With the growth of resistance to ov

With the growth of resistance to overused insecticides, vector management has become highly problematic. Hence more concentration has been focused on botanicals. Therefore our present study was aimed to evaluate the toxicity of compounds, aristolochic acid I and aristolochic acid II from the methanol extract of Aristolochia indica L. (Aristolochiaceae) leaves on larvae of Anopheles stephensi L. (Diptera: Culicidae) employing World Health Organization standard larvicide testing procedures. The soxhlet extraction was carried out using polar solvent, methanol. The isolated toxic compounds were purified through RP-HPLC. The FTIR spectroscopic studies revealed different peak values with functional groups in the mixed compounds (AA-I and AA- II). These two aristolochic acids were further studied through 13C and 1HNMR analysis with confirmed by structures. Bioassay-guided fractionation through flash chromatography lead to the isolation of two larvicidal compounds namely aristolochic acid I and II. In these bioassays, the larvae were exposed to concentrations of 100, 250, 500,750 and 1000 ppm for each compound. Between the two, AA-I exerted no significant toxicity difference (P 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

With the growth of resistance to overused insecticides, vector management has become highly problematic. Hence more concentration has been focused on botanicals. Therefore our present study was aimed to evaluate the toxicity of compounds, aristolochic acid I and aristolochic acid II from the methanol extract of Aristolochia indica L. (Aristolochiaceae) leaves on larvae of Anopheles stephensi L. (Diptera: Culicidae) employing World Health Organization standard larvicide testing procedures. The soxhlet extraction was carried out using polar solvent, methanol. The isolated toxic compounds were purified through RP-HPLC. The FTIR spectroscopic studies revealed different peak values with functional groups in the mixed compounds (AA-I and AA- II). These two aristolochic acids were further studied through 13C and 1HNMR analysis with confirmed by structures. Bioassay-guided fractionation through flash chromatography lead to the isolation of two larvicidal compounds namely aristolochic acid I and II. In these bioassays, the larvae were exposed to concentrations of 100, 250, 500,750 and 1000 ppm for each compound. Between the two, AA-I exerted no significant toxicity difference (P < 0.05) on mosquito larvae with LC50- 171.3, 209.8, 269.1, 502.3 ppm and LC90-751.6, 963.8, 972.7, 990.8 ppm compared to AA-II with LC50-134.8, 166.7, 240.4,543.2 ppm and LC90- 636.7, 792.5, 990.8, 986.2 ppm against first, second, third and fourth instars, respectively. Further, the isolated compounds were severely affecting the mosquito gut. From the results, A. indica toxic compounds could be considered as one of the influential applicant to bring about useful botanicals so as to prevent the resurrection of mosquito vectors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กับการเติบโตของความต้านทานต่อยาฆ่าแมลงมากเกินไป, การจัดการเวกเตอร์ได้กลายเป็นปัญหาอย่างมาก ดังนั้นความเข้มข้นมากขึ้นได้มุ่งเน้นที่พืช ดังนั้นการศึกษาในปัจจุบันของเรามีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความเป็นพิษของสารที่ฉันกรด aristolochic และกรด aristolochic ครั้งที่สองจากสารสกัดเมทานอลของอริสโตโล indica L. (Aristolochiaceae) ใบอ่อนของยุงก้นปล่อง stephensi ลิตร (Diptera: Culicidae) จ้างองค์การอนามัยโลกมาตรฐาน ขั้นตอนการทดสอบฆ่าลูกน้ำ วิธีการสกัดแบบสกัดได้ดำเนินการโดยใช้ขั้วตัวทำละลายเมทานอล สารพิษที่แยกบริสุทธิ์ผ่าน RP-HPLC การศึกษาสเปกโทรสโก FTIR เปิดเผยค่าสูงสุดที่แตกต่างกันกับกลุ่มที่ทำงานในสารผสม (AA-I และ II AA-) ทั้งสองกรด aristolochic ศึก​​ษาเพิ่มเติมผ่าน 13C และการวิเคราะห์ 1HNMR ที่มีการยืนยันจากโครงสร้าง แยกชีวภาพแนะนำผ่านนำโคแฟลชแยกสารสองฆ่าลูกน้ำยุงคือฉันกรด aristolochic และครั้งที่สอง ใน bioassays เหล่านี้ตัวอ่อนได้สัมผัสกับความเข้มข้น 100, 250, 500,750 และ 1,000 ppm สำหรับแต่ละสารประกอบ ระหว่างสอง AA-I กระทำไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเป็นพิษ (P <0.05) ในลูกน้ำยุงกับ LC50- 171.3, 209.8, 269.1, 502.3 ppm และ LC90-751.6, 963.8, 972.7, 990.8 ppm เมื่อเทียบกับ AA-II กับ LC50- 134.8, 166.7, 240.4,543.2 ppm และ LC90- 636.7, 792.5, 990.8, 986.2 ppm กับครั้งแรกที่สองสามและสี่วัยตามลำดับ นอกจากนี้สารที่แยกถูกอย่างรุนแรงส่งผลกระทบต่อลำไส้ยุง จากผลการสารพิษ A. indica อาจได้รับการพิจารณาว่าเป็นหนึ่งในผู้สมัครที่มีอิทธิพลที่จะนำเกี่ยวกับสมุนไพรที่มีประโยชน์เพื่อป้องกันไม่ให้การฟื้นคืนชีพของยุงพาหะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับการเจริญเติบโตของความต้านทานต่อยาฆ่าแมลง overused การจัดการเวกเตอร์ได้กลายเป็นสูงปัญหา จึงเพิ่มความเข้มข้นได้มุ่งเน้น botanicals ดังนั้นการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความเป็นพิษของสาร aristolochic กรดและกรด aristolochic II จากเมทานอลของ aristolochia indica L . ( aristolochiaceae ) ออกจากตัวอ่อนของยุงก้นปล่อง stephensi L( ดิคูลิซิดี้ ) ใช้มาตรฐานขององค์การอนามัยโลก larvicide ขั้นตอนการทดสอบ ที่เหมาะสมในการสกัดโดยใช้ตัวทำละลายขั้วโลก เมทานอล แยกสารพิษสารที่บริสุทธิ์ผ่านๆ . ( ทางการศึกษาพบค่าสูงสุดที่แตกต่างกับการทำงานในกลุ่มสารผสม ( aa-i และ AA - 2 )ทั้งสอง aristolochic กรดได้ศึกษาและวิเคราะห์ผ่าน 13C 1hnmr ที่มีการยืนยันโดยโครงสร้าง วิธีโครมาโตกราฟีนำไปสู่แนวทางการผ่านแฟลชแยกสองสารคือโปรตีนกรด aristolochic I และ II ในละเอียดเหล่านี้ ตัวอ่อนได้รับความเข้มข้น 100 , 250 และ 1 , 000 ppm 500750  แต่ละสารประกอบ ระหว่างสองaa-i นั่นเอง ไม่พบความเป็นพิษแตกต่างกัน ( P < 0.05    ) ในลูกน้ำยุงด้วย ) - 171.3 209.8 269.1 502.3 , , ,   ppm และ lc90-751.6 963.8 972.7 990.8 , , ,   ppm เมื่อเปรียบเทียบกับ aa-ii กับ lc50-134.8 166.7 240.4543.2 , ,   ppm และ lc90 - 636.7 792.5 990.8 986.2 , , ,   ppm ต่อก่อน ที่สอง , โดย , 3 และ 4 ตามลำดับ เพิ่มเติมการแยกสารประกอบเคยมีผลต่อยุงอุทร ผลที่ได้จาก อ.  สกัดพิษ compounds อาจจะถือว่าเป็นหนึ่งในผู้สมัครที่มีอิทธิพลที่จะนำเรื่องสมุนไพรที่มีประโยชน์เพื่อป้องกันไม่ให้การฟื้นคืนชีพของยุงพาหะ .