is a variation of "Nam Việt" (Chine

is a variation of "Nam Việt" (Chinese: 南越; pinyin: Nányuè; literally "Southern Việt"), a name that can be traced back to the Triệu Dynasty of the 2nd century BC.[16] The word Việt originated as a shortened form of Bách Việt (Chinese: 百越; pinyin: Bǎiyuè), a word applied to a group of peoples then living in southern China and Vietnam.[17] The form "Vietnam" (越南) is first recorded in the 16th-century oracular poem Sấm Trạng Trình.[18] The name has also been found on 12 steles carved in the 16th and 17th centuries, including one at Bao Lam Pagoda in Haiphong that dates to 1558.[19]

Between 1804 and 1813, the name was used officially by Emperor Gia Long.[20] It was revived in the early 20th century by Phan Bội Châu's History of the Loss of Vietnam, and later by the Vietnamese Nationalist Party.[21] The country was usually called Annam until 1945, when both the imperial government in Huế and the Viet Minh government in Hanoi adopted Việt Nam.[22] Since the use of Chinese characters was discontinued in 1918, the alphabetic spelling of Vietnam is official.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นรูปแบบของ "Nam Việt" (จีน: 南越 pinyin: Nányuè อักษร "ใต้ Việt"), ชื่อที่สามารถสืบกลับไป Triệu ราชวงศ์ก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 2 [16] คำ Việt มารวม shortened Bách Việt (จีน: 百越 pinyin: Bǎiyuè), คำที่ใช้กับกลุ่มคนที่อาศัยอยู่ในเวียดนามและจีนตอนใต้แล้ว [17] "เวียดนาม" (越南) แบบฟอร์มจะถูกบันทึกไว้ครั้งแรกในศตวรรษที่ 16 กลอน oracular Sấm Trạng Trình [18] ชื่อยังพบบน steles 12 สลักใน 16 และ 17 ศตวรรษ รวมทั้งที่เจดีย์ลำเบาในไฮฟองวันที่ค.ศ. 1558 [19]ระหว่าง 1804 และ 1813 ชื่อที่ใช้อย่างเป็นทาง โดยจักรพรรดิเกียลอง [20] จึงถูกฟื้นฟูในศตวรรษที่ 20 ต้น โดย Bội Châu ฟานประวัติขาดทุนเวียดนาม และภายหลัง พรรคชาตินิยมของเวียดนาม [21] ประเทศมักจะถูกเรียกแอนนามจนถึง 1945 เมื่อรัฐบาล Huế ที่อิมพีเรียลและรัฐบาลเวียดนามมินห์นำ Việt Nam [22] เนื่องจากการใช้ตัวอักษรจีนถูกยกเลิกใน 1918 การสะกดตัวอักษรของเวียดนามเป็นทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นรูปแบบของ "เวียดนาม". (จีน:南越; พินอิน: Nanyue; อย่างแท้จริง "ทางตอนใต้ของคาซัคสถาน") ชื่อที่สามารถสืบย้อนกลับไปสมัยราชวงศ์Triệuของศตวรรษที่ 2 [16] คำViệtมาเป็น รูปแบบสั้นBáchViệt (จีน:百越; พินอิน: Bǎiyuè). คำนำไปใช้กับกลุ่มของคนนั้นอยู่ในภาคใต้ของประเทศจีนและเวียดนาม [17] รูปแบบ "เวียดนาม" (越南) เป็นครั้งแรกในบันทึก 16th- ศตวรรษที่ศักดิ์สิทธิ์บทกวีแซมตรัง Trinh. [18] ชื่อยังได้รับการค้นพบเมื่อวันที่ 12 steles แกะสลักในศตวรรษที่ 16 และ 17 รวมทั้งคนหนึ่งที่เบ้าลำเจดีย์ในไฮฟองเพื่อที่ 1558 [19] ระหว่าง 1,804 และ 1,813 ชื่อ ถูกนำมาใช้อย่างเป็นทางการโดยจักรพรรดิเจียยาว. [20] มันก็ฟื้นขึ้นมาในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 โดยพานBộiประวัติChâuของการสูญเสียของเวียดนามและต่อมาจากเวียตนามพรรคชาติ. [21] ประเทศก็มักจะเรียกว่าอันนัมจนถึงปี 1945 เมื่อทั้งสองรัฐบาลจักรวรรดิในHuếและรัฐบาลเวียดมินห์ที่นำมาใช้ในฮานอยเวียดนาม. [22] ตั้งแต่การใช้งานของตัวอักษรจีนที่ถูกยกเลิกในปี 1918, การสะกดตัวอักษรของเวียดนามอย่างเป็นทางการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นรูปแบบของ " น้ำ 6 ệ T " ( จีน : 南越 ; พินอิน : N . kgm NYU . ; อักษร " ệภาคใต้ 6 T " ) เป็นชื่อที่สามารถตรวจสอบกลับไปยังไตรệ u ราชวงศ์ของศตวรรษที่ 2 [ 16 ] คำ 6 ệ t มาเป็นแบบย่อ B . kgm ệ CH 6 T ( จีน : 百越 ; พินอิน : B ǎ iyu . ) คำที่ใช้กับกลุ่มของประชาชนก็อยู่ในภาคใต้ของจีนและเวียดนาม[ 17 ] แบบฟอร์ม " เวียดนาม " ( 越南 ) เป็นบันทึกแรกในศตวรรษที่ 16 ศักดิ์สิทธิ์บทกวีของấ m tr ạ ng tr ì NH [ 18 ] ชื่อยังถูกพบใน 12 steles แกะสลักในศตวรรษที่ 16 และ 17 , รวมถึงหนึ่งที่เปาลำเจดีย์ใน ไฮฟอง ที่วันที่จะ . 19 ]

ระหว่าง 1804 กำลังชื่อที่ใช้อย่างเป็นทางการโดยจักรพรรดิเจียยาว[ 20 ] มันถูกฟื้นฟูในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 โดย Ch â u ฉันพาน B ộประวัติของการสูญเสียของเวียดนาม และภายหลังจากพรรคชาตินิยมเวียดนาม [ 21 ] ประเทศที่ถูกมักจะเรียกว่าเวียดกงจนถึงปี 1945 เมื่อทั้งรัฐบาลจักรวรรดิในไก่ และรัฐบาลเวียดนามในกรุงฮานอยยอมรับ 6 มินห์ ệ T นัม [ 22 ] เนื่องจากการใช้อักษรจีนถูกยกเลิก 1918การสะกดที่เรียงตามลำดับอักษรของเวียดนามอย่างเป็นทางการ