April in Moscow April fox is a dan

April in Moscow

April fox is a dancer. She works for the British dance company in Leeds. Her boss there is Maria Grant.
One Monday morning, April arrives early. She sees Maria at the coffee machine. “I’ve got some good news,” says Maria.
There is an envelope in her hand. “Really? What is it?” April asks. Maria smiles. “Wait and see,” she says.
At ten o’clock the dancers are finishing their first class. Suddenly, Maria walks into the room. “Can I have a word with you all, please?” she says.
“What’s this about?” asks April friend, Laura.
“I do not know,” April answers. The music stops.
“I have a letter here from Moscow,” says Maria.
“The Russians want us to dance there next month.”
Six weeks later, April is at Heathrow airport in London. “You are going to have a very good time,” says her father. “Of course she is, George,” says Mrs. Fox. “Now, April, have you got everything? Ticket, passport, money…?” April smiles. “Yes, Mum.”
She says goodbye to her parents. Then she sees Laura and Maria. “Come on,” says Laura. “It’s time to go.”
On the plane April and Laura talk about Moscow. They are both very happy. “I want to see everything,” says Laura. “The Kremlin – Red Square – the Bolshoi…”
“Me, too,” says April, “and I want to meet lots of people.” “Don’t forget we’re going there to work,” says Maria with a smile.
In Moscow a bus takes the dancers to their hotel.
April and Laura’s hotel room is on the second floor. Laura walks in and puts her bags down. “Great! –there’s a TV,” she says and turns it on. A man is reading the news. She pushes another button. Now there is a pop video. “Look, April,” she says. “Russian rock and roll.” But April is not listening. She is looking out of the window. “Moscow,” she thinks. “I’m in Moscow.”
Next day the dancers work very hard. Their dance for the festival, Green Oceans, is new and very difficult. They start at eight o’clock and finish at six.
Then, after dinner, they go to the Bolshoi Theatre. “This is beautiful,” says April. Laura sits down next to her. “It really is,” she says. Then they watch the Russian dancers. They are all tall, strong, and very, very good.
The day after, April and Laura finish at three o’clock. They go to a café and drink Russian tea. Then Laura looks at her map of Moscow. “Where do you want to go? The Pushkin Museum’s near here,” she says.
“OK –let’s go there,” says April. Then she looks at the people in the café. “I want to talk to them,” she thinks. “But how? I can’t speak Russian.”
In a street near the museum there is a small market. “Oh Laura, look,” says April. She can see some red and yellow boxes on a table. “Those are pretty.”
“They’re music boxes,” says a young man with glasses. “You speak English!” says April. The boy smiles. “I’m studying it at university. My friend Nikolai and I only work here at weekends.”
April and Laura talk to the boys for a long time. Sasha–the one with glasses–speaks English very well. Nikolai only speaks a little.
After twenty minutes, Sasha has an idea. “Listen,” he says. “We’re going to the country tomorrow for a week’s holiday. Some friends are going with us. Do you want to come for the day? It’s not very far.”
Next morning, Sasha and Nikolai arrive at the girls´ hotel in their fathers´ cars. There are three other people with them –Lara, Igor and Sonya.
They all drive to a lake near Moscow. Everyone is laughing and talking. At the lake they have lunch.
After that Nikolai plays his guitar and sings Russian songs.
April listens to him.
There is a boat beside the lake. Late in the afternoon, April and Nikolai go out in it. Nikolai looks at April and smiles. April smiles, too. “It’s very beautiful here,” she says. Nikolai looks into her eyes.
“Yes,” he says. “Beautiful. And you are… beautiful… too. I think I…”
“April!” Laura shouts. “Come on. It’s time to go!”
Back in Moscow there is a lot to do. All the dancers work very hard and have no free time.
April is tired. Sad, too. She wants to see Nikolai again. “But how?” she thinks. “Where? When? He’s in the country and I’m here in Moscow.”
Then, the British Dance Company’s big night arrives. “Good luck, everyone,” says Maria.
The evening goes very fast. April only thinks about one thing –Green Oceans.
But then, two hours later, the music stops. She stands under a white light. Laura and all the other dancers are beside her. Everyone in the theatre is throwing flowers.
“I think they like us,” says Laura. There is a sad smile on April’s face. “Yes,” she says. “I think they do.”
Twenty-four hours later, all the British dancers are at Moscow airport. “Now I’m never going to see Nikolai again,” thinks April. “And I can’t write to him. I don’t know his add…”
Then someone says her name. She turns. It’s Nikolai! “Then plane’s leaving,” says Maria Grant. April looks at Nikolai. He gives her a parcel and walks away.
On the plane, April sits next to Laura. Her eyes are wet. She opens the parcel. “Oh, look,” says Laura.
“It’s one of those music boxes –t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมษายนในมอสโก เมษายนจิ้งจอกเป็นนักเต้น เธอทำงานสำหรับบริษัทอังกฤษเต้นในลีดส์ เจ้านายของเธอเป็น Maria Grant เช้าวันหนึ่งในวันจันทร์ เมษายนถึงช่วงต้น เธอเห็นมาเรียที่เครื่องชงกาแฟ "ฉันมีข่าวดีบางอย่าง มาเรียกล่าวมีซองจดหมายในมือของเธอ "จริง ๆ มันคืออะไร" เมษายนขอให้ รอยยิ้ม Maria เธอกล่าวว่า "รอ และดู ที่สิบนาฬิกา นักเต้นจะจบชั้นของพวกเขา ทันใดนั้น มาเรียเดินในห้อง เธอกล่าวว่า "ได้คำกับคุณทั้งหมด โปรดไหม""คืออะไรนี้เกี่ยวกับถามเพื่อนเมษายน ลอรา "ฉันไม่รู้ คำตอบเมษายน เพลงหยุด "มีการให้ตัวอักษรนี่จากมอสโก มาเรียกล่าว"รัสเซียต้องเราเต้นมีเดือนถัดไป" หกสัปดาห์ภายหลัง เมษายนสนามบินฮีทโธรว์ในลอนดอน "คุณจะมีช่วงเวลาดีมาก กล่าวว่า พ่อของเธอ "แน่นอนเธอคือ จอร์จ นางสุนัขจิ้งจอกกล่าว "ตอนนี้ เมษายน คุณมีทุกอย่าง ตั๋ว หนังสือ เงิน..." รอยยิ้มเมษายน "ใช่ Mum" เธอบอกลาพ่อแม่ของเธอ แล้ว เธอเห็นลอร่าและมาเรีย "มา ลอร่ากล่าวว่า "มันเป็นเวลาที่จะไป"บนเครื่องบินเมษายนและลอร่าพูดคุยเกี่ยวกับมอสโก พวกเขามีทั้งความสุข "อยากเห็นทุกอย่าง ลอร่ากล่าว "เครมลิน –จัตุรัสแดง – บอลชอย..." "ฉัน เกินไป กล่าวว่า เมษายน "และต้องการพบปะผู้คนมากมาย" "อย่าลืมเราจะมีการทำงาน กล่าวว่า มาเรีย ด้วยรอยยิ้มในมอสโก รถใช้นักเต้นไปยังโรงแรม เมษายนและลอร่าของห้องอยู่บนชั้นสอง ลอร่าใน และทำให้กระเป๋าของเธอลง "ดี -มีทีวี, "เธอกล่าวว่า และจะเปิด คนอ่านข่าว เธอดันปุ่มอื่น ตอนนี้ มีวิดีโอป๊อป "มอง เมษายน เธอกล่าว "รัสเซียร็อกแอนด์โรล" แต่ไม่ได้ฟังเมษายน เธอกำลังออกจากหน้าต่าง "มอสโก เธอคิด "ฉันในมอสโก"วันถัดไปที่นักเต้นที่ทำงานหนักมาก เต้นรำของพวกเขาสำหรับเทศกาล เขียวทะเล อยู่ใหม่ และยากมาก พวกเขาเริ่มที่แปดนาฬิกา และสิ้นสุดที่หก แล้ว หลังอาหารค่ำ พวกเขาไปที่โรงละครบอลชอย "นี่คือสวย เมษายนกล่าว ลอร่านั่งลงข้าง ๆ เธอ เธอกล่าวว่า "จริง ๆ มันเป็น แล้ว ได้ดูนักเต้นชาวรัสเซีย มีทั้งหมดสูง แข็งแรง และมาก มากดี หลังจาก เมษายนและลอร่าจบวันที่สามนาฬิกา พวกเขาไปยังคาเฟ่ และดื่มชารัสเซีย แล้ว ลอร่าดูที่แผนที่ของเธอของมอสโก "ที่คุณต้องการไปหรือไม่ ของพิพิธภัณฑ์พุชกินใกล้นี่ เธอกล่าว "OK – ลองไป เมษายนกล่าว แล้ว เธอดูที่ผู้คนในคาเฟ่ เธอคิดว่า "อยากจะพูดคุยกับพวกเขา "แต่อย่างไร ฉันไม่สามารถพูดรัสเซีย" ในถนนใกล้กับพิพิธภัณฑ์มีตลาดขนาดเล็ก "โอ้ ลอร่า ดู, " กล่าวว่า เมษายนนี้ เธอสามารถเห็นกล่องสีแดง และสีเหลืองบางอย่างในตาราง "ผู้จะสวย""เป็นกล่องดนตรี กล่าวว่า ชายหนุ่มที่ มีแว่นตา "คุณพูดภาษาอังกฤษ" เมษายนกล่าว รอยยิ้มเด็ก "ฉันเรียนมันที่มหาวิทยาลัย วลาดิมีเพื่อนของฉันและฉันเพียงได้นี่ช่วงสุดสัปดาห์"เมษายนและลอร่าพูดคุยกับเด็กผู้ชายเป็นเวลานาน หนึ่งในเทนนิสกับแว่นตา – พูดภาษาอังกฤษดี วลาดิมีเพียงพูดเล็กน้อยหลังจากยี่สิบนาที ซาช่ามีความคิด "ฟัง เขากล่าว "เรากำลังจะไปประเทศพรุ่งนี้วันหยุดของสัปดาห์ เพื่อนบางคนจะไปกับเรา คุณต้องการมาเที่ยว มันไม่ไกลมาก"เช้าวันถัดไป ซาช่าและวลาดิมีที่มาที่ girls´ ในรถยนต์ fathers´ มีสามคนด้วย – Lara, Igor และซอนยา ทั้งหมดขับรถไปทะเลสาบใกล้กรุงมอสโก ทุกคนหัวเราะ และพูดคุย ที่ทะเลสาบ มีอาหารกลางวัน หลังจากที่ วลาดิมีเล่นกีตาร์ของเขา และร้องเพลงที่รัสเซีย เมษายนฟังเขามีเรือข้างทะเลสาบ ในช่วงบ่าย ช่วงปลายเมษายนและวลาดิมีออกไปในนั้น วลาดิมีลักษณะที่เมษายนและรอยยิ้ม เมษายนยิ้ม เกินไป "สวยงามมากนี่เป็น เธอกล่าว วลาดิมีลักษณะเป็นดวงตาของเธอ "Yes เขากล่าว "สวยงาม และคุณ...สวย...เกินไป ฉันคิดว่า ฉันนี้... " "เมษายน" ลอร่า shouts "มา มันเป็นเวลาที่จะไป" ในมอสโก มีจำนวนมากจะทำ นักเต้นทั้งหมดทำงานหนักมาก และมีเวลาฟรี เมษายนไม่เหนื่อย เศร้า เกินไป เธอต้องการดูวลาดิมีอีก เธอคิดว่า "แต่อย่างไร" "ที่หรือไม่ เมื่อ เขาอยู่ในประเทศ และฉันที่นี่ในมอสโก"แล้ว อังกฤษเต้นของ บริษัทใหญ่คืนมา "โชคดี คน, " กล่าวว่า มาเรีย ตอนเย็นไปอย่างรวดเร็ว เมษายนเท่านั้นคิดว่า สิ่งหนึ่งเกี่ยวกับ – มหาสมุทรสีเขียวแต่แล้ว สองชั่วโมงต่อมา เพลงหยุด เธอยืนอยู่ใต้แสงสีขาว ลอร่าและเต้นอื่น ๆ อยู่ข้างเธอ ทุกคนในโรงละครจะโยนดอกไม้ "ผมคิดว่า พวกเขาชอบเรา ลอร่ากล่าว มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเมษายนเศร้า "Yes เธอกล่าว "ผมคิดพวกเขาทำ ยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อมา นักเต้นชาวอังกฤษทั้งหมดสนามบินมอสโก "ตอนนี้ฉันไม่เคยจะเห็นวลาดิมีอีก คิดเมษายน "และไม่สามารถเขียนเพื่อเขา ไม่รู้ของเขาเพิ่มขึ้น.. " แล้ว มีคนบอกว่า ชื่อของเธอ หล่อน ได้วลาดิมี "แล้วเครื่องบินของออก กล่าวว่า Maria Grant เมษายนมีลักษณะที่วลาดิมี เขาให้เธอพัสดุ และเดินออกไป บนเครื่องบิน เมษายนอยู่ใกล้กับลอร่า ดวงตาของเธอจะเปียก เธอเปิดพัสดุ "โอ้ ดู ลอร่ากล่าว "มันเป็นกล่องดนตรี – t เหล่านั้นอย่างใดอย่างหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดือนเมษายนในกรุงมอสโกจิ้งจอกเมษายนเป็นนักเต้น เธอทำงานให้กับ บริษัท เต้นรำอังกฤษในลีดส์ เจ้านายของเธอมีมาเรียแกรนท์. เช้าวันหนึ่งจันทร์เมษายนถึงต้น เธอเห็นมาเรียที่เครื่องชงกาแฟ "ฉันมีบางข่าวที่ดี" มาเรียกล่าวว่า. มีซองจดหมายในมือของเธอคือ "จริงๆ? มันคืออะไร? "ถามเมษายน รอยยิ้มที่มาเรีย "รอดู" เธอกล่าว. ที่ 10:00 นักเต้นจะจบชั้นแรกของพวกเขา ทันใดนั้นมาเรียเดินเข้ามาในห้อง "ฉันจะมีคำกับทุกท่านโปรด?" เธอกล่าว. "มีอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?" ถามเพื่อนเมษายนลอร่า. "ผมไม่ทราบ" คำตอบเมษายน เพลงหยุด. "ผมมีจดหมายนี่จากกรุงมอสโก" มาเรียกล่าวว่า. "รัสเซียต้องการให้เราเต้นมีในเดือนถัดไป." หกสัปดาห์ต่อมาเดือนเมษายนที่สนามบินฮีทโทรว์ในกรุงลอนดอน "คุณกำลังจะมีช่วงเวลาที่ดีมาก" พ่อของเธอกล่าวว่า "แน่นอนเธอเป็นจอร์จ" นางฟ็อกซ์กล่าวว่า "ตอนนี้, เมษายน, คุณมีทุกอย่าง? ตั๋ว, หนังสือเดินทาง, เงิน ... ? "รอยยิ้มเมษายน "ใช่แม่." เธอบอกลาพ่อแม่ของเธอ จากนั้นเธอก็เห็นลอร่าและมาเรีย "Come on," ลอร่ากล่าวว่า "มันถึงเวลาที่จะไป." บนเครื่องบินเดือนเมษายนและลอร่าพูดคุยเกี่ยวกับมอสโก พวกเขาทั้งสองมีความสุขมาก "ผมต้องการที่จะเห็นทุกอย่าง" ลอร่ากล่าวว่า "การเครมลิน - จัตุรัสแดง - The Bolshoi ... " . "ผมเช่นกันกล่าวว่า" เมษายน "และฉันต้องการที่จะตอบสนองผู้คนจำนวนมาก" "อย่าลืมว่าเรากำลังจะมีการทำงาน" มาเรียกล่าวด้วยรอยยิ้ม . ในมอสโกประจำทางใช้เวลานักเต้นของพวกเขาโรงแรม. เดือนเมษายนและห้องพักที่โรงแรมของลอร่าอยู่บนชั้นที่สอง ลอร่าเดินเข้ามาและทำให้กระเป๋าของเธอลง "Great! -there เป็นทีวี "เธอกล่าวและเปลี่ยนมันใน ชายคนหนึ่งอ่านข่าว เธอผลักดันปุ่มอื่น ขณะนี้มีป๊อปอัพวิดีโอ "Look, เมษายน," เธอกล่าว "ร็อคแอนด์โรลรัสเซีย." แต่เดือนเมษายนไม่ได้ฟัง เธอกำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง "มอสโก" เธอคิดว่า "ผมอยู่ในมอสโก." วันถัดไปเต้นทำงานหนักมาก เต้นรำของพวกเขาสำหรับเทศกาลสีเขียวมหาสมุทรใหม่และยากมาก พวกเขาเริ่มต้นที่ 8:00 และสิ้นสุดที่หก. จากนั้นหลังอาหารเย็นพวกเขาไปที่โรงละครบอลชอย "นี่เป็นสิ่งที่สวยงาม" เมษายนกล่าวว่า ลอร่านั่งลงข้าง ๆ เธอ "จริงๆมันเป็น" เธอกล่าว แล้วพวกเขาก็ดูนักเต้นระบำรัสเซีย พวกเขามีความสูงทั้งหมดที่แข็งแกร่งและมากดีมาก. วันรุ่งขึ้นหลังจากเดือนเมษายนและลอร่าสิ้นสุดที่ 03:00 พวกเขาไปที่ร้านกาแฟและเครื่องดื่มชารัสเซีย แล้วลอร่ามีลักษณะที่แผนที่ของเธอจากกรุงมอสโก "คุณอยากไปที่ไหน? พิพิธภัณฑ์พุชกินอยู่ใกล้กับที่นี่ "เธอกล่าว. " OK -let ไปที่นั่น "เมษายนกล่าวว่า จากนั้นเธอก็มีลักษณะที่ผู้คนในคาเฟ่ "ผมอยากจะพูดคุยกับพวกเขา" เธอคิดว่า " แต่อย่างไร ฉันไม่สามารถพูดภาษารัสเซีย. " ในสถานที่ที่อยู่ใกล้กับพิพิธภัณฑ์มีตลาดขนาดเล็ก "โอ้ลอร่าดู" เมษายนกล่าวว่า เธอสามารถเห็นกล่องสีแดงและสีเหลืองบางบนโต๊ะ "เหล่านี้คือสวย." "พวกเขากำลังกล่องเพลง" ชายหนุ่มคนหนึ่งกล่าวกับแว่นตา "คุณพูดภาษาอังกฤษ!" เมษายนกล่าวว่า เด็กชายรอยยิ้ม "ฉันกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยมัน เพื่อนของฉันนิโคไลและฉันเท่านั้นทำงานที่นี่วันหยุดสุดสัปดาห์. " เดือนเมษายนและลอร่าพูดคุยกับเด็ก ๆ เป็นเวลานาน Sasha-หนึ่งที่มีแว่นตาพูดภาษาอังกฤษได้เป็นอย่างดี วลาดิมีเพียง แต่พูดเล็ก ๆ น้อย ๆ . หลังจากยี่สิบนาที Sasha มีความคิด "ฟัง" เขากล่าว "เรากำลังจะไปยังประเทศในวันพรุ่งนี้สำหรับวันหยุดสัปดาห์ เพื่อนบางคนจะไปกับเรา คุณต้องการที่จะมาสำหรับวัน? มันไม่ได้ไกลมาก. " เช้าวันรุ่งขึ้น Sasha และนิโคไลมาถึงโรงแรม girls' ในรถยนต์ fathers' ของพวกเขา มีสามคนอื่น ๆ ที่มีพวกเขา -Lara อิกอร์และเป็น Sonya. พวกเขาทั้งหมดขับรถไปที่ทะเลสาบใกล้กับกรุงมอสโก ทุกคนจะหัวเราะและพูดคุย ที่ทะเลสาบที่พวกเขาได้รับประทานอาหารกลางวัน. หลังจากนั้นนิโคไลเล่นกีตาร์ของเขาและร้องเพลงรัสเซีย. เมษายนฟังเขา. มีเรืออยู่ข้างทะเลสาบ ในช่วงบ่ายเมษายนและวลาดิมีออกไปในนั้น วลาดิมีลักษณะที่เดือนเมษายนและรอยยิ้ม เมษายนยิ้มมากเกินไป "มันสวยงามมากที่นี่" เธอกล่าว วลาดิมีลักษณะเป็นตาของเธอ. "ใช่" เขากล่าว "สวย. และคุณจะ ... สวยงาม ... เกินไป ฉันคิดว่าฉัน ... " " เดือนเมษายน! "ลอร่าตะโกน "Come on มันถึงเวลาที่จะไป! " ย้อนกลับไปในกรุงมอสโกมีจำนวนมากที่จะทำ นักเต้นทุกคนทำงานหนักมากและไม่มีเวลาว่าง. เมษายนเป็นเหนื่อย เศร้าเกินไป เธอต้องการที่จะเห็นนิโคไลอีกครั้ง " แต่อย่างไร" เธอคิดว่า "ที่ไหน? เมื่อ? เขาอยู่ในประเทศและฉันอยู่ที่นี่ในมอสโก. " จากนั้นเต้นรำ บริษัท ฯ อังกฤษคืนใหญ่มาถึง "ขอให้โชคดีทุกคน" มาเรียกล่าวว่า. ตอนเย็นไปอย่างรวดเร็วมาก เมษายนเท่านั้นคิดเกี่ยวกับสิ่งหนึ่งเขียวมหาสมุทร. แต่แล้วสองชั่วโมงต่อมาเพลงหยุด เธอยืนอยู่ภายใต้แสงสีขาว ลอร่าและนักเต้นอื่น ๆ ข้างๆเธอ ทุกคนในโรงละครมีการขว้างปาดอกไม้. "ผมคิดว่าพวกเขาชอบเรา" ลอร่ากล่าวว่า มีรอยยิ้มบนใบหน้าเศร้าของเดือนเมษายนคือ "ใช่" เธอกล่าว "ผมคิดว่าพวกเขาทำ." ยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อมาทั้งหมดนักเต้นอังกฤษที่สนามบินมอสโก "ตอนนี้ฉันไม่เคยไปดูนิโคไลอีกครั้ง" คิดเมษายน "และผมก็ไม่สามารถเขียนถึงเขา ผมไม่ทราบว่าการเพิ่มของเขา ... " แล้วมีคนบอกว่าชื่อของเธอ เธอหัน มันเป็นวลาดิ! "จากนั้นทิ้งเครื่องบิน," มาเรียแกรนท์กล่าวว่า เมษายนลักษณะที่นิโคไล เขาทำให้เธอพัสดุและเดินออกไป. บนเครื่องบิน, เมษายนนั่งถัดจากลอร่า ดวงตาของเธอเปียก เธอเปิดพัสดุ "โอ้ดู" ลอร่ากล่าวว่า. "มันเป็นหนึ่งของกล่องเพลงเหล่านั้น -t

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมษายนในมอสโกสุนัขจิ้งจอกเมษายนเป็นนักเต้น เธอทำงานให้กับ บริษัท เต้นรำ อังกฤษใน ลีดส์ เจ้านายของเธอมีมาเรีย แกรนท์หนึ่งเช้าวันจันทร์ , เมษายนมาถึงก่อน เธอเห็นมาเรียที่เครื่องชงกาแฟ " ฉันมีข่าวดีว่า " มาเรียมีซองจดหมายในมือของเธอ " จริงเหรอ ? มันคืออะไร ? " เอพริลถาม มาเรียยิ้ม " รอดู " เธอกล่าวเวลา 10 โมงนักเต้นจบคลาสแรกของพวกเขา จู่ๆ มาเรียเดินเข้ามาในห้อง " ผมขอคุยกับคุณหน่อย " เธอกล่าว" นี่มันเรื่องอะไรกัน " ขอให้เพื่อน เมษายน ลอร่า" ไม่รู้ " วันที่ตอบ เพลงหยุด" ฉันมีหนังสือจาก มอสโก กล่าวว่า " มาเรีย" รัสเซียต้องการจะเต้นรำอยู่ที่นั่นเดือนถัดไป "หกสัปดาห์ต่อมา เมษายนนี้ ที่สนามบิน Heathrow ในลอนดอน " คุณจะต้องมีเวลาที่ดีมาก " บอกว่า พ่อของเธอ " แน่นอน เขาคือ จอร์จ กล่าวว่า นางจิ้งจอก " แล้วตอนนี้ เอพริล คุณมีทุกอย่าง ตั๋ว พาสปอร์ต เงิน . . . . . . . ? " วันที่รอยยิ้ม " ค่ะแม่ "เธอกล่าวคำลากับพ่อแม่ของเธอ แล้วเธอเห็นลอร่าและมาเรีย " มานี่ " กล่าวว่า ลอร่า " มันถึงเวลาที่จะไปบนเครื่องบิน เดือนเมษายน และ ลอร่า พูดคุยเกี่ยวกับมอสโก พวกเขาทั้งสองมีความสุขมาก " ผมต้องการที่จะเห็นทุกอย่าง " กล่าวว่า ลอร่า " เครมลิน–จัตุรัสแดง–ชอย . . . . . . . "" ฉันก็ว่า " เมษายน " และฉันต้องการที่จะพบกับคนมากมาย " " อย่าลืมว่าเรากำลังจะไปทำงานที่นั่นว่า " มาเรีย ด้วยรอยยิ้มในมอสโกรถบัสใช้นักเต้นที่โรงแรมของพวกเขาเมษายนและโรงแรมของลอร่าห้องบนชั้นสอง ลอร่าเดินเข้ามาและทำให้กระเป๋าของเธอลง " เยี่ยม ! - มีโทรทัศน์ , " เธอกล่าว และเปิดมัน ผู้ชายก็อ่านข่าว เธอผลักปุ่มอื่น ขณะนี้มีป๊อปวิดีโอ " ฟังนะ เมษายน , " เธอกล่าว " หินรัสเซียและม้วน " แต่เดือนเมษายนยังไม่ฟัง เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง " มอส " เธอคิด " ผมอยู่ในมอสโก "วันต่อมา นักเต้น งานหนักมาก การเต้นสำหรับเทศกาล ทะเลสีเขียวเป็นใหม่และยากมาก พวกเขาเริ่ม 8 โมง และจบที่ 6แล้ว หลังจากอาหารเย็น พวกเขาไปที่โรงละครบอลชอย . " สวยจัง " ว่า เดือนเมษายน ลอร่านั่งลงข้างๆเธอ " จริงๆนะ " เธอกล่าว แล้วก็ดูนักเต้นชาวรัสเซีย พวกเขาทั้งหมดสูง แข็งแรง และดีมากหลังจากวันที่ เมษายน และ ลอร่า จบตอนสามโมง พวกเขาไปที่คาเฟ่และดื่มชารัสเซีย . แล้วลอร่าดูแผนที่ของมอสโก " เธออยากจะไปที่ไหน ? ที่พิพิธภัณฑ์พุชคินมันอยู่ใกล้ๆที่นี่ " เธอกล่าว" โอเค – ไปกันเถอะ " ว่า เดือนเมษายน งั้น เธอมองทุกคนในคาเฟ่ . " ผมต้องการที่จะพูดกับพวกเขา , " เธอคิด " แต่อย่างไร ฉันไม่สามารถพูดภาษารัสเซีย .ในถนนใกล้ๆ กับพิพิธภัณฑ์ ที่นั่นเป็นตลาดขนาดเล็ก " โอ้ลอร่ามอง " ว่า เดือนเมษายน เธอสามารถเห็นสีแดงและสีเหลืองกล่องบนโต๊ะ " สวย "" พวกเขาเป็นกล่องเพลง " ชายหนุ่มใส่แว่นพูด " คุณพูดภาษาอังกฤษ กล่าวว่า เดือนเมษายน เด็กหนุ่มยิ้ม " ผมเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย เพื่อนของนิโคไล ฉันแค่ทำงานที่นี่ที่วันหยุดสุดสัปดาห์ "เมษายนและลอร่าพูดกับเด็กๆนานแล้ว ชาช่า–คน–แก้ว พูดภาษาอังกฤษได้ดีมาก นิโคไล แค่พูดนิดหน่อย20 นาทีหลังจากนั้น ซาช่า มีไอเดีย " ฟัง " เขากล่าว " เรากำลังจะไปประเทศในวันพรุ่งนี้สำหรับวันหยุดของสัปดาห์ เพื่อนจะอยู่กับเรา คุณต้องการหาวันที่ ? มันไม่ไกล .เช้าวันรุ่งขึ้น Sasha และนิโคไล มาถึงสาวใหม่ โรงแรมใหม่ของรถยนต์ มี สาม คน อื่น ๆ กับพวกเขา – ลาร่า กอร์ และ ซอนย่าพวกเขาขับรถไปที่ทะเลสาบใกล้มอสโก ทุกคนหัวเราะ และพูด ที่ทะเลสาบ พวกเขามีอาหารกลางวันหลังจากที่นิโคไล เล่นกีตาร์และร้องเพลงเพลงรัสเซียเมษายนจะฟังเขามีเรืออยู่ข้างทะเลสาบ ในตอนบ่าย เมษายน และ นิโคไล ออกไปแล้ว นิโคไลมองเอพริลกับรอยยิ้ม เมษายิ้มด้วย " ที่นี่มันสวยงามมาก " เธอกล่าว นิโคไล มองเข้าไปในดวงตาของเธอ" ครับ " เขากล่าว " สวยมาก และคุณ . . . . . . . สวย . . . ด้วย ฉันคิดว่าฉัน . . . "" เมษายน ! " ลอร่าตะโกน . " เอาน่า ถึงเวลาต้องไปแล้ว "กลับในมอสโกมีมากที่ต้องทำ นักเต้นทุกคนทำงานหนักและไม่มีเวลาฟรีวันที่เหนื่อย เศร้าเหมือนกัน เธออยากเห็นนิโคไล อีกครั้ง " แต่อย่างไร " เธอคิด " ที่ไหน ? เมื่อไร ? เขาอยู่ในประเทศ และผมอยู่ในมอสโก "จากนั้น อังกฤษ ของ บริษัท เต้นรำคืนใหญ่มาถึง " โชคดีนะทุกคนว่า " มาเรียตอนเย็นไปอย่างรวดเร็วมาก วันที่คิดถึงแต่สิ่งหนึ่ง–สีเขียวมหาสมุทรแต่แล้ว สองชั่วโมงต่อมา เพลงหยุด เธอยืนอยู่ภายใต้แสงไฟสีขาว ลอร่าและทั้งหมดอื่น ๆ เต้นอยู่ข้างๆ เธอ ทุกคนในโรงละครคือโยนดอกไม้" ฉันคิดว่ามันก็เหมือนเรา " กล่าวว่า ลอร่า มีรอยยิ้มที่เศร้าสร้อยเมษายน . " ค่ะ " เธอกล่าว " ฉันคิดว่าพวกเขาทำ . "ยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อมา ทั้งอังกฤษมีนักเต้นที่สนามบินมอสโก " ตอนนี้ผมไม่เคยไปเห็นนิโคไลอีกครั้ง " คิดว่าเดือนเมษายน " ผมไม่ได้เขียนให้เขา ฉันไม่รู้ว่าเขาเพิ่ม . . . . . . . "แล้วคนที่ซา