ResultsTable 1 presents theHLA clas

Results
Table 1 presents theHLA class I allele profiles for the patients
with delusional disorder, for those with paranoid schizophrenia,
and for the healthy control subjects. The results demonstrate
a marked elevation (60%) of the frequency of
HLA-A*03 (÷2 = 43.20, P < 0.01) in patients with delusional
disorder, compared with control subjects (15%). Statistically,
this was highly significant. In addition, we observed a less significant
increase in the frequency of HLA-A*11 (24% in the
patients with delusional disorder, compared with 12% in control
subjects). When we compared the frequency of B-locus
alleles, we also noticed increased frequency of B*5001 in this
patient group (25%, compared with 15% for the control subjects),
but it did not reach statistical significance. Apart from
this, several alleles, such as A*01 (3% for patients, compared
with 12% for control subjects) and B*1501 (5% for patients,
compared with 13% for control subjects), showed decreased
frequency, although it was not statistically significant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ตารางที่ 1 แสดง theHLA คลาฉัน allele ประวัติผู้ป่วยด้วยไร้โรค สำหรับผู้ที่มีโรคจิตเภทระแวงและ สำหรับเรื่องสุขภาพควบคุม แสดงให้เห็นถึงผลลัพธ์ระดับที่ทำเครื่องหมาย (60%) ของความถี่ของHLA - A * 03 (÷2 43.20, P = < 0.01) ในผู้ป่วยที่มีไร้โรค เปรียบเทียบกับหัวข้อควบคุม (15%) ทางสถิตินี้มีความสำคัญสูง นอกจากนี้ เราสังเกตสำคัญน้อยเพิ่มความถี่ของ HLA - A * 11 (24% ในการผู้ป่วยที่ มีโรคไร้ เมื่อเทียบกับ 12% ในการควบคุมเรื่อง) เมื่อเราเปรียบเทียบความถี่ของ B-โลกัสโพลalleles เรายังสังเกตเห็นเพิ่มความถี่ของ B * 5001 นี้กลุ่มผู้ป่วย (25% เมื่อเทียบกับ 15% สำหรับหัวข้อควบคุม),แต่มันไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ เหนือจากนี้ alleles หลาย เช่น A * 01 (3% สำหรับผู้ป่วย การเปรียบเทียบ12% สำหรับหัวข้อควบคุม) และ B * ค.ศ. 1501 (5% สำหรับผู้ป่วยเมื่อเทียบกับ 13% สำหรับหัวข้อควบคุม), พบลดลงความถี่ แม้ไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลตารางที่ 1 การจัดระดับ theHLA ฉันอัลลีลโปรไฟล์สำหรับผู้ป่วยที่มีโรคประสาทหลอนสำหรับผู้ที่มีอาการจิตเภทหวาดระแวงและเป็นกลุ่มควบคุมที่ดีต่อสุขภาพ ผลที่ได้แสดงให้เห็นถึงระดับความสูงที่ทำเครื่องหมายไว้ (60%) ของความถี่ของ HLA-A * 03 (÷ 2 = 43.20, p <0.01) ในผู้ป่วยที่หลงผิดปกติเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม(15%) สถิตินี้อย่างมีนัยสำคัญสูง นอกจากนี้เราสังเกตได้อย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าการเพิ่มขึ้นของความถี่ของ HLA-A * 11 (24% ในผู้ป่วยที่มีโรคประสาทหลอนเมื่อเทียบกับ12% ในการควบคุมเรื่อง) เมื่อเราเทียบความถี่ของ B-สถานทีอัลลีลเรายังสังเกตเห็นความถี่ที่เพิ่มขึ้นของB * 5001 ในกลุ่มผู้ป่วย(25% เทียบกับ 15% สำหรับวิชาควบคุม) แต่มันก็ยังไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ นอกเหนือจากนี้หลายอัลลีลเช่น A * 01 (3% สำหรับผู้ป่วยเมื่อเทียบกับ12% ในกลุ่มควบคุม) และ B * 1501 (5% สำหรับผู้ป่วยเมื่อเทียบกับ13% สำหรับกลุ่มควบคุม) แสดงให้เห็นว่าลดลงความถี่แม้ว่ามันไม่ได้เป็นนัยสำคัญทางสถิติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 1 แสดงผล
thehla คลาสฉันในโปรไฟล์สำหรับผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของประสาทหลอน
,
คนหวาดระแวงโรคจิตเภท และวิชาการควบคุมสุขภาพ ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นถึงการทำเครื่องหมายความสูง ( 60% ) ของความถี่ของโปรแกรม * 03 ( ÷
2 = 80.47 , P < 0.01 ) ในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของประสาทหลอน
เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม ( 15% ) สถิติ
นี้สูงอย่างมีนัยสำคัญนอกจากนี้ เราพบเพิ่มขึ้นอย่างมาก
น้อยในความถี่ของโปรแกรม * 11 ( 24 ) ในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของประสาทหลอน
เมื่อเทียบกับ 12% ในคนปกติ
) เมื่อเราเปรียบเทียบความถี่ของอัลลีล b-locus
เรายังสังเกตความถี่ที่เพิ่มขึ้นของ B * 5 ในผู้ป่วยกลุ่มนี้
( 25% เมื่อเทียบกับ 15% ในกลุ่มควบคุม ) ,
แต่มันไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ นอกเหนือจาก
นี้หลายอัลลีล เช่น * 01 ( 3 ) ผู้ป่วยเมื่อเทียบกับ 12% สำหรับวิชาควบคุม
) b * 1501 ( 5 % )
เมื่อเทียบกับ 13% วิชาควบคุม ) มีความถี่ลดลง
ถึงแม้ว่ามันได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ