“Uh.”“What is she saying… ?”“What d

“Uh.”

“What is she saying… ?”

“What does she want to say?”

Everyone could not understand, so they whispered to each other.

Wei Ying looked at them, “I have not felt a moment of pride. Ever since I was young, my father has never bought me new clothes; my mother would secretly buy them for me. When I started school, my father never showed up to any parent-teacher meeting sessions. He was always working. In his rest time, he would busy himself with picking up bottles to help other children. But me, I was not on the list of people that he would help. Even my first university tuition fees were not paid for by my father. He used it to help other children instead. I had to work part-time for three months, washing dishes and cleaning rooms to earn and repay the tuition fees!”

No one said anything.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Uh""สิ่งเธอบอก...""ไม่เธอต้องการอะไรบอก"ทุกคนไม่เข้าใจ เพื่อให้พวกเขากระซิบบอกกันWei หยิงมองพวกเขา "มีไม่ รู้สึกของความภาคภูมิใจ ผมหนุ่ม พ่อของฉันมีไม่เคยซื้อฉันเสื้อผ้าใหม่ แม่แอบจะซื้อพวกเขาให้ฉัน เมื่อผมเริ่มเรียน พ่อของฉันไม่เคยพบค่าการใด ๆ การประชุมผู้ปกครองครู เขามักจะทำ ในเวลาที่เหลือของเขา เขาจะว่างตัวเองกับหยิบขวดเพื่อช่วยเหลือเด็กอื่น ๆ แต่ฉัน ไม่ถูกในรายของคนที่เขาต้องช่วย แม้ของฉันแรกมหาวิทยาลัยเล่าไม่ถูกชำระสำหรับ โดยพ่อ เขาใช้มันเพื่อช่วยให้เด็กคนอื่น ๆ แทน ผมต้องทำงานนอกเวลาสามเดือน ล้างจาน และทำความสะอาดห้องเพื่อรับ และชำระค่าเล่าเรียน"ไม่มีใครว่า อะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เอ่อ."

"สิ่งที่เธอพูดว่า ... ?"

"สิ่งที่เธอไม่ต้องการที่จะพูด?"

ทุกคนไม่เข้าใจดังนั้นพวกเขาจึงกระซิบกับแต่ละอื่น ๆ .

Wei Ying มองที่เขาว่า "เราไม่ได้รู้สึกว่าเป็นช่วงเวลาแห่งความภาคภูมิใจ นับตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กพ่อของฉันไม่เคยซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้ฉัน; แม่ของฉันจะแอบซื้อพวกเขาสำหรับฉัน เมื่อผมเริ่มโรงเรียนพ่อของฉันไม่เคยแสดงให้เห็นถึงการประชุมใด ๆ การประชุมผู้ปกครอง เขากำลังทำงานอยู่เสมอ ในช่วงเวลาที่เหลือของเขาเขาจะยุ่งตัวเองด้วยการยกขึ้นขวดที่จะช่วยให้เด็กคนอื่น ๆ แต่ผมไม่ได้อยู่ในรายชื่อของคนที่ว่าเขาจะช่วย แม้ค่าเล่าเรียนมหาวิทยาลัยแห่งแรกของฉันไม่ได้จ่ายเงินให้กับพ่อของฉัน เขาใช้มันเพื่อช่วยให้เด็กคนอื่น ๆ แทน ฉันต้องทำงานนอกเวลาสามเดือนล้างจานทำความสะอาดห้องพักและจะได้รับและชำระค่าเล่าเรียน! "

ไม่มีใครพูดอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เอ่อ . . . "" เธอพูดเรื่องอะไร . . . ? "" เธอต้องการอะไรจะพูด ? "ทุกคนไม่เข้าใจ จึงกระซิบกับแต่ละอื่น ๆเว่ย ยิ่งมองไปที่พวกเขา ฉันยังรู้สึกว่า ช่วงเวลาแห่งความภาคภูมิใจ ตั้งแต่ฉันยังเด็ก พ่อไม่เคยซื้อเสื้อผ้าให้แม่ใหม่ แม่จะแอบไปซื้อให้ เมื่อฉันเริ่มเรียน พ่อไม่เคยให้ขึ้นใด ๆ ครูและผู้ปกครองประชุม . เขาก็มักจะทำงาน ในเวลาพักผ่อนของเขา เขาคงยุ่งๆของตัวเองกับหยิบขวดเพื่อช่วยให้เด็กอื่น ๆ แต่ผมก็ไม่ได้อยู่ในรายชื่อของผู้ที่เขาจะช่วยได้ แม้ก่อนเรียนมหาวิทยาลัยค่าธรรมเนียมไม่จ่ายโดยพ่อของฉัน เขาใช้มันเพื่อช่วยให้เด็ก ๆแทน ฉันต้องทำงานพาร์ทไทม์ เป็นเวลาสามเดือน ล้างจาน ทำความสะอาดห้อง รายได้ และจ่ายค่าเล่าเรียน ! "ไม่มีใครพูดอะไรเลย