เซลล์ของไข่ไก่คือส่วนที่เรียกว่าไข่

เซลล์ของไข่ไก่คือส่วนที่เรียกว่าไข่แดงเท่านั้น ไข่ขาวและเปลือกไข่เป็นส่วนประกอบที่อยู่ภายนอกเซลล์ ไก่มีการปฏิสนธิภายในตัว(internal fertilization) อสุจิจะเข้าปฏิสนธิกับไข่ก่อนที่จะมีการไข่ขาวและเปลือกไข่มาหุ้ม เซลล์ของไข่ไก่จะเต็มไปด้วยไข่แดง มีเพียงบริเวณเล็ก ๆ ใกล้ ๆผิวเซลล์เท่านั้นที่ไม่มีไข่แดงอยู่ ส่วนเล็ก ๆนี้มีนิวเคลียสและไซโทพลาซึมอยู่ (germinal spot) ไข่แดงเป็นอาหารสะสมสำหรับเลี้ยงตัวอ่อนที่อยู่ในแวคิวโอลของเซลล์ (food vacuole)เมื่ออสุจิเข้าปฏิสนธิกับนิวเคลียสของไข่ก็จะได้ไซโกตและคลีเวจทันที การแบ่งเซลล์นี้จะเกิดจะเกิดขึ้นเรื่อยๆ จนได้เอ็มบริโอระยะมอรูลา บลาสทูราและแกสทรูลา ตามลำดับซึ่งจะทำให้จุดบนไข่แดงเกิดเป็นบริเวณกว้างขึ้น เรียกว่า germinal disc หรือ embryonic disc แกสทรูลาของเอ็มบริโอได้เริ่มด้วยการแยกชั้นของเซลล์ในระยะบลาสทูลาออกเป็น 2 ชั้น ชั้นบนเรียกว่า เอพิบลาสต์ (epiblast) ซึ่งจะเจริญเปลี่ยนแปลงไปเป็นเนื้อเยื่อชั้นนอก ส่วนชั้นล่าง (hypoblast) ซึ่งจะเจริญไปเป็นเนื้อเยื่อชั้นในช่องระหว่างชั้นทั้งสองเรียกว่า บลาสโทซีล (blastocoel) ระยะแกสทรูลาจะเกิดการเคลื่อนที่ของเซลล์ชั้นเอพิบลาสต์เข้าไปใน ช่องบลาสโทซีล ซึ่งจะเจริญพัฒนาไปเป็นเนื้อเยื่อชั้นกลาง เนื้อเยื่อทั้ง 3 ชั้นจะเจริญไปเป็นอวัยวะต่างของไก่ นอกจากเจริญไปเป็นอวัยวะต่าง ๆแล้วยังเจริญไปเป็นโครงสร้างที่อยู่นอกเอ็มบริโอ (extraembryonic structure) 4 อย่างคือ ถุงไข่แดง (yolk sac) ถุงน้ำคร่ำ (amnion) คอเรียน (chorion) และแอลแลนทอยส์ (allantois) โครงสร้างเหล่านี้จำเป็นสำหรับสิ่งมีชีวิตที่ออกลูกเป็นไข่
1. ถุงไข่แดง (yolk sac) ภายในบรรจุอาหารคือไข่แดงไว้มีเส้นเลือดมาเลี้ยงมากมาย โดยนำอาหารไปเลี้ยงตัวอ่อน ถุงไข่แดงเจริญมาจากเนื้อเยื่อชั้นในและบางส่วนของเนื้อเยื่อส่วนกลาง เจริญแผ่ลงไปล้อมรอบไข่แดงซึ่งอยู่ข้างล่างแล้วมีการสร้างเส้นเลือดเพื่อลำเลียงอาหารจากเซลล์เอนโดเดอร์มัล (endodermal cell) ไปเลี้ยงตัวอ่อน
2. แอนแลนทอยส์ (allantois) เจริญจากเนื้อเยื่อชั้นใน ส่วนเนื้อเยื่อชั้นกลางเจริญเป็นเส้นเลือดไปเลี้ยงถุงแอนแลนทอยส์จะค่อยๆ เจริญออกจากตัวเอ็มบริโอแทรกชิดไปกับเปลือกไข่ ถุงแอนแลนทอยส์ทำหน้าที่ แลกเปลี่ยนแก๊สกับภายนอกและเก็บของเสียพวกกรดยูริก (uric acid) ซึ่งเอ็มบริโอขับออกมา เมื่อเอ็มบริโอมีอายุมากขึ้น ถุงแอนแลนทอยส์ก็มีขนาดใหญ่ขึ้นด้วย
3. ถุงน้ำคร่ำ (amnion) และคอเรียน (chorion) ถุงทั้งสองเกิดจากการพับซ้อน (folding) ของเนื้อเยื่อชั้นนอกและเนื้อเยื่อชั้นกลาง เรียกว่า แอมนิโอติกโฟลด์ (amniotic fold) การพับซ้อนโดยการยกตัวขึ้นไปเหนือเอ็มบริโอ แล้วเคลื่อนที่ไปเชื่อมกันเป็นถุงน้ำคร่ำ ต่อมามีการหลั่งของเหลวเข้าไปในถุงทำให้ถุงมีขนาดใหญ่ขึ้น เอ็มบริโอจึงลอยตัวอยู่อย่างอิสระ เป็นการช่วยป้องกันการกระทบกระเทือนจากภายนอกให้แก่เอ็มบริโอ เยื่อด้านในที่เชื่อมกันคือถุงน้ำคร่ำอยู่ใกล้เอ็มบริโอ ส่วนเยื่อด้านนอกคือคอเรียนหุ้มอยู่รอบนอกโดยล้อมรอบเอ็มบริโอและโครงสร้างที่อยู่นอกเอ็มบริโอทั้งหมดไว้ระหว่างถุงน้ำคร่ำและคอเรียนเป็นช่องเรียกว่า ช่องคอริโอนิก (chorionic cavity) ซึ่งติดต่อไปถึงช่องเอ็มบริโอได้
4. เปลือกไข่ (shell) ทำหน้าที่ป้องกันส่วนประกอบทั้งหมดภายในไข่และป้องกันการสูญเสียน้ำได้อย่างดีทำให้ภายในไข่ดำรงสภาพปกติไว้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เซลล์ของไข่ไก่คือส่วนที่เรียกว่าไข่แดงเท่านั้นไข่ขาวและเปลือกไข่เป็นส่วนประกอบที่อยู่ภายนอกเซลล์ไก่มีการปฏิสนธิภายในตัว (ปฏิสนธิภายใน) อสุจิจะเข้าปฏิสนธิกับไข่ก่อนที่จะมีการไข่ขาวและเปลือกไข่มาหุ้มเซลล์ของไข่ไก่จะเต็มไปด้วยไข่แดงมีเพียงบริเวณเล็กๆใกล้ๆผิวเซลล์เท่านั้นที่ไม่มีไข่แดงอยู่ส่วนเล็กๆนี้มีนิวเคลียสและไซโทพลาซึมอยู่ (germinal จุด) ไข่แดงเป็นอาหารสะสมสำหรับเลี้ยงตัวอ่อนที่อยู่ในแวคิวโอลของเซลล์ (แวคิวโอลอาหาร) เมื่ออสุจิเข้าปฏิสนธิกับนิวเคลียสของไข่ก็จะได้ไซโกตและคลีเวจทันทีการแบ่งเซลล์นี้จะเกิดจะเกิดขึ้นเรื่อย ๆ จนได้เอ็มบริโอระยะมอรูลาบลาสทูราและแกสทรูลาตามลำดับซึ่งจะทำให้จุดบนไข่แดงเกิดเป็นบริเวณกว้างขึ้นเรียกว่า germinal ดิสก์หรือดิสก์ตัวอ่อนแกสทรูลาของเอ็มบริโอได้เริ่มด้วยการแยกชั้นของเซลล์ในระยะบลาสทูลาออกเป็น 2 ชั้นชั้นบนเรียกว่าเอพิบลาสต์ (epiblast) ซึ่งจะเจริญเปลี่ยนแปลงไปเป็นเนื้อเยื่อชั้นนอกส่วนชั้นล่าง (hypoblast) ซึ่งจะเจริญไปเป็นเนื้อเยื่อชั้นในช่องระหว่างชั้นทั้งสองเรียกว่าบลาสโทซีล (blastocoel) ระยะแกสทรูลาจะเกิดการเคลื่อนที่ของเซลล์ชั้นเอพิบลาสต์เข้าไปในช่องบลาสโทซีลซึ่งจะเจริญพัฒนาไปเป็นเนื้อเยื่อชั้นกลางเนื้อเยื่อทั้ง 3 ชั้นจะเจริญไปเป็นอวัยวะต่างของไก่นอกจากเจริญไปเป็นอวัยวะต่างๆแล้วยังเจริญไปเป็นโครงสร้างที่อยู่นอกเอ็มบริโอ (extraembryonic โครงสร้าง) 4 อย่างคือถุงไข่แดง (แดง sac) ถุงน้ำคร่ำ (amnion) คอเรียน (chorion) และแอลแลนทอยส์ (allantois) โครงสร้างเหล่านี้จำเป็นสำหรับสิ่งมีชีวิตที่ออกลูกเป็นไข่ 1. ถุงไข่แดง (แดง sac) ภายในบรรจุอาหารคือไข่แดงไว้มีเส้นเลือดมาเลี้ยงมากมายโดยนำอาหารไปเลี้ยงตัวอ่อนถุงไข่แดงเจริญมาจากเนื้อเยื่อชั้นในและบางส่วนของเนื้อเยื่อส่วนกลางไปเลี้ยงตัวอ่อนเจริญแผ่ลงไปล้อมรอบไข่แดงซึ่งอยู่ข้างล่างแล้วมีการสร้างเส้นเลือดเพื่อลำเลียงอาหารจากเซลล์เอนโดเดอร์มัล (endodermal cell) 2. แอนแลนทอยส์ (allantois) เจริญจากเนื้อเยื่อชั้นในส่วนเนื้อเยื่อชั้นกลางเจริญเป็นเส้นเลือดไปเลี้ยงถุงแอนแลนทอยส์จะค่อย ๆ เจริญออกจากตัวเอ็มบริโอแทรกชิดไปกับเปลือกไข่ถุงแอนแลนทอยส์ทำหน้าที่แลกเปลี่ยนแก๊สกับภายนอกและเก็บของเสียพวกกรดยูริก (กรดยูริก) ซึ่งเอ็มบริโอขับออกมาเมื่อเอ็มบริโอมีอายุมากขึ้นถุงแอนแลนทอยส์ก็มีขนาดใหญ่ขึ้นด้วย 3. ถุงน้ำคร่ำ (amnion) และคอเรียน (chorion) (พับ) ถุงทั้งสองเกิดจากการพับซ้อนของเนื้อเยื่อชั้นนอกและเนื้อเยื่อชั้นกลางเรียกว่าแอมนิโอติกโฟลด์ (น้ำคร่ำพับ) การพับซ้อนโดยการยกตัวขึ้นไปเหนือเอ็มบริโอแล้วเคลื่อนที่ไปเชื่อมกันเป็นถุงน้ำคร่ำต่อมามีการหลั่งของเหลวเข้าไปในถุงทำให้ถุงมีขนาดใหญ่ขึ้นเอ็มบริโอจึงลอยตัวอยู่อย่างอิสระเป็นการช่วยป้องกันการกระทบกระเทือนจากภายนอกให้แก่เอ็มบริโอเยื่อด้านในที่เชื่อมกันคือถุงน้ำคร่ำอยู่ใกล้เอ็มบริโอส่วนเยื่อด้านนอกคือคอเรียนหุ้มอยู่รอบนอกโดยล้อมรอบเอ็มบริโอและโครงสร้างที่อยู่นอกเอ็มบริโอทั้งหมดไว้ระหว่างถุงน้ำคร่ำและคอเรียนเป็นช่องเรียกว่าช่องคอริโอนิก (chorionic cavity) ซึ่งติดต่อไปถึงช่องเอ็มบริโอได้ 4. ทำหน้าที่ป้องกันส่วนประกอบทั้งหมดภายในไข่และป้องกันการสูญเสียน้ำได้อย่างดีทำให้ภายในไข่ดำรงสภาพปกติไว้ได้เปลือกไข่ (เปลือก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซลล์ของไข่ไก่คือส่วนที่เรียกว่า ไข่แดงเท่านั้นไข่ขาวและเปลือกไข่เป็นส่วนประกอบที่อยู่ภายนอกเซลล์ไก่มีการปฏิสนธิภายในตัว (ปฏิสนธิภายใน) อสุจิจะเข้าปฏิสนธิกับไข่ก่อนที่ จะมีการไข่ขาวและเปลือกไข่มาหุ้มเซลล์ของไข่ไก่ จะเต็มไปด้วยไข่แดงมีเพียงบริเวณ เล็ก ๆ ใกล้ ๆ ผิวเซลล์เท่านั้นที่ไม่มีไข่แดงอยู่ส่วนเล็ก ๆ นี้มีนิวเคลียสและไซโทพลาซึมอยู่ (จุดเชื้อโรค) ไข่แดงเป็นอาหารสะสมสำหรับเลี้ยงตัวอ่อน ที่อยู่ในแวคิวโอ ลของเซลล์ (vacuole อาหาร) เมื่ออสุจิเข้าปฏิสนธิกับนิวเคลียสของไข่ ก็จะได้ไซโกตและคลีเวจทันทีการแบ่งเซลล์นี้จะเกิดจะเกิดขึ้นเรื่อย ๆ จนได้เอ็มบริโอระยะมอรูลาบลาสทูราและแก สทรูลาตามลำดับซึ่งจะ ทำให้จุดบนไข่แดงเกิดเป็นบริเวณกว้างขึ้นเรียกว่า เชื้อโรคแผ่นดิสก์หรือตัวอ่อนดิสก์แกสทรูลาของเอ็มบริโอได้ เริ่มด้วยการแยกชั้นของเซลล์ในระยะบลาสทูลาออกเป็น 2 ชั้น ชั้นบนเรียกว่าเอพิบลา สต์ (เอพิบลา) ซึ่งจะเจริญเปลี่ยนแปลงไปเป็นเนื้อเยื่อชั้น นอกส่วนชั้นล่าง (ไฮโปบลา) ซึ่งจะเจริญไปเป็นเนื้อเยื่อชั้นใน ช่องระหว่างชั้นทั้งสองเรียกว่าบลาสโทซีล (blastocoel ) ระยะแกสทรูลาจะเกิด การเคลื่อนที่ของเซลล์ชั้นเอพิบลาสต์เข้าไปในช่องบลาสโทซีลซึ่งจะเจริญพัฒนาไปเป็นเนื้อเยื่อชั้นกลางเนื้อเยื่อทั้ง 3 ชั้นจะเจริญไปเป็นอวัยวะต่างของ ไก่นอกจาก เจริญไปเป็นอวัยวะต่าง ๆ แล้วยัง เจริญไปเป็นโครงสร้างที่อยู่นอกเอ็มบริโอ (โครงสร้าง extraembryonic) 4 อย่างคือถุงไข่แดง (ถุงไข่แดง) ถุงน้ำคร่ำ (ถุงน้ำคร่ำ) คอเรียน (Chorion) และแอลแลนทอยส์ (allantois) โครงสร้างเหล่า นี้จำเป็นสำหรับสิ่งมีชีวิตที่ออกลูก เป็นไข่
1 ถุงไข่แดง (ถุงไข่แดง) ภายในบรรจุอาหารคือไข่แดงไว้มีเส้นเลือด มาเลี้ยงมากมายโดยนำอาหารไปเลี้ยงตัวอ่อนถุงไข่แดงเจริญมาจากเนื้อเยื่อชั้นในและบางส่วนของเนื้อเยื่อส่วนกลางเจริญแผ่ลงไปล้อมรอบไข่แดงซึ่งอยู่ข้างล่างแล้ว มีการสร้างเส้นเลือดเพื่อลำเลียงอาหารจาก เซลล์เอนโดเดอร์มัล (มือถือ endodermal) ไปเลี้ยงตัวอ่อน
2 แอนแลนทอยส์ (allantois) เจริญจากเนื้อเยื่อชั้นในส่วนเนื้อเยื่อชั้น กลางเจริญเป็นเส้นเลือดไปเลี้ยงถุงแอนแลนทอยส์จะค่อยๆเจริญออกจากตัวเอ็มบริโอแทรกชิดไปกับเปลือกไข่ถุงแอนแลนทอยส์ทำหน้าที่แลกเปลี่ยน แก๊สกับภายนอกและเก็บของเสียพวก กรดยูริก (กรดยูริค) ซึ่งเอ็มบริโอขับออกมาเมื่อเอ็มบริโอมีอายุ มากขึ้นถุงแอนแลนทอยส์ก็มีขนาดใหญ่ขึ้นด้วย
3 ถุงน้ำคร่ำ (ถุงน้ำคร่ำ) และคอเรียน (Chorion) ถุงทั้งสองเกิดจากการพับซ้อน (พับ) ของเนื้อเยื่อชั้นนอกและเนื้อเยื่อชั้นกลาง เรียกว่าแอมนิโอติกโฟลด์ (น้ำคร่ำเท่า) การพับซ้อนโดยการยกตัว ขึ้นไปเหนือเอ็มบริโอแล้วเคลื่อนที่ไปเชื่อม กันเป็นถุงน้ำคร่ำต่อมามีการหลั่งของเหลวเข้าไปในถุงทำให้ถุงมีขนาดใหญ่ขึ้นเอ็มบริโอจึงลอยตัวอยู่อย่างอิสระเป็นการช่วยป้องกันการกระทบกระเทือนจากภายนอกให้แก่เอ็มบริโอเยื่อด้านในที่เชื่อมกันคือ ถุงน้ำคร่ำอยู่ใกล้เอ็มบริโอส่วนเยื่อด้าน นอกคือคอเรียนหุ้มอยู่รอบนอกโดยล้อมรอบเอ็มบริโอและโครงสร้างที่อยู่นอกเอ็มบริโอทั้งหมดไว้ระหว่างถุงน้ำคร่ำและคอเรียนเป็นช่องเรียกว่าช่องคอริโอนิก (ช่อง chorionic) ซึ่งติดต่อ ไปถึงช่องเอ็มบริโอได้
4 เปลือกไข่ (Shell) ทำหน้าที่ป้องกันส่วนประกอบทั้งหมดภายในไข่และ ป้องกันการสูญเสียน้ำได้อย่างดีทำให้ภายในไข่ดำรงสภาพปกติไว้ได้