DiscussionThe aim of this study was

Discussion
The aim of this study was to explore Danish mother who at no cost were allowed to stay in relative rooms at the hospital until the baby was discharged. We used a journey metaphor to catch the complexity and make sense of the experience. The journey started suddenly, the pregnancies ended too early and the tiny infants needed intensive care for survival. The mothers were in a time-space phase of life and death, missing intimacy with their baby and adapting to a new body. As earlier described (Flacking et al., 2006), in this first time mothers’ life was put on hold and their feelings bottled up, the NICU was a world of fiction signaling life and death. However, each mother’s close relationship with the baby developed through daily and hours long skin-to-skin care. Early holding is beneficial for coregulation behavior; it gives the preterm mother a chance to attach and facilitate early breastfeeding. Holding and breastfeeding become complementary (Flacking et al., 2006; Neu and Robinson, 2010).
The mothers missed their pregnancy. Referring to the phenomenological understanding that the human being both is a body and has a body and has a body in inseparable ambiguity (Merleau-Ponty, 1994), we interpreted the mothers’ need to hold close their preterm incubated baby and their felling of an empty body as a chiasmic intertwining relationship (Wynn, 2002). A chiasmic pregnancy is characterized by interaction and modification. The mother-to-be and the-baby-in-the-womb continually affect each other yet still evolve individually. Seen in that light, the preterm birth was a disruption of an evolving intertwining relationship. The coexistence with the fetus was interrupted. The newborn was taken away, put in an incubator, surrounded by wires, technology and health care experts, leaving the new mother in limbo. No wonder the birth left the mothers with a feeling of an empty body and a missing relationship.
What was of utmost importance for the mothers after the sudden early delivery was support, information and a caring attitude from the staff. Our findings confirm previous research (e.g. Schenk and Kelley, 2010) that time spent in the neonatal ward was a time of learning from encouraging and empowering nurses. After home-coming the mothers let the baby show the way when it came to feeding and sleeping patterns. Our findings are in accordance with previous research that mothers are overwhelmed with concern for their babies’ health and well-being after home-coming (Schwartz, 2005). Even though the mothers spent so much time in the hospital they were constantly worrying when at home. Our findings confirm previous research that mothers who have received developmental care at hospital worry about the baby when at home (Kleberg et al., 2007; Neu and Robinson, 2010). Worry may be part to being a mother, of compassion and sensitive towards her infant. Finally, there are several limitations of this research. The study presents findings from a handful of mothers and from a single Danish hospital setting. Generalizing the findings to other mother should be done with caution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาจุดมุ่งหมายของการศึกษานี้ได้สำรวจแม่เดนมาร์กที่ต้นทุนไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าพักในห้องญาติที่โรงพยาบาลจนทารกออก เราใช้เทียบเดินทางซับซ้อน และทำให้ความรู้สึกของประสบการณ์ การเดินทางเริ่มต้นทันที การตั้งครรภ์สิ้นสุดลงเร็วเกินไป และทารกเล็ก ๆ ต้องดูแลเร่งรัดเพื่อความอยู่รอด มารดาอยู่ในระยะเวลาพื้นที่ชีวิตและความตาย เป็นกันเองกับเด็กของพวกเขาหายไป และดัดแปลงร่างกายใหม่ อธิบาย (Flacking และ al., 2006), ไว้ก่อนหน้านี้ในชีวิตของแม่ครั้งแรกที่ใส่ค้างไว้และความรู้สึกของพวกเขากด NICU เป็นโลกของนิยายที่สัญญาณชีวิตและความตาย อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์แต่ละมารดากับทารกพัฒนาผ่านทุกวันและชั่วโมงยาวนานผิวการดูแลผิว โฮลดิ้งก่อนจะเป็นประโยชน์สำหรับลักษณะการทำงาน coregulation มันทำให้แม่ preterm โอกาสแนบ และอำนวยความสะดวกในช่วงเลี้ยงลูกด้วยนม โฮลดิ้งและนมแม่เป็น ยาเสริม (Flacking และ al., 2006 Neu และโรบินสัน 2010) มารดาพลาดตั้งครรภ์ของพวกเขา อ้างถึงความเข้าใจ phenomenological ว่า มนุษย์ทั้งเป็นตัว และมีร่างกาย และมีร่างกายต่อย่อ (Merleau-เซิลปอนตี้อพาร์ต 1994), เราแปลของมารดาต้องกดปิดของเด็ก incubated preterm และการตระเตรียมร่างกายว่างเปล่าเป็นความสัมพันธ์ intertwining chiasmic (วินน์ 2002) ตั้งครรภ์ chiasmic มีลักษณะโต้ตอบและแก้ไข Mother-to-be และเดอะเด็กในเดอะมดลูกอย่างต่อเนื่องส่งผลกระทบต่อกัน แต่ยังคง พัฒนาแต่ละ เห็นในที่แสง คลอดก่อนกำหนดที่มีความสัมพันธ์ intertwining พัฒนาทรัพยการ มีอยู่ร่วมกันกับทารกในครรภ์ถูกขัดจังหวะ ทารกถูกนำไป ใส่ในการบ่มเพาะวิสาหกิจ ล้อมรอบ ด้วยลวด เทคโนโลยี และผู้เชี่ยว ชาญดูแลสุขภาพ การออกจากแม่ใหม่ในบ้าน พบที่เกิดจากมารดากับความรู้สึกของร่างกายว่างเปล่าและความสัมพันธ์ที่ขาดหายไป สิ่งที่สำคัญสูงสุดสำหรับมารดาหลังจากส่งต้นฉับพลันได้สนับสนุน ข้อมูล และทัศนคติเยี่ยมจากพนักงาน ผลการวิจัยของเรายืนยันก่อนหน้าวิจัย (เช่น Schenk และ Kelley, 2010) ที่เวลาที่ใช้ในผู้ป่วยทารกแรกเกิดเป็นเวลาเรียนรู้จากนิมิต และศักยภาพพยาบาล หลังบ้านมา มารดาให้เด็กแสดงทางไปให้อาหาร และรูปแบบห้องนอน ผลการวิจัยของเราตรงกับงานวิจัยก่อนหน้านี้มารดาที่จมกับปัญหาสุขภาพและสุขภาพของทารกของพวกเขาหลังบ้านมา (Schwartz, 2005) ถึงแม้ว่ามารดาที่ใช้เวลามากในโรงพยาบาล พวกเขาได้ตลอดเวลากังวลเมื่อที่บ้าน ผลการวิจัยของเรายืนยันการวิจัยก่อนหน้านี้ที่มารดาที่ได้รับการดูแลพัฒนาโรงพยาบาลกังวลเด็กที่บ้าน (Kleberg et al., 2007 Neu และโรบินสัน 2010) กังวลอาจเป็นส่วนหนึ่งกับการเป็นแม่ คุณค่าและสำคัญต่อทารกของเธอ ในที่สุด มีข้อจำกัดหลายประการของการวิจัยนี้ การศึกษานำเสนอผลการวิจัย จากกำมือของมารดา และการตั้งค่าโรงพยาบาลที่เดนมาร์กเดียว Generalizing พบกับแม่อื่น ๆ ควรทำ ด้วยความระมัดระวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจแม่ของเดนมาร์กที่ไม่มีค่าใช้จ่ายได้รับอนุญาตให้อยู่ในห้องพักญาติที่โรงพยาบาลจนกว่าทารกถูกปลด
เราใช้คำอุปมาการเดินทางที่จะจับความซับซ้อนและให้ความรู้สึกของประสบการณ์ การเดินทางก็เริ่มตั้งครรภ์สิ้นสุดเร็วเกินไปและทารกเล็ก ๆ ที่จำเป็นในการดูแลอย่างเข้มข้นเพื่อความอยู่รอด แม่อยู่ในระยะเวลาของพื้นที่ชีวิตและความตายที่หายไปใกล้ชิดกับลูกน้อยของพวกเขาและปรับตัวเข้ากับร่างใหม่ ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ (Flacking et al., 2006) ในชีวิตครั้งแรกที่แม่ได้วางไว้และความรู้สึกของตนขวดขึ้นที่หออภิบาลเป็นโลกของการส่งสัญญาณนิยายชีวิตและความตาย อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ใกล้ชิดแม่ของแต่ละคนมีทารกพัฒนาผ่านชีวิตประจำวันและเป็นเวลานานการดูแลผิวเพื่อผิว ในช่วงต้นของการถือครองเป็นประโยชน์สำหรับพฤติกรรม coregulation; มันจะช่วยให้คุณแม่ที่คลอดก่อนกำหนดมีโอกาสที่จะแนบและอำนวยความสะดวกให้นมลูกในช่วงต้น โฮลดิ้งและให้นมบุตรกลายเป็นเสริม (Flacking et al, 2006. นักและโรบินสัน, 2010).
แม่ของพวกเขาไม่ได้รับการตั้งครรภ์ หมายถึงการทำความเข้าใจปรากฏการณ์ที่มนุษย์เป็นทั้งร่างกายและมีร่างกายและมีร่างกายในความคลุมเครือแยกออกไม่ได้ (Merleau-Ponty, 1994) เราตีความความจำเป็นในมารดาที่จะถือปิดก่อนกำหนดของพวกเขาบ่มเด็กทารกและการตัดโค่นพวกเขาของ ร่างกายว่างเปล่าเป็นความสัมพันธ์พัน chiasmic (วิลเลียม, 2002) ตั้งครรภ์ chiasmic มีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยการทำงานร่วมกันและการปรับเปลี่ยน แม่เพื่อจะและทารกในครรภ์ที่อย่างต่อเนื่องส่งผลกระทบต่อคนอื่น ๆ ยังคงมีวิวัฒนาการเป็นรายบุคคล เห็นในเรื่องที่คลอดก่อนกำหนดคือการหยุดชะงักของการพัฒนาความสัมพันธ์พัน การอยู่ร่วมกันกับทารกในครรภ์ถูกขัดจังหวะ ทารกแรกเกิดถูกนำตัวไปใส่ในตู้ที่ล้อมรอบด้วยสายเทคโนโลยีและผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพที่ออกจากแม่ใหม่ในบริเวณขอบรก ไม่น่าแปลกใจที่เกิดซ้ายแม่กับความรู้สึกของร่างกายที่ว่างเปล่าและความสัมพันธ์ที่ขาดหายไป.
อะไรคือสิ่งที่มีความสำคัญสูงสุดสำหรับคุณแม่หลังการส่งมอบต้นฉับพลันสนับสนุนเป็นข้อมูลและทัศนคติการดูแลจากเจ้าหน้าที่ ค้นพบของเรายืนยันการวิจัยก่อนหน้านี้ (เช่น Schenk และเคลลี่ 2010) เวลาที่ใช้ในทารกแรกเกิดวอร์ดเป็นช่วงเวลาของการเรียนรู้จากการส่งเสริมการเพิ่มขีดความสามารถและพยาบาล หลังจากที่บ้านมาให้มารดาทารกแสดงวิธีการที่เมื่อมันมาถึงการให้อาหารและรูปแบบการนอนหลับ ค้นพบของเราเป็นไปตามที่มีการวิจัยก่อนหน้านี้ที่คุณแม่จะจมกับความกังวลสำหรับสุขภาพของทารกของพวกเขา 'และความเป็นอยู่หลังบ้านมา (Schwartz, 2005) แม้ว่าแม่ใช้เวลามากในโรงพยาบาลที่พวกเขาอย่างต่อเนื่องกังวลเมื่อที่บ้าน ค้นพบของเรายืนยันการวิจัยก่อนหน้านี้ที่คุณแม่ที่ได้รับการดูแลพัฒนาการที่โรงพยาบาลต้องกังวลเกี่ยวกับทารกเมื่อที่บ้าน (Kleberg et al, 2007. นักและโรบินสัน, 2010) กังวลอาจเป็นส่วนหนึ่งที่จะเป็นแม่ของความเมตตาและมีความสำคัญต่อเด็กทารกของเธอ ในที่สุดก็มีหลายข้อ จำกัด ของการวิจัยครั้งนี้ การศึกษาแสดงผลการวิจัยจากกำมือของมารดาและจากโรงพยาบาลเดนมาร์กเดียวการตั้งค่า Generalizing ผลการวิจัยอื่น ๆ ที่แม่ควรจะทำด้วยความระมัดระวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้ เพื่อสำรวจแม่เดนมาร์กในราคาที่ไม่อนุญาตให้อยู่ในห้องที่ญาติที่โรงพยาบาล จนกว่าเด็กจะออกจากโรงพยาบาล ที่เราใช้ในการเดินทาง อุปมาจับความซับซ้อนและให้ความรู้สึกของประสบการณ์ การเดินทางเริ่มขึ้นทันที การตั้งครรภ์สิ้นสุดลงเร็วเกินไปและเด็กเล็กต้องดูแล เพื่อความอยู่รอดมารดาอยู่ในเวลาระยะของชีวิตและความตายที่ขาดหายไปสนิทสนมกับเด็กของพวกเขาและการปรับร่างใหม่ ขณะที่ก่อนหน้านี้อธิบาย ( flacking et al . , 2006 ) ในเวลาแรกของมารดา ชีวิตถูกวางไว้และความรู้สึกของขวด , NICU คือโลกของนิยายสัญญาณชีวิตและความตาย อย่างไรก็ตามแม่แต่ละความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเด็กและพัฒนาผ่านทุกวันนานชั่วโมงผิวเพื่อการดูแลผิว ต้นถือเป็นประโยชน์ต่อพฤติกรรม coregulation ; มันช่วยให้แม่ที่คลอดก่อนกำหนดมีโอกาสที่จะแนบและอำนวยความสะดวกก่อนการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ถือและ ให้นมลูก กลายเป็นทางเลือก flacking et al . , 2006 ; หรือ และ โรบินสัน , 2010 ) .
แม่พลาดการตั้งครรภ์ของพวกเขาอ้างอิงกับ Phenomenological ความเข้าใจว่ามนุษย์ทั้งสองเป็นร่างกายและมีร่างกายและร่างกายแยกออกความคลุมเครือ ( merleau ปงตี , 1994 ) เราตีความหมายของมารดาต้องยึดเหนี่ยวของเด็กคลอดก่อนกำหนด บ่มและตัดของร่างกายเปล่าเป็น chiasmic เกี่ยวพันกันความสัมพันธ์ ( Wynn , 2002 ) การตั้งครรภ์ chiasmic เป็นลักษณะปฏิสัมพันธ์ และการปรับเปลี่ยนแม่และเด็กในครรภ์อย่างต่อเนื่องส่งผลกระทบต่อแต่ละอื่น ๆแต่ยังคงพัฒนาเป็นรายบุคคล เห็นแสงนั่น เกิดคลอดก่อนกำหนดคือการหยุดชะงักของการพัฒนาที่เกี่ยวพันกัน ความสัมพันธ์ การอยู่ร่วมกันกับเด็ก ถูกขัดจังหวะ ทารกแรกเกิดถูกพรากไปใส่ในตู้อบ ล้อมรอบด้วยสาย เทคโนโลยี และผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ ปล่อยให้แม่ใหม่ในบริเวณขอบรก .ไม่สงสัยเลยว่าทำไมคลอดทิ้งมารดาด้วยความรู้สึกของร่างกายว่างเปล่าและขาดความสัมพันธ์ .
อะไรสำคัญที่สุดสำหรับมารดาหลังคลอดเร็วฉับพลันคือการสนับสนุนข้อมูลและทัศนคติการดูแลจากเจ้าหน้าที่ การค้นพบของเรายืนยันการวิจัยก่อนหน้านี้ ( เช่น สูตร และ เคลลี่ ,2010 ) ว่า เวลาที่ใช้ในหอผู้ป่วยทารกแรกเกิดเป็นช่วงเวลาของการเรียนรู้จากนิมิตและการพยาบาล หลังจากกลับบ้านมา แม่ให้ลูกแสดงวิธีเมื่อมันมาถึงอาหารและนอนลวดลาย การค้นพบของเราสอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้าที่แม่จะจมกับปัญหาสุขภาพของเด็กทารกของพวกเขาและความเป็นอยู่หลังจากกลับบ้านมา ( Schwartz , 2005 )ถึงแม้ว่าแม่ใช้เวลามากในโรงพยาบาลพวกเขากังวลเมื่ออยู่ที่บ้าน การค้นพบของเรายืนยันการวิจัยก่อนหน้านี้ว่า มารดาที่ได้รับการดูแลในโรงพยาบาลเป็นห่วงเด็กเมื่ออยู่ที่บ้าน ( คลีเบิร์ก et al . , 2007 ; หรือ และ โรบินสัน , 2010 ) กังวลอาจเป็นส่วนหนึ่งที่จะเป็นแม่ ความเมตตา และอ่อนไหวต่อทารกของเธอ ในที่สุดมีหลายข้อ จำกัด ของการวิจัย เป็นการศึกษาผลจากกำมือของมารดาและจากเดี่ยวเดนมาร์กโรงพยาบาลการตั้งค่า ข้อมูลอื่นๆ Generalizing แม่ควรกระทำด้วยความระมัดระวัง