One need not justify the choice mad

One need not justify the choice made by algeria’s political and military elites then, and in the brutal years that followed, in order to recognize the obstacle to democratization inherent in the fear of radical islam as the alternative waiting just offstage should a current regime collapse.
In recent decades, there has been only one parallel elsewhere: the fear of a radical leftwing or “communist” electoral takeover. It is no coincidence that in those countries (in latin America, and south Africa) where this fear gripped authoritarian rulers and some of their liberal opponents, elites proved willing to negotiate transitions to democracy only when the prospect of the antidemocratic left conquering power had dissipatad as a result of brutal suppression or the end of the cold war.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้หนึ่งไม่ต้องชิดขอบเลือกไว้ โดยฝ่ายอนุรักษ์ทางการเมือง และการทหารของประเทศแอลจีเรียแล้ว และ ในปีโหดร้ายที่ตามมา การรับรู้อุปสรรคในกระบวนการประชาธิปไตยใหม่ ๆ กลัวรุนแรงอิสลามเป็นระบอบปัจจุบันควรเลือกที่รอเพียง offstage ยุบในทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุด มีเพียงหนึ่งขนานอื่น: กลัว leftwing รุนแรงหรือ takeover "คอมมิวนิสต์" เลือกตั้ง จึงไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ว่า ในประเทศนั้น (ในสหรัฐอเมริกา และแอฟริกาใต้) ที่นี้กลัว gripped นามประเทศและบางส่วนของฝ่ายตรงข้ามเสรี ร่ำรวยพิสูจน์ยินดีเจรจาเปลี่ยนเป็นประชาธิปไตยเมื่อโน้มซ้าย antidemocratic เอาชนะพลังงานมี dissipatad จากการปราบปรามที่โหดร้ายหรือการสิ้นสุดของสงครามเย็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งไม่จำเป็นต้องแสดงให้เห็นถึงทางเลือกที่ทำโดยแอลจีเรียของชนชั้นสูงทางการเมืองและการทหารแล้วและในปีที่โหดร้ายที่เกิดขึ้นตามเพื่อให้รู้จักอุปสรรคเพื่อประชาธิปไตยอยู่ในความกลัวของมุสลิมหัวรุนแรงเป็นทางเลือกรอเพียงเวทีควรการล่มสลายของระบอบการปกครองในปัจจุบัน
ในทศวรรษที่ผ่านมาได้มีการเพียงหนึ่งคู่ขนานอื่น ๆ : ความกลัวของการเอียงซ้ายหัวรุนแรงหรือ "คอมมิวนิสต์" การปฏิวัติการเลือกตั้ง มันเป็นเรื่องบังเอิญที่ในประเทศเหล่านั้น (ในลาตินอเมริกาและแอฟริกาใต้) ซึ่งความกลัวนี้จับผู้ปกครองเผด็จการและบางส่วนของฝ่ายตรงข้ามที่มีแนวคิดเสรีนิยมของพวกชนชั้นสูงได้รับการพิสูจน์ความเต็มใจที่จะเจรจาต่อรองการเปลี่ยนการปกครองระบอบประชาธิปไตยเฉพาะเมื่อโอกาสของการชนะซ้ายประชาธิปไตยอำนาจมี dissipatad เป็นผลมาจากการปราบปรามที่โหดร้ายหรือจุดสิ้นสุดของสงครามเย็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ต้องปรับเลือกโดยแอลจีเรียของชนชั้นนำทางการเมืองและการทหารแล้ว และในที่ปีต่อมา การรับรู้อุปสรรคประชาธิปไตยอยู่ในความกลัวของอิสลามหัวรุนแรงเป็นทางเลือกที่รออยู่ offstage ควรยุบระบอบการปกครองปัจจุบัน
ในทศวรรษที่ผ่านมามีเพียงหนึ่งขนานอื่น :ความกลัวของ leftwing หัวรุนแรงหรือ " คอมมิวนิสต์ " การเลือกตั้งเพื่อเทคโอเวอร์ บังเอิญไม่มีในประเทศเหล่านั้น ( ในละตินอเมริกา และแอฟริกาใต้ ) ที่กลัวนี้ดึงผู้ปกครองเผด็จการของเสรีนิยมและบางส่วนของฝ่ายตรงข้ามได้ชนชั้นสูงว่าเต็มใจที่จะเจรจาการเปลี่ยนแปลงเพื่อประชาธิปไตยเมื่อโอกาสของ antidemocratic ซ้ายชัยอำนาจ dissipatad เป็นผลจากการปราบปรามโหดร้ายหรือการสิ้นสุดของสงครามเย็น .