Cambodian’s longest night began on

Cambodian’s longest night began on the morning of April 17, 1975. Gradually the Khmer rouge guns and rocket launchers, which had continued to hail death and fire onto the defenseless city of Phnom Penh through the night and into morning, fell silent. The longtime residents of the capital called their children inside and locked the doors. The majority of Phnom Penh’s people at the end of the five-year war, the countless refugees from the zones of fighting who were not favored with the luxury of fixed homes, clustered around pagodas, schools, ministries, and other public buildings. Soldiers of the government army ditched their weapons and blended into the population. The few remaining foreigners – diplomats, journalists, aid worker – gathered in the hotel Le Phnom, which they had declared a neutral safety zone under Red Cross auspices, or in the spacious grounds of the French embassy. The city waited nervously, its people trembling when an occasional burst of small-arms fire crackled nearby.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลางคืนยาวที่สุดของกัมพูชาเริ่มต้นเมื่อช่วงเช้าของวันที่ 17 เมษายน 1975 ค่อย ๆ เขมรแดงปืน และจรวดมือ ที่มีต่อการตายลูกเห็บ และไฟบนพึ่งเมืองของพนมเปญ ผ่านคืน และ ในตอนเช้า ตกเงียบ ชาวเมืองหลวง longtime เรียกลูกภายใน และล็อคประตู พนมเปญคนจบห้าปีสงคราม ผู้ลี้ภัยนับไม่ถ้วนจากโซนของการต่อสู้ที่ไม่ชื่นชอบ มีบ้านถาวร ส่วนใหญ่จับกลุ่มรอบเจดีย์ โรงเรียน ทบวงกรม และอาคารสาธารณะอื่น ๆ ทหารของกองทัพรัฐบาล ditched อาวุธของพวกเขา และผสมผสานเข้าไปในประชากร สามเหลือชาวต่างชาติ – ทูต นักข่าว ผู้ปฏิบัติงานช่วยเหลือ – พนมเปญโรงแรมเลอ ซึ่งพวกเขาได้ประกาศเขตปลอดภัยกลางภายใต้ปฎิบัติการกาชาด หรือ ในบริเวณที่กว้างขวางของสถานเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสที่รวบรวม เมืองรอคน คนตะลึงงันเมื่อไรการระเบิดเป็นครั้งคราวไฟอาวุธขนาดเล็กใกล้เคียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คืนที่ยาวที่สุดของกัมพูชาเริ่มในตอนเช้าของวันที่ 17 เมษายนปี 1975 ค่อยๆปืนสีแดงและจรวดซึ่งยังคงลูกเห็บตายและไฟบนที่พึ่งเมืองพนมเปญตลอดทั้งคืนและในตอนเช้าเขมรเงียบ ที่อาศัยอยู่มานานของทุนที่เรียกว่าเด็กของพวกเขาภายในและล็อคประตู ส่วนใหญ่ของคนที่พนมเปญในตอนท้ายของสงครามห้าปี, ผู้ลี้ภัยนับไม่ถ้วนจากโซนของการต่อสู้ที่ไม่ได้รับการสนับสนุนด้วยความหรูหราของบ้านคงที่กระจายอยู่รอบเจดีย์, โรงเรียน, กระทรวงและอาคารสาธารณะอื่น ๆ ทหารจากกองทัพรัฐบาลทิ้งอาวุธของพวกเขาและผสมลงในประชากร ชาวต่างชาติที่เหลืออยู่ไม่กี่ - นักการทูตนักข่าวช่วยเหลือคนงาน - รวมตัวกันในโรงแรม Le พนมที่พวกเขาได้ประกาศเขตปลอดภัยเป็นกลางภายใต้การอุปถัมภ์กาชาดหรือในพื้นที่กว้างขวางของสถ​​านทูตฝรั่งเศส เมืองรอประหม่าประชาชนตัวสั่นเมื่อออกมาเป็นครั้งคราวของอาวุธปืนขนาดเล็ก crackled ที่ใกล้เคียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กัมพูชาที่ยาวที่สุด กลางคืนเริ่มในเช้าวันที่ 17 เมษายน 1975 . ค่อยๆเขมรแดงปืนและจรวดซึ่งมีอย่างต่อเนื่องเพื่อต้อนรับความตายและไฟไปยังเมืองที่พึ่งของพนมเปญผ่านคืนและในตอนเช้า ก็เงียบ ผู้อยู่อาศัย longtime ของทุนเรียกบุตรของตนภายในและประตูถูกล็อคส่วนใหญ่ของพนมเปญของผู้คนในตอนท้ายของสงครามห้าปี ผู้อพยพที่นับไม่ถ้วนจากโซนของการต่อสู้ที่ไม่ชื่นชอบกับความหรูหราของการแก้ไขบ้านคลัสเตอร์รอบเจดีย์ โรงเรียน กระทรวง และอาคารสาธารณะอื่น ๆ ทหารแห่งกองทัพรัฐบาลทิ้งอาวุธของพวกเขาและผสมในประชากร ที่เหลือน้อย ชาวต่างชาติ และนักการทูต นักข่าวและช่วยเหลือคนงานรวมตัวกันในโรงแรม เลอ พนม ซึ่งพวกเขาได้ประกาศเป็นกลางโซนความปลอดภัยภายใต้การอุปถัมภ์สภากาชาด หรือในบริเวณที่กว้างขวางของสถานทูตฝรั่งเศส เมืองรอกระสับกระส่ายของคนที่ตัวสั่นเมื่อระเบิดเป็นครั้งคราวของไฟแขนเล็ก ๆแตกตัวใกล้เคียง