ฉันคิดว่าภาษามีแตกต่างกันออกไปตามที

ฉันคิดว่าภาษามีแตกต่างกันออกไปตามที่ได้กล่าวไปข้างต้นนั้น แต่ละประเทศก็ใช้ภาษาที่ไม่เหมือนกันและความสัมพันธ์ของภาษาเกี่ยวข้องกับสิ่งต่างๆหลายด้านไม่ว่าจะเป็น สังคม เพศ ความรัก การสื่อสารระหว่างบุคคลหรือประเทศ สิ่งสำคัญของภาษานั้นคือตัวของภาษา ตัวอักษร และเสียง การเชื่อมกันของภาษาคือสิ่งที่เราคิดว่าใช้ไม่ได้แต่แท้จริงแล้วมันสามารถใช้ได้ดีเลยทีเดียว ถ้าลองมองดูให้ดีภาษาจะเกี่ยวข้องกับอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์อีกด้วยเช่น การใช้คำพูดแสดงอารมณ์ในด้านต่างๆ โกรธ โมโห ดีใจ แต่อยู่ที่คนใดจะเลือกเอามาใช้แค่นั้นเอง และแต่ละประเทศยังมีภาษาประจำของประเทศตัวเองอีกด้วยแต่ฉันคิดว่าทุกๆประเทศก็มีการยืมคำศัพท์จากภาษาอื่นที่ไม่ใช้ภาษาตนมาใช้ ไม่ว่าจะเกี่ยวข้องกันโดยตรงหรือทางอ้อมเช่น ลักษณะนาม สี สิ่งของ เพศ สิ่งปลูกสร้าง อย่างเช่นเพศชายกับเพศหญิง ภาษาอังกฤษจะใช้คำว่าเมลกับฟรีเมล จะไม่ใช้คำว่า บอยกับเกิร์ล แต่ในภาษาไทยใช้ เพศชายกับเพศหญิงไปเลย และการรับรสชาติของอาหารบางคนนำไปเปรียบเทียบกับการดำเนินชีวิตบ้าง ความรักบ้าง เค็ม เผ็ด เปรี้ยว หวาน พูดถึงความรักแล้วทุกๆคนอาจคิดว่าภาษาเกี่ยวข้องอย่างไรคือฉันคิดว่ามันคือการใช้คำพูดบอกรักฝ่ายตรงข้ามและความคิดข้างในใจของคู่รักที่เขียนออกมาในรูปแบบจดหมายข้อความถึงแม้ไม่ได้พูดแต่แสดงออกมาทางการกระทำ นิสัย การปฏิบัติต่อกันนั่นเอง
ดังนั้นแล้วภาษาคือจุดเชื่อมต่อของคนบนโลกผ่านการพูดคุย สื่อสารทางอินเทอร์เน็ต ไม่ว่าจะอยู่ไกลกันมากเท่าไรก็สื่อสารกันได้โดยผ่านภาษาการพูด การเขียนข้อความ ภาษามีประโยชน์ต่อมนุษย์ทุกคนทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สังคมเพศความรักการสื่อสารระหว่างบุคคลหรือประเทศสิ่งสำคัญของภาษานั้นคือตัวของภาษาตัวอักษรและเสียง การใช้คำพูดแสดงอารมณ์ในด้านต่างๆโกรธโมโหดีใจ ลักษณะนามสีสิ่งของเพศสิ่งปลูกสร้างอย่างเช่นเพศชายกับเพศหญิงภาษาอังกฤษจะใช้คำว่าเมลกับฟรีเมลจะไม่ใช้คำว่าบอยกับเกิร์ล แต่ในภาษาไทยใช้เพศชายกับเพศหญิงไปเลย ความรักบ้างเค็มเผ็ดเปรี้ยวหวาน นิสัย
สื่อสารทางอินเทอร์เน็ต การเขียนข้อความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันคิดว่าภาษามีแตกต่างกันออกไปตามที่ได้กล่าวไปข้างต้นนั้นแต่ละประเทศก็ใช้ภาษาที่ไม่เหมือนกันและความสัมพันธ์ของภาษาเกี่ยวข้องกับสิ่งต่างๆหลายด้านไม่ว่าจะเป็นสังคมเพศความรักสิ่งสำคัญของภาษานั้นคือตัวของภาษาตัวอักษรและเสียงการเชื่อมกันของภาษาคือสิ่งที่เราคิดว่าใช้ไม่ได้แต่แท้จริงแล้วมันสามารถใช้ได้ดีเลยทีเดียวการใช้คำพูดแสดงอารมณ์ในด้านต่างๆโกรธโมโหดีใจแต่อยู่ที่คนใดจะเลือกเอามาใช้แค่นั้นเองไม่ว่าจะเกี่ยวข้องกันโดยตรงหรือทางอ้อมเช่นลักษณะนามสีสิ่งของเพศสิ่งปลูกสร้างอย่างเช่นเพศชายกับเพศหญิงภาษาอังกฤษจะใช้คำว่าเมลกับฟรีเมลจะไม่ใช้คำว่าบอยกับเกิร์ลแต่ในภาษาไทยใช้และการรับรสชาติของอาหารบางคนนำไปเปรียบเทียบกับการดำเนินชีวิตบ้างความรักบ้างเค็มเผ็ดเปรี้ยวหวานนิสัยการปฏิบัติต่อกันนั่นเอง
ดังนั้นแล้วภาษาคือจุดเชื่อมต่อของคนบนโลกผ่านการพูดคุยสื่อสารทางอินเทอร์เน็ตไม่ว่าจะอยู่ไกลกันมากเท่าไรก็สื่อสารกันได้โดยผ่านภาษาการพูดการเขียนข้อความภาษามีประโยชน์ต่อมนุษย์ทุกคนทั่วโลก