In 1979, a couple of locals from th

In 1979, a couple of locals from the Tunarama Committee decided the festival needed something unique that identified with Port Lincoln’s already famous Tuna Fishing industry, in a way that could be enjoyed as a spectacle by anyone, entered by anyone fit enough to consider doing so, and that was a bit of fun. There were many ideas put forth at the time, but none seemed to gel with the Festival’s goal of celebrating the industry that gave it its name.

Until it was noticed by a couple of fellows that the primary method of unloading the overflowing boats that came into port, was a very manual, arduous task. Men would stand on the decks of the boats, and throw tuna up onto the waiting trucks. Well, those fish that were small enough to throw, that was.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1979 คู่ของคนในท้องถิ่นของคณะกรรมการ Tunarama ตัดสินใจเทศกาลจำเป็นเอกลักษณ์ที่มีพอร์ทลินคอล์นมีชื่อเสียงแล้วทูน่าอุตสาหกรรมประมง ในทางที่อาจจะเป็นปรากฏการณ์โดยทุกคน ป้อนทุกคน พอดีพอที่จะพิจารณาการทำเช่นนั้น และที่เป็นบิตของสนุก มีหลายไอเดียใส่ไว้ในเวลา แต่ไม่มีดูเหมือนจะ มีเป้าหมายของเทศกาลเฉลิมฉลองอุตสาหกรรมที่ให้มันชื่อเจจนสังเกตโดย สองวิธีการหลักของการล้นขนเรือที่คบกับมาเข้าพอร์ต งานมากด้วยตนเอง ลำบาก ผู้ชายจะยืนบนดาดฟ้าของเรือ และโยนปลาทูน่าขึ้นบนรถบรรทุกที่รอคอย ดี ที่ปลาที่มีขนาดเล็กพอจะโยน ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1979 คู่ของชาวบ้านจากคณะกรรมการ Tunarama ตัดสินใจเทศกาลต้องการอะไรบางอย่างที่ไม่ซ้ำกันที่ระบุกับอุตสาหกรรมการประมงปลาทูน่าที่มีชื่อเสียงอยู่แล้วพอร์ตลินคอล์นในทางที่อาจจะมีความสุขเป็นปรากฏการณ์โดยทุกคนที่เข้ามาโดยทุกคนพอดีเพียงพอที่จะพิจารณาการทำเช่นนั้น และนั่นก็คือบิตของสนุก มีหลายความคิดออกมาในขณะที่มี แต่ไม่มีใครดูเหมือนจะเป็นเจลที่มีเป้าหมายในเทศกาลเฉลิมฉลองของอุตสาหกรรมที่ให้ชื่อของมัน

จนกว่ามันจะถูกสังเกตเห็นโดยคู่ของเพื่อนที่วิธีการหลักของการขนถ่ายเรือล้นที่เข้ามาในพอร์ตเป็นคู่มือมากงานลำบาก ผู้ชายจะยืนอยู่บนดาดฟ้าของเรือและปลาทูน่าโยนขึ้นไปบนรถบรรทุกรอ ดีปลาที่มีขนาดเล็กพอที่จะโยนว่าเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1979 , คู่ของชาวบ้านจากคณะกรรมการ tunarama ตัดสินใจเทศกาลต้องการบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ซ้ำกันที่ระบุกับ Port Lincoln อุตสาหกรรมการประมงปลาทูน่าที่มีชื่อเสียงอยู่แล้ว ในลักษณะที่อาจจะชอบเป็นปรากฏการณ์โดยใครเข้าใครฟิตพอที่จะทำเช่นนั้น และมันก็สนุกดี มีหลายแนวคิดที่วางไว้ในเวลา แต่ไม่มีเหมือนเจลกับเทศกาลฉลองเป้าหมายของอุตสาหกรรมที่ให้มันชื่อของมันจนกว่าจะถูกสังเกตเห็นโดยคู่ของนักเรียนว่า วิธีการหลักของการขนถ่ายที่เรือเข้ามาในพอร์ต มีมากใช้งานลำบาก . ผู้ชายที่ยืนอยู่บนดาดฟ้าของเรือ และโยนทูน่าไปรอรถบรรทุก มันเป็นปลาที่มีขนาดเล็กพอที่จะโยน นั่นคือ