The Persian is an old breed. To tho

The Persian is an old breed. To those who love this elegant cat, it will come as no surprise that the longhaired beauty originated in the cradle of civilization: Mesopotamia, which was later known as Persia and is now modern-day Iran. The breed’s long hair was probably the result of a natural mutation, and its striking appearance attracted the attention of 17th-century Italian nobleman and world traveler Pietro DellaPersians are now found in a kaleidoscope of colors, including bi-color (a color plus white).

Until the late 19th century, when breeding and showing cats became popular, longhaired cats from Persia, Turkey, Afghanistan and other exotic locales were known simply as “Asiatic” cats and were often bred together. At the Crystal Palace cat show in 1871, Persian-type cats were among the breeds exhibited. .

In the United States, where they were first imported in the late 19th century, they also became favorites, edging out the longhaired Maine Coon cat

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปอร์เซียเป็นพันธุ์เก่า คนที่รักแมวตัวนี้ฉลาด มันจะมาเป็นแปลกใจว่าผู้มีความรู้ความงามมาจากอู่แห่งอารยธรรม : เมโสโปเตเมียซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักกันตอนนี้เป็นสมัยเปอร์เซียและอิหร่าน ของพันธุ์ขนยาว อาจจะเป็นผลของการกลายพันธุ์ตามธรรมชาติและรูปลักษณ์ที่โดดเด่นและดึงดูดความสนใจของนักท่องโลกอิตาลีศตวรรษที่ 17 ขุนนางและเปียโตร dellapersians พบขณะนี้ในลานตาของสีรวมทั้งสองสี ( สีและขาว ) .

จนถึงปลายศตวรรษที่ 19 เมื่อเพาะพันธุ์และแสดงแมวเริ่มเป็นที่นิยม แมวขนยาวจากเปอร์เซีย ตุรกีอัฟกานิสถานและสถานที่แปลกใหม่อื่น ๆเรียกว่าเพียงแค่ " บัว " แมวและมักจะถูกเลี้ยงด้วยกัน ที่วังเวียง แมวใน 1871 , ประเภทแมวเปอร์เซียในหมู่สายพันธุ์ที่มี .

ในสหรัฐอเมริกาที่พวกเขาครั้งแรกที่นำเข้าในปลายศตวรรษที่ 19 พวกเขากลายเป็นรายการโปรดขอบออกเมนคูนแมวขนยาว