็คยังคงด่าว่าเขา "เศรษฐีเพลย์บอยโดยวันแบทแมนในตอนกลางคืน." เมื่อลิฟท์มาถึงแจ็คหยุดกระโจนออกมาและ waltzed รอบถ้ำอ้อแอ้ที่ทุกอุปกรณ์แฟนซีบรูซมีลูเซียสสร้างลงในคลังสินค้า มันได้รับการสนับสนุนอย่างลับๆกับเวย์น Incorporations ปรารถนา แต่ที่ทำเพียงมันสนุกสนานมากยิ่งขึ้นที่จะทำ. หลังจากที่บรูซได้รับการท่องเที่ยวของทั้ง Batcave แจ็คปั่นอย่างกระทันหันไปรอบ ๆ พร้อมกับรอยยิ้มขนาดใหญ่แผ่กระจายไปทั่วใบหน้าของเขา. "สวัสดีน้ำผึ้งฉันที่บ้าน ! " อ้อมแขนของเขาถูกยกขึ้นพร้อมที่จะโอบกอดบรูซ. บรูซ แต่เพียงยืนอยู่ที่นั่นเย็นแสดงออกบนใบหน้าของเขา วิธีการที่เขาอาจจะแน่ใจว่ามันเป็นตลกจริงๆ? เขาจำได้นับครั้งไม่ถ้วนที่เขาได้ใช้เวลาไล่ตุ๊ยรอบเมืองอาร์กแฮมที่จะพบว่ามันเป็นเพียงอีกโจ๊กล่อใช้สกรูรอบกับศีรษะของเขาว่ามันคือการจัดเรียงของตลกป่วยบาง เขายังคงไม่สามารถเชื่อโจ๊กที่มีการจัดการที่จะโน้มน้าวให้ใบหน้าของดินที่จะดึงการแสดงความสามารถที่ มันดูเช่นเดียวกับเจ้าชายตัวตลกของอาชญากรรมและยังเป็นครั้งที่สองเขาเชื่อว่ามัน และเขาก็ควรจะเป็นนักสืบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก .. บรูซเอาขั้นตอนกลับ. "สำหรับทั้งหมดที่ฉันรู้ว่าคุณอาจจะมีใจสุภาพในขณะนี้หรือปลอมตัวดีจริงๆผมไม่ทราบว่าโจ๊กได้รับคนเหล่านี้ออกจากและตรงไปตรงมา ฉันไม่สนใจในขณะนี้. " บรูซถอนหายใจและกดขมับของเขา "คุณไม่ได้มีลักษณะเหมือนตัวตลก." เขาชี้ให้กับเส้นผมของมนุษย์และเครื่องแต่งกาย เพียงแค่เป็นคนที่มองปกติ. แจ็คมองลงไปที่เท้าของเขาในความผิดหวัง แต่แล้วรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของเขาอีกครั้งและเขาเริ่มที่จะหัวเราะกับตัวเอง. "Hmhmh แม้ดังนั้นค้างคาวที่รักของฉัน, แผนแม่บทของฉันประสบความสำเร็จ!" บรูซก็ยิ่งไม่สบายใจมากขึ้นที่จุดนี้และหัวเราะไม่ได้ช่วย"สิ่งที่แผน?" เขาคำรามในความรำคาญ. "ฮ่าฮ่า! ไม่หวานใจอย่างรวดเร็วไม่ต้องการที่จะเสียเกม. แรกที่คุณต้องอธิบายนี้ .. " เขาดึงออกมาบันทึกเสียงเล็ก ๆ ที่บรูซยอมรับว่าเป็นของตัวเอง เขาไม่ได้รับถือของที่? ตลกจะต้องอ่านใจของเขาเพราะเขาเริ่มหัวเราะอีกครั้ง "ตุตันคาเมน tut ค้างคาวเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่เคยปล่อยให้ตัวตลกไป abouts เดิน." แจ็ค wiggled ในใบหน้าของบรูซ, สวนสนุกในสายตาของเขา. ละเว้นเทปบรูซขมวดคิ้ว. "อย่าเรียกฉันว่า." เขาขู่ฟ่อ. "ทำไมไม่ได้คัพเค้ก? สัมผัสเส้นประสาทหรือไม่?" แจ็ค pouted บรูซรู้สึกโกรธของเขาสร้างขึ้นจนกว่าพวกเขาจะใช้มันอีกต่อไป. "เพราะคุณไม่ได้ JOKER!" บรูซกรีดร้องน้ำตาเกือบอดีต. ห้องก็เต็มไปด้วยความเงียบขณะที่ทั้งสองคนถูกขังอยู่ในแต่ละคนอื่น ๆ ที่จ้องมองฟ้าน้ำแข็งกับสีเขียวกรด. แจ็คไม่สะดุ้งหรือชัก เขาเป็นคนที่ไม่กลัวหรือขยาดเลย เขาย้ายไปอยู่ใกล้ชิดและไม่เคยมองไปที่ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่อัศวินดำตลอดเวลา. บรูซรู้สึกว่าใบหน้าของเขาได้รับลนเป็นช่องว่างระหว่างพวกเขาปิด ก้าวของเขาในขณะที่เขาเร่งพบว่าตัวเองตกอยู่ในภวังค์กับตัวตลก, ความรู้สึกของลมหายใจร้อนของเขาแปรงกับใบหน้าของเขาผ่อนคลายเครียดกรอบของเขา. ในฐานะที่เป็นริมฝีปากของเขาถูกผลักช้าร่วมกันบรูซให้ออกหอบและแล้วเขาก็รู้ว่านั่นคือทั้งหมดที่ หลักฐานที่เขาต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฝ " แจ็ค " ? บรูซ เรียกว่าออก

" ใช่มั้ย ? " เสียงของแจ๊ค ๆ

" ฉันต้องการให้คุณมากับฉัน ฉันมีอะไรจะให้คุณ "

เวลาผ่านไป

" โย " มา ตอบสั้น ๆเป็นแจ็คออกมาจากห้องสมุด

พวกเขาทำทางของพวกเขาเข้าไปในลิฟต์ ซึ่งการลงไปใน ถ้ำใต้คฤหาสน์เวย์น .

เมื่อพวกเขามาถึงแจ็ครู้ว่าเขาอยู่ไหน

" อ๊ะ ที่ถ้ำค้างคาวในตำนาน " เขาอุทานว่าแขนยก " มันใหญ่กว่าที่ฉันคิดไว้ เขาแกล้ง

บรูซส่ายหัว . แจ็คเสียงเหมือนโจ๊กเกอร์ทุกวินาที มันทำให้เขาแทบคลั่ง หรือบางทีเขาอาจจะได้ไปปีบ้า ที่แล้ว

แจ็คอย่างต่อเนื่องของเขาด่าว่า " เพลย์บอยเศรษฐีโดยวันแบทแมนตอนกลางคืน "

เมื่อลิฟท์มาหยุดแจ็คกระโจนออกมาและเคยเต้นรำไปรอบ ๆถ้ำเสียงที่ทั้งหมดแฟนซีอุปกรณ์บรูซมีลูเซียสสร้างลงในโกดัง มันแอบสนับสนุนกับเวย์น incorporations ปรารถนาแต่แค่ทำให้มันยิ่งสนุกที่จะทำ

หลังจากที่บรูซได้รับการทัวร์ที่ถ้ำค้างคาวทั้ง แจ็คก็ปั่นรอบใหญ่ยิ้มกระจายทั่วใบหน้าของเขา . . . . . .

" สวัสดีที่รักฉันกลับมาแล้ว ! แขนของเขาขึ้น พร้อมที่จะโอบกอดบรูซ . . .

อย่างไรก็ตาม บรูซ ก็ยืนสีหน้าเย็นชาบนใบหน้าของเขา เขาแน่ใจว่ามันคือโจ๊กจริงๆ เขาจำเขาได้ใช้เวลานับไม่ถ้วน ไล่ว่าตัวตลกรอบเมืองอาร์กแฮม , เพื่อค้นหามันก็แค่โจ๊กล่ออื่นใช้สกรูรอบหัวเหมือนพวกโรคจิตเลย เขายังไม่เชื่อว่า Joker ทำให้หน้าดินเพื่อดึงสิ่งที่ .