1. INTRODUCTIONMalaysia currently h

1. INTRODUCTION
Malaysia currently has a dichotomous public-private
system of health care services. From what was largely a
government-led and funded public service enterprise since
the time of independence, our healthcare service has over
the decades (since the 1980s), transformed into a buoyant
dual-tiered parallel system, with a sizable and thriving
private sector. But, we have not approached a unified
system that is a declared national healthcare policy of
offering universal access to every citizen.
There appears to be strong ambivalence as to whether
to fully tap into the free market system for healthcare
provision and funding or to resort to a single payer publicly
controlled system where universal healthcare access is
assured. Some mix of these two disparate systems seems to
be in play at the current moment.
On the one hand, there has always been an
overarching concern for the common citizen, especially the
poorer segment of Malaysian society, where there is an
implied social contract and acknowledged ‘right’. There is
a deep-seated commitment of the Malaysian government to
eradicate poverty and develop human capital.1 It is
expected that the government guarantees a comprehensive
provider function at greatly subsidised rates or at token
sums—that taxes and other contributions should provide
adequately for most if not all its citizens, with the
government taking up the shortfalls for unexpected costs
due to catastrophic or chronic ailments.
On the other hand however, there appears to be a
covert if unannounced shift in thinking that eventual
corporatization of the public sector facilities and services
should be allowed to unfold, where market forces dictates
the price, extent and quality of the services offered. The
ultimate aim is that the government should play only a
regulatory, monitoring and facilitator role to safeguard the
welfare of its citizens, while at the same time encouraging
growth of the less-bureaucratic, better-run and more
competitive private sector.2
Thus, despite public dissent, over the past 20 years or
so, there have been sporadic if partially successful attempts
to privatize or corporatize various components of the public
health sector, e.g. the government’s drug procurement and
distribution centre (to UEM’s subsidiary Southern Task,
later renamed as Remedi Pharmaceuticals, then as
Pharmaniaga); and the divestment of its support services

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำมาเลเซียปัจจุบันมีเอกชนสาธารณะ dichotomousระบบบริการสุขภาพ จากสิ่งเป็นส่วนใหญ่องค์กร นำรัฐบาล และได้รับการสนับสนุนราชการตั้งแต่เวลาเอกราช บริการดูแลสุขภาพของเราได้มากกว่าทศวรรษที่ผ่านมา (ตั้งแต่ไฟต์), แก่นเป็น buoyantชั้นที่สองพร้อมระบบ ด้วยความยากลำบาก และเจริญรุ่งเรืองภาคเอกชน แต่ เราไม่มีเวลาที่รวมระบบที่ประกาศนโยบายสุขภาพแห่งชาติของบริการเข้าถึงสากลเพื่อประชาชนทุกคนปรากฏ ว่า ambivalence แรงเป็นว่าเคาะเข้าสู่ระบบตลาดเสรีในการดูแลสุขภาพอย่างเต็มเงินสำรองและทุนหรือหันไปชำระที่เดียวทั่วไประบบควบคุมที่เป็นถึงแพทย์สากลมั่นใจ ดูเหมือนว่าบางผสมเหล่านี้แตกต่างกันสองระบบสามารถในการเล่นในปัจจุบันคง จะมีการคัดสรรความกังวลสำหรับประชาชนทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งการส่วนย่อมของสังคมมาเลเซีย มีการสัญญาประชาคมโดยนัย และยอมรับว่า 'ขวา' มีความมุ่งมั่นที่ฝังลึกของรัฐบาลมาเลเซียขจัดความยากจน และพัฒนา capital.1 มนุษย์เป็นคาดว่า รัฐบาลค้ำประกันครอบคลุมผู้ให้บริการฟังก์ชันพิเศษมาก subsidised หรือโทเค็นผลคือว่า ภาษีและเงินสมทบอื่น ๆ ควรให้สำหรับส่วนใหญ่ถ้าประชาชนมันไม่ เพียงพอกับการรัฐบาลกินคาดสำหรับต้นทุนที่ไม่คาดคิดเนื่องจากอาการรุนแรง หรือเรื้อรังบนมืออื่นๆ อย่างไรก็ตาม ปรากฏเป็นแอบแฝงถ้าเบคอนกะความคิดที่สุดcorporatization ของภาครัฐและควรอนุญาตให้แฉ ที่ตลาดกำลังบอกราคา ขอบเขต และคุณภาพของบริการที่เสนอ ที่จุดมุ่งหมายที่ดีที่สุดคือ ว่า รัฐบาลควรเล่นเฉพาะตัวบทบาทกำกับดูแล ตรวจสอบและการสัมภาษณ์เพื่อป้องกันการสวัสดิภาพของประชาชนการ ในขณะที่เดียวกันเวลาส่งเสริมการเติบโตที่น้อยกว่าราชการ ทำงานดีขึ้น และอื่น ๆส่วนตัว sector.2 แข่งขันดังนั้น แม้ dissent สาธารณะ กว่า 20 ปี หรือดังนั้น มีความพยายามมีถ้าประสบความสำเร็จเพียงบางส่วนการ privatize corporatize คอมโพเนนต์ต่าง ๆ ของประชาชนสุขภาพภาค จัดซื้อยาเสพติดของรัฐบาลเช่น และกระจายศูนย์ (ของ UEM บริษัทภาคใต้งานภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็น Remedi ยา แล้วเป็นPharmaniaga); divestment เป็นบริการสนับสนุนและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำมาเลเซียในปัจจุบันมีภาครัฐและเอกชนdichotomous
ระบบการให้บริการด้านการดูแลสุขภาพ จากสิ่งที่เป็นส่วนใหญ่ของรัฐบาลที่นำโดยได้รับการสนับสนุนขององค์กรและการบริการสาธารณะตั้งแต่เวลาของความเป็นอิสระ, บริการด้านการดูแลสุขภาพของเรามีกว่าทศวรรษที่ผ่านมา (ตั้งแต่ปี 1980) กลายเป็นลอยตัวระบบคู่ขนานฉัตรที่มีขนาดใหญ่และเจริญรุ่งเรืองของภาคเอกชน แต่เรายังไม่ได้เข้าหาแบบครบวงจรระบบที่เป็นนโยบายด้านการดูแลสุขภาพแห่งชาติประกาศนำเสนอการเข้าถึงสากลเพื่อพลเมืองทุกคน. มีปรากฏเป็นความสับสนที่แข็งแกร่งเป็นไปได้ว่าในการรองรับการแตะลงในระบบตลาดฟรีสำหรับการดูแลสุขภาพการจัดหาและการระดมทุนหรือรีสอร์ทเพื่อผู้ชำระเงินเดียวสาธารณชนระบบควบคุมการเข้าถึงการดูแลสุขภาพที่เป็นสากลมั่นใจ การผสมผสานของทั้งสองระบบที่แตกต่างกันบางคนดูเหมือนว่าจะเป็นในการเล่นในช่วงเวลาปัจจุบัน. ในมือข้างหนึ่งมีได้เสมอกังวลที่ครอบคลุมสำหรับประชาชนทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนด้อยของสังคมมาเลเซียที่มีการทำสัญญาโดยนัยทางสังคมและได้รับการยอมรับ 'ขวา' มีความมุ่งมั่นที่ฝังลึกของรัฐบาลมาเลเซียในการขจัดความยากจนและพัฒนาcapital.1 มนุษย์มันเป็นที่คาดว่ารัฐบาลรับประกันที่ครอบคลุมการทำงานของผู้ให้บริการในอัตราเงินอุดหนุนมากหรือโทเค็นจำนวนเงินที่หักภาษีและผลงานอื่นๆ ควรให้เพียงพอสำหรับส่วนมากหากไม่ได้ทั้งหมดประชาชนกับรัฐบาลการขึ้นไขสำหรับค่าใช้จ่ายที่ไม่คาดคิดเกิดจากโรคภัยพิบัติหรือเรื้อรัง. บนมืออื่น ๆ แต่มีที่ดูเหมือนจะเป็นความลับถ้ากะเงียบๆ ในการคิดว่าในที่สุดcorporatization ของสิ่งอำนวยความสะดวกภาครัฐและการบริการควรได้รับอนุญาตที่จะแฉที่กลไกตลาดบอกราคาในขอบเขตและคุณภาพของบริการที่นำเสนอ จุดมุ่งหมายสูงสุดคือการที่รัฐบาลควรจะเล่นเพียงการกำกับดูแลตรวจสอบและบทบาทของผู้อำนวยความสะดวกในการปกป้องสวัสดิภาพของพลเมืองของตนในขณะที่ในเวลาเดียวกันการส่งเสริมการเจริญเติบโตของน้อยกว่าข้าราชการที่ดีกว่าการทำงานและอื่นๆsector.2 การแข่งขันภาคเอกชนดังนั้นแม้จะมีความขัดแย้งของประชาชนที่ผ่านมา 20 ปีเพื่อให้มีการเป็นระยะๆ ถ้าความพยายามที่ประสบความสำเร็จบางส่วนที่จะแปรรูปหรือcorporatize ส่วนประกอบต่างๆของประชาชนภาคสุขภาพเช่นการจัดซื้อยาเสพติดของรัฐบาลและศูนย์กระจายสินค้า(บริษัท ย่อยของ UEM ภาคใต้งานต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นRemedi ยานั้นเป็นPharmaniaga); และการขายบริการสนับสนุนของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
มาเลเซีย ปัจจุบันมีเอกชน
ไดโคโตมัสของระบบบริการสุขภาพ จากที่รัฐบาลสนับสนุนส่วนใหญ่

บริการประชาชนองค์กรตั้งแต่เวลาอิสรภาพ การบริการดูแลสุขภาพของเรามีกว่า
ทศวรรษ ( ตั้งแต่ปี 1980 ) กลายเป็นชื่นใจ
ฉัตรคู่ขนาน ระบบที่มีขนาดใหญ่และเจริญรุ่งเรือง
ภาคเอกชน แต่เราไม่ได้เข้าหาระบบรวม
นั่นคือประกาศนโยบายสุขภาพแห่งชาติเสนอการเข้าถึงสากลเพื่อประชาชนทุกคน
.
ดูเหมือนว่าจะมีความสับสนมากว่า
อย่างเต็มที่แตะเข้าสู่ตลาดระบบการดูแลสุขภาพฟรี
และเงินทุนหรือรีสอร์ทเพื่อสาธารณชนผู้เดียว
ควบคุมระบบที่เข้าถึงการดูแลสุขภาพสากลคือ
มั่นผสมบางส่วนของทั้งสองระบบแตกต่างกันดูเหมือนว่า
อยู่ในการเล่นในขณะปัจจุบัน .
ในมือข้างหนึ่งมีเสมอ
ครอบคลุมกังวลสำหรับประชาชนทั่วไป โดยเฉพาะส่วนของสังคมมาเลเซีย
ยากจน ซึ่งมีสัญญาสังคมและยอมรับ
) ' ' มีความผูกพันลึกๆ


ของรัฐบาลมาเลเซียขจัดความยากจน และพัฒนาทุนมนุษย์ ที่ 1 มันเป็น
คาดว่ารัฐบาลรับประกันการทำงาน
ผู้ให้บริการครอบคลุมมากเงินอุดหนุนอัตราหรือผลรวมที่ภาษีและเงินสมทบอื่น ๆที่ระลึก

อย่างเพียงพอ ควรให้มากที่สุดหากไม่ได้ทั้งหมดของประชาชนกับรัฐบาลใหม่จะขึ้น

สำหรับค่าใช้จ่ายที่ไม่คาดคิดจากโรคภัยไข้เจ็บที่รุนแรง หรือ
เรื้อรัง .บนมืออื่น ๆ อย่างไรก็ตาม มีปรากฏเป็นถ้าไม่บอก
แอบแฝงการเปลี่ยนแปลงในความคิดว่า การแปรรูปสุดท้าย
ของภาครัฐสิ่งอำนวยความสะดวกและบริการ
สมควรแฉ ซึ่งกลไกตลาดซึ่ง
ราคา ขอบเขตและคุณภาพของบริการ
จุดมุ่งหมายสูงสุดก็คือ รัฐบาลควรจะเล่นเพียง
กำกับ ติดตามและประสานงานบทบาทเพื่อปกป้อง
สวัสดิการของประชาชน ขณะเดียวกันก็ให้กำลังใจ
การเจริญเติบโตน้อยกว่าของระบบราชการ วิ่งดีขึ้น และเพิ่มเติม
2
แข่งขันภาคเอกชน ดังนั้น แม้จะมีความขัดแย้งสาธารณะ ที่ผ่านมา 20 ปีหรือ
ดังนั้นมีเป็นระยะ ๆถ้าสำเร็จบางส่วนพยายามจะแปรรูป หรือ corporatize

สุขภาพส่วนประกอบต่างๆของประชาชน ภาค ก. ของ รัฐบาลในการจัดซื้อยา และ
ศูนย์กระจายสินค้า ( งานภาคใต้ ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น บริษัท ย่อยของ
กด remedi ยาแล้ว
pharmaniaga ) ; และผลกระทบของการบริการสนับสนุนของ