Air-breathingSome fishes can switch

Air-breathing
Some fishes can switch from water-breathing to air-breathing when there is not
enough oxygen in the water. These fishes break the surface and trap air inside their
mouth. Then they use their mouth, pharynx, oesophagus, swimbladder or even in
some cases their stomach like we use lungs, that is, as a site where oxygen can diffuse
into the blood. Examples of such fishes include gouramis, goldfish, loaches,
catfishes, the algae-consuming suckermouth catfish so common in home aquaria, and
the lungfishes.
Air breathing allows many fishes to lead an amphibious lifestyle, or to temporarily
move out of the water if they are bothered by predators, competitors, or the threat that
their water world will disappear because of a drought. Among the most amphibious of
these fishes are the mudskippers, which spend most of their active lives in the air on
intertidal mudflats where they feed and mate and bicker with their territorial
neighbours. They are skittish creatures though, and at the slightest hint of danger they
will retreat into water-filled burrows dug in the mud (see page: Can fishes build
things?). At least two species – the giant mudskipper Periophthalmodon schlosseri
and the walking goby Scartelaos histophorus – exhibit the interesting behaviour of
storing air inside their burrow. They take air into their mouth, dive into their waterfilled
burrow, and release the air into special chambers. If researchers experimentally
extract air from the special chambers, the fish diligently replenish it. The significance
of this behaviour stems from the facts that at high tide, when water covers the
mudflats, the fish stay in their burrow to avoid predators, and water inside the
confined burrow is often poorly oxygenated. At such times these air-breathing fishes
can tap into the air reserve of their special chambers.11
There are several physiological advantages to using air as a source of oxygen. Per
unit volume, air contains about 30 times more oxygen than water (the exact value
depends on water temperature). Moreover, air is 1000 times less heavy and 50 times
less viscous than water, and therefore easier to move through the respiratory system.
To grasp the difficulty of breathing in water rather than air we need only consider the
fact that to survive, a fish of 100 g typically must move 30 to 65 g of water per minute
through its gills – that is 1/3 to 2/3 of its own body weight, a substantial exercise!
Only the incredibly large surface area of the gills can compensate for this
disadvantage. But breathing in air also carries a major disadvantage: air cannot
support the gills. Gills are thin to facilitate gas exchange and to maximise their

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อากาศหายใจปลาบางสามารถสลับจากน้ำหายใจอากาศหายใจเมื่อไม่มีเพียงพอออกซิเจนในน้ำ ปลาเหล่านี้ทำลายพื้นผิวและดักอากาศภายในของพวกเขาปาก แล้วก็ใช้ของปาก หลอดลม หลอดอาหาร swimbladder หรือแม้แต่ในบางกรณีท้องของพวกเขาเช่นเราใช้ปอด คือ เป็นเว็บไซต์ที่สามารถกระจายออกซิเจนในเลือด ตัวอย่างของปลาดังกล่าวได้แก่ gouramis ปลา loachescatfishes การบริโภคสาหร่าย suckermouth ปลาดุกทั่วไปดังนั้นในอควาเรียบ้าน และlungfishesอากาศหายใจช่วยปลาในการนำวิถีชีวิตการสะเทิน หรือชั่วคราวย้ายจากน้ำถ้ามีการใส่ใจ โดยล่า คู่แข่ง หรือคุกคามที่น้ำของโลกจะหายไปเนื่องจากภัยแล้ง ในที่สุดสะเทินของปลาเหล่านี้จะ mudskippers ซึ่งใช้เวลาทั้งชีวิตของพวกเขาใช้งานอยู่ในอากาศในintertidal อนุบาลสัตว์น้ำที่จะเลี้ยง และผสมพันธุ์ และ bicker กับน่านของเพื่อนบ้าน จะมีสิ่งมีชีวิต skittish แม้ และ ที่แนะนำเพียงน้อยนิดของอันตรายพวกเขาจะพักเติมน้ำ burrows ขุดในโคลน (ดูหน้า: สามารถ fishes สร้างสิ่ง) น้อยสองพันธุ์ – schlosseri Periophthalmodon ปลากระจังและเดินบู่ Scartelaos histophorus – แสดงพฤติกรรมน่าสนใจของเก็บอากาศภายในตัวน้อยหลากหลายของพวกเขา พวกเขามีอากาศเข้าไปในปากของพวกเขา ดำน้ำใน waterfilled ของพวกเขาเจาะรูไปทั่ว และปล่อยอากาศเข้าไปในห้องพิเศษ ถ้านักวิจัย experimentallyอากาศแยกจากห้องพิเศษ ปลาหมั่นเติมมัน ความสำคัญของพฤติกรรมนี้เกิดจากข้อเท็จจริงว่า ที่สูงน้ำขึ้นลง เมื่อน้ำครอบคลุมการอนุบาลสัตว์น้ำ ปลาในตัวน้อยหลากหลายของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการล่า และน้ำภายในไม่ดีมักจะเป็น oxygenated ตัวน้อยหลากหลายจำกัด ดังกล่าวเวลาปลาหายใจอากาศเหล่านี้สามารถต่อเข้ากับสำรองอากาศของ chambers.11 การพิเศษมีข้อดีสรีรวิทยาหลายประการในการใช้อากาศเป็นแหล่งของออกซิเจน ต่อหน่วยปริมาตร อากาศประกอบด้วยออกซิเจนประมาณ 30 เท่ากว่าน้ำ (ค่าที่แน่นอนขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของน้ำ) นอกจากนี้ อากาศ เป็นเวลา 1000 น้อยหนัก 50 ครั้งความหนืดน้อยกว่าน้ำ และดังนั้นจึงง่ายต่อการย้ายผ่านระบบทางเดินหายใจความเข้าใจในปัญหาของการหายใจในน้ำแทนที่อากาศที่เราต้องพิจารณาเฉพาะการความจริงที่ว่า เพื่อความอยู่รอด ปลา 100 กรัมจะต้องย้าย 30-65 กรัมของน้ำต่อนาทีผ่านของ gills – นั่นคือ 1/3 ถึง 2/3 ของน้ำหนักตัวเองร่างกาย การออกกำลังกายพบเฉพาะอย่างเหลือเชื่อขนาดใหญ่พื้นที่ผิวของ gills สามารถชดเชยนี้ข้อเสีย แต่ยังหายใจในอากาศยึดข้อเสียสำคัญ: อากาศไม่สนับสนุน gills Gills บาง เพื่อความสะดวกในการแลกเปลี่ยนก๊าซ และ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เครื่องหายใจปลาบางชนิดสามารถเปลี่ยนจากน้ำหายใจไปในอากาศหายใจเมื่อไม่มีออกซิเจนเพียงพอในน้ำ ปลาเหล่านี้ทำลายพื้นผิวและดักอากาศภายในของพวกเขาปาก จากนั้นพวกเขาใช้ปากหลอดลมหลอดอาหาร swimbladder, หรือแม้กระทั่งในบางกรณีท้องของพวกเขาเช่นเราใช้ปอดนั่นคือเป็นเว็บไซต์ที่มีออกซิเจนสามารถกระจายเข้าสู่กระแสเลือด ตัวอย่างของปลาดังกล่าวรวมถึง gouramis, ปลาทอง, loaches, catfishes, สาหร่ายใช้ปลาดุก suckermouth เพื่อร่วมกันในตู้ที่บ้านและlungfishes ได้. หายใจอากาศช่วยให้ปลาจำนวนมากที่จะนำไปสู่การดำเนินชีวิตที่สะเทินน้ำสะเทินบกหรือชั่วคราวย้ายออกจากน้ำถ้าพวกเขาได้รับการใส่ใจจากผู้ล่าคู่แข่งหรือภัยคุกคามที่โลกน้ำของพวกเขาจะหายไปเพราะภัยแล้ง ท่ามกลางสะเทินน้ำสะเทินบกที่สุดของปลาเหล่านี้เป็น mudskippers ซึ่งใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตที่ใช้งานของพวกเขาในอากาศในพงintertidal ที่พวกเขากินอาหารและคู่และทะเลาะกับดินแดนของพวกเขาเพื่อนบ้าน พวกเขาเป็นสัตว์ที่ขี้ตกใจแม้ว่าและที่ hint น้อยที่สุดของอันตรายที่พวกเขาจะล่าถอยเข้าไปในโพรงน้ำที่เต็มไปด้วยโคลนขุด(ดูหน้านี้: ปลาสามารถสร้างสิ่งที่?) อย่างน้อยสองชนิด - ยักษ์ Mudskipper Periophthalmodon schlosseri และปลาบู่เดิน histophorus Scartelaos - แสดงพฤติกรรมที่น่าสนใจของอากาศการจัดเก็บภายในโพรงของพวกเขา พวกเขาใช้เวลาอากาศเข้าไปในปากของเขาดำน้ำใน waterfilled ของพวกเขาโพรงและปล่อยอากาศเข้าไปในห้องพิเศษ ถ้านักวิจัยทดลองดึงอากาศจากห้องพิเศษปลามันเติมเต็มความขยันหมั่นเพียร ความสำคัญของพฤติกรรมนี้เกิดจากข้อเท็จจริงที่ว่าในน้ำเมื่อน้ำครอบคลุมพงพักปลาในโพรงของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการล่าและน้ำภายในโพรงคุมขังมักจะเป็นออกซิเจนไม่ดี เวลาดังกล่าวเหล่านี้ปลาอากาศหายใจสามารถแตะลงสำรองอากาศ chambers.11 พิเศษของพวกเขามีข้อได้เปรียบทางสรีรวิทยาหลายที่จะใช้อากาศเป็นแหล่งที่มาของออกซิเจนเป็น ต่อหน่วยปริมาตรอากาศมีประมาณ 30 ครั้งออกซิเจนมากขึ้นกว่าน้ำ (ค่าที่แน่นอนขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของน้ำ) นอกจากนี้อากาศ 1000 ครั้งหนักน้อยลงและ 50 ครั้งที่มีความหนืดน้อยกว่าน้ำและดังนั้นจึงง่ายต่อการย้ายผ่านระบบทางเดินหายใจ. เข้าใจความยากลำบากของการหายใจในน้ำมากกว่าอากาศที่เราต้องการเพียงพิจารณาความจริงที่ว่าเพื่อความอยู่รอดปลาของ100 กรัมมักจะต้องย้าย 30-65 กรัมของน้ำต่อนาทีผ่านเหงือกของมัน- ที่ 1/3 ถึง 2/3 ของน้ำหนักตัวของตัวเองออกกำลังกายที่สำคัญเฉพาะพื้นที่ผิวขนาดใหญ่อย่างเหลือเชื่อของเหงือกสามารถชดเชยนี้ข้อเสีย. แต่การหายใจในอากาศยังดำเนินข้อเสียที่สำคัญ: อากาศไม่สามารถสนับสนุนเหงือก เหงือกมีบางเพื่อความสะดวกในการแลกเปลี่ยนก๊าซและเพื่อเพิ่มของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อากาศหายใจ
บางตัวสามารถเปลี่ยนจากน้ำหายใจอากาศหายใจเมื่อไม่มี
ออกซิเจนในน้ำ ปลาพวกนี้ทำลายพื้นผิวและดักอากาศภายในปาก

แล้วพวกเขาใช้ปาก , คอหอย หลอดอาหาร หรือแม้แต่ใน swimbladder
บางกรณีกระเพาะเหมือนที่เราใช้ปอด ที่ เป็น เว็บไซต์ ที่ ออกซิเจนสามารถแพร่
เข้าไปในเลือดexamples ของ such fishes include gouramis , โดฮา , loaches ,
ที่ฟ , the ปี consuming suckermouth catfish so common in home SSAB , (
the lungfishes .
. ขอบคุณและ allows many fishes to lead an lifestyle amphibious , or หรือฝรั่งเชอร์เก็บกวาดๆ the อยู่แล้วคุณไม่รัก by เพรามี่ , และ threat that
ของโลกน้ำจะหายไป เพราะภัยแล้งที่สุดระหว่าง กคช. ของ
ปลาเหล่านี้เป็นปลาตีน ซึ่งใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตของพวกเขาอยู่ในอากาศบนหาดโคลน
ป่าโกงกางที่พวกเขาฟีดและคู่ และทะเลาะกับน่าน
เพื่อนบ้าน พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตก็แม้ว่าและที่คำใบ้น้อยอันตรายพวกเขาจะหนีลงไปในน้ำเต็มโพรง
ขุดโคลน ( ดูหน้า : ปลาสร้าง
สิ่งที่ ? ) .อย่างน้อยสองชนิด –ยักษ์ปลาตีน periophthalmodon schlosseri
และเดินปลาบู่ scartelaos histophorus –แสดงพฤติกรรมที่น่าสนใจของ
เก็บอากาศภายในโพรงของพวกเขา พวกเขาเอาอากาศเข้าไปในปาก พุ่งเข้าไป WATERFILLED
โพรง และปล่อยอากาศเข้าห้องพิเศษ ถ้านักวิจัยทดลอง
ดึงอากาศจากห้องพิเศษปลาขยันเติมเต็มมัน โดย
พฤติกรรมนี้เกิดจากข้อเท็จจริงที่น้ำขึ้นสูง เมื่อน้ำครอบคลุม
โคลน ปลา อยู่ในโพรงของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการล่า และน้ำในโพรง
คับมักจะไม่ดีออกซิเจน . ในช่วงเวลาดังกล่าวนี้ อากาศหายใจ ปลา
สามารถแตะลงในอากาศ จองห้องพิเศษ 11
.มีหลายข้อได้เปรียบทางสรีรวิทยาเพื่อใช้อากาศเป็นแหล่งของออกซิเจน ต่อ
ปริมาณหน่วย อากาศมีออกซิเจนมากกว่าน้ำประมาณ 30 ครั้ง ( ค่าแน่นอน
ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของน้ำ ) นอกจากนี้ อากาศ 1000 ครั้งน้อยกว่าหนักและ 50 ครั้ง
หนืดน้อยกว่าน้ำและดังนั้นจึงง่ายที่จะย้ายผ่านระบบทางเดินหายใจ
ที่จะเข้าใจความยากของการหายใจในน้ำมากกว่าอากาศที่เราต้องการเพียงพิจารณา
ที่ว่า เพื่ออยู่รอด ปลา 100 กรัมโดยปกติจะต้องย้าย 30 ถึง 65 กรัมของน้ำต่อนาที
ผ่านเหงือก–นั่นคือ 1 / 3 ถึง 2 / 3 ของน้ำหนักตัวของมันเอง การออกกำลังกายมาก !
เพียงชิ้นขนาดใหญ่พื้นที่ผิวของเหงือกสามารถชดเชยข้อเสียนี้

แต่หายใจในอากาศก็มีข้อเสียที่สำคัญ : อากาศไม่สามารถ
สนับสนุนเหงือกปลา เหงือกจะผอมเพื่ออำนวยความสะดวกในการแลกเปลี่ยนก๊าซ และเพื่อเพิ่มของพวกเขา