How does vulcanization make rubber

How does vulcanization make rubber stronger?
Artwork comparing ordinary rubber and sulfur cross links in vulcanized rubber

Rubber—the kind you get from a tree—starts off as white and runny latex. Even when it's set into a product, this latex-based, natural rubber is very squashy, pretty smelly, and not very useful. The kind of rubber you see in the world around you, in things like car and bicycle tires, is vulcanized: cooked with sulfur (and often other additives) to make it harder, stronger, and longer lasting.

So what's the difference between raw, latex rubber and cooked, vulcanized rubber? In its natural state, the molecules in rubber are long chains that are tangled up and only weakly linked together. It's relatively easy to pull them apart—and that's why latex rubber is so stretchy and elastic. When latex is vulcanized, the added sulfur atoms help to form extra bonds between the rubber molecules, which are known as cross-links. These work a bit like the trusses you see on a bridge, tying the molecules together and making them much harder to pull apart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีหลอมไม่ทำให้ยางแข็งแรงงานศิลปะเปรียบเทียบยางธรรมดาและกำมะถันข้ามลิงค์ในยางบอกระดับยาง — คุณได้รับจากต้นไม้ชนิด — ทำน้ำยางสีขาว และอันตราย แม้ว่าจะมีการตั้งค่าเป็นผลิตภัณฑ์ ยาง จากน้ำยาง โดยธรรมชาตินี้เป็น squashy มาก สวยเหม็น และไม่มีประโยชน์มาก ชนิดของยางที่คุณเห็นในโลกรอบตัวคุณ ในสิ่งต่าง ๆ เช่นยางรถยนต์และจักรยาน เป็นวัลคาไน: ปรุง ด้วยกำมะถัน (และมักจะสารอื่น ๆ) จะทำให้มันยากขึ้น แข็งแรง และอีกต่อไปดังนั้น ความแตกต่างระหว่างยางดิบ น้ำยางและยางสุก บอกระดับคืออะไร ในสภาพธรรมชาติ โมเลกุลในยางมีโซ่ยาวที่พันกันขึ้น และอ่อนเท่านั้นเชื่อมโยงกัน ค่อนข้างง่ายต่อการแยกออกจากกัน — และที่ว่าทำไมน้ำยางถูกยืดมาก และยืดหยุ่น เมื่อน้ำยางวัลคาไน อะตอมกำมะถันเพิ่มช่วยเพื่อเสริมพันธะระหว่างโมเลกุลยาง ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นการเชื่อมโยงข้าม งานเหล่านี้บิตเช่นโครงถักที่คุณเห็นบนสะพาน ผูกโมเลกุลเข้าด้วยกัน และทำให้พวกเขายากที่จะดึงออกจากกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลอมโลหะอย่างไรทำให้ยางแข็งแกร่ง?
ศิลปะการเปรียบเทียบยางและกำมะถันข้ามการเชื่อมโยงสามัญวัลคาไนยาง

ยางชนิดที่คุณได้รับจากต้นไม้เริ่มออกเป็นน้ำยางสีขาวและน้ำมูกไหล แม้ในขณะที่มีการตั้งค่าในผลิตภัณฑ์นี้น้ำยางที่ใช้ยางธรรมชาติเป็นเบียดเสียดมากส่งกลิ่นสวยและไม่ได้มีประโยชน์มาก ชนิดของยางที่คุณเห็นในโลกรอบตัวคุณในสิ่งที่ต้องการรถยนต์และจักรยานยางเป็นวัลคาไน: ปรุงด้วยกำมะถัน (และมักจะเติมแต่งอื่น ๆ ) เพื่อทำให้มันยากขึ้นแข็งแรงยั่งยืนและอีกต่อไป.

ดังนั้นสิ่งที่แตกต่างระหว่างดิบ ยางและปรุงสุกยางวัลคาไน? ในสภาพธรรมชาติของโมเลกุลยางเป็นโซ่ยาวที่พันกันและมีเพียงการเชื่อมโยงเข้าด้วยกันอย่างอ่อน มันค่อนข้างง่ายที่จะดึงพวกเขาออกจากกันและที่ว่าทำไมน้ำยางเพื่อให้ยืดและยืดหยุ่น เมื่อน้ำยางวัลคาไน, เพิ่มอะตอมกำมะถันช่วยในการเสริมสร้างพันธะระหว่างโมเลกุลยางซึ่งเป็นที่รู้จักกันข้ามการเชื่อมโยง เหล่านี้ทำงานบิตเช่นปิดปากที่คุณเห็นบนสะพานผูกโมเลกุลเข้าด้วยกันและทำให้พวกเขายากมากที่จะดึงออกจากกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การหลอมโลหะยางอย่างไรให้ปลอดภัย ?งานศิลปะเปรียบเทียบยางธรรมดา และซัลเฟอร์ข้ามการเชื่อมโยงในยางวัลคาไนซ์ยางชนิดที่คุณได้รับจากต้นไม้เริ่มปิดเป็นยางสีขาว และไหลออก แม้ว่าจะตั้งค่าในผลิตภัณฑ์นี้ ยางจากยางธรรมชาติเหลวและเปียกมาก ค่อนข้างอับชื้น และไม่ได้ประโยชน์มาก . ชนิดของยางที่คุณเห็นโลกรอบตัวคุณ ในสิ่งต่างๆ เช่น รถยนต์ และยางรถยนต์ จักรยานคือวัลคาไนซ์ด้วยกำมะถัน ( หุงสุกและสารมักอื่น ๆ ) ให้มันยากขึ้นและยาวนานอีกต่อไปอะไรคือความแตกต่างระหว่างน้ำยางดิบและสุก ยางวัลคาไนซ์ ? สภาพของธรรมชาติ โมเลกุลของยางมีโซ่ยาวที่คลอเคลียเพียงอย่างอ่อนและเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน มันค่อนข้างง่ายที่จะดึงพวกเขาออกจากกัน และนั่นทำให้น้ำยางเพื่อยืดและความยืดหยุ่น เมื่อยาง vulcanized , เพิ่มซัลเฟอร์อะตอมช่วยให้รูปแบบพันธบัตรพิเศษระหว่างโมเลกุลของยาง ซึ่งจะเรียกว่าข้ามการเชื่อมโยง งานเหล่านี้เป็นบิตเช่นโครงที่คุณเห็นบนสะพาน ทำให้โมเลกุลเข้าด้วยกันและทำให้พวกเขามากยากที่จะดึงออกจากกัน