Falls are one the most disabling fe

Falls are one the most disabling features of Parkinson’s disease (PD). Up to 70% of individuals with PD experience a fall annually, and 25–50% fall twice or more in a year (1–4). Repeated falls can lead to devastating outcomes, such as functional limitations, physical deconditioning, increased chances of institutionalization and a higher mortality rate (5, 6). One large-scale prospective study on older adults showed that multiple fallers had significantly greater functional decline than single fallers (7). Therefore, repeated falls are a serious problem, and early identification of potential recurrent fallers is needed. Parkinsonian fallers have been shown to have poor balance ability; they have a lower Berg’s Balance Score (BBS) (8), shorter 1-leg stance time (9), poor leaning stability (10), more postural sway (2), and poorer Romberg tests (1) than their non-falling counterparts. Ideally, balance impairment could be used to predict future falls. However, in previous studies, only poor leaning stability combined with fall history, gait freezing, and knee muscle weakness were found to predict future falls in people with PD (10). It is possible that postural instability is multi-factorial and balance measures that evaluate one aspect of balance performance may not be sensitive enough to predict PD fallers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตกเป็นหนึ่งในคุณลักษณะการปิดการใช้งานมากที่สุดของโรคพาร์กินสัน (PD) ค่า 70% ของบุคคลที่มี PD ประสบการณ์ตกปี และ 25 – 50% ตกสองครั้ง หรือมากกว่าในปี (1-4) ซ้ำตกสามารถนำไปทำลายล้างผล เช่นทำงานจำกัด ทางกายภาพ deconditioning เพิ่มโอกาส institutionalization และอัตราการตายสูง (5, 6) หนึ่งขนาดใหญ่มีแนวโน้มการศึกษาผู้ใหญ่รุ่นเก่าพบว่า หลาย fallers มีราคาลดลงทำงานมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกว่า fallers เดี่ยว (7) ดังนั้น ตกซ้ำปัญหาร้ายแรง และจำเป็นรหัสเริ่มต้นของ fallers อาจเกิดซ้ำ Parkinsonian fallers ได้ถูกแสดงให้มีความสามารถยอดแย่ มีของเบิร์กลักซ์เชอรี่ล่างดุลคะแนน (BBS) (8), สั้น 1 ขาท่าทางเวลา (9), ไม่เอนเอียงความมั่นคง (10), sway เนื้อ postural มากขึ้น (2), และย่อม Romberg ทดสอบ (1) กว่าคู่ของพวกเขาไม่ตก ดาว ดุลผลสามารถใช้เพื่อทำนายอนาคตฟอลส์ อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาก่อนหน้านี้ เสถียรภาพลำเท่านั้นไม่รวมตกประวัติ แช่แข็ง เดิน และเข่ากล้ามเนื้ออ่อนแอพบเพื่อทำนายอนาคตตกกับ PD (10) เป็นไปได้ว่า ความไม่แน่นอนเนื้อ postural มีหลายแฟก และมาตรการดุลที่ประเมินประสิทธิภาพสมดุลด้านหนึ่งอาจไม่สำคัญพอที่จะทำนายว่า PD fallers

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟอลส์เป็นหนึ่งในคุณสมบัติที่ปิดการใช้งานมากที่สุดของโรคพาร์กินสัน (PD) ลดสูงสุด 70% ของบุคคลที่มีประสบการณ์ในการเป็นประจำทุกปีในฤดูใบไม้ร่วง PD และฤดูใบไม้ร่วง 25-50% หรือมากกว่าสองครั้งในหนึ่งปี (1-4) ตกซ้ำจะนำไปสู่​​ผลลัพธ์ที่ร้ายแรงเช่นข้อ จำกัด ของการทำงานทางกายภาพ deconditioning โอกาสที่เพิ่มขึ้นของสถ​​าบันและอัตราการตายที่สูงขึ้น (5, 6) หนึ่งการศึกษาขนาดใหญ่ที่คาดหวังในผู้สูงอายุที่แสดงให้เห็นว่าหลาย fallers มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญการทำงานมากกว่า fallers เดียว (7) ดังนั้นตกซ้ำเป็นปัญหาที่ร้ายแรงและบัตรประจำตัวเริ่มต้นของการเกิดขึ้นอีก fallers ที่อาจเกิดขึ้นเป็นสิ่งจำเป็น fallers Parkinsonian ได้รับการแสดงที่มีความสามารถยอดเงินยากจน พวกเขามีที่ต่ำกว่าคะแนนยอดคงเหลือของภูเขาน้ำแข็ง (BBS) (8) สั้น 1 ขาเวลาท่าทาง (9) ความมั่นคงเอนยากจน (10) แกว่งไปแกว่งทรงตัวมากขึ้น (2) และยากจนการทดสอบรอมเบอร์จ (1) กว่าที่ไม่ลดลงของพวกเขา คู่ จะเป็นการดีที่การด้อยค่าความสมดุลสามารถนำมาใช้ในการทำนายอนาคตน้ำตก อย่างไรก็ตามในการศึกษาก่อนหน้านี้มีความมั่นคงเอนยากจนเท่านั้นรวมกับประวัติศาสตร์ของฤดูใบไม้ร่วงเดินแช่แข็งและความอ่อนแอของกล้ามเนื้อหัวเข่าของเขาถูกพบในการทำนายอนาคตตกอยู่ในผู้ที่มี PD (10) เป็นไปได้ว่าความไม่แน่นอนการทรงตัวมีหลายปัจจัยและมาตรการที่สมดุลประเมินแง่มุมหนึ่งของผลการดำเนินงานยอดเงินอาจจะไม่ได้มีความสำคัญพอที่จะคาดการณ์ PD fallers

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จะเป็นหนึ่งมากที่สุดปิดการใช้งานคุณลักษณะของโรคพาร์กินสัน ( PD ) ขึ้นถึง 70% ของบุคคลที่มีประสบการณ์ PD อยู่ทุกปี และ 25 – 50 % ตกสองครั้งหรือมากกว่าใน 1 ปี ( 1 - 4 ) ตกซ้ำสามารถนําผลแรง เช่นข้อ จำกัด การทำงาน deconditioning ทางกายภาพ , เพิ่มโอกาสของสถาบัน และอัตราการตายสูงกว่า ( 5 , 6 )การศึกษาหนึ่งพบว่า ผู้สูงอายุในอนาคตขนาดใหญ่หลาย fallers อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นการทำงานลดลงกว่า fallers เดียว ( 7 ) ดังนั้น ตกซ้ำเป็นปัญหาร้ายแรง และตัวแรกของ fallers กำเริบอาจจะต้องการ parkinsonian fallers ได้รับการแสดงที่จะมีความสามารถในการทรงตัวที่ไม่ดี ; พวกเขามีคะแนนสมดุลลดเบิร์ก ( BBS ) ( 8 )สั้น 1-leg ท่าทางเวลา ( 9 ) จนเอียงเสถียรภาพ ( 10 ) ให้มากขึ้น ( 2 ) แกว่งไปแกว่งมา และทำการทดสอบรอมแบร์ก ( 1 ) กว่าคู่ของพวกเขาที่ไม่ล้ม ใจกลาง การทรงตัวบกพร่องสามารถทำนายลงในอนาคต อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาก่อนหน้านี้ เพียงจนเอียงเสถียรภาพรวมกับประวัติศาสตร์ ตกเย็นท่าเดินความอ่อนแอของกล้ามเนื้อและข้อเข่า พบว่า ในอนาคตทำนายตกในคนที่มี PD ( 10 ) เป็นไปได้ว่า ท่าทางไม่มั่นคงมีหลายแบบ และสมดุลมาตรการประเมินด้านใดด้านหนึ่งของการทรงตัว อาจจะไม่ละเอียดอ่อนพอที่จะทำนาย PD fallers .