Soil erosion on agricultural land i

Soil erosion on agricultural land is a growing problem in Western Europe and constitutes a threat to soil
quality and to the ability of soils to provide environmental services. The off-site impacts of runoff and
eroded soil, principally eutrophication of water bodies, sedimentation of gravel-bedded rivers, loss of
reservoir capacity, muddy flooding of roads and communities, are increasingly recognised and costed.
The shift of funding in the European Union (EU) from production-related to avoidance of pollution and
landscape protection, raises issues of cross-compliance: public support for agriculture has to be seen to
give value-for-money. In this context risk-assessment procedures have been introduced to help farmers
recognise sites where either certain crops should not be grown or anti-erosion measures are required. In
England, Defra [Defra, 2005a. Controlling Soil Erosion: a Manual for the Assessment and Management of
Agricultural Land at Risk of Water Erosion in Lowland England. Revised September 2005. Department for
Environment, Food and Rural Affairs, London] sets out a system of risk-assessment, including ranking of
crops susceptible to erosion and anti-erosion measures, that may be selected. We assess this system
using field data for an area of erodible soils in the Rother valley, Sussex. The Defra approach correctly
identifies most at-risk fields and, taken together with land-use maps, allows non-compliance with advice
to be highlighted. We suggest a simple extension to the system which would further identify at-risk
fields in terms of possible damage to roads and rivers from muddy runoff. The increased risk of erosion in
the study area is associated with certain crops: potatoes, winter cereals, maize and grazed turnips and
seems unlikely to be the result of changes in rainfall which over the last 130 years are minimal. We have
not evaluated proposed anti-erosion measures in the area because few have been put into practice. The
European Water Framework Directive will increasingly focus attention on agricultural fields as a source
of river pollution. Assessing the risk of erosion and the need for field testing of suggested approaches, are
not simply issues for the EU, but for the management of global agricultural systems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พังทลายของดินในการเกษตรเป็นปัญหาที่เพิ่มขึ้นในยุโรปตะวันตก และถือเป็นภัยคุกคามต่อดินคุณภาพ และความสามารถของดินเนื้อปูนเพื่อให้บริการด้านสิ่งแวดล้อม ผลกระทบต่อไฟล์ของไหลบ่า และกัดเซาะดิน หลักเคของแหล่งน้ำ ตกตะกอน(ผู้ใหญ่คน)กรวดแม่น้ำ สูญเสียความจุอ่างเก็บน้ำ น้ำท่วมถนนและชุมชน โคลนจะยังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และคิดต้นทุนกะของทุนในสหภาพยุโรป (EU) จากการผลิตที่เกี่ยวข้องเพื่อหลีกเลี่ยงมลพิษ และป้องกัน ปัญหายกของข้ามตามแนวนอน: เกษตรสนับสนุนสาธารณะได้ไปเห็นให้คุ้มค่า ในบริบทนี้ ขั้นตอนการประเมินความเสี่ยงได้รับการแนะนำเพื่อช่วยเกษตรกรรู้เว็บไซต์ที่ไม่ควรจะปลูกพืชบางอย่าง หรือจำเป็นต้องมีมาตรการป้องกันการพังทลาย ในอังกฤษ Defra [Defra, 2005a พังทลายของดินควบคุม: คู่มือการประเมินและการจัดการเกษตรที่น้ำกัดเซาะในอังกฤษ Lowland แก้ไข 2005 กันยายน แผนกสำหรับสิ่งแวดล้อม อาหาร และ กิจการชนบท ลอนดอน] กำหนดระบบการประเมินความเสี่ยง- รวมถึงการจัดอันดับของขยายไวต่อการกัดเซาะและพังทลายต่อต้านมาตรการ ที่อาจเลือก เราประเมินระบบนี้ใช้ข้อมูลของเขตข้อมูลในพื้นที่ของดินเนื้อปูน erodible ในโรเธอร์วัลเลย์ Sussex Defra ในวิธีอย่างถูกต้องระบุเขตข้อมูลที่มีความเสี่ยงมากที่สุด และ ดำเนินการร่วมกับแผนผังการใช้ที่ดิน ช่วยให้ไม่ปฏิบัติตามคำแนะนำเน้นการ เราแนะนำต่อเรื่องระบบที่จะเพิ่มเติมระบุอุทกภัยเขตข้อมูลในแง่ของความเสียหายสุดถนนและแม่น้ำจากโคลนไหลบ่า เสี่ยงพังทลายในพื้นที่ศึกษาจะเกี่ยวข้องกับพืชบาง: มันฝรั่ง ธัญพืชฤดูหนาว ข้าวโพด และ grazed ผลิต และดูเหมือนไม่น่าจะเป็นผลของการเปลี่ยนแปลงในปริมาณน้ำฝนที่ 130 ปีมีน้อยที่สุด เรามีไม่ประเมินเสนอมาตรการป้องกันการกัดเซาะในพื้นที่เนื่องจากน้อยได้นำสู่การปฏิบัติ ที่สั่งกรอบน้ำยุโรปมากจะเน้นความสนใจในเขตเกษตรเป็นแหล่งมลพิษในแม่น้ำ มีการประเมินความเสี่ยงของการกัดเซาะและต้องการทดสอบของวิธีที่แนะนำไม่เพียงปัญหา EU แต่ สำหรับการจัดการระบบเกษตรทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พังทลายของดินในที่ดินเพื่อการเกษตรเป็นปัญหาที่เพิ่มขึ้นในยุโรปตะวันตกและถือว่าเป็นภัยคุกคามต่อดินที่มีคุณภาพและความสามารถของดินที่จะให้บริการด้านสิ่งแวดล้อม
ผลกระทบนอกสถานที่ของการไหลบ่าและดินกัดเซาะอย่างยิ่ง eutrophication ของแหล่งน้ำการตกตะกอนของแม่น้ำกรวดเตียงสูญเสียของความจุอ่างเก็บน้ำน้ำท่วมโคลนของถนนและชุมชนที่ได้รับการยอมรับมากขึ้นและcosted. กะของเงินทุนในสหภาพยุโรป (EU) จากการผลิตที่เกี่ยวข้องกับการหลีกเลี่ยงมลภาวะและป้องกันภูมิยกประเด็นของการข้ามการปฏิบัติตาม: การสนับสนุนจากประชาชนเพื่อการเกษตรจะต้องมีการเห็นจะให้คุ้มค่าเงิน ในขั้นตอนการบริบทนี้การประเมินความเสี่ยงได้รับการแนะนำที่จะช่วยให้เกษตรกรตระหนักถึงเว็บไซต์ที่ทั้งพืชบางอย่างไม่ควรจะปลูกหรือมาตรการป้องกันการกัดเซาะจะต้อง ในอังกฤษอาร์ [อาร์, 2005A การควบคุมการพังทลายของดิน: คู่มือการใช้งานสำหรับการประเมินและการจัดการที่ดินเพื่อเกษตรกรรมที่มีความเสี่ยงของการกัดเซาะของน้ำในลุ่มประเทศอังกฤษ แก้ไขกันยายน 2005 กรมสิ่งแวดล้อมอาหารและกิจการชนบทลอนดอน] ชุดออกระบบของการประเมินความเสี่ยงรวมทั้งการจัดอันดับของพืชที่ไวต่อการกัดเซาะและมาตรการป้องกันการกัดเซาะที่อาจได้รับการคัดเลือก เราประเมินระบบนี้ใช้ข้อมูลภาคสนามสำหรับพื้นที่ดิน erodible ในหุบเขา Rother ซัสเซ็กซ์ วิธีการที่อาร์อย่างถูกต้องระบุสาขาที่มากที่สุดที่มีความเสี่ยงและนำมารวมกันกับแผนที่การใช้ที่ดินที่ช่วยให้การไม่ปฏิบัติตามคำแนะนำที่จะมีการเน้น เราขอแนะนำให้ง่ายต่อการขยายระบบซึ่งต่อไปจะระบุที่มีความเสี่ยงฟิลด์ในแง่ของความเสียหายที่อาจเกิดกับถนนและแม่น้ำที่ไหลบ่ามาจากโคลน ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการกัดเซาะในพื้นที่ศึกษามีความเกี่ยวข้องกับพืชบาง: มันฝรั่งธัญพืชฤดูหนาวข้าวโพดและผักกาดหญ้าและดูเหมือนว่าไม่น่าจะเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงของปริมาณน้ำฝนที่ผ่านมา130 ปีมีน้อยที่สุด เราได้ไม่ได้ประเมินมาตรการป้องกันการกัดเซาะเสนอในพื้นที่เพราะไม่กี่ได้รับนำไปปฏิบัติ Directive กรอบน้ำยุโรปมากขึ้นจะมุ่งเน้นความสนใจในสาขาการเกษตรเป็นแหล่งที่มาของมลพิษทางแม่น้ำ การประเมินความเสี่ยงของการกัดเซาะและความจำเป็นในการทดสอบภาคสนามของวิธีการที่แนะนำจะไม่ใช่แค่ปัญหาสำหรับสหภาพยุโรป แต่สำหรับการจัดการของระบบการเกษตรทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การชะล้างพังทลายของดินในพื้นที่เกษตรกรรมมีการเติบโตขึ้นในยุโรปตะวันตกและถือเป็นภัยคุกคามต่อคุณภาพดิน
และความสามารถของดินที่จะให้บริการด้านสิ่งแวดล้อม นอกสถานที่และผลกระทบของน้ำกัดเซาะดิน
พละยูโทรฟิเคชันของน้ำในร่างกาย ตะกอนกรวดเตียงแม่น้ำ ขาดทุน
ความจุอ่างเก็บน้ำ , น้ำท่วมโคลน ถนน และชุมชนได้รับการยอมรับและสวะ .
กะของเดิมในสหภาพยุโรป ( อียู ) จากการผลิตที่เกี่ยวข้องกับการหลีกเลี่ยงและป้องกันมลพิษ
ภูมิหัสปัญหาข้ามมาตรฐานสนับสนุนสาธารณะเพื่อการเกษตรได้เห็น

ให้คุ้มค่าเงิน ในบริบทของการประเมินความเสี่ยงขั้นตอนที่ได้รับการแนะนำเพื่อช่วยให้เกษตรกร
รู้จักเว็บไซต์ที่ให้บางพืชที่ไม่ควรปลูก หรือมาตรการป้องกันการกัดเซาะจะต้อง ใน
อังกฤษ ดีฟรา [ ดีฟรา , 2005a การควบคุมการพังทลายของดิน : คู่มือสำหรับการประเมินและจัดการความเสี่ยงของการพังทลาย
ที่ดินการเกษตรในที่ลุ่มน้ำที่อังกฤษ ฉบับเดือนกันยายน 2548 กรมสิ่งแวดล้อมอาหารและกิจการชนบท
, , ลอนดอน ] ชุดออกระบบของการประเมินความเสี่ยงรวมถึงจัดอันดับ
พืชเสี่ยงต่อการกัดเซาะและมาตรการป้องกันการกัดเซาะที่อาจจะเลือก เราประเมินระบบนี้
ข้อมูลภาคสนาม โดยใช้พื้นที่ของชะดินใน Rother Valley Sussex . วิธีการอย่างถูกต้อง
ระบุเสี่ยงที่สุดดีฟราเขต และ ถ่ายด้วยกันกับแผนที่การใช้ที่ดินไม่ปฏิบัติตาม ให้กับคำแนะนำ
จะเน้นเราแนะนำให้ขยายง่ายในระบบซึ่งจะระบุเพิ่มเติมที่มีความเสี่ยง
สาขาในแง่ของความเสียหายที่เป็นไปได้กับถนนและแม่น้ำ จากโคลน น้ำท่า ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการกัดเซาะใน
พื้นที่ศึกษาเกี่ยวข้องกับบางพืช : มันฝรั่ง , ธัญพืชฤดูหนาว , ข้าวโพด และถากผักกาดและ
ดูเหมือนว่าไม่น่าจะเป็น ผลของการเปลี่ยนแปลงปริมาณน้ำฝน ซึ่งในช่วง 130 ปี น้อยที่สุด เรามี
เพื่อป้องกันการกัดกร่อนไม่เสนอมาตรการในพื้นที่เพราะไม่ได้ใส่ลงในการปฏิบัติ
กรอบยุโรป Directive น้ำมากขึ้นจะมุ่งเน้นความสนใจในด้านการเกษตรที่เป็นแหล่ง
แม่น้ำมลพิษ การประเมินความเสี่ยงของการกัดเซาะและความต้องการการทดสอบแนะนำวิธี ,
ไม่เพียงปัญหาอียูแต่สำหรับการจัดการระบบเกษตรทั่วโลก