Second, some patients with schizoph

Second, some patients with schizophrenia may not feel sufficientlycompetent to initiate PA, feeling either not physically fit or skilled enough to undertake PA (Vancampfort et al., 2011a), or suffering from somatic co-morbidities that present a real or perceived barrier to exercise (Vancampfort et al., 2011b). Whether due to a reduced interest or a low perceived level of competence, previous research (Gorczynski and Faulkner, 2010) indicates that many patients with schizophrenia are either insufficiently motivated, having no intention at all to be more physically active, or are poorly motivated, being primarily driven by external push factors (e.g., rewards, sanctions, and expectations). To address these motivational deficits, several authors (Medalia and Brekke, 2010; Beebe et al., 2012; Green et al., 2012) recently highlighted the need for theoretically based research on the motivational processes linked to the commencement and continuation of healthy behaviors in patients with schizophrenia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่สอง ผู้ป่วยจิตเภทบางรายอาจไม่รู้สึก sufficientlycompetent ประเดิม PA รู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งไม่พอ หรือมีทักษะพอที่จะดำเนิน PA (Vancampfort et al. 2011a), หรือทุกข์ทรมานจากกายเดิมที่ปัจจุบันจริง หรือรับรู้อุปสรรคในการออกกำลังกาย (Vancampfort et al. 2011b) ว่า เนื่องจากดอกเบี้ยลดลงหรือการรับรู้ระดับความสามารถ ผลงานวิจัย (Gorczynski และ Faulkner, 2010) บ่งชี้ว่า ผู้ป่วยที่เป็นโรคจิตเภทมี insufficiently ใดมีแรงจูงใจ มีความตั้งใจที่จะใช้งานร่างกายมากขึ้น หรือมีแรงจูงใจไม่ดี การขับเคลื่อนหลัก โดยปัจจัยผลักดันภายนอก (เช่น รางวัล ลงโทษ และความคาดหวัง) ที่อยู่เหล่านี้ขาดแรงบันดาลใจ ผู้แต่งหลายคน (Medalia และ Brekke, 2010 Beebe et al. 2012 สีเขียว et al. 2012) เมื่อเร็ว ๆ นี้เน้นความต้องการในทางทฤษฎีวิจัยในกระบวนการสร้างแรงบันดาลใจที่เชื่อมโยงกับการเริ่มต้นและต่อเนื่องของพฤติกรรมสุขภาพในผู้ป่วยโรคจิตเภท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประการที่สองผู้ป่วยบางรายมีอาการจิตเภทอาจไม่รู้สึก SUF Fi cientlycompetent เพื่อเริ่มต้น PA, ความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ T Fi ร่างกายหรือมีฝีมือพอที่จะดำเนินการ PA (Vancampfort et al., 2011a) หรือทุกข์ทรมานจากร่างกายร่วมป่วยที่นำเสนอเป็นอุปสรรคจริงหรือรับรู้การออกกำลังกาย (Vancampfort et al., 2011b) ไม่ว่าจะเกิดความสนใจลดลงหรือรับรู้ในระดับต่ำของความสามารถการวิจัยก่อนหน้า (Gorczynski และ Faulkner, 2010) แสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยจำนวนมากมีอาการจิตเภทมีทั้ง Fi insuf แรงบันดาลใจอย่างมีประสิทธิภาพและเห็นว่าไม่มีความตั้งใจที่ทุกคนที่จะเคลื่อนไหวร่างกายมากขึ้นหรือมีแรงจูงใจที่ไม่ดี ถูกขับดันด้วยปัจจัยผลักดันจากภายนอก (เช่นรางวัลการลงโทษและความคาดหวัง) เพื่อรับมือกับแรงบันดาลใจเด Fi CITS ผู้เขียนหลายเหล่านี้ (Medalia และ Brekke 2010; Beebe et al, 2012;.. กรีน et al, 2012) เมื่อเร็ว ๆ นี้เน้นถึงความจำเป็นสำหรับการวิจัยพื้นฐานทางทฤษฎีเกี่ยวกับกระบวนการสร้างแรงบันดาลใจที่เชื่อมโยงกับการเริ่มต้นและความต่อเนื่องของพฤติกรรมสุขภาพ ในผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประการที่สอง ผู้ป่วยบางรายที่เป็นโรคจิตเภทอาจไม่รู้สึกซุฟจึง cientlycompetent ่ป่า รู้สึกไม่ทางร่างกายจึงไม่ หรือมีทักษะเพียงพอที่จะดำเนินการ PA ( vancampfort et al . , 2011a ) หรือทุกข์ทางกาย Co morbidities ที่ปัจจุบันอุปสรรคที่แท้จริง หรือการออกกำลัง ( vancampfort et al . , 2011b ) ว่า เนื่องจากการลดดอกเบี้ยหรือการรับรู้ระดับความสามารถต่ำ งานวิจัยก่อนหน้านี้ ( และ gorczynski ฟอล์คเนอร์ , 2010 ) พบว่า มีผู้ป่วยจำนวนมากที่เป็นโรคจิตเภทมีแรงจูงใจ ciently insuf จึงมีความตั้งใจที่จะเคลื่อนไหวร่างกายให้มากขึ้น หรือมีแรงจูงใจที่ไม่ดี เป็นแรงผลักดันหลักจากปัจจัยกดดันภายนอก ( เช่นรางวัล การลงโทษ , และความคาดหวัง ) ไปยังที่อยู่เหล่านี้จึงสร้างแรงจูงใจ de CITS ( และผู้เขียนหลาย medalia บริการ , 2010 ; บีบี et al . , 2012 ; สีเขียว et al . , 2012 ) เมื่อเร็ว ๆนี้เน้นความต้องการตามทฤษฎีงานวิจัยที่เชื่อมโยงกับการสร้างกระบวนการและความต่อเนื่องของพฤติกรรมสุขภาพในผู้ป่วยจิตเภท