We live in a time of information po

We live in a time of information poverty. Someday you'll tell your grandchildren there was a time when you couldn't zoom in on the local theater and see how many people had bought tickets for the show that starts in 25 minutes.
Will we still have movie theaters then? Well, we don't really need them now, if it weren't for DRM and licensing we could watch them at home. But it is nice to go out to a movie. But maybe future generations will think that as quaint as the notion that it's nice to hold a paper book or printed news in your hands. Something about the smell of the ink or paper, I think.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราอยู่ในช่วงเวลาของข้อมูลความยากจน สักวันหนึ่งคุณจะบอกหลานคุณมีเวลาเมื่อคุณไม่สามารถขยายโรงละครท้องถิ่น และเห็นว่าหลายคนที่ได้ซื้อตั๋วสำหรับการแสดงที่เริ่มต้นในนาทีที่ 25จะเรายังมีโรงภาพยนตร์แล้ว ดี เราไม่จริง ๆ จำเป็นต้องใช้ขณะนี้ ถ้าไม่ได้สำหรับ DRM และอนุญาตให้ใช้สิทธิ์ เราสามารถดูได้ที่บ้าน แต่มันจะดีจะออกไปดูหนัง แต่บางทีคนรุ่นอนาคตจะว่า แปลกตาที่คิดว่า มันจะดีจะถือสมุดกระดาษหรือพิมพ์ข่าวในมือของคุณ บางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับกลิ่นของหมึกหรือกระดาษ คิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราอยู่ในช่วงเวลาของความยากจนข้อมูล สักวันหนึ่งคุณจะบอกลูกหลานของคุณมีเวลาเมื่อคุณไม่สามารถซูมในโรงละครท้องถิ่นและดูว่าหลาย ๆ คนที่ได้ซื้อตั๋วสำหรับการแสดงที่จะเริ่มต้นใน 25 นาที.
เราจะยังคงมีโรงภาพยนตร์แล้ว? ดีที่เราไม่ได้จริงๆต้องพวกเขาตอนนี้ถ้ามันไม่ได้สำหรับ DRM และการออกใบอนุญาตที่เราจะได้ดูพวกเขาที่บ้าน แต่มันเป็นสิ่งที่ดีที่จะออกไปให้กับภาพยนตร์ แต่บางทีคนรุ่นอนาคตจะคิดว่าเป็นที่แปลกตาเป็นความคิดที่ว่ามันเป็นเรื่องดีที่จะถือหนังสือที่เป็นกระดาษหรือข่าวที่พิมพ์ในมือของคุณ สิ่งที่เกี่ยวกับกลิ่นของหมึกหรือกระดาษที่ผมคิดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราอยู่ในเวลาของข้อมูลที่ยากจน สักวันคุณจะบอกลูกหลานของคุณมีเวลาเมื่อคุณไม่สามารถซูมในโรงละครท้องถิ่นและดูว่าหลายคนซื้อตั๋วสำหรับการแสดงที่เริ่มต้นใน 25 นาที
เราจะยังมีโรงภาพยนตร์แล้ว อืม จริงๆแล้วเราไม่ต้องแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะ DRM และการออกใบอนุญาต เราสามารถดูพวกเขาที่บ้านแต่มันเป็นสิ่งที่ดีที่จะออกไปกับภาพยนตร์ แต่บางทีคนรุ่นหลังจะคิดว่าเป็นตาเป็นความคิดที่ดีที่จะถือหนังสือกระดาษหรือพิมพ์ข่าวในมือของคุณ เรื่องกลิ่นของหมึกหรือกระดาษที่ฉันคิด