We walked and walked. The rain beca

We walked and walked. The rain became heavier
and the streets emptied of people. Then a short fat
man passed me, and soon afterwards a girl. She
looked like a woman of the streets, but younger and
prettier than most I had seen that night. She seemed
a little drunk, and could not walk straight.
As she came near to Holmes, he stopped and spoke
to her.
They both laughed. Further along the street I saw the
short fat man, now standing outside a pub, watching
them. Then Holmes and the girl walked off together
and a few seconds later the man followed them.
How I feared for Holmes's safety! I was sure that the
man and the girl were working for Moriarty. They had
some plan, I knew, to hurt my friend. Perhaps only I
could save him.
Holmes and the girl walked on, the man followed
them, and I followed all three. At last Holmes and the
girl stopped at the entrance to a yard. I heard the
woman's voice. I could not hear Holmes's words, bur
to my surprise I clearly saw him kiss her face. Then
they entered the yard, and the fat man crossed the
street and went into a house further along. Had he
gone to fetch Moriarty, who would now appear and
kill my friend?
Slowly and carefully, I made my way into the yard. It
was dark, but I could see a light at a window. Then I
heard Holmes's voice. He was in that room.
As quietly as I could, I went to the window. The
curtains were a little too short, and I could just see
into the room. The woman was lying on the bed,
drinking from a bottle. Holmes sat with his back to the
window, taking snuff from a little silver box. He
seemed to be in no danger, but who could say when
Moriarty would arrive?
It was cold and wet in the yard, but I felt calm again.
If Moriarty came, I was ready to save my friend. I sat
down with my back to the wall to wait.
I am ashamed to say what happened next, but I
must say it.
I fell asleep. I was asleep for two hours. As I woke up,
cold and uncomfortable, Holmes's words came back
to me, 'He will kill twice tonight.'
I ran to the window, afraid of
what I should see. At first I
could not understand what
terrible thing had happened
there. Was it possible, I
wondered, for a person to
explode? There was blood
everywhere. Then I recognized
the body as the woman who I
had seen drinking and talking
with Sherlock Holmes. He was

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเดิน และเดิน ฝนกลายเป็นหนักและถนนที่ว่างเปล่าของคน แล้วไขมันสั้นคนผ่านฉัน และเร็ว ๆ นี้หลังจากนั้นสาว เธอดูเหมือนผู้หญิงของถนน แต่อายุ และสวยกว่าสุดผมเห็นคืนนั้น เธอดูเหมือนเมาเล็กน้อย และไม่สามารถเดินตรงเธอมาใกล้โฮล์มส์ เขาหยุด และพูดเธอทั้งสองหัวเราะ เลียบถนนที่ผมเห็นชายอ้วนสั้น ขณะนี้ ยืนอยู่นอกผับ ดูพวกเขา แล้ว โฮลมส์และหญิงสาวเดินออกกันและไม่กี่วินาทีคนตามวิธีฉันกลัวความปลอดภัยของโฮลมส์ ผมแน่ใจว่าที่การคนและหญิงสาวที่กำลังทำงานสำหรับในมุมไบ พวกเขาได้บางแผน ฉันรู้ ทำร้ายเพื่อนของฉัน ทีเดียวเลยไม่สามารถบันทึกเขาโฮล์มส์และหญิงสาวเดินบน คนตามพวกเขา และตามทั้งสาม ล่าสุดโฮล์มส์และสาวหยุดที่ประตูทางเข้าบ้าน ผมได้ยินการเสียงของผู้หญิง ฉันไม่สามารถได้ยินคำพูดของโฮลมส์ เบอร์ที่แปลกใจของฉัน ฉันชัดเจนเห็นเขาจูบใบหน้าของเธอ แล้วพวกเขาเข้าลาน และข้ามชายอ้วนถนน และเข้าไปในบ้านต่อไป มีเขาหายไปเพื่อนำมาใช้ในมุมไบ ที่จะปรากฏ และฆ่าเพื่อนของฉันอย่างช้า ๆ และอย่างระมัด ระวัง เราก็มาเข้าลาน มันเป็นสีเข้ม แต่อาจเห็นแสงที่หน้าต่าง แล้วฉันได้ยินเสียงของโฮลมส์ เขาได้ในห้องที่เงียบ ๆ ผมไม่ ผมไปหน้าต่าง การผ้าม่านถูกสั้นเกินไปเล็กน้อย และฉันจะได้เห็นเพียงเข้าไปในห้อง ผู้หญิงกำลังนอนเตียงดื่มจากขวด โฮลมส์เสาร์กับเขากลับไปหน้าต่าง การ snuff จากกล่องสีเงินเล็ก ๆ เขาดูเหมือน จะไม่มีอันตราย แต่ที่อาจพูดได้ว่า เมื่อในมุมไบจะมาถึงเย็น และเปียกในบ้าน แต่รู้สึกสงบอีกครั้งหากในมุมไบ ผมพร้อมที่จะช่วยเพื่อนของฉัน ฉันนั่งหลังกำแพงรอฉันละอายใจว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไป แต่ต้องพูดมันฉันตกนอนหลับ ผมหลับไปสองชั่วโมง เป็นฉันตื่นขึ้นมาเย็น และ อึดอัด คำพูดของโฮลมส์กลับมาฉัน 'เขาจะฆ่าสองคืนนี้'ฉันวิ่งไปหน้าต่าง กลัวสิ่งที่ฉันควรดู ตอนแรกผมไม่เข้าใจอะไรสิ่งที่น่ากลัวมีอะไรเกิดขึ้นมี เป็นไปได้ ฉันสงสัย สำหรับคนที่จะระเบิด มีเลือดทุก แล้วฉันรู้ร่างกายเป็นผู้หญิงที่ฉันเห็นดื่ม และพูดคุยกับเชอร์ล็อกโฮลมส์ เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเดินและเดิน กลายเป็นฝนหนัก
และถนนอบของผู้คน แล้วไขมันสั้น
คนผ่านฉันและหลังจากนั้นไม่นานหญิงสาวคนหนึ่ง เธอ
ดูเหมือนผู้หญิงของถนน แต่อายุน้อยกว่าและ
สวยกว่ามากที่สุดที่ผมเคยเห็นมาในคืนนั้น เธอดูเหมือน
เมาเล็กน้อยและไม่สามารถเดินตรง.
ขณะที่เธอเข้ามาใกล้โฮล์มส์เขาหยุดและพูด
กับเธอ.
พวกเขาทั้งสองหัวเราะ ไปตามถนนที่ผมเห็น
คนอ้วนสั้นตอนนี้ยืนอยู่ข้างนอกผับ, ดู
พวกเขา จากนั้นโฮล์มส์และหญิงสาวที่เดินออกไปด้วยกัน
และไม่กี่วินาทีต่อมาชายคนที่ใช้พวกเขา.
ฉันกลัวเพื่อความปลอดภัยของโฮล์มส์! ผมแน่ใจว่า
ชายและหญิงสาวที่ทำงานให้กับอริอาร์ตี้ พวกเขา
แผนบางอย่างผมรู้ว่าจะทำร้ายเพื่อนของฉัน บางทีเดียวที่ผม
สามารถช่วยเขา.
โฮล์มส์และหญิงสาวที่เดินบนคนที่ใช้
พวกเขาและผมทำตามทั้งสาม ที่สุดท้ายที่โฮล์มส์และ
สาวหยุดอยู่ที่ประตูทางเข้าลาน ผมได้ยิน
เสียงของผู้หญิง ฉันไม่สามารถได้ยินคำพูดของโฮล์มส์, Bur
แปลกใจของฉันฉันชัดเจนเห็นเขาจูบใบหน้าของเธอ จากนั้น
พวกเขาเข้าไปในบ้านและคนอ้วนข้าม
ถนนและเดินเข้าไปในบ้านต่อไปตาม เขา
หายไปดึงข้อมูลอริอาร์ตี้ที่ตอนนี้จะปรากฏขึ้นและ
ฆ่าเพื่อนของฉันได้อย่างไร
อย่างช้าๆและระมัดระวังผมทำวิธีของฉันเข้าไปในบ้าน มัน
มืด แต่ฉันจะได้เห็นแสงที่หน้าต่าง แล้วฉัน
ก็ได้ยินเสียงของโฮล์มส์ เขาอยู่ในห้องนั้น.
ในฐานะที่เป็นอย่างเงียบ ๆ เท่าที่จะทำได้ผมก็ไปที่หน้าต่าง
ม่านเล็ก ๆ น้อย ๆ สั้นเกินไปและฉันก็จะได้เห็นการ
เข้ามาในห้อง ผู้หญิงคนนั้นกำลังนอนอยู่บนเตียง
ดื่มจากขวด โฮล์มส์นั่งอยู่กับเขากลับไปที่
หน้าต่างเอากลิ่นจากกล่องสีเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ เขา
ดูเหมือนจะไม่มีอันตราย แต่ใครจะบอกว่าเมื่อ
อริอาร์ตี้จะมาถึง?
มันหนาวและเปียกในบ้าน แต่ผมรู้สึกสงบอีกครั้ง.
หากอริอาร์ตี้มาผมก็พร้อมที่จะช่วยเพื่อนของฉัน ฉันนั่ง
ลงกับหลังของฉันไปที่ผนังรอ.
ผมละอายใจที่จะพูดในสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไป แต่ผม
ต้องบอกว่า.
ฉันผล็อยหลับไป ผมก็หลับไปสองชั่วโมง ขณะที่ผมตื่นขึ้นมา
อากาศหนาวเย็นและอึดอัดคำโฮล์มส์กลับมา
กับผมว่าเขาจะฆ่าในคืนนี้เป็นครั้งที่สอง. '
ฉันวิ่งไปที่หน้าต่างกลัว
สิ่งที่ฉันควรจะเห็น ตอนแรกผม
ไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่
สิ่งที่เลวร้ายที่เคยเกิดขึ้น
ที่นั่น มันเป็นไปได้ผม
สงสัยสำหรับคนที่จะ
ระเบิด? มีเลือดเป็น
ทุกที่ แล้วฉันจะได้รับการยอมรับ
ร่างกายเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ผม
เคยเห็นมาดื่มและพูดคุย
กับ Sherlock Holmes เขาเป็น