Concern about the steady increase i

Concern about the steady increase in global GHG emissions has been most directly addressed at the international level, through the efforts of the IPCC and the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC). A specific set of GHG emission reduction goals, known now as the “Kyoto Protocol,” was established during the UNFCCC 3rd “Council of the Parties” (or “COP-3”) meeting of the United Nations on climate change in Kyoto, Japan, in December 1997. The protocol has now been ratified by 168 countries, but notably not by the U.S. or Australia, which together account for over 22 percent of global emissions1. If ratified, the agreement would have the U.S. reduce GHG emissions by seven percent, relative to 1990 levels, between 2008 and 2012, compared with an average for all nations of a five percent reduction below 1990 levels. The COP meetings have continued steadily since Kyoto to advance international progress in reducing GHG emissions, with the latest meeting being the COP-12 conference in Nairobi, Kenya in Fall 2006.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่งกังวลเกี่ยวกับเพิ่มการปล่อยก๊าซ GHG สากลมั่นคงระดับนานาชาติ ผ่านความพยายามของ IPCC และในอนุสัญญาสหประชาชาติในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (UNFCCC) โดยตรงมากที่สุด ชุดเฉพาะของเป้าหมายการลดปล่อยก๊าซ GHG เรียกตอนนี้ว่าการ "พิธีสารเกียวโต ก่อตั้งขึ้นระหว่างการ UNFCCC 3 "สภาของฝ่าย" (หรือ"ตำรวจ-3") ประชุมสหประชาชาติการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในเกียวโต ญี่ปุ่น ใน 1997 ธันวาคม โพรโทคอลมีตอนนี้แล้วสำคัญประเทศ 168 แต่ไม่ยวด โดยสหรัฐอเมริกาหรือออสเตรเลีย ซึ่งมีรวมกันกว่าร้อยละ 22 ของโลก emissions1 ถ้าสำคัญ ข้อตกลงจะมีสหรัฐฯ ลดการปล่อยก๊าซ GHG เจ็ดเปอร์เซ็นต์ เทียบระดับ 1990, 2008 และ 2012 การเปรียบเทียบกับค่าเฉลี่ยในทุกประเทศลดห้าเปอร์เซ็นต์ต่ำกว่าระดับในปี 1990 ประชุมตำรวจได้อย่างต่อเนื่องตั้งแต่เกียวโตล่วงหน้าระหว่างนานาชาติในการลดการปล่อย GHG ด้วยการประชุมล่าสุดที่กำลังประชุมตำรวจ-12 ในไนโรบี เคนยาในปี 2549 ลดลงอย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความกังวลเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกที่ได้รับมากที่สุดโดยตรงในระดับนานาชาติผ่านความพยายามของ IPCC และยูเอ็นกรอบอนุสัญญาว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (UNFCCC) เฉพาะชุดของเป้าหมายลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่รู้จักกันตอนนี้เป็น "พิธีสารเกียวโต" ได้ก่อตั้งขึ้นในช่วง UNFCCC 3 "สภาของภาคี" (หรือ "COP-3") การประชุมของสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในเกียวโตประเทศญี่ปุ่น ในเดือนธันวาคมปี 1997 โปรโตคอลขณะนี้ได้รับการยอมรับจาก 168 ประเทศ แต่ไม่สะดุดตาโดยสหรัฐอเมริกาหรือออสเตรเลียซึ่งร่วมกันคิดเป็นสัดส่วนกว่า 22 เปอร์เซ็นต์ของรบกวน 1 ทั่วโลก หากยอมรับข้อตกลงจะมีสหรัฐลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกร้อยละเจ็ดเทียบกับปี 1990 ระหว่างปี 2008 และ 2012 เมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ยสำหรับประเทศทั้งหมดลดลงร้อยละห้าด้านล่างปี 1990 การประชุม COP ได้อย่างต่อเนื่องอย่างต่อเนื่องตั้งแต่เกียวโตเพื่อความก้าวหน้าของความคืบหน้าระหว่างประเทศในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่มีการประชุมครั้งล่าสุดเป็นการประชุม COP-12 ในไนโรบีประเทศเคนยาในปี 2006 ฤดูใบไม้ร่วง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความกังวลเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นคงที่ในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกได้รับมากที่สุดโดยตรงอยู่ในระดับสากล ผ่านความพยายามของ IPCC และอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ( UNFCCC ) เฉพาะชุดของเป้าหมายการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ที่รู้จักกันในขณะนี้เป็น " พิธีสารเกียวโต" ก่อตั้งขึ้นในระดับสูงแห่ง 3 " ของฝ่าย " ( หรือ " cop-3 " ) การประชุมของสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในเกียวโต , ญี่ปุ่น ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2540 โปรโตคอลนี้ได้รับรองจาก 168 ประเทศ แต่โดยเฉพาะไม่ โดยสหรัฐฯ หรือออสเตรเลีย ซึ่งร่วมกันบัญชีกว่าร้อยละ 22 ของโลก emissions1 . ถ้ายอมรับ ข้อตกลงจะต้องสหรัฐ .ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกโดยเจ็ดเปอร์เซ็นต์ , เมื่อเทียบกับปี 2533 ระหว่าง 2008 และ 2012 , เมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ยสำหรับทุกประชาชาติของห้าเปอร์เซ็นต์ลดลงด้านล่าง 1990 ระดับ . ตำรวจประชุมอย่างต่อเนื่องอย่างต่อเนื่องตั้งแต่เกียวโตเพื่อความคืบหน้าในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกระหว่างประเทศล่วงหน้ากับการประชุมล่าสุดเป็น cop-12 การประชุมในไนโรบี เคนยา ในฤดูใบไม้ร่วงปี 2006