Eager versus lazy swizzlingMoss and

Eager versus lazy swizzling

Moss and Eliot (1990) define eager swizzling as the swizzling of all OIDs for persistent
objects on all data pages used by the application before any object can be accessed. This
is rather extreme, whereas Kemper and Kossman (1993) provide a more relaxed definition,
restricting the swizzling to all persistent OIDs within the object the application wishes to
access. Lazy swizzling swizzles pointers only as they are accessed or discovered. Lazy
swizzling involves less overhead when an object is faulted into memory, but it does mean
that two different types of pointer must be handled for every object access: a swizzled
pointer and an unswizzled pointer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระตือรือร้นและ swizzling เกียจ

มอสและเอเลียต (1990) define กระตือรือร้น swizzling เป็น swizzling ของ OIDs ทั้งหมดสำหรับแบบ
วัตถุบนหน้าข้อมูลทั้งหมดที่ใช้ โดยโปรแกรมประยุกต์ก่อนที่วัตถุใด ๆ สามารถเข้าถึง นี้
มีค่อนข้างมาก ขณะ Kemper และ Kossman (1993) ให้ definition ผ่อนคลาย,
จำกัดที่ swizzling OIDs แบบทั้งหมดภายในแอพลิเคชันออบเจ็กต์ต้องการ
เข้า ตัวชี้ swizzles swizzling ขี้เกียจเท่านั้นมีการเข้าถึง หรือค้นพบ ขี้เกียจ
swizzling เกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายในน้อยเมื่อวัตถุจะเกิดความผิดพร่องในหน่วยความจำ แต่หมายความว่า
ว่า ต้องจัดการสองประเภทของตัวชี้สำหรับการเข้าถึงวัตถุทุก: เป็น swizzled
ชี้และตัวชี้ unswizzled

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระตือรือร้นกับ swizzling ขี้เกียจมอสส์และเอเลียต (1990) เครือตะวันออกเฉียงเหนือ swizzling กระตือรือร้นเป็น swizzling ของ OIDs สำหรับถาวรวัตถุบนหน้าข้อมูลทั้งหมดที่ใช้โดยโปรแกรมประยุกต์ก่อนที่วัตถุใด ๆ ที่สามารถเข้าถึงได้ นี้ค่อนข้างมากในขณะที่ Kemper และ Kossman (1993) ให้ผ่อนคลายมากขึ้น nition ไฟเดอ, จำกัด swizzling เพื่อ OIDs ถาวรทั้งหมดที่อยู่ภายในวัตถุสมัครประสงค์จะเข้าถึง ขี้เกียจตัวชี้วิซเซิล swizzling เท่านั้นที่พวกเขาจะเข้าถึงหรือค้นพบ ขี้เกียจswizzling เกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายน้อยลงเมื่อวัตถุถูกโทษฐานที่เป็นหน่วยความจำ แต่มันไม่ได้หมายความว่าทั้งสองประเภทที่แตกต่างกันของตัวชี้จะต้องได้รับการจัดการสำหรับการเข้าถึงวัตถุทุก: swizzled ตัวชี้และตัวชี้ unswizzled

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความกระตือรือร้นและขี้เกียจ swizzling

มอส และอีเลียต ( 1990 ) เดอ จึงไม่กระตือรือร้น swizzling เป็น swizzling ของ oids ทั้งหมดสำหรับวัตถุถาวร
เมื่อข้อมูลทั้งหมดที่ใช้โดยโปรแกรมประยุกต์หน้าก่อนที่วัตถุใด ๆที่สามารถเข้าถึงได้ นี้
ค่อนข้างมาก ในขณะที่ เคมเปอร์ และโฆษณ์แมน ( 1993 ) ให้ผ่อนคลายมากขึ้น เดอ จึง nition
, การจํากัด swizzling เพื่อ oids ถาวรทั้งหมดภายในวัตถุประสงค์

การเข้าถึงขี้เกียจ swizzling swizzles ชี้เพียงเท่าที่พวกเขาจะเข้าถึงหรือค้นพบ swizzling ขี้เกียจ
เกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายน้อยกว่าเมื่อวัตถุถูกตำหนิในความทรงจำ แต่มันไม่ได้หมายความว่า
ที่ 2 ชนิด ชี้ต้องจัดการทุกวัตถุการเข้าถึง : swizzled
unswizzled ชี้เป็นชี้