Chapter Sevenwhy life is worth livi

Chapter Seven
why life is worth living
The Meaning of Life
Albert Camus did not kill himself. I started chapter 1 with his startling statement that suicide is a
philosophical problem, part of the question of why life is worth living. Camus wrote that statement in
his late twenties, but he never attempted suicide and died in his mid-forties when a car driven by a
friend crashed into a tree. His wife, however, did try to kill herself, suffering from depression caused
in part by his infidelities. Camus himself led a rich life, with a family that included two children,
strong friendships, affairs with young actresses, and great professional success as a novelist,
dramatist, and journalist. His youthful claims that life is absurd were contradicted by the many
sources of meaning in his life, from his activities in the French resistance against the Nazi occupation
to his abundant and successful writings.
Less famous people also find many kinds of meaning in their lives, through their families or
friends, workplace or hobbies, and enjoyable activities that range from playing sports to reading
books to listening to music. The meaning of life for human beings embraces love, work, and play.
Each of these needs to be construed broadly, so that love includes friendship and compassion for
others as well as romantic and family attachments. Work ranges from manual labor such as carpentry
to intellectual work such as writing a book. Play is not just children fooling around, but includes many
kinds of entertainment for adults such as music, reading, sports, and travel.
I will draw on the psychology and sociology of these activities, but also examine the emerging
understanding of how brain processes make love, work, and play sources of meaning. My descriptive
aim is to show that people seem to find meaning through such pursuits, but my normative aim is to
show that love, work, and play really do make life worth living. The normative leap to what ought to
be requires connecting these realms with people's vital needs, via an account of how brains work. I
will relate what is known about the neurophysiology of love, work, and play to the neural models of
emotions and goals presented earlier. A review and analysis of how brains function in love, work,
and play will tell us much about how and why people lead their lives, although the full normative
story about why these activities ought to matter to people will have to wait for the discussions of
needs and morals in chapters 8 and 9.
The study of brains does not tell us what to value, but it reveals how we value, as chapter 5
described. Neural activity that combines representation of situations and activities with embodied
appraisal of them attaches value to those situations and activities. Something matters to you if your
brain representation of it includes associations that generate positive emotions. I will discuss how an
aggregate of meaning can develop in a person's life through coherence of goals and actions.
I do not have an irresistible, a priori argument that the meaning of life is love, work, and play. My
defense of this claim relies on three kinds of reasoning. First, there are serious problems with
alternative answers, including the nihilistic one that life has no meaning, the theological one that
meaning is furnished by God or some other spiritual source, and the monolithic one that the meaning
of life is just happiness. Second, there is abundant psychological and sociological evidence that love,
work, and play are in fact sources of valued goals in people's lives. Third, there is emerging
neurological evidence that indicates how goals and needs related to love, work, and play operate as
part of human cognition and emotion to motivate human activities.
Nihilism
Nihilism is the view that life has no meaning at all. In Camus' novel L'Etranger, the narrator,
Meursault, has been accused of murder. The examining magistrate is outraged by Meursault's
assertion that he does not believe in God: “[The magistrate] told me that it was impossible, that all
men believed in God, even those who wouldn't face up to Him. That was his belief, and if he should
ever doubt it, his life would become meaningless.” The magistrate's view is not just that the
nonexistence of God would make his life meaningless, but that the mere belief in the nonexistence of
God by someone such as Meursault would render life meaningless. What would it take for someone's
life to be totally devoid of meaning?
At the most extreme, your life would be meaningless if you had no mental representations at all.
This state would require you to have no conscious beliefs and experience, and no prospect of having
any. Temporarily you might have no conscious experience because of deep sleep or a medical
condition that puts you into a coma, but in these cases you have the potential of having conscious
representations when you wake up. People who suffer extensive brain damage may enter a persistent
vegetative state from which recovery is impossible. At this point, life is meaningless for them,
although it may still have some meaning for people who care about them. For example, when the
parents of Terri Schiavo resisted her husband's decision to remove her feeding tube in 2005, she was
still important to them, despite her extensive brain damage, which an autopsy revealed was as serious
as doctors had advised. Nevertheless, given her apparent inability to form any representation of
anything, it seems to me that Terri Schiavo's life really had become meaningless.
Without such severe brain damage, your life would be lacking in meaning if nothing at all was
important to you, as seems to be the case with Camus' character Meursault, who asserts: “Nothing,
nothing mattered.” It is hard to imagine someone totally lacking in goals, as even severely depressed
people usually take minimal steps to feed themselves and protect themselves from harm. But
Meursault and severe depressives lack more ambitious goals, which chapter 6 described as brain
states that combine representations of situations with emotional valuations of them. Meursault says he
had no regrets about anything, suggesting a woeful incapacity to attach emotional significance to
important events, including both his arrest for murder and the death of his mother. Unlike the state of a
temporarily depressed person whose life will be enjoyable again when things improve, Meursault's
condition appears to be chronic. Perhaps it is fair to conclude that his life really is meaningless and
that he lost little by being executed. In modern popular culture, the character who comes closest to
having a meaningless life is probably George Costanza from the television show Seinfeld, although
even he did much better than Meursault at love, work, and play.
The American essayist Roger Rosenblatt expresses nihilism in amusing form in the first of his rules
for aging:
Rule #1: It doesn't matter
Whatever you think matters-doesn't. Follow this rule, and it will add decades to your life. It does not matter if you are late, or
early; if you are here, or if you are there; if you said it, or did not say it; if you were clever, or if you were stupid; if you are having
a bad hair day, or a no hair day; if your boss looks at you cockeyed; if your girlfriend or boyfriend looks at you cockeyed; if you
don't get that promotion, or prize, or house, or if you do. It doesn't matter.
Like Rosenblatt's second rule, “Nobody is thinking about you,” his first rule is a useful antidote to
excessive worrying about small or medium-sized matters. But no one should take it as a literal
suggestion that personal relationships and work do not matter at all. Nihilism can take the form of
despair, the intensely negative emotional attitude that life is nothing but a boulevard of broken
dreams. Another, culturally popular form is ironic detachment, in which people present themselves as
not caring much about anything, even though they have deep, unmet needs.
Counting against nihilism is the empirical finding that most people are happy. On average, across
many cultures, when people are asked to rate their life satisfaction on a zero-to-ten scale, people rate
themselves around 7. Thus Camus' Meursault, Rosenblatt's rule 1, and severe depressives are
exceptional in their inability to find aspects of life that matter. Using depressives as the standard for
human meaning would be like using schizophrenics as the standard for human knowledge: in both
cases neurochemical disturbances seriously diminish brain functioning. According to Kay Jamison, an
expert on manic-depressive illness, 90 percent of people who commit suicide have a diagnosable
psychiatric illness.
Of course, the fact that most people are happy does not in itself refute nihilists, who could argue
that the common pursuit of enjoyment is no more convincing than is the prevalent endorsement of
dualism. Perhaps only depressives have an accurate view of the worthlessness of life. But the
discussion to come of how love, work, and play furnish meaning by contributing to vital human needs
will show that happy people are not delusional.
Historically, the main alternative to nihilism has been the theological view that God created the
universe and established a purpose for it. In fact, people who are religious are on average happier
than those who are not. But I argued in chapter 2 that there is no evidence for the existence of a deity
who could make life meaningful, so we must look elsewhere. Contrary to Meursault's magistrate, the
abandonment of theology does not imply nihilism without a thorough search for other sources of
significance. Few people, fortunately, have Meursault's emotional incapacity, and we can reject
Camus' suggestion that everyone's life is as absurd as that of his main character. Perhaps the meaning
of life is just happiness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่เจ็ดทำไมชีวิตไม่คุ้มค่าน่าอยู่ความหมายของชีวิตอัลแบร์กามูได้ฆ่าตัวเอง ผมเริ่มบทที่ 1 ด้วยคำสั่งของเขาตกใจที่ฆ่าตัวตายเป็นปัญหาปรัชญา ส่วนหนึ่งของคำถามที่ทำไมชีวิตจะคุ้มค่าน่าอยู่ คามิวเขียนนั้นในเขายี่สาย แต่เขาไม่เคยพยายามฆ่าตัวตาย และเสียชีวิตในเขากลาง-forties เมื่อรถยนต์ขับเคลื่อนด้วยการเพื่อนชนเข้าต้นไม้ ภรรยา อย่างไรก็ตาม ไม่ได้พยายามที่จะฆ่าตัวเอง ความทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าที่เกิดขึ้นบางส่วน โดย infidelities ของเขา คามิวเองนำชีวิตรวย กับครอบครัวที่รวมเด็ก 2 คนองค์แข็ง กิจการกับนักแสดงหนุ่ม ประสบความสำเร็จมืออาชีพเป็นคนเขียนแบบdramatist และนักข่าว เขาเรียกร้องที่อ่อนเยาว์ที่ชีวิตจะไร้สาระถูก contradicted โดยในแหล่งที่มาของความหมายในชีวิตของเขา จากกิจกรรมของเขาในการต่อต้านฝรั่งเศสต่อต้านการยึดครองของนาซีให้เขามากมาย และประสบความสำเร็จงานเขียนคนมีชื่อเสียงน้อยยังค้นหาความหมายที่หลากหลายในชีวิต ผ่านทางครอบครัว หรือเพื่อน ทำงาน หรืองานอดิเรก และกิจกรรมสนุกสนานที่ช่วงจากการเล่นกีฬาการอ่านหนังสือหนังสือการฟังเพลง ความหมายของชีวิตสำหรับมนุษย์ที่นำรัก งาน และแต่ละเหล่านี้ต้องสามารถตีความอย่างกว้างขวาง เพื่อให้ความรักมีมิตรภาพและคุณค่าในผู้อื่นตลอดจนแนบโรแมนติก และครอบครัว ช่วงงานจากแรงงานเช่นช่างไม้งานทางปัญญาเช่นการเขียนหนังสือ เล่นไม่เพียงเด็ก fooling สถาน แต่รวมหลายชนิดของความบันเทิงสำหรับผู้ใหญ่เช่นเพลง อ่านหนังสือ กีฬา และการเดินทางฉันจะวาดบนจิตวิทยาและสังคมวิทยาของกิจกรรมเหล่านี้ แต่ยัง ตรวจสอบเกิดขึ้นเข้าใจวิธีการทำให้กระบวนการสมองรัก ทำงาน และแหล่งที่มาของความหมายเล่น ฉันอธิบายจุดมุ่งหมายคือการ แสดงที่คนดูเหมือนจะ ค้นหาความหมายผ่านชั้นดังกล่าว แต่จุดมุ่งหมายของฉัน normative จะดูที่รัก ทำงาน และเล่นจริง ๆ ให้ชีวิตที่คุ้มค่าน่าอยู่ เผ่น normative ที่ควรจะจะต้องเชื่อมต่ออาณาจักรเหล่านี้ ด้วยประชาชนสำคัญความต้องการ ผ่านบัญชีของวิธีการทำงานของสมอง ฉันจะเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เรียกว่าเกี่ยวกับประสาทสรีรวิทยาของความรัก งาน และรุ่นประสาทของอารมณ์และเป้าหมายที่นำเสนอก่อนหน้านี้ ทบทวนและวิเคราะห์วิธีการทำงานสมองรัก ทำงานและเล่นจะบอกมากเกี่ยวกับวิธีการ และเหตุผลผู้นำชีวิต แม้ว่า normative เต็มเรื่องราวเกี่ยวกับเหตุกิจกรรมเหล่านี้ควรจะถึงคนจะรอสำหรับการสนทนาของความต้องการและคุณธรรมในบทที่ 8 และ 9การศึกษาของสมองไม่บอกเราว่าค่า แต่ก็พบว่า เราค่า เป็นบทที่ 5อธิบาย กิจกรรมประสาทที่ผสมผสานการนำเสนอสถานการณ์และกิจกรรมที่มีรวบรวมไว้เพื่อประเมินผลของพวกเขาแนบค่าสถานการณ์และกิจกรรมเหล่านั้น สิ่งสำคัญคุณถ้าคุณแสดงสมองของมันมีความสัมพันธ์ที่สร้างอารมณ์ในเชิงบวก ผมจะกล่าวถึงวิธีการรวมความหมายสามารถพัฒนาชีวิตของคนโดยใช้ศักยภาพของเป้าหมายและการดำเนินการฉันไม่มีอาร์กิวเมนต์ต้านทาน priori ความหมายของชีวิตว่าความรัก งาน และ ของฉันการป้องกันนี้เรียกร้องอาศัยเหตุผลสามชนิด ครั้งแรก มีปัญหาร้ายแรงคำตอบอื่น รวมถึงการ nihilistic ว่า ชีวิตมีไม่ความหมาย หนึ่งศาสนศาสตร์ที่ความหมายถูกตกแต่ง โดยพระเจ้า หรือแหล่งอื่นที่จิตวิญญาณ และหนึ่งเสาหินที่หมายชีวิตมีความสุขเพียง ที่สอง มีมากมายทางจิตวิทยา และสังคมวิทยาหลักฐานที่รักงาน และเล่นได้ในความเป็นจริงของบริษัทเป้าหมายในชีวิตของผู้คน ที่สาม มีจะเกิดขึ้นระบบประสาทพยานหลักฐานที่บ่งชี้ว่า เป้าหมายและความต้องการที่เกี่ยวข้องกับรัก ดำเนินงาน และเป็นส่วนหนึ่งของประชานบุคคลและอารมณ์การจูงใจมนุษย์NihilismNihilism คือ ดูว่า ชีวิตมีความหมายไม่ทั้งหมด ใน Camus' นวนิยาย L'Etranger ผู้บรรยายMeursault มีการถูกกล่าวหาว่าฆาตกรรม แมยิสเตร็ดพิจารณาสถานะเป็น outraged โดยของ Meursaultยืนยันหลักการที่เขาไม่เชื่อในพระเจ้า: " [แมยิสเตร็ด] บอกผมว่า มันเป็นไปไม่ได้ ที่ทั้งหมดคนที่เชื่อในพระเจ้า แม้กระทั่งผู้ที่จะไม่เผชิญหน้ากับเขา ที่เป็นความเชื่อของเขา และ ถ้าเขาควรเคยสงสัยว่า ชีวิตของเขาจะกลายเป็นไม่ " มุมมองของแมยิสเตร็ดไม่เพียงเป็นการnonexistence ของพระเจ้าจะทำให้ชีวิตตนเอง แต่ความเชื่อเพียงใน nonexistence ของพระเจ้าบุคคลเช่น Meursault จะทำให้ชีวิตไม่ มันจะใช้อะไรของคนชีวิตจะไร้ความหมายทั้งหมดมากที่สุด ชีวิตของคุณจะได้ไม่ได้ไม่เป็นตัวแทนจิตใจที่สถานะนี้จะต้องมีความเชื่อไม่มีสติ และประสบการณ์ และไม่มีโอกาสของการมีใด ๆ ชั่วคราวคุณอาจมีประสบการณ์ไม่มีสติ เพราะหลับหรือแพทย์เงื่อนไขที่ทำให้คุณเข้าสู่หมดสติ แต่ในที่นี้กรณีคุณ มีศักยภาพของการมีสตินำเสนอเมื่อคุณตื่นขึ้นมา คนที่ประสบความเสียหายของสมองอย่างอาจใส่เป็นแบบสภาพผักเรื้อรังที่กู้คืนเป็นไปไม่ได้ จุดนี้ ชีวิตมีความหมายสำหรับพวกเขาถึงแม้ว่ามันอาจยังมีบางความหมายสำหรับคนที่ดูแลเกี่ยวกับพวกเขา ตัวอย่าง เมื่อการพ่อแม่ของ terri เกี่ยวกับ Schiavo resisted สามีตัดสินใจเอาท่ออาหารของเธอในปี 2005 เธอยังสำคัญต่อพวกเขา แม้สมองของเธออย่างละเอียด ซึ่งเปิดเผยการชันสูตรพลิกศพได้เป็นร้ายแรงขณะที่แพทย์มีคำแนะนำ อย่างไรก็ตาม ให้เธอไม่สามารถปรากฏในรูปแบบการแสดงของอะไร ผมดูเหมือนว่า ชีวิต terri เกี่ยวกับ Schiavo จริง ๆ ได้กลายเป็นไม่โดยไม่เสียสมองรุนแรง ชีวิตของคุณจะสามารถขาดในความหมายถ้าไม่มีอะไรเลยสิ่งสำคัญที่คุณ น่าจะ เป็นในกรณีของ Camus อักขระ Meursault ใครยืนยัน: "อะไรอะไร mattered " ความคิดคนทั้งหมดขาดเป้าหมาย เป็นได้รุนแรงหดหู่คนมักจะใช้ขั้นตอนน้อยที่สุดเพื่อเลี้ยงตัวเอง และป้องกันตนเองจากอันตราย แต่Meursault และ depressives อย่างรุนแรงขาดความทะเยอทะยานมากขึ้นเป้าหมาย บทที่ 6 อธิบายว่า สมองอเมริกาที่รวมการนำเสนอสถานการณ์ ด้วยการประเมินค่าทางอารมณ์ของพวกเขา Meursault กล่าวว่า เขามี regrets ไม่เกี่ยวกับอะไร แนะนำ incapacity woeful แนบสำคัญอารมณ์เหตุการณ์สำคัญ รวมถึงจับเขาการฆาตกรรมและความตายของแม่ของเขา ซึ่งแตกต่างจากรัฐคนชั่วคราวคนชีวิตจะสนุกอีกครั้งเมื่อสิ่งที่ปรับปรุง Meursault ของสภาพดูเหมือนจะ เป็นเรื้อรัง บางทีก็ดีสรุปว่า ชีวิตของเขาจริง ๆ คือไม่ และที่เขาหายไปเพียงเล็กน้อย โดยมีการดำเนินการ ในวัฒนธรรมสมัยนิยมทันสมัย อักขระที่มาใกล้เคียงกับมีชีวิตต่าง ๆ จะ Costanza จอร์จจากรายการโทรทัศน์รี่ไซน์เฟลด์ แม้ว่าแม้เขาไม่ได้ดีกว่า Meursault ที่รัก ทำงาน และเล่นEssayist อเมริกัน Roger Rosenblatt แสดง nihilism ในฟอร์มแรกสนุกกฎของเขาสำหรับผู้สูงอายุ:กฎ #1: มันไม่สำคัญสิ่งที่คุณคิดว่า เรื่อง-ไม่ ทำตามกฎนี้ และมันจะเพิ่มทศวรรษเพื่อชีวิตของคุณ มันไม่สำคัญว่าถ้าคุณมาสาย หรือก่อน ถ้าคุณอยู่ที่นี่ หรือถ้าคุณมี ถ้าคุณกล่าวว่า ไม่ได้พูดว่า ถ้าคุณฉลาด หรือถ้าคุณโง่ ถ้าคุณมีวันผมไม่ดี หรือไม่ผมวัน ถ้าเจ้านายของคุณที่คุณ cockeyed ถ้าแฟนของคุณหรือแฟนคุณ cockeyed ถ้าคุณไม่ได้รับ โปรโมชั่น นั้น หรือรางวัล หรือ บ้าน หรือ ถ้าคุณทำ ไม่เป็นไรเช่น Rosenblatt ในกฎ "ไม่มีใครมีความคิดที่คุณ กฎข้อแรกของเขาเป็นยาแก้พิษที่มีประโยชน์เพื่อมากเกินไปกังวลเรื่องขนาดเล็ก หรือ ขนาดกลาง แต่ไม่ควรใช้เป็นตัวอักษรแนะนำว่า ความสัมพันธ์ส่วนบุคคลและการทำงานไม่ได้เรื่องเลย Nihilism สามารถใช้แบบฟอร์มของความสิ้นหวัง ความลบทัศนคติอารมณ์ชีวิตนั้นคืออะไรแต่บูเลอวาร์ดของเสียความฝัน แบบฟอร์มอื่น นิยมวัฒนธรรมเป็นเรื่องปลด ซึ่งคนนำเสนอตัวเองเป็นไม่ดูแลมากเกี่ยวกับอะไร แม้ว่าพวกเขามีความลึก unmetนับจาก nihilism เป็นค้นหาประจักษ์ที่ว่า คนส่วนใหญ่มีความสุข โดยเฉลี่ย ในแนวนอนหลายวัฒนธรรม เมื่อมีขอให้คะแนนความพึงพอใจชีวิตในระดับศูนย์สิบ คนอัตราเองประมาณ 7 คามิว Meursault กฎของ Rosenblatt 1 และรุนแรง depressivesยกเว้นในการไม่สามารถค้นหาแง่มุมของชีวิตที่สำคัญ ใช้ depressives เป็นมาตรฐานสำหรับความหมายที่มนุษย์จะเป็นเช่นการใช้ schizophrenics เป็นมาตรฐานสำหรับมนุษย์รู้: ทั้งกรณี neurochemical รบกวนอย่างจริงจังหรอสมองทำงาน ตาม Jamison เคย์ การเชี่ยวชาญด้านการเจ็บป่วย manic-depressive, 90 เปอร์เซ็นต์ของคนที่ฆ่าตัวตายได้ที่ diagnosableเจ็บป่วยทางจิตเวชแน่นอน ความจริงที่ว่า คนส่วนใหญ่มีความสุขไม่ได้อยู่ในตัวเองโต้ nihilists ที่ไม่สามารถโต้เถียงแสวงหาทั่วไปของความเพลิดเพลินหลอกลวงไม่มีกว่าจะสลักหลังที่แพร่หลายdualism บางที depressives เท่านั้นมีมุมมองถูกต้องของ worthlessness ของชีวิต แต่สนทนามีวิธีรัก งาน และเฟอร์ความหมายโดยการสนับสนุนความต้องการมนุษย์ที่สำคัญจะแสดงว่า ไม่ไร้คนมีความสุขประวัติ nihilism ทางหลักแล้วดูศาสนศาสตร์ที่พระเจ้าสร้างจักรวาลและวัตถุประสงค์นั้น ในความเป็นจริง คนที่มีศาสนาอยู่เฉลี่ยมีความสุขกว่าผู้ที่ไม่ แต่ฉันโต้เถียงในบทที่ 2 ว่า ไม่ดำรงอยู่ของพระเจ้าที่สามารถทำให้ชีวิตมีความหมาย ดังนั้นเราต้องมองอื่น ขัดกับของ Meursault แมยิสเตร็ด การabandonment หลักศาสนศาสตร์ได้เป็น nihilism โดยไม่หาข้อมูลอื่น ๆ อย่างละเอียดความสำคัญที่ บางคน โชคดี มี incapacity อารมณ์ของ Meursault และเราสามารถปฏิเสธคำแนะนำของคามิวที่ว่าชีวิตของคนไร้สาระเป็นที่รวมของละครของเขาหลัก บางทีความหมายชีวิตมีความสุขเพียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่เจ็ดทำไมชีวิตคือชีวิตที่คุ้มค่าความหมายของชีวิตอัลเบิร์Camus ไม่ได้ฆ่าตัวตาย ผมเริ่มบทที่ 1 มีคำสั่งที่น่าตกใจของเขาว่าการฆ่าตัวตายเป็นปัญหาปรัชญาส่วนหนึ่งของคำถามที่ว่าทำไมชีวิตที่มีค่าที่อยู่อาศัย Camus เขียนคำสั่งที่อยู่ในวัยยี่สิบปลายของเขาแต่เขาไม่เคยพยายามฆ่าตัวตายและเสียชีวิตในวัยสี่สิบกลางของเขาเมื่อรถขับเคลื่อนด้วยเพื่อนชนเข้ากับต้นไม้ ภรรยาของเขา แต่ไม่ได้พยายามที่จะฆ่าตัวเองทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าที่เกิดจากในส่วนของการนอกใจของเขา Camus ตัวเองนำไปสู่ชีวิตที่อุดมไปด้วยกับครอบครัวรวมถึงเด็กสองมิตรภาพที่แข็งแกร่งกิจการกับนักแสดงหนุ่มมืออาชีพและความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ในฐานะนักประพันธ์บทละครและนักข่าว การเรียกร้องความอ่อนเยาว์ของเขาว่าชีวิตเป็นเรื่องเหลวไหลถูกขัดแย้งหลายแหล่งที่มาของความหมายในชีวิตของเขาจากกิจกรรมของเขาในการต่อต้านฝรั่งเศสต่อต้านการยึดครองของนาซีเขียนอุดมสมบูรณ์และประสบความสำเร็จ. คนที่มีชื่อเสียงน้อยนอกจากนี้ยังพบว่าหลายชนิดของความหมายในชีวิตของพวกเขา ผ่านทางครอบครัวของพวกเขาหรือเพื่อนที่ทำงานหรืองานอดิเรกและกิจกรรมสนุกสนานที่หลากหลายจากการเล่นกีฬาเพื่อการอ่านหนังสือให้ฟังเพลง ความหมายของชีวิตมนุษย์โอบกอดความรักการทำงานและเล่น. แต่ละความต้องการเหล่านี้จะได้รับการตีความอย่างกว้าง ๆ เพื่อให้มีความรักมิตรภาพและความเมตตาต่อผู้อื่นเช่นเดียวกับที่โรแมนติกและสิ่งที่แนบมาในครอบครัว ช่วงที่ทำงานจากการใช้แรงงานเช่นช่างไม้ในการทำงานทางปัญญาเช่นการเขียนหนังสือ เล่นไม่ได้เป็นเพียงเด็กหลอกลวงรอบ แต่มีหลายชนิดของความบันเทิงสำหรับผู้ใหญ่เช่นเพลง, อ่านหนังสือ, เล่นกีฬาและการเดินทาง. ผมจะวาดในจิตวิทยาและสังคมวิทยาของกิจกรรมเหล่านี้ แต่ยังตรวจสอบที่เกิดขึ้นใหม่เข้าใจว่ากระบวนการทำงานของสมองให้รักการทำงานและการเล่นที่แหล่งที่มาของความหมาย การบรรยายของฉันจุดมุ่งหมายคือการแสดงให้เห็นว่าคนดูเหมือนจะค้นหาความหมายผ่านการแสวงหาความรู้ดังกล่าวแต่จุดมุ่งหมายกฎเกณฑ์ของฉันคือการแสดงความรักที่ทำงานและเล่นจริงๆไม่ทำให้ชีวิตชีวิตที่คุ้มค่า กระโดดกฎเกณฑ์กับสิ่งที่ควรจะต้องมีการเชื่อมต่ออาณาจักรเหล่านี้มีความต้องการที่สำคัญของผู้คนผ่านทางบัญชีของวิธีการทำงานของสมอง ฉันจะเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับสรีรวิทยาของความรักการทำงานและเล่นกับรูปแบบของระบบประสาทของอารมณ์ความรู้สึกและเป้าหมายนำเสนอก่อนหน้านี้ การทบทวนและการวิเคราะห์ของวิธีการทำงานของสมองในความรักการทำงานและการเล่นที่จะบอกเรามากเกี่ยวกับวิธีการและเหตุผลที่คนนำไปสู่ชีวิตของพวกเขาแม้ว่ากฎเกณฑ์เต็มเรื่องราวเกี่ยวกับสาเหตุที่กิจกรรมเหล่านี้ควรจะมีความสำคัญกับคนที่จะต้องรอสำหรับการอภิปรายของความต้องการและศีลธรรมในบทที่ 8 และ 9. การศึกษาของสมองไม่ได้บอกเราว่าเป็นค่า แต่มันก็แสดงให้เห็นว่าเราให้ความสำคัญเป็นบทที่ 5 อธิบาย กิจกรรมประสาทที่รวมตัวแทนของสถานการณ์และกิจกรรมที่มีเป็นตัวเป็นตนประเมินของพวกเขายึดติดมูลค่าให้กับสถานการณ์เหล่านั้นและกิจกรรม บางสิ่งบางอย่างที่สำคัญกับคุณถ้าคุณเป็นตัวแทนสมองของมันมีความสัมพันธ์ที่สร้างอารมณ์เชิงบวก ผมจะหารือวิธีการที่รวมของความหมายที่สามารถพัฒนาในชีวิตของบุคคลผ่านการเชื่อมโยงกันของเป้าหมายและการดำเนินการ. ฉันไม่ได้มีการต่อต้านการโต้แย้งเบื้องต้นว่าความหมายของชีวิตคือความรักการทำงานและการเล่น ของฉันการป้องกันของการเรียกร้องนี้อาศัยอยู่กับสามชนิดของเหตุผล แรกมีปัญหาร้ายแรงกับคำตอบทางเลือกรวมทั้งพวกทำลายหนึ่งว่าชีวิตมีความหมายไม่หนึ่งเทววิทยาที่หมายถึงมีการตกแต่งโดยพระเจ้าหรือแหล่งที่มาของจิตวิญญาณอื่นๆ และหนึ่งในเสาหินที่ความหมายของชีวิตคือความสุขเพียง ประการที่สองมีหลักฐานมากมายจิตวิทยาและสังคมวิทยาที่รักการทำงานและเล่นอยู่ในแหล่งที่มาของความเป็นจริงของมูลค่าเป้าหมายในชีวิตของผู้คน ประการที่สามที่เกิดขึ้นมีหลักฐานทางระบบประสาทที่บ่งชี้ว่าเป้าหมายและความต้องการเกี่ยวข้องกับความรักการทำงานและการเล่นดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของการรับรู้ของมนุษย์และอารมณ์ที่จะกระตุ้นกิจกรรมของมนุษย์. ปฏิวัติปฏิวัติเป็นมุมมองที่ชีวิตมีความหมายที่ไม่ทั้งหมด ใน Camus 'นวนิยาย L'เลแทรงเจอร์, บรรยายMeursault ได้รับการกล่าวหาว่าเป็นฆาตกร การตรวจสอบผู้พิพากษาถูกทำลายโดย Meursault ของยืนยันว่าเขาไม่เชื่อในพระเจ้า"[ผู้พิพากษา] บอกว่ามันเป็นไปไม่ว่าทุกคนที่เชื่อในพระเจ้าแม้ผู้ที่จะไม่เผชิญหน้ากับพระองค์ นั่นคือความเชื่อของเขาและถ้าเขาควรจะเคยสงสัยว่าชีวิตของเขาจะกลายเป็นความหมาย. "มุมมองของผู้พิพากษาไม่ได้เป็นเพียงที่ nonexistence ของพระเจ้าจะทำให้ชีวิตของเขาไม่มีความหมาย แต่เพียงความเชื่อใน nonexistence ของพระเจ้าโดยคนดังกล่าวเป็น Meursault จะทำให้ชีวิตมีความหมาย อะไรมันจะใช้เวลาของใครบางคนในชีวิตที่จะเป็นทั้งหมดไร้ความหมาย? ที่มากที่สุดในชีวิตของคุณจะไม่มีความหมายถ้าคุณไม่ได้มีการแสดงทางจิตที่ทุกคน. รัฐนี้จะทำให้คุณต้องไม่มีความเชื่อสติและประสบการณ์และความคาดหวังของไม่มี มีใดๆ ชั่วคราวที่คุณอาจไม่มีประสบการณ์สติเพราะการนอนหลับลึกหรือทางการแพทย์สภาพที่ทำให้คุณอยู่ในอาการโคม่าแต่ในกรณีเหล่านี้คุณมีศักยภาพของการมีสติการแสดงเมื่อคุณตื่นขึ้น ผู้ที่ประสบความเสียหายอย่างกว้างขวางสมองอาจใส่ถาวรสภาพการกู้คืนจากการที่เป็นไปไม่ได้ ณ จุดนี้ชีวิตมีความหมายสำหรับพวกเขาแม้ว่ามันอาจจะยังคงมีความหมายบางอย่างสำหรับคนที่ดูแลเกี่ยวกับพวกเขา ตัวอย่างเช่นเมื่อพ่อแม่ของอาโว Terri ต่อต้านการตัดสินใจของสามีของเธอที่จะเอาท่ออาหารของเธอในปี 2005 เธอก็ยังคงความสำคัญกับพวกเขาแม้จะมีความเสียหายของสมองที่กว้างขวางของเธอซึ่งชันสูตรศพเปิดเผยว่าเป็นเรื่องร้ายแรงที่สุดเท่าที่เป็นแพทย์ได้แนะนำ แต่ได้รับไม่สามารถที่เห็นได้ชัดของเธอในรูปแบบการแสดงใด ๆอะไรที่มันดูเหมือนว่าฉันว่าชีวิต Terri อาโวจริงๆได้กลายเป็นความหมาย. โดยไม่มีความเสียหายของสมองดังกล่าวอย่างรุนแรงในชีวิตของคุณจะได้รับการขาดในความหมายถ้าไม่มีอะไรที่ทุกคนเป็นสิ่งสำคัญที่คุณเป็นดูเหมือนว่าจะเป็นกรณีที่มี Camus 'Meursault ตัวละครที่อ้าง: "ไม่มีอะไร. ไม่มีอะไรที่สำคัญ" มันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการคนทั้งหมดขาดเป้าหมายเป็นแม้ตกต่ำอย่างรุนแรงคนมักจะใช้ขั้นตอนน้อยที่สุดที่จะเลี้ยงตัวเองและปกป้องตัวเองให้พ้นจากอันตราย แต่Meursault และ depressives รุนแรงขาดเป้าหมายที่ท้าทายความสามารถมากขึ้นซึ่งบทที่ 6 การอธิบายว่าสมองของรัฐที่รวมตัวแทนของสถานการณ์ที่มีการประเมินมูลค่าทางอารมณ์ของพวกเขา Meursault เขาบอกว่าเขามีความเสียใจเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่เสนอความสามารถที่จะแนบฉิบหายอย่างมีนัยสำคัญทางอารมณ์ให้กับกิจกรรมที่สำคัญรวมทั้งการจับกุมในข้อหาฆาตกรรมและความตายของแม่ของเขา ซึ่งแตกต่างจากรัฐหนึ่งของคนที่มีความสุขชั่วคราวที่มีชีวิตจะสนุกอีกครั้งเมื่อสิ่งที่ดีขึ้นของ Meursault สภาพที่ดูเหมือนจะเป็นเรื้อรัง บางทีมันอาจจะไม่ยุติธรรมที่จะสรุปได้ว่าชีวิตของเขาจริงๆคือความหมายและที่เขาสูญเสียเล็ก ๆ น้อย ๆ จากการถูกดำเนินการ ที่นิยมในวัฒนธรรมสมัยใหม่ตัวละครที่มาใกล้เคียงกับการมีชีวิตที่มีความหมายน่าจะเป็นจอร์จคอสแตนซาจากรายการโทรทัศน์รี่แม้ว่าแม้เขาทำดีกว่าMeursault ที่รักการทำงานและเล่น. เขียนอเมริกันโรเจอร์ Rosenblatt เป็นการแสดงออกถึงการปฏิวัติในที่น่าขบขัน รูปแบบในครั้งแรกของกฎของเขาสำหรับริ้วรอย: กฎ # 1: มันไม่สำคัญว่าสิ่งที่คุณคิดว่าเรื่อง-doesn't ปฏิบัติตามกฎนี้และมันจะเพิ่มทศวรรษที่ผ่านมาในชีวิตของคุณ มันไม่สำคัญว่าถ้าคุณเป็นช่วงปลายปีหรือต้น; ถ้าคุณอยู่ที่นี่หรือถ้าคุณอยู่ที่นั่น ถ้าคุณบอกว่ามันหรือไม่ได้พูดมัน; ถ้าคุณฉลาดหรือถ้าคุณโง่; ถ้าคุณมีวันที่ผมไม่ดีหรือเป็นวันที่ผมไม่มี หากเจ้านายของคุณมีลักษณะที่คุณตาเข; ว่าแฟนหรือแฟนของคุณดูที่คุณตาเข; ถ้าคุณไม่ได้รับโปรโมชั่นหรือรางวัลหรือบ้านหรือถ้าคุณทำ มันไม่สำคัญว่า. เช่นเดียวกับกฎข้อที่สองของ Rosenblatt "ไม่มีใครมีความคิดเกี่ยวกับคุณ" กฎข้อแรกของเขาเป็นยาแก้พิษที่มีประโยชน์ในการที่มากเกินไปกังวลเกี่ยวกับเรื่องขนาดเล็กหรือขนาดกลาง แต่ไม่มีใครควรจะเป็นตัวอักษรข้อเสนอแนะว่าความสัมพันธ์ส่วนตัวและการทำงานไม่ได้เรื่องเลย ปฏิวัติสามารถใช้รูปแบบของความสิ้นหวังทัศนคติอารมณ์เชิงลบอย่างเข้มข้นว่าชีวิตคืออะไรแต่ถนนที่ขาดของความฝัน อีกรูปแบบที่นิยมทางวัฒนธรรมเป็นเรื่องน่าขันออกซึ่งในคนที่นำเสนอตัวเองเป็นไม่สนใจมากเกี่ยวกับอะไรถึงแม้ว่าพวกเขามีความลึกความต้องการ unmet. นับกับการปฏิวัติคือการค้นพบเชิงประจักษ์ที่คนส่วนใหญ่มีความสุข โดยเฉลี่ยทั่วหลายวัฒนธรรมเมื่อมีคนจะขอให้คะแนนความพึงพอใจในชีวิตของพวกเขาในศูนย์ไปสิบขนาดคนประเมินตัวเองไปรอบๆ 7. ดังนั้น Camus 'Meursault กฎ Rosenblatt 1 และ depressives รุนแรงเป็นพิเศษในการไร้ความสามารถของพวกเขาที่จะหาแง่มุมของชีวิตที่สำคัญ depressives ใช้เป็นมาตรฐานสำหรับความหมายของมนุษย์จะมีอาการจิตเภทเช่นการใช้เป็นมาตรฐานสำหรับความรู้ของมนุษย์: ทั้งในกรณีการรบกวน neurochemical อย่างจริงจังลดการทำงานของสมอง ตามที่เคย์โซโลซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับการเจ็บป่วยคลั่งไคล้ซึมเศร้าร้อยละ 90 ของคนที่ฆ่าตัวตายมี diagnosable ป่วยจิตเวช. แน่นอนความจริงที่ว่าคนส่วนใหญ่มีความสุขในตัวเองไม่ลบล้าง nihilists ใครจะเถียงว่าการแสวงหาที่พบบ่อยของความบันเทิงไม่เชื่อกว่าการเป็นที่แพร่หลายของการรับรองคู่ บางที depressives เพียงมีมุมมองที่ถูกต้องของไร้ค่าของชีวิต แต่การอภิปรายที่จะมาจากความรักการทำงานและเล่นความหมายตกแต่งโดยร่วมกับความต้องการของมนุษย์ที่สำคัญจะแสดงให้เห็นว่าคนมีความสุขไม่ได้หลง. ในอดีตเป็นทางเลือกหลักในการปฏิวัติได้รับมุมมองเทววิทยาที่พระเจ้าทรงสร้างจักรวาลและเป็นที่ยอมรับวัตถุประสงค์สำหรับมัน ในความเป็นจริงคนที่มีศาสนามีค่าเฉลี่ยความสุขมากขึ้นกว่าผู้ที่ไม่ได้ แต่ผมก็เป็นที่ถกเถียงกันในบทที่ 2 ว่ามีหลักฐานการมีอยู่ของพระเจ้าไม่มีที่จะทำให้ชีวิตมีความหมายดังนั้นเราจึงต้องมองหาที่อื่น ตรงกันข้ามกับผู้พิพากษา Meursault ของการละทิ้งธรรมไม่ได้หมายความถึงการปฏิวัติโดยไม่ต้องค้นหาอย่างละเอียดสำหรับแหล่งอื่นๆอย่างมีนัยสำคัญ ไม่กี่คนที่โชคดีที่มีความสามารถทางอารมณ์ Meursault และเราสามารถปฏิเสธข้อเสนอแนะCamus ว่าชีวิตของทุกคนเป็นเรื่องเหลวไหลเป็นที่ของตัวละครหลักของเขา บางทีอาจจะเป็นความหมายของชีวิตคือความสุขเพียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 7
ทำไมชีวิตเป็นชีวิตที่คุ้มค่าในชีวิต

ความหมายการ์นิเย่ไม่ได้ฆ่าตัวเอง ผมเริ่มบทที่ 1 ด้วยความตกใจ ชี้แจงว่า การฆ่าตัวตายเป็นปัญหาทางปรัชญา
, ส่วนหนึ่งของคำถามที่ว่าทำไมชีวิตเป็นชีวิตที่คุ้มค่า . คามิวเขียนงบใน
ยี่สิบปลายของเขา แต่เขาเคยพยายามฆ่าตัวตาย และตายในวัยสี่สิบกลางของเขาเมื่อรถที่ขับเคลื่อนด้วย
เพื่อนชนเข้ากับต้นไม้ภรรยาของเขา , อย่างไรก็ตาม , พยายามฆ่าตัวตาย , ทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าเกิดจาก
ในส่วนของการนอกใจของเขา คามิวเองมีชีวิตที่อุดมไปด้วยกับครอบครัวที่มีเด็กสองคน ,
ที่แข็งแกร่งความสัมพันธ์กับนักแสดงหนุ่ม และมืออาชีพความสำเร็จเป็นนักประพันธ์
นักเขียนบทละคร และนักข่าว การเรียกร้องของเขาหนุ่มที่ชีวิตไร้สาระถูกโต้แย้ง โดยมาก
แหล่งที่มาของความหมายในชีวิตของเขา จากกิจกรรมในการต่อต้านฝรั่งเศสต่อต้านการยึดครองของนาซีเพื่องานเขียนมากมาย

และประสบความสำเร็จของเขา คนที่มีชื่อเสียงน้อยกว่า นอกจากนี้ยังพบหลายชนิดของความหมายในชีวิตของพวกเขาผ่านทางครอบครัวหรือ
เพื่อนที่ทำงาน หรืองานอดิเรก และกิจกรรมที่หลากหลายจากการเล่นกีฬา อ่านหนังสือให้ฟัง
เพลงที่สนุกสนานความหมายของชีวิตสำหรับมนุษย์กอดรักงานและเล่น .
ของความต้องการเหล่านี้แต่ละสามารถตีความอย่างกว้าง เพื่อให้ความรักมีมิตรภาพและเมตตา
อื่นๆรวมทั้งโรแมนติกและครอบครัว สิ่งที่แนบมา ทำงานช่วงจากแรงงานด้วยตนเอง เช่น งานไม้
ให้มีผลงาน เช่น เขียนหนังสือ เล่นไม่ได้เป็นเพียงแค่เด็กเล่นๆ แต่รวมถึงหลาย
ชนิดของความบันเทิงสำหรับผู้ใหญ่เช่นเพลง , การอ่าน , กีฬาและการท่องเที่ยว .
ผมจะวาดในจิตวิทยาและสังคมวิทยาของกิจกรรมเหล่านี้ แต่ยังตรวจสอบความเข้าใจว่ากระบวนการเกิด
สมองทำให้รักงานและเล่นแหล่งที่มาของความหมาย มุ่งบรรยาย
ของฉันเพื่อแสดงให้เห็นว่า ผู้คนดูเหมือนจะค้นหาความหมายผ่าน pursuits เช่นแต่จุดมุ่งหมายเชิงบรรทัดฐานของผม

แสดงว่ารัก งานและเล่นทำให้ชีวิตดำรงอยู่ กระโดดเกี่ยวกับสิ่งที่ควรจะ
จะต้องเชื่อมต่ออาณาจักรเหล่านี้ มีความต้องการที่สำคัญของประชาชน ผ่านบัญชี ของ สมองทำงานอย่างไร ผม
จะเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับประสาทสรีรวิทยารักงานและเล่นกับรุ่นระบบประสาท
อารมณ์และเป้าหมายที่นำเสนอก่อนหน้านี้ ทบทวนและวิเคราะห์ว่าสมองในการทำงาน รักงาน
และเล่นจะบอกมากเกี่ยวกับวิธีการและเหตุผลที่ผู้คนนำชีวิตของพวกเขา แม้ว่าเต็มอ้างอิง
เรื่องทำไมกิจกรรมเหล่านี้ควรจะสำคัญกับคน จะต้องรอให้การอภิปราย
ความต้องการและศีลธรรมในบทที่ 8 และ 9
การศึกษาสมองไม่ได้บอกเราว่าค่า แต่มันแสดงให้เห็นว่าวิธีการที่เราค่า เป็นบทที่ 5
อธิบายประสาทกิจกรรมที่รวมการเป็นตัวแทนของสถานการณ์และกิจกรรมกับ embodied การประเมินของพวกเขาแนบค่า
สถานการณ์และกิจกรรม สิ่งที่สำคัญกับคุณถ้าคุณ
สมองเป็นตัวแทนของมันรวมถึงสมาคมที่สร้างอารมณ์บวก ผมจะหารือเกี่ยวกับวิธี
รวมความหมายสามารถพัฒนาชีวิตของคนผ่านการมองโลกของเป้าหมายและการกระทํา .
ฉันไม่ได้ต่อต้าน , priori โต้แย้งว่า ความหมายของชีวิตคือ ความรัก การงาน และเล่น การป้องกันของฉัน
เรียกร้องนี้อาศัยสามชนิดของการให้เหตุผล ตอนแรก มีปัญหาร้ายแรงกับ
แทนคำตอบ รวมทั้งคนที่เชื่อใน nihilism หนึ่งว่า ชีวิตไม่มีความหมาย ทฤษฎีหนึ่งที่
ความหมายตกแต่งโดยพระเจ้าหรืออื่น ๆบางจิตวิญญาณแหล่งและเสาหินที่ความหมายของชีวิต
เป็นเพียงความสุข ประการที่สอง มีชุกชุม ทางจิตวิทยาและสังคมวิทยาหลักฐานว่ารัก
ทำงานและเล่นในความเป็นจริงแหล่งมูลค่าเป้าหมายในชีวิตของผู้คน ประการที่สาม มีหลักฐานที่บ่งชี้ว่าเกิด
ระบบประสาทเป้าหมายและความต้องการที่เกี่ยวข้องกับความรัก การทำงาน และเล่นเป็น
ทํางานส่วนหนึ่งของความรู้ของมนุษย์และอารมณ์ที่จะกระตุ้นกิจกรรมของมนุษย์ .

การก่อการร้ายการก่อการร้ายเป็นมุมมองชีวิตที่ไม่มีความหมายเลย ในงานศพของนวนิยายบ่อลึกเล่า
meursault ถูกกล่าวหาว่าฆาตกรรม ตรวจสอบการฝ่าฝืนโดยผู้พิพากษาเป็น meursault ของ
ยืนยันว่าเขาไม่ได้เชื่อในพระเจ้า : " [ เขา ] บอกผมว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่
คนเชื่อในพระเจ้า