Daniel et al. (1981) reported that

Daniel et al. (1981) reported that feed restriction programs limit the increase in egg weight and decrease
in egg shell thickness which is generally accepted to
contribute to the decrease in hatchability occurring
during post-peak production.
There is a direct relationship between the pullet's
development during rearing and subsequent
performance and the bird's ability to reach optimum
peak production during the laying cycle. In addition, body
weight at 16 weeks of age has been shown to be
positively correlated with performance (Hudson et al.,
2001). Usually, when flock uniformity is high at 16 week
of age, egg production is higher and mortality is lower
after 55-60 weeks of age. Thus, every attempt should be
made to attain a good uniformity and proper body weight
at 16 weeks of age. Pullets on or above target body
weight at this age are usually the best performers during
the laying period. If a pullet is not on target body weight
by 12 weeks of age, she will more than likely to be a
small pullet entering the laying house and possibly a
financial burden for the rest of the laying period. The
restricted feeding regimen used during the rearing
period in this study was designed to control pullet body
weight and to reduce reproductive problems resulting
from the intensive selection of meat type chicken for
growth, however, it is difficult to determine the optimum
degree of restriction, because of strain differences and
changes in the genetic constitution of stocks by primary
breeders (Robinson et al., 1993). Such programmes
require intensive management to avoid under estimation
of feed allotments (Dozier et al., 2003). Renema et al.
(1999) found that improving body weight and uniformity
would be beneficial for a more uniform onset of lay and
reduced early production losses from small hens.
Hocking et al. (2002) reported that conventional feed
restriction results in a decrease in average daily feed
consumption during rearing and early lay and in an increase after the peak rate of egg production.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Daniel et al. (1981) reported that feed restriction programs limit the increase in egg weight and decreasein egg shell thickness which is generally accepted tocontribute to the decrease in hatchability occurringduring post-peak production.There is a direct relationship between the pullet'sdevelopment during rearing and subsequentperformance and the bird's ability to reach optimumpeak production during the laying cycle. In addition, bodyweight at 16 weeks of age has been shown to bepositively correlated with performance (Hudson et al.,2001). Usually, when flock uniformity is high at 16 weekof age, egg production is higher and mortality is lowerafter 55-60 weeks of age. Thus, every attempt should bemade to attain a good uniformity and proper body weightat 16 weeks of age. Pullets on or above target bodyweight at this age are usually the best performers duringthe laying period. If a pullet is not on target body weightby 12 weeks of age, she will more than likely to be asmall pullet entering the laying house and possibly afinancial burden for the rest of the laying period. Therestricted feeding regimen used during the rearingperiod in this study was designed to control pullet bodyweight and to reduce reproductive problems resultingfrom the intensive selection of meat type chicken forgrowth, however, it is difficult to determine the optimumdegree of restriction, because of strain differences andเปลี่ยนแปลงรัฐธรรมนูญทางพันธุกรรมของหุ้นโดยหลักบรีดเดอร์ส (โรบินสัน et al., 1993) โปรแกรมดังกล่าวต้องเร่งรัดจัดการเพื่อหลีกเลี่ยงการภายใต้การประเมินของอาหารส่วนแบ่ง (Dozier et al., 2003) Renema et al(1999) พบว่าการปรับปรุงตัวน้ำหนักและความรื่นรมย์จะเป็นประโยชน์ต่อการเริ่มขึ้นเป็นรูปแบบของการวาง และลดขาดทุนจากการผลิตเริ่มต้นจากไก่ขนาดเล็กHocking et al. (2002) รายงานว่า อาหารธรรมดาจำกัดผลลัพธ์ในการลดลงในอาหารประจำวันโดยเฉลี่ยปริมาณการใช้ใน ระหว่างการเพาะเลี้ยง และเริ่มต้นวาง และเพิ่มหลังจากอัตราสูงสุดของการผลิตไข่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แดเนียลอัลเอต (1981) รายงานว่าโปรแกรมการ จำกัด อาหาร จำกัด
การเพิ่มขึ้นของน้ำหนักไข่และการลดลงของความหนาเปลือกไข่ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปจะนำไปสู่การลดลงในการฟักที่เกิดขึ้นในระหว่างการผลิตการโพสต์สูงสุด. มีความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างไก่สาวคือการพัฒนาในระหว่างการอบรมเลี้ยงดูและต่อมาผลการดำเนินงานและความสามารถของนกที่ดีที่สุดที่จะไปถึงการผลิตสูงสุดในระหว่างรอบการวาง นอกจากนี้ร่างกายน้ำหนัก 16 สัปดาห์ของอายุได้รับการแสดงที่จะมีความสัมพันธ์กับผลการปฏิบัติงาน(ฮัดสัน et al., 2001) โดยปกติเมื่อสม่ำเสมอฝูงอยู่ในระดับสูงที่ 16 สัปดาห์ของอายุการผลิตไข่ที่สูงและอัตราการตายต่ำหลังจากที่55-60 สัปดาห์ของอายุ ดังนั้นความพยายามที่ทุกคนควรจะทำเพื่อให้บรรลุความสม่ำเสมอที่ดีและน้ำหนักตัวที่เหมาะสมที่16 สัปดาห์ของอายุ ไก่รุ่นในร่างกายหรือสูงกว่าเป้าหมายน้ำหนักในวัยนี้มักจะเป็นนักแสดงที่ดีที่สุดในช่วงระยะเวลาการวาง ถ้าไก่สาวไม่ได้อยู่บนน้ำหนักตัวเป้าหมาย12 สัปดาห์ของอายุเธอจะมีโอกาสมากกว่าที่จะเป็นไก่สาวเล็กๆ เข้ามาในบ้านวางและอาจจะเป็นภาระทางการเงินสำหรับส่วนที่เหลือของรอบระยะเวลาการวางที่ ระบบการปกครองที่ให้อาหาร จำกัด ใช้ในระหว่างการเลี้ยงระยะเวลาในการศึกษานี้ถูกออกแบบมาเพื่อควบคุมร่างกายไก่สาวน้ำหนักและเพื่อลดปัญหาทางระบบสืบพันธุ์ที่เกิดจากการเลือกเข้มข้นของเนื้อไก่ประเภทสำหรับการเจริญเติบโตแต่มันเป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบความเหมาะสมในระดับของข้อ จำกัด เพราะ ความแตกต่างของสายพันธุ์และการเปลี่ยนแปลงในรัฐธรรมนูญพันธุกรรมของหุ้นหลักโดยพ่อพันธุ์แม่พันธุ์(โรบินสัน et al., 1993) โปรแกรมดังกล่าวจำเป็นต้องมีการจัดการอย่างเข้มข้นเพื่อหลีกเลี่ยงการอยู่ภายใต้การประมาณค่าของการจัดสรรหุ้นฟีด(Dozier et al., 2003) Renema et al. (1999) พบว่าการปรับปรุงน้ำหนักของร่างกายและความสม่ำเสมอจะเป็นประโยชน์สำหรับการโจมตีสม่ำเสมอมากขึ้นของการวางและลดความสูญเสียจากการผลิตต้นแม่ไก่ขนาดเล็ก. Hocking et al, (2002) รายงานว่าฟีดธรรมดาข้อจำกัด ส่งผลในการลดลงในอาหารประจำวันเฉลี่ยการบริโภคในระหว่างการอบรมเลี้ยงดูและต้นวางและเพิ่มขึ้นหลังจากที่อัตราสูงสุดของการผลิตไข่ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แดเนียล et al . ( 1981 ) จำกัด จำกัด รายงานว่า อาหาร โปรแกรมเพิ่มน้ำหนักไข่และลดความหนาเปลือกไข่


ซึ่งเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปนำไปสู่การลดลงในการฟักออกเป็นตัวที่เกิดขึ้นในระหว่างการผลิตสูงสุด

โพสต์ มีความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างการพัฒนาของผู้เลี้ยงและการปฏิบัติตามมาตลอด

และความสามารถของนก เข้าถึงที่เหมาะสม
ยอดการผลิตในการวางวงจร นอกจากนี้ร่างกาย
น้ำหนักที่อายุ 16 สัปดาห์ได้รับการแสดงที่จะมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับประสิทธิภาพ (

ฮัดสัน et al . , 2001 ) โดยปกติ เมื่อฝูงความสม่ำเสมอสูงที่ 16 สัปดาห์
อายุการผลิตไข่เพิ่มขึ้นและอัตราการตายจะลดลง
หลัง 55-60 สัปดาห์ของอายุ ดังนั้น ความพยายามใดๆ ควรทำเพื่อบรรลุความสม่ำเสมอดี

และน้ำหนักตัวที่เหมาะสมที่ 16 สัปดาห์ของอายุ ไก่ไข่บนขึ้นไปน้ำหนัก
เป้าหมายในวัยนี้มักจะเป็นนักแสดงที่ดีที่สุดใน
การไข่ ถ้าผู้ไม่ได้เป็นเป้าหมายน้ำหนัก
12 สัปดาห์ของอายุเธอมากกว่ามีแนวโน้มที่จะเป็นผู้เข้าไปนอนบ้านหลังเล็ก

และอาจจะเป็นภาระทางการเงินสำหรับส่วนที่เหลือของการไข่
จำกัดอาหารที่ใช้ในการเลี้ยง
regimenระยะเวลาในการศึกษานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อควบคุมน้ำหนักและลดร่างกายไก่

ทำให้ปัญหาที่เกิดจากการเร่งรัดเนื้อชนิดไก่
การเจริญเติบโต อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องยากที่จะกำหนดระดับที่เหมาะสมของการจำกัด
เพราะความแตกต่างของสายพันธุ์และการเปลี่ยนแปลงรัฐธรรมนูญของพันธุกรรม

( โรบินสันหุ้นโดยพ่อพันธุ์แม่พันธุ์หลัก et al . , 1993 ) เช่นโปรแกรม
ต้องจัดการอย่างเข้มข้นเพื่อหลีกเลี่ยงการจัดสรรหุ้นของอาหารใต้
( โดเซียร์ et al . , 2003 ) renema et al .
( 2542 ) พบว่า การปรับปรุงน้ำหนัก และสามัคคี
จะเป็นประโยชน์สำหรับการวางเครื่องแบบมากขึ้นและลดการสูญเสียจากการผลิตก่อน

ขายไก่เล็ก และคณะ ( 2002 ) ได้รายงานว่า ปกติเลี้ยง
จำกัดผลในการลดลงเฉลี่ย
ให้อาหารทุกวันการบริโภคในช่วงเช้าและเลี้ยงและนอนเพิ่มขึ้น ตามอัตราสูงสุดของการผลิตไข่