Distance educationThe requirement f

Distance education
The requirement for scientific and technological advancement in a country is to appreciate the importance of a new education system that, if implemented properly, can lead to the comprehensive development of countries, especially human resource development which is one of the main elements in economic development and sustainable development. Thus, it is imperative to embrace new methods such as distance education [16]. The history of distance education goes back to over a century ago. According to Moore (1990), distance education, which he refers to as correspondence study, began in the late 1800’s.The concept of correspondence study made its way to the United States in 1873, when Anna Eliot Ticknor founded a Boston-based society named The Society to Encourage Studies at Home [5]. Its goal was to provide education for those women who were denied higher education due to the patriarchal attitude toward women’s education at that time. However, in its modern sense, distance education is a field that focuses on delivering teaching to learners who are not physically present through technology, multimedia,and ICT in order to create an interactive learning atmosphere that facilitates learning. Some of the features of distance education are: teacher-learner separation, teacher-learner interaction, individual learning, learner autonomy,use of Sharable Content Objective Reference Model (SCORM) for creating content, use of multimedia for transferring content, attention to individual differences, easy access to educational materials, use of learning management system (LMS), variable yet equal learning opportunities, attention to quality as well as quantity of education, reduced education costs, increased efficiency and efficacy, improved performance and productivity, upto-date knowledge, environmental benefits, flexibility in modifying-contents, lack of admittance limitations,promotion of community-based and cooperative learning, and promotion of research [9]. Asadollah (2005) considers distance education as one of the factors that foster the development of human resources and believes that human resources refer to human competencies such as knowledge, skill, experience, and behavior. He also notes that the main role of distance education in the process of human resource development is to produce change in behavior, knowledge, attitude, and skill. He believes that distance education fosters HRD which in turn results in economic growth and sustainable development. Most economists agree that it is human resources of nation, not its capital nor its material resources, that ultimately determine the character and pace of its economic and social development. Psacharopoulos and Woodhall (1997) argue that: Human resources constitute the ultimate basis of wealth of nations. Capital and natural resources are passive factors of production, human beings are the active agencies who accumulate capital, exploit natural resources, build social, economic and political organization, and carry forward national development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาทางไกลThe requirement for scientific and technological advancement in a country is to appreciate the importance of a new education system that, if implemented properly, can lead to the comprehensive development of countries, especially human resource development which is one of the main elements in economic development and sustainable development. Thus, it is imperative to embrace new methods such as distance education [16]. The history of distance education goes back to over a century ago. According to Moore (1990), distance education, which he refers to as correspondence study, began in the late 1800’s.The concept of correspondence study made its way to the United States in 1873, when Anna Eliot Ticknor founded a Boston-based society named The Society to Encourage Studies at Home [5]. Its goal was to provide education for those women who were denied higher education due to the patriarchal attitude toward women’s education at that time. However, in its modern sense, distance education is a field that focuses on delivering teaching to learners who are not physically present through technology, multimedia,and ICT in order to create an interactive learning atmosphere that facilitates learning. Some of the features of distance education are: teacher-learner separation, teacher-learner interaction, individual learning, learner autonomy,use of Sharable Content Objective Reference Model (SCORM) for creating content, use of multimedia for transferring content, attention to individual differences, easy access to educational materials, use of learning management system (LMS), variable yet equal learning opportunities, attention to quality as well as quantity of education, reduced education costs, increased efficiency and efficacy, improved performance and productivity, upto-date knowledge, environmental benefits, flexibility in modifying-contents, lack of admittance limitations,promotion of community-based and cooperative learning, and promotion of research [9]. Asadollah (2005) considers distance education as one of the factors that foster the development of human resources and believes that human resources refer to human competencies such as knowledge, skill, experience, and behavior. He also notes that the main role of distance education in the process of human resource development is to produce change in behavior, knowledge, attitude, and skill. He believes that distance education fosters HRD which in turn results in economic growth and sustainable development. Most economists agree that it is human resources of nation, not its capital nor its material resources, that ultimately determine the character and pace of its economic and social development. Psacharopoulos and Woodhall (1997) argue that: Human resources constitute the ultimate basis of wealth of nations. Capital and natural resources are passive factors of production, human beings are the active agencies who accumulate capital, exploit natural resources, build social, economic and political organization, and carry forward national development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาทางไกล
ความต้องการทางวิทยาศาสตร์และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีในประเทศคือการตระหนักถึงความสำคัญของระบบการศึกษานั้น ถ้าใช้อย่างถูกต้อง สามารถนำไปสู่การพัฒนาที่ครอบคลุมของประเทศ โดยเฉพาะการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ซึ่งเป็นหนึ่งในองค์ประกอบที่สำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจและการพัฒนาอย่างยั่งยืน ดังนั้นมันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะโอบกอดวิธีการใหม่ๆ เช่น การศึกษาทางไกล [ 16 ] ประวัติความเป็นมาของการศึกษาทางไกลไปกลับกว่าศตวรรษที่ผ่านมา ตามที่มัวร์ ( 1990 ) , การศึกษาทางไกล ซึ่งเขาหมายถึงเป็นศึกษาการเริ่มต้นในปลาย 1800 ' s.the แนวคิดของการศึกษาการได้มาถึงสหรัฐอเมริกาใน 1873 ,เมื่อแอนนาอีเลียตทิกเนอร์ก่อตั้งสังคมตามชื่อสมาคมส่งเสริมการศึกษาในบอสตันที่บ้าน [ 5 ] เป้าหมายของมันคือการให้การศึกษาสำหรับพวกผู้หญิงที่ปฏิเสธการศึกษาที่สูงขึ้นเนื่องจากการเข้าใจทัศนคติต่อการศึกษาของผู้หญิงที่ แต่ในความรู้สึกที่ทันสมัยของการศึกษาทางไกล เป็นสนามที่เน้นในการสอนผู้เรียนที่ไม่ได้ปรากฏกายผ่านเทคโนโลยีมัลติมีเดีย และไอซีที เพื่อสร้างบรรยากาศการเรียนรู้แบบโต้ตอบที่ช่วยในการเรียนรู้ คุณลักษณะบางอย่างของการศึกษาทางไกล : ครูผู้เรียนแยกครูผู้เรียนปฏิสัมพันธ์ , บุคคลเรียนรู้ , การเรียนรู้ด้วยตนเองการใช้รูปแบบร่วมกันเนื้อหาวัตถุประสงค์อ้างอิง ( มาตรฐาน ) สำหรับการสร้างเนื้อหา การใช้มัลติมีเดียเพื่อการถ่ายทอดเนื้อหา ความสนใจและความแตกต่างระหว่างบุคคล ง่ายต่อการเข้าถึงวัสดุการศึกษาการใช้ระบบจัดการการเรียนรู้ ( LMS ) ตัวแปรเท่ากับยังโอกาสการเรียนรู้ ใส่ใจในคุณภาพ รวมทั้งปริมาณการศึกษา ลดต้นทุน เพิ่มประสิทธิภาพประสิทธิผลการศึกษา และการปรับปรุงประสิทธิภาพและประสิทธิผล ไม่เกินวันที่ความรู้ ประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อม มีความยืดหยุ่นในการปรับเปลี่ยนเนื้อหา ขาดการยอมรับข้อจำกัด การส่งเสริมการเรียนรู้ของชุมชน และส่งเสริมการวิจัย [ 9 ]asadollah ( 2005 ) พิจารณาศึกษาทางไกล เป็นปัจจัยหนึ่งที่ส่งเสริมให้เกิดการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ และเชื่อว่า ทรัพยากรมนุษย์ หมายถึง ความสามารถของมนุษย์ เช่น ความรู้ ทักษะ ประสบการณ์ และพฤติกรรม เขายังบันทึกว่า บทบาทหลักของการศึกษาทางไกลในกระบวนการของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์คือการสร้างการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรม ความรู้ ทัศนคติ และทักษะเขาเชื่อว่า การศึกษาทางไกลส่งเสริม HRD ซึ่งจะส่งผลในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและการพัฒนาที่ยั่งยืน นักเศรษฐศาสตร์ส่วนใหญ่ยอมรับว่ามันเป็นทรัพยากรมนุษย์ของประเทศ ไม่ใช่ของทุนหรือทรัพยากรวัสดุ ซึ่งในที่สุดกำหนดตัวละครและก้าวของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของ และ psacharopoulos woodhall ( 1997 ) ยืนยันว่า :ทรัพยากรมนุษย์ถือเป็นพื้นฐานที่ดีที่สุดของความมั่งคั่งของประชาชาติ ทุนและทรัพยากรธรรมชาติเป็นปัจจัยแฝงของการผลิต มนุษย์ใช้งานหน่วยงานที่สะสมทุน ใช้ประโยชน์จากทรัพยากร ธรรมชาติสร้างองค์กรทางสังคม เศรษฐกิจ และการเมือง และผลักดันการพัฒนาแห่งชาติ .