equation we mapped the EQ-5D+ score

equation we mapped the EQ-5D+ scores as reported by each
patient in our survey (Phanthunane et al., 2008) into disability
weights. We then computed the average disability weights by age
and sex. The disability weight provides a value on a cardinal scale,
with a value of 1 equal to death and 0 equal to perfect health.
2.3. Statistical analysis
The variables of interest were examined to see if they were
normally distributed. The BPRS scores and disability weights
required a log transformation to normalize them before testing
their correlation using the Pearson correlation test. A hierarchical
multiple regression analysis was used to develop a specific model
to identify the significant demographic, clinical and psychotic
symptom (i.e. positive, negative, depressive and cognitive measures)
predictors of disability weights. A hierarchical multiple
regression model allows us to quantify the impact of disease
severity on disability weights when demographic factors are
controlled. Non-parametric bootstrapping was used to produce
confidence intervals. The key statistical analyses were undertaken
using Stata 10.0 (StataCorp, Texas, USA).

3. Results
A total of 307 patients with schizophrenia were recruited and
contributed to the analyses. Table 1 presents the demographic and
clinical characteristics of survey participants. The majority of
participants were middle-aged; male; of low socioeconomic
status; poorly educated; unemployed; and never married. Few
lived independently. The average disease duration was 10 years.
The mean BPRS-E score was 39 out of 168 and the mean CGI-SCH
score was 11 out of 35. In terms of patient-based assessment, the
average DW predicted from EQ-5D+ was 0.31. While the clinicianrated
BPRS-E (median 35; 95%CI 33–37) and CGI-SCH (median 11;
95%CI 10–12) showed little spread, the patient-rated EQ-5D+
demonstrated a wider range of DW values (median 0.34; 95%CI
0.29–0.40). The median DW value of 0.34 in our sample of people
with schizophrenia under treatment is similar to the Global Burden
of Disease’s disability weight (0.351) used for treating patients
with schizophrenia (Murray and Lopez, 1996).
The severity of schizophrenia using the BPRS-E scale lies between
24 and 134 (Fig. 2a). A positive skewed distributionwas found with
60%of patients scoring less than39.Wefounda similar pattern in the
disability weights (Fig. 2b). Approximately 20% of patients reported
no problem in all six health state domains assessed. A majority of
patients (78%) had a disability weight less than 0.5.
Both clinician-rated measures, BPRS-E and CGI-SCH, as
expected, were highly correlated (0.89; 95%CI 0.87–0.91). Correlation
between disability weights and the total BPRS-E (0.47; 95%CI
0.39–0.54) and CGI-SCH (0.52; 95%CI 0.44–0.60) scores was
moderate and correlation with each of the subscales of BPRS
was modest (see Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมการเราแมป EQ 5 D + คะแนนรายงานของแต่ละผู้ป่วยในของเราสำรวจ (Phanthunane et al., 2008) เป็นความพิการน้ำหนัก เราคำนวณน้ำหนักพิการเฉลี่ยตามอายุแล้วและเพศ น้ำหนักความพิการมีค่าในระดับเชิงมีค่าเท่ากับชีวิต 1 และ 0 เท่ากับใจ2.3. สถิติวิเคราะห์ตัวแปรที่น่าสนใจถูกตรวจสอบเพื่อดูถ้าพวกเขาปกติกระจาย BPRS คะแนนและน้ำหนักความพิการต้องบันทึกการแปลงจะทำให้ปกติก่อนการทดสอบทดสอบความสัมพันธ์ของพวกเขาโดยใช้สหสัมพันธ์เพียร์สัน เป็นลำดับชั้นวิเคราะห์การถดถอยหลายถูกใช้เพื่อพัฒนาแบบจำลองเฉพาะระบุสำคัญประชากร คลินิก และ psychoticอาการ (เช่นบวก ลบ depressive และรับรู้มาตรการ)predictors ของน้ำหนักความพิการ หลายลำดับชั้นแบบจำลองถดถอยที่ช่วยให้เราสามารถกำหนดปริมาณผลกระทบของโรคความรุนแรงในพิการน้ำหนักเมื่อปัจจัยประชากรควบคุม ไม่ใช่พาราเมตริก bootstrapping ถูกใช้ในการผลิตช่วงความเชื่อมั่น ได้ดำเนินการวิเคราะห์ทางสถิติสำคัญใช้ Stata 10.0 (StataCorp เท็กซัส สหรัฐอเมริกา)3. ผลลัพธ์จำนวนผู้ป่วยโรคจิตเภท 307 ถูกพิจารณา และส่วนการวิเคราะห์การ ตารางที่ 1 แสดงการประชากร และลักษณะทางคลินิกของผู้เข้าร่วมสำรวจ ส่วนใหญ่ผู้เรียนที่มีวัยกลางคน เพศชาย ของประชากรต่ำสถานะ งานศึกษา ตกงาน และไม่เคยแต่งงาน ไม่กี่อาศัยอยู่อย่างอิสระ ระยะเวลาของโรคเฉลี่ยเป็น 10 ปีBPRS E คะแนนเฉลี่ยได้ 39 จากทั้งหมด 168 และเฉลี่ย CGI SCHคะแนนมี 11 จาก 35 ในการประเมินโดยใช้ผู้ป่วย การทำนายจาก EQ-5 D + DW เฉลี่ย$ 0.31 ในขณะ clinicianratedอี BPRS (มัธยฐาน 35; 95% CI 33-37) และ CGI-SCH (มัธยฐาน 1195% CI 10 – 12) แสดงให้เห็นว่าการขยายตัวเล็กน้อย ในผู้ป่วยที่ได้คะแนน EQ 5 D +แสดงค่าช่วงของ DW กว้าง (มัธยฐาน 0.34; 95% CI0.29 – 0.40) ค่า DW มัธยฐานของ 0.34 ในตัวอย่างของคนเราโรคจิตเภทภายใต้การรักษาจะคล้ายกับภาระส่วนกลางของโรคพิการน้ำหนัก (0.351) ใช้สำหรับรักษาผู้ป่วยกับโรคจิตเภท (Murray และโลเปซ 1996)ความรุนแรงของโรคจิตเภทที่ใช้ BPRS E มาตราส่วนอยู่ระหว่าง24 และ 134 (Fig. 2a) Distributionwas บิดบวกพบกับ60% ของผู้ป่วยที่ให้คะแนนน้อย than39 รูปแบบคล้าย Wefounda ในการน้ำหนักความพิการ (Fig. 2b) ประมาณ 20% ของผู้ป่วยที่รายงานไม่มีปัญหาในโดเมนสถานะสุขภาพ 6 ทั้งหมดที่ประเมิน ส่วนใหญ่ของ(78%) ผู้ป่วยมีน้ำหนักความพิการน้อยกว่า 0.5ทั้งคะแนน clinician มาตรการ BPRS-E และ CGI-SCH เป็นคาดว่า ถูกสูง correlated (0.89; 95% CI-0.91 0.87) ความสัมพันธ์ของระหว่างพิการน้ำหนักรวม BPRS E (0.47; 95% CI0.39-0.54) และ CGI SCH (0.52; 95% CI 0.44-0.60) มีคะแนนปานกลางและความสัมพันธ์ ด้วยการ subscales ของ BPRSไม่เจียมเนื้อเจียมตัว (ดูตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมการที่เราแมป EQ-5D +
คะแนนตามการรายงานของแต่ละผู้ป่วยในการสำรวจของเรา(Phanthunane et al., 2008)
เข้าสู่ความพิการน้ำหนัก
จากนั้นเราจะคำนวณน้ำหนักความพิการเฉลี่ยตามอายุและเพศ น้ำหนักความพิการให้ค่าในระดับพระคาร์ดินัลที่มีมูลค่า 1 เท่ากับความตายและ 0 เท่ากับสุขภาพที่สมบูรณ์แบบ. 2.3 การวิเคราะห์ทางสถิติตัวแปรที่น่าสนใจมีการตรวจสอบเพื่อดูว่าพวกเขาจะถูกกระจายตามปกติ คะแนน BPRS และน้ำหนักพิการต้องมีการเปลี่ยนแปลงเข้าสู่ระบบปกติพวกเขาก่อนที่การทดสอบความสัมพันธ์ของตนโดยใช้การทดสอบความสัมพันธ์เพียร์สัน ลำดับชั้นการวิเคราะห์การถดถอยหลายถูกใช้ในการพัฒนารูปแบบที่เฉพาะเจาะจงในการระบุอย่างมีนัยสำคัญทางประชากรทางคลินิกและโรคจิตอาการ(เช่นบวกลบซึมเศร้าและมาตรการทางปัญญา) ทำนายของน้ำหนักพิการ ลำดับชั้นหลายแบบการถดถอยช่วยให้เราสามารถที่จะหาจำนวนผลกระทบของโรครุนแรงกับน้ำหนักความพิการเมื่อปัจจัยทางประชากรที่มีการควบคุม ความร่วมมือที่ไม่เป็นตัวแปรที่ใช้ในการผลิตช่วงความเชื่อมั่น การวิเคราะห์ทางสถิติที่สำคัญถูกนำไปใช้ Stata 10.0 (StataCorp เท็กซัสสหรัฐอเมริกา). 3 ผลรวมของ 307 ผู้ป่วยมีอาการจิตเภทได้รับคัดเลือกและส่วนร่วมในการวิเคราะห์ ตารางที่ 1 แสดงประชากรและลักษณะทางคลินิกของผู้เข้าร่วมการสำรวจ ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วมเป็นวัยกลางคน; ชาย; ของเศรษฐกิจและสังคมต่ำสถานะ; คุณภาพการศึกษา; ว่างงาน; และไม่เคยแต่งงาน ไม่กี่อาศัยอยู่อย่างอิสระ ระยะเวลาการเกิดโรคโดยเฉลี่ย 10 ปี. ค่าเฉลี่ยคะแนน BPRS-E ได้ 39 จาก 168 และ CGI SCH-เฉลี่ยคะแนนเป็นที่11 จาก 35 ในแง่ของการประเมินผู้ป่วยตามที่เฉลี่ยDW คาดการณ์จาก EQ-5D + คือ 0.31 . ในขณะที่ clinicianrated BPRS-E (เฉลี่ย 35; 95% CI 33-37) และ CGI SCH-(เฉลี่ย 11; 95% CI 10-12) พบว่าการแพร่กระจายน้อยผู้ป่วยที่รับการจัดอันดับ EQ-5D + แสดงให้เห็นถึงช่วงกว้างของค่าใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ (ค่าเฉลี่ย 0.34; 95% CI 0.29-0.40) มูลค่า DW เฉลี่ย 0.34 ในตัวอย่างของเราของคนที่มีอาการจิตเภทภายใต้การรักษามีความคล้ายคลึงกับภาระของน้ำหนักพิการโรค(0.351) ที่ใช้ในการรักษาผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภท(เมอเรย์และโลเปซ, 1996). ความรุนแรงของอาการจิตเภทใช้ BPRS- ขนาด E อยู่ระหว่าง24 และ 134 (รูป. 2a) distributionwas เบ้บวกพบกับ60% ของผู้ป่วยให้คะแนนน้อย than39.Wefounda รูปแบบที่คล้ายกันในน้ำหนักความพิการ(รูป. 2b) ประมาณ 20% ของผู้ป่วยรายงานไม่มีปัญหาในการดูแลสุขภาพทั้งหกโดเมนรัฐประเมิน ส่วนใหญ่ของผู้ป่วย (78%) มีน้ำหนักความพิการน้อยกว่า 0.5. ทั้งสองมาตรการแพทย์นิยม BPRS-E และ CGI SCH-ขณะที่คาดว่าจะมีความสัมพันธ์อย่างมาก(0.89; 95% CI 0.87-0.91) ความสัมพันธ์ระหว่างน้ำหนักและความพิการรวม BPRS-E (0.47; 95% CI 0.39-0.54) และ CGI SCH-(0.52; 95% CI 0.44-0.60) เป็นคะแนนในระดับปานกลางและความสัมพันธ์กับแต่ละsubscales ของ BPRS เป็นเจียมเนื้อเจียมตัว (ดู ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมการที่เรากำหนด eq-5d คะแนนรายงานโดยแต่ละ
คนไข้ในการสำรวจของเรา ( phanthunane et al . , 2008 ) ในน้ำหนักพิการ

เราก็คำนวณน้ำหนักความพิการโดยเฉลี่ยอายุ
และเพศ คนพิการมีมูลค่าน้ำหนักในระดับพระคาร์ดินัล
กับค่าของ 1 เท่ากับความตายและ 0 เท่ากับสุขภาพที่สมบูรณ์แบบ .
2.3
สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลตัวแปรที่สนใจศึกษา เพื่อดูว่าพวกเขา
กระจายปกติ การ bprs คะแนนและการบันทึกการเปลี่ยนแปลงน้ำหนัก
ต้องการให้พวกเขาก่อนการทดสอบ
ความสัมพันธ์หาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันโดยใช้การทดสอบ การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบใช้พัฒนา

รุ่นที่เฉพาะเจาะจงระบุกลุ่มประชากร และอาการทางโรคจิต
( เช่นบวก ลบ โรคซึมเศร้า และมาตรการทางปัญญา )
ทำนายน้ำหนักที่พิการ เป็นแบบลำดับชั้นหลาย
แบบจำลองการถดถอยช่วยให้เราที่มีต่อความรุนแรงของโรคที่พิการทางด้านน้ำหนัก

เมื่อมีการควบคุม ไม่ใช้พารามิเตอร์ bootstrapping คือใช้ผลิต
ช่วงความเชื่อมั่น คีย์การวิเคราะห์สถิติการทางการศึกษา
ใช้ Language 10.0 ( statacorp , เท็กซัสสหรัฐอเมริกา )

3 ผลลัพธ์
รวม 307 ผู้ป่วยจิตเภท /
7 และการวิเคราะห์ . ตารางที่ 1 แสดงลักษณะทางประชากรและลักษณะทางคลินิกของผู้เข้าร่วมการสำรวจ
. ส่วนใหญ่ของกลุ่มตัวอย่างวัยกลางคน
; ชาย ;
ทางเศรษฐกิจและสังคมต่ำสถานะ งานศึกษา ; ว่างงาน และไม่เคยแต่งงาน ไม่กี่
อาศัยอยู่อย่างอิสระ ระยะเวลาที่โรคเฉลี่ย 10 ปี
ค่าเฉลี่ย bprs-e คะแนน 39 จาก 168 และหมายถึง cgi-sch
คะแนน 11 จาก 35 ในแง่ของผู้ป่วย การประเมินตาม
dw เฉลี่ยคาดการณ์จาก eq-5d เป็นหนังสือก่อน ในขณะที่ clinicianrated
bprs-e ( median 35 ; 95% CI 33 - 37 ) และ cgi-sch ( median 11 ;
95% CI 10 – 12 ) พบน้อยกระจาย คนไข้อยู่ eq-5d
) ช่วงกว้างของ DW มีค่ามัธยฐานเท่ากับ 0.34 ; 95% CI
0.29 และ 0.40 )ค่ามัธยฐานของค่าในตัวอย่างของเรามากกว่าร้อยละของคนเป็นโรคจิตเภท
ภายใต้การรักษาจะคล้ายกับโลกภาระ
ของโรคความพิการน้ำหนัก ( 0.351 ) ใช้ในการรักษาผู้ป่วยจิตเภท
( Murray และ โลเปซ , 1996 ) .
ความรุนแรงของโรคจิตเภทใช้ bprs-e ขนาดอยู่ระหว่าง
24 134 ( รูปที่ 2A ) บวกด้วย
distributionwas พบเบ้60% ของผู้ป่วยให้คะแนน than39 น้อยลง wefounda คล้ายรูปแบบใน
พิการหนัก ( รูปที่ 2B ) ประมาณ 20% ของผู้ป่วยรายงาน
ไม่มีปัญหาทั้ง 6 รัฐสุขภาพโดเมนที่ประเมิน ส่วนใหญ่ของผู้ป่วย
( 78% ) พิการน้ำหนักน้อยกว่า 0.5
ทั้งแพทย์และมีมาตรการ bprs-e cgi-sch เป็น
คาด อยู่ในระดับสูง ( 0.89 ; 95%CI 0.87 - 0.91 ) ความสัมพันธ์
ระหว่างน้ำหนัก พิการ และ bprs-e ทั้งหมด ( 0.47 ; 95% CI
0.39 และ 0.54 ) และ cgi-sch ( 0.52 ; 95% CI 0.44 ( 0.60 ) คะแนนคือ
ปานกลาง และความสัมพันธ์กับแต่ละของวิชาชีพของ bprs
คือเจียมเนื้อเจียมตัว ( ดูตารางที่ 2 )