The most recent manifestations of e

The most recent manifestations of ethnic cleansing-at least as far as Central and Southeastern Europe are concerned-were cases which were experienced recently by the former Yugoslav provinces of Bosnia and Kosovo. These were the actions that popularized the expression "ethnic cleansing" and gave it a definition as distinct from the term "genocide" a term which, as seen above, implies not only the displacement, but also the mass extermination of a targeted ethnic group.
The papers presented at the "Conference on Ethnic Cleansing" at Duquesne University (November 16-18, 2000) survey much of the process of forced population exchanges in twentieth-century Europe. It seems a strange twist of fate that this first-ever conference on ethnic cleansing should have taken place at an institution, which itself came into being in consequence of a kind of "ethnic cleansing." And that was Otto von Bismarck's anti-Catholic crusade known as the Kulturkampf (1872-1878). which drove the Religious Order of the Holy Ghost out of Germany, and brought them to a hill in the middle of Pittsburgh, Pennsylvania, where in 1878 they founded an institution of higher learning, known today as Duquesne University.
One of the primary functions of the Conference on Ethnic Cleansing in Twentieth-Century Europe was to bring to light the state of new research on the various episodes of ethnic cleansing in modern Europe. In doing this, the organizers and contributors hoped to explore the historical and legal of ethnic cleansing itself. Many commonalities emerged in the process of putting the conference together, and from these we developed a number of themes which seemed to be uppermost in minds of those participating. We stated these before the conference as follows:
1. Definition. What is ethnic cleansing? Should all cases of population transfer be conceptualized as the same phenomenon? Has "ethnic cleansing" been diluted in terms of meaning? Should we adopt another terminology in dealing with varieties of forced transfers of populations?
2. Origins. Ethnic cleansing has existed in some form form antiquity, but it has never been practiced with more variety or intensity than in the twentieth century. Where do we look for the origins and roots of this outburst? Nationalism? State building? Popular movements? Economic conditions?
3. Consequences. Clearly, many twentieth-century politi-cal leaders have opted to engage in forced population transfers and related behaviors. Misery to those trans- ferred has been one result, and that should not in any way be minimized. "What have been the long-term results?"
4. Processes. Looking at many cases of ethnic cleansing, how do the processes, carried out over the century and in many different regions, compare? Can we a con-tinuity? Or do the cases of ethnic cleansing tend to exhibit highly specific, or particular, characteristics centered around local conditions and history?
We tried to define our topic in such a way as to make it clear that the Holocaust would be a crucial and constant background consideration. Yet in a sense, our conference was an attempt to assess a particular historiography-the analysis of ethnic cleansing-at a relatively early stage of development, while the scholarship on the Holocaust is not only enormously larger, but also more mature in a historiography sense. As one can see in the following book, many conference participants drew on the historiography of the Holocaust for both analytical and comparative purposes, even as they focused on historical episodes that have been studied much less. Indeed, some of the episodes addressed in the following articles are hardly known at all in the English-speaking world, except among small groups of descendants of the "cleansed" people and a few scholars.
Although the contributors to this book therefore approach some of these cases for almost the first time in a scholarly way, we should make it clear that the long list of topics is in no way meant to be absolutely comprehensive. Numerous cases of ethnic cleansing in twentieth-century Europe are not represented here. Their absence, it must be said, is not due to any desire of the organizers of the conference and the editors of the book to exclude or suppress one case or another of the abhorrent practice of ethnic cleansing. Our treatment is limited in this sense by the practical reason that we were restricted to those scholars who answered the various calls for papers in usual scholarly sources.
In the end, participants included individuals from seven countries in two continents. Most were historians, but many were political scientists, literary scholars, sociologists, and legal scholars. Presenters ranged from those still engaged in graduate study to scholars who have published many books in the field of European history, law, and politics. Among the presenters were four survivors of ethnic cleansing whom we asked to write explicitly about their own experiences.
The articles investigate dozens of ethnic cleansing in the twentieth century. A number of contributors deal with ethnic cleansing in the period of World War I, in particular those episodes arising from the clash between Greece and Turkey at the end of the war. The period of World War II gave full play to the deadly policies of Stalinist Russia in the East and Hitler's Third Reich, as well as many cases which clearly spun off of these policies of ferocious ethnic cleansing. Hence, contributors deal with ethnic cleansing of Poles by Ukrainians, Romanians by Russians, Germans by Titoist Yugoslavia, and others.
The vast case of the ethnic cleansing of Germans, the "Expulsion" forms an important part of the book. Fifteen contributors deal with the expulsion of Germans from East Central Europe from one standpoint or another. This extensive share seems in no way out of place, since the expulsion of sixteen million ethnic Germans from half a dozen European countries, at a loss of over two million lives, constitutes an episode which surely merits attention but which has been neglected by all but a handful of historians. The contemporaneous ethnic cleansing of Hungarian populations, mentioned above, will be a familiar topic to even fewer readers.
In dealing with the history of post-Cold War ethnic cleansing in the Balkans, contributors pay much attention to processes and patterns, but they also do much to explore and definitions. Multiple approaches to the complexities of the Balkans and the violence which has marked the dissolution of Yugoslavia prove most useful in conceptualizing as well as recounting ethnic cleansing in the region that seems to have named it. The studies of ethnic cleansing which follow represent an earnest attempt to make sense of terrible aspect of the twentieth century, a century whose reputation for barbarity, when viewed in total, goes beyond even the pessimistic vision of Ortega y Gasset. Recording the erosion of indvidual autonomy and dignity, the frequent lapse of the rule of law, and the blatant disregard of the ideals of justice long considered to be at the heart of the European tradition does not tell the whole story. That story must also include the rise of a new set of barbarous practices and behaviors that ignored the pleas of individuals for a homeland, rejected the rights of individuals of their own property and the fruits of their labor, and in many cases denied the right of the targeted peoples to live.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาการล่าสุดของการทำความสะอาดอย่างน้อยชาติพันธุ์เท่าที่ภาคกลางและตะวันออกเฉียงใต้ของยุโรปมีความกังวล-กรณีที่มีประสบการณ์เมื่อเร็ว ๆ นี้โดยจังหวัดอดีตยูโกสลาเวียบอสเนียและโคโซโว การกระทำเหล่านี้เป็นที่นิยมการแสดงออก "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์" และให้ความหมายที่แตกต่างไปจากคำว่า "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์" ระยะที่เท่าที่เห็นข้างต้นหมายถึงไม่เพียง แต่การเคลื่อนที่ แต่ยังขุดรากถอนโคนมวลของกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีการกำหนดเป้าหมาย
เอกสารที่นำเสนอใน "การประชุมเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์" ที่มหาวิทยาลัยเควสน์ (16-18 พฤศจิกายน 2000) สำรวจมากของกระบวนการของการแลกเปลี่ยนประชากรบังคับในศตวรรษที่ยี่สิบยุโรป ดูเหมือนบิดที่แปลกประหลาดของชะตากรรมที่ว่านี้การประชุมครั้งแรกที่เคยในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ควรเกิดขึ้นที่สถาบันการศึกษาที่ตัวเองเข้ามาอยู่ในผลของชนิดของ "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์". และนั่นก็คือออตโตฟอนบิสมาร์กของสงครามครูเสดต่อต้านคาทอลิกที่รู้จักกันเป็น Kulturkampf (1872-1878) ซึ่งขับรถการสั่งซื้อทางศาสนาของพระวิญญาณบริสุทธิ์ออกจากเยอรมนีและพาพวกเขาไปเนินเขาในช่วงกลางของพิตส์เบิร์กที่ในปี 1878 พวกเขาก่อตั้งสถาบันการศึกษาระดับสูงที่รู้จักกันในวันนี้เป็นมหาวิทยาลัยเควสน์.
หนึ่งในหน้าที่หลักของ ประชุมเกี่ยวกับการทำความสะอาดผิวหน้าชาติพันธุ์ในศตวรรษที่ยี่สิบยุโรปที่จะนำไปแสงสถานะของการวิจัยใหม่ในตอนต่างๆของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในยุโรปสมัยใหม่ ในการนี้ผู้จัดงานและผู้ร่วมสมทบหวังว่าจะสำรวจทางประวัติศาสตร์และทางกฎหมายของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของตัวเอง commonalities หลายคนโผล่ออกมาในขั้นตอนของการวางการประชุมร่วมกันและจากนี้เราพัฒนาจำนวนของรูปแบบที่ดูเหมือนจะเป็นสุดยอดในใจของผู้ที่เข้าร่วมโครงการ เรากล่าวเหล่านี้ก่อนที่การประชุมดังต่อไปนี้:
1 คำนิยาม อะไรคือสิ่งที่ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์? ควรทุกกรณีของการถ่ายโอนประชากรได้รับแนวความคิดเป็นปรากฏการณ์เดียวกันได้หรือไม่ ได้ "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์" รับการปรับลดในแง่ของความหมาย? เราควรจะนำมาใช้คำศัพท์อื่นในการจัดการกับความหลากหลายของการถ่ายโอนบังคับของประชากร?
2 ต้นกำเนิด การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่มีชีวิตอยู่ในสมัยโบราณรูปแบบรูปแบบบาง แต่ก็ไม่เคยได้รับการฝึกที่มีความหลากหลายมากขึ้นหรือเข้มกว่าในศตวรรษที่ยี่สิบ ในกรณีที่เราไม่มองหาต้นกำเนิดและรากของการระเบิดนี้หรือไม่? ชาตินิยม? อาคารของรัฐ? การเคลื่อนไหวที่นิยม? ภาวะเศรษฐกิจ?
3 ผลที่ตามมา เห็นได้ชัดว่าหลายศตวรรษที่ยี่สิบผู้นำทางการเมืองแคลได้เลือกที่จะมีส่วนร่วมในการถ่ายโอนประชากรบังคับและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้อง ความทุกข์ยากที่จะ ferred ทรานส์ผู้ที่ได้รับผลหนึ่งและที่ไม่ควรในทางใด ๆ จะลดลง "สิ่งที่ได้รับผลในระยะยาว?"
4 กระบวนการ มองไปที่หลาย ๆ กรณีของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อย่างไรกระบวนการที่ดำเนินการมานานกว่าศตวรรษและในภูมิภาคที่แตกต่างกันเปรียบเทียบ? เราสามารถต่อต้าน-tinuity? หรือกรณีของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มีแนวโน้มที่จะแสดงความจำเพาะเจาะจงสูงหรือโดยเฉพาะอย่างยิ่งลักษณะแน่นิ่งสภาพท้องถิ่นและประวัติศาสตร์?
เราพยายามที่จะกำหนดหัวข้อของเราในลักษณะที่จะทำให้มันชัดเจนว่าหายนะจะพิจารณาพื้นหลังที่สำคัญและคงที่ . แต่ในความรู้สึกของเราคือการประชุมความพยายามที่จะประเมินการวิเคราะห์ประวัติศาสตร์-โดยเฉพาะอย่างยิ่งของการทำความสะอาดที่ขั้นตอนแรกค่อนข้างชาติพันธุ์ของการพัฒนาในขณะที่ทุนการศึกษาเกี่ยวกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ไม่ได้เป็นเพียงมหาศาลขนาดใหญ่ แต่ยังเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นในแง่ประวัติศาสตร์ . ในฐานะที่เป็นหนึ่งสามารถมองเห็นในหนังสือเล่มต่อไปนี้เข้าร่วมประชุมจำนวนมากเข้ามาในประวัติศาสตร์ของความหายนะสำหรับทั้งการวิเคราะห์และเปรียบเทียบแม้ในขณะที่พวกเขามุ่งเน้นไปที่ตอนทางประวัติศาสตร์ที่ได้รับการศึกษาน้อยมาก อันที่จริงบางส่วนของตอนที่ระบุในบทความต่อไปนี้เป็นที่รู้จักกันแทบจะไม่ได้ที่ทุกคนในโลกที่พูดภาษาอังกฤษยกเว้นในกลุ่มเล็ก ๆ ของลูกหลานของ "ทำความสะอาด" ผู้คนและนักวิชาการไม่กี่.
แม้ว่าผู้ให้หนังสือเล่มนี้จึงเข้าใกล้บางส่วนของ กรณีเหล่านี้เกือบเป็นครั้งแรกในทางวิชาการเราควรจะทำให้มันชัดเจนว่ารายชื่อยาวของหัวข้อที่เป็นในทางที่หมายถึงการครอบคลุมอย่างไม่มี หลายกรณีของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในศตวรรษที่ยี่สิบยุโรปจะไม่แสดงที่นี่ กรณีที่ไม่มีของพวกเขาก็ต้องได้รับการกล่าวว่าเป็นไม่ได้เกิดจากความปรารถนาใด ๆ ของการจัดงานของการประชุมและบรรณาธิการของหนังสือเล่มนี้จะยกเว้นหรือระงับกรณีหนึ่งหรืออีกอย่างหนึ่งของการปฏิบัติที่น่ารังเกียจของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ การรักษาของเราจะถูก จำกัด ในความรู้สึกนี้โดยเหตุผลในทางปฏิบัติที่เราถูก จำกัด ให้นักวิชาการผู้ที่ตอบสายต่างๆสำหรับเอกสารในแหล่งวิชาการตามปกติ.
ในท้ายที่สุดผู้เข้าร่วมรวมถึงบุคคลจากเจ็ดประเทศในสองทวีป ส่วนใหญ่เป็นประวัติศาสตร์ แต่หลายคนนักรัฐศาสตร์นักวิชาการวรรณกรรมนักสังคมวิทยาและนักวิชาการนักกฎหมาย พิธีกรตั้งแต่ผู้ที่ยังคงมีส่วนร่วมในการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาของนักวิชาการที่ได้รับการตีพิมพ์หนังสือหลายเล่มในด้านของประวัติศาสตร์ยุโรป, กฎหมายและการเมือง ในบรรดาพิธีกรสี่ผู้รอดชีวิตจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่เราขอให้เขียนอย่างชัดเจนเกี่ยวกับประสบการณ์ของตัวเอง.
บทความการตรวจสอบหลายสิบของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในศตวรรษที่ยี่สิบ จำนวนของผู้รับมือกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในช่วงของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนเหล่านั้นเกิดขึ้นจากการปะทะกันระหว่างกรีซและตุรกีในตอนท้ายของสงคราม ระยะเวลาของสงครามโลกครั้งที่สองให้เล่นเต็มไปนโยบายร้ายแรงของสตาลินของรัสเซียในภาคตะวันออกและฮิตเลอร์สามรีคเช่นเดียวกับหลาย ๆ กรณีที่ปั่นอย่างชัดเจนออกจากนโยบายเหล่านี้ของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่ดุร้าย ดังนั้นผู้ให้รับมือกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของโปแลนด์โดย Ukrainians, โรมาเนียรัสเซียเยอรมันโดย Titoist ยูโกสลาเวียและอื่น ๆ .
กรณีที่กว้างใหญ่ของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของเยอรมัน "ขับไล่" เป็นส่วนสำคัญของหนังสือเล่มนี้ สิบห้าร่วมสมทบจัดการกับการขับไล่ของเยอรมันตะวันออกจากยุโรปกลางจากมุมมองหรืออื่น นี้ดูเหมือนว่าหุ้นที่กว้างขวางในทางที่ออกจากสถานที่ไม่มีตั้งแต่การขับไล่ของสิบหกล้านเชื้อชาติเยอรมันจากครึ่งโหลประเทศในยุโรปที่สูญเสียเกินกว่าสองล้านคนถือว่าตอนซึ่งก็ให้ความสนใจ แต่ประโยชน์ที่ได้รับการถูกทอดทิ้งโดยทั้งหมด แต่ กำมือของประวัติศาสตร์ การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์สมัยของประชากรฮังการีดังกล่าวข้างต้นจะเป็นหัวข้อที่คุ้นเคยให้กับผู้อ่านแม้แต่น้อย.
ในการจัดการกับประวัติศาสตร์ของการโพสต์สงครามเย็นการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในคาบสมุทรบอลข่านผู้ให้ความสนใจมากกับกระบวนการและรูปแบบ แต่พวกเขายังทำ มากในการสำรวจและคำจำกัดความ วิธีการหลายความซับซ้อนของคาบสมุทรบอลข่านและความรุนแรงที่มีการทำเครื่องหมายการสลายตัวของยูโกสลาเวียพิสูจน์ว่ามีประโยชน์มากที่สุดในการคิดออกแบบเช่นเดียวกับการเล่าการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในภูมิภาคที่ดูเหมือนว่าจะมีการตั้งชื่อมัน การศึกษาของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ซึ่งเป็นไปตามตัวแทนของความพยายามอย่างจริงจังที่จะทำให้ความรู้สึกของแง่มุมที่น่ากลัวของศตวรรษที่ยี่สิบศตวรรษที่มีชื่อเสียงสำหรับความโหดร้ายเมื่อมองรวมไปเกินแม้วิสัยทัศน์ในแง่ร้ายของ Ortega Y Gasset บันทึกการชะล้างพังทลายของตนเอง indvidual และศักดิ์ศรีที่พ้นบ่อยของการปกครองด้วยกฎหมายและไม่สนใจที่เห็นได้ชัดของอุดมคติของความยุติธรรมการพิจารณานานที่จะเป็นหัวใจของประเพณียุโรปไม่ได้บอกเรื่องราวทั้งหมด เรื่องที่ยังต้องมีการเพิ่มขึ้นของชุดใหม่ของการปฏิบัติที่โหดร้ายและพฤติกรรมที่ไม่สนใจคำอ้อนวอนของบุคคลที่บ้านเกิดปฏิเสธสิทธิของบุคคลทรัพย์สินของตัวเองและผลไม้ของแรงงานของพวกเขาและในหลาย ๆ กรณีถูกปฏิเสธสิทธิของ คนกำหนดเป้าหมายไปยังมีชีวิตอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ล่าสุดอาการของการล้างชาติโดยนาซีอย่างน้อยเท่าที่กลางและยุโรปตะวันออกเฉียงใต้มีความกังวลกรณีที่เคยมีประสบการณ์เมื่อเร็ว ๆนี้ โดยอดีตจังหวัดโครเอเชียบอสเนียและโคโซโว . เหล่านี้การกระทำที่นิยมการแสดงออก " ล้างหน้า " ชาติพันธุ์และให้นิยามที่แตกต่างจากคำว่า " การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ " ระยะเวลาที่เห็นข้างต้นไม่เพียง แต่หมายถึง การเคลื่อนที่ แต่ยังมวลเป้าหมายการทำลายล้างของกลุ่มชาติพันธุ์
เอกสารเสนอใน " การประชุมในการล้างชาติโดยนาซี " ที่มหาวิทยาลัยดูเควสน์ ( 16-18 พฤศจิกายน 2000 ) สำรวจมากของกระบวนการของการบังคับให้ประชากรในศตวรรษที่ยี่สิบยุโรปมันเป็นพรหมลิขิตที่เคยประชุมล้างเผ่าพันธุ์ควรที่เกิดขึ้นในสถาบันการศึกษาที่ตัวเองเข้ามาอยู่ในผลของชนิด " ล้างเผ่าพันธุ์ และนั่นคือออทโท ฟอนบิสมาร์คต่อต้านคาทอลิก สงครามครูเสด ที่รู้จักกันเป็น kulturkampf ( 1872-1878 ) ซึ่งทำให้ศาสนาของพระวิญญาณบริสุทธิ์ของเยอรมนีและนำพวกเขาไปยังเนินเขาตรงกลางของพิตส์เบิร์ก รัฐเพนซิลวาเนีย ซึ่งในปี 1878 เขาก่อตั้งสถาบันการเรียนรู้ที่สูงขึ้น ที่รู้จักกันในวันนี้เป็นมหาวิทยาลัยดูเควสน์ .
หนึ่งในหน้าที่หลักของการประชุมในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในศตวรรษที่ยี่สิบยุโรปนำแสงสถานะของการวิจัยใหม่ในตอนต่างๆของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในยุโรปสมัยใหม่ ในการทำเช่นนี้ผู้จัดงานและผู้เขียนหวังว่าจะสำรวจประวัติศาสตร์และทางกฎหมายของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่ตัวเอง หลายสามัญชนชุมนุมในกระบวนการของการประชุมร่วมกัน และจากนี้เราพัฒนารูปแบบหลายอย่างซึ่งดูเหมือนจะเป็นสุดยอดในใจของผู้เข้าร่วม เรากล่าวก่อนการประชุมดังนี้ :
1 นิยาม ล้างเผ่าพันธุ์คืออะไร ?ควร กรณีการโอนของประชากรเป็น conceptualized เป็นปรากฏการณ์เดียวกัน ได้ " ล้างหน้า " ชาติพันธุ์ถูกเจือจางในแง่ของความหมาย เราน่าจะใช้ศัพท์อื่นในการจัดการกับความหลากหลายของการบังคับโอนของประชากร ?
2 . ต้นกำเนิด การล้างชาติโดยนาซีมีอยู่ในบางรูปแบบโบราณแต่มันไม่เคยถูกฝึกเพิ่มเติมต่างหรือเข้มกว่าในศตวรรษที่ยี่สิบ เราจะมองหาต้นกำเนิดและรากเหง้าของการระเบิดนี้ ชาตินิยม ? อาคารของรัฐ ? การเคลื่อนไหวที่นิยม ? เงื่อนไขทางเศรษฐกิจ ?
3 ผลที่ตามมา ชัดเจน , Politi ยี่สิบหลายผู้นำแคลต้องเลือกที่จะมีส่วนร่วมในการบังคับประชากรและพฤติกรรมความทุกข์ยาก ( trans - ferred ได้รับหนึ่งผล และควรไม่ในทางใดก็จะลดลง " สิ่งที่ได้รับผลระยะยาว ?
4 กระบวนการ ดูหลายกรณีของการล้างชาติโดยนาซี อย่างไรกระบวนการดําเนินกว่าศตวรรษ และในภูมิภาคต่างๆ เปรียบเทียบ ? เราสามารถ con tinuity ? หรือกรณีของการล้างชาติโดยนาซีมีแนวโน้มที่จะแสดงอย่างเฉพาะเจาะจง หรือโดยเฉพาะลักษณะศูนย์กลางรอบสภาพท้องถิ่นและประวัติศาสตร์
เราพยายามกำหนดหัวข้อของเราในลักษณะที่ทำให้มันชัดเจนว่า ความหายนะจะเป็นสำคัญ และพิจารณาพื้นหลังคงที่ แต่ในความรู้สึก การประชุมของเราคือความพยายามที่จะศึกษาประวัติศาสตร์โดยเฉพาะการวิเคราะห์ล้างเผ่าพันธุ์ที่ระยะค่อนข้างในช่วงต้นของการพัฒนาในขณะที่บนความหายนะไม่ได้เป็นเพียงทุนมหาศาล ขนาดใหญ่ แต่ยังเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นในประวัติศาสตร์เลย เป็นหนึ่งสามารถเห็นในหนังสือต่อไปนี้ เข้าร่วมประชุมมากวาดในประวัติศาสตร์ความหายนะทั้งเพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบ แม้ขณะที่พวกเขาเน้นตอนประวัติศาสตร์ที่ได้รับการศึกษาน้อยมาก แน่นอนบางตอนกล่าวถึงในบทความต่อไปนี้จะไม่ค่อยรู้จักเลยในการพูดภาษาอังกฤษโลก ยกเว้นในกลุ่มเล็ก ๆของลูกหลานของ " สะอาด " และคนไม่กี่คน
ถึงแม้ว่าเขียนหนังสือเล่มนี้ดังนั้นวิธีการบางกรณีเหล่านี้เกือบจะครั้งแรกในทางวิชาการ ,เราควรจะทำให้มันชัดเจนว่ารายชื่อยาวของหัวข้อในทางไม่ควรจะเป็นอย่างครอบคลุม หลายกรณีของการล้างชาติโดยนาซีในศตวรรษที่ยี่สิบยุโรปไม่แสดงที่นี่ กรณีที่ไม่มีของพวกเขา มันต้องบอกว่าไม่ได้เกิดจากความต้องการของผู้จัดงานของการประชุม และบรรณาธิการของหนังสือที่จะยกเว้นหรือปราบปรามกรณีหนึ่งหรืออื่นของการปฏิบัติที่น่าเกลียดชังของการล้างชาติโดยนาซี . การรักษาของเราจะถูก จำกัด ในความรู้สึกนี้ด้วยเหตุผลในทางปฏิบัติเราจะจำกัดเฉพาะนักวิชาการที่ตอบ สายต่าง ๆในแหล่งเอกสารทางวิชาการปกติ
ในที่สุดผู้เข้าร่วมประกอบด้วยบุคคลจากเจ็ดประเทศสองทวีป มากที่สุดเป็นประวัติศาสตร์ แต่หลายคนเป็นนักการเมือง นักวิทยาศาสตร์ และนักวิชาการ นักสังคมวิทยา และนักวิชาการด้านกฎหมาย พิธีกรระหว่างผู้ร่วมอยู่ในการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาให้นักวิชาการที่ได้รับการตีพิมพ์หนังสือหลายเล่มในฟิลด์ของประวัติศาสตร์ยุโรป กฎหมาย และการเมืองในบรรดาพิธีกร 4 ผู้รอดชีวิตของการล้างชาติโดยนาซีผู้ถามเขียนอย่างชัดเจนเกี่ยวกับประสบการณ์ของตนเอง
บทความตรวจสอบหลายสิบของการล้างชาติโดยนาซีในศตวรรษที่ยี่สิบ จำนวนของผู้ที่จัดการกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรดาเอพที่เกิดจากการปะทะกันระหว่างกรีซและตุรกีในตอนท้ายของสงครามช่วงสงครามโลกครั้งที่สองให้เล่นเต็มไปนโยบายร้ายแรงของ stalinist รัสเซียทางทิศตะวันออก และชาติที่สามของฮิตเลอร์เช่นเดียวกับหลายกรณีซึ่งเห็นได้ชัดว่าปั่นเหล่านี้นโยบายของชาติจอมซิ่ง ดังนั้น ผู้ที่จัดการกับล้างเผ่าพันธุ์ของเสาโดย Ukrainians romanians โดยรัสเซีย เยอรมัน โดย titoist
ยูโกสลาเวีย และคนอื่น ๆกรณีส่วนใหญ่ของล้างเผ่าพันธุ์ของเยอรมัน , " ไล่ออก " รูปแบบส่วนที่สำคัญของหนังสือ 15 ผู้ที่จัดการกับการจากยุโรปกลางตะวันออกเยอรมันจากหนึ่งจุดหรืออื่น แบ่งปันกว้างขวางนี้ดูเหมือนจะไม่ออกจากสถานที่ตั้งแต่การขับไล่สิบหกล้านชาติเยอรมัน จาก 12 ประเทศในยุโรป ที่ขาดทุนกว่า 2 ล้านชีวิตถือเป็นตอนที่ซึ่งย่อมคู่ควรกับความสนใจ แต่ที่ถูกทอดทิ้งโดยทั้งหมด แต่หยิบของนักประวัติศาสตร์ ที่ซึ่งเกิดขึ้นในสมัยเดียวกันการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของประชากร ฮังการี ที่กล่าวถึงข้างต้น จะเป็นหัวข้อที่ผู้อ่านคุ้นเคยแม้แต่น้อย .
ในการจัดการกับประวัติความเป็นมาของสงครามเย็นการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในประเทศแถบบอลข่าน , ผู้สนับสนุนให้ความสนใจมากในกระบวนการและรูปแบบแต่พวกเขายังไม่มากเพื่อสำรวจและคำจำกัดความ หลายวิธีการซับซ้อนของคาบสมุทรบอลข่าน และความรุนแรง ซึ่งมีเครื่องหมายการสลายตัวของยูโกสลาเวียพิสูจน์ที่มีประโยชน์มากที่สุดในการค้นหาแนวคิดตลอดจน recounting ล้างเผ่าพันธุ์ในภูมิภาคที่ดูเหมือนจะชื่อมันการศึกษาการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ซึ่งเป็นไปตามเป็นตัวแทนของความพยายามตั้งใจจริงที่จะทำให้ความรู้สึกของแง่มุมที่น่ากลัวของศตวรรษที่ยี่สิบศตวรรษที่มีชื่อเสียงสำหรับการกระทำที่ชั่วร้าย เมื่อมองในภาพรวม นอกเหนือไปจาก แม้ในแง่ร้ายวิสัยทัศน์ Ortega y gasset . บันทึกการ indvidual ความเป็นอิสระและศักดิ์ศรี , lapse บ่อยของกฎของกฎหมาย