The term "pulp" tends to be used as

The term "pulp" tends to be used as a synonym for any magazine that isn't printed on slick (coated) paper, but it has a more technical meaning also: a magazine measuring seven inches by ten inches, printed on coarse (pulp) paper. The pulps were replaced by the digests (magazines five and a half inches by seven and a half inches, generally but not necessarily on a slightly better grade of paper). In some cases a preexisting title switched to the smaller format (Astounding, Future, etc); in other cases, newly founded digest magazines shot to immediate prominence in the field (Galaxy, Fantasy and Science Fiction).
The shift in size would be of interest only to collectors if it weren't for the fact the contents also changed to stories of much higher literary quality. I have no idea why that should be—perhaps it was merely coincidence. (There had been no comparable change when magazines shrank from the still-larger bedsheet size to pulp size.)

Isaac Asimov was a prominent regular in the first SF digest, Astounding, but although he published most of his best-known work in digest magazines, he remained a regular right up to the end in the last of the SF pulps, Science Fiction Quarterly.

This story appeared in the November 1956 issue of SFQ, about a year before the publisher finally closed down the magazine in favor of its digest titles. "The Last Question" is in every sense a pulp story.

But you'll note that I never said pulp fiction was stupid.



The last question was asked for the first time, half in jest, on May 21, 2061, at a time when humanity first stepped into the light. The question came about as a result of a five-dollar bet over highballs, and it happened this way:
Alexander Adell and Bertram Lupov were two of the faithful attendants of Multivac. As well as any human beings could, they knew what lay behind the cold, clicking, flashing face—miles and miles of face—of that giant computer. They had at least a vague notion of the general plan of relays and circuits that had long since grown past the point where any single human could possibly have a firm grasp of the whole.
Multivac was self-adjusting and self-correcting. It had to be, for nothing human could adjust and correct it quickly enough or even adequately enough. So Adell and Lupov attended the monstrous giant only lightly and superficially, yet as well as any men could. They fed it data, adjusted questions to its needs and translated the answers that were issued. Certainly they, and all others like them, were fully entitled to share in the glory that was Multivac's.
For decades, Multivac had helped design the ships and plot the trajectories that enabled man to reach the Moon, Mars, and Venus, but past that, Earth's poor resources could not support the ships. Too much energy was needed for the long trips. Earth exploited its coal and uranium with increasing efficiency, but there was only so much of both.
But slowly Multivac learned enough to answer deeper questions more fundamentally, and on May 14, 2061, what had been theory, became fact.
The energy of the sun was stored, converted, and utilized directly on a planet-wide scale. All Earth turned off its burning coal, its fissioning uranium, and flipped the switch that connected all of it to a small station, one mile in diameter, circling the Earth at half the distance of the Moon. All Earth ran by invisible beams of sunpower.
Seven days had not sufficed to dim the glory of it and Adell and Lupov finally managed to escape from the public function, and to meet in quiet where no one would think of looking for them, in the deserted underground chambers, where portions of the mighty buried body of Multivac showed. Unattended, idling, sorting data with contented lazy clickings, Multivac, too, had earned its vacation and the boys appreciated that. They had no intention, originally, of disturbing it.
They had brought a bottle with them, and their only concern at the moment was to relax in the company of each other and the bottle.
"It's amazing when you think of it," said Adell. His broad face had lines of weariness in it, and he stirred his drink slowly with a glass rod, watching the cubes of ice slur clumsily about. "All the energy we can possibly ever use for free. Enough energy, if we wanted to draw on it, to melt all Earth into a big drop of impure liquid iron, and still never miss the energy so used. All the energy we could ever use, forever and forever and forever."
Lupov cocked his head sideways. He had a trick of doing that when he wanted to be contrary, and he wanted to be contrary now, partly because he had had to carry the ice and glassware. "Not forever," he said.
"Oh, hell, just about forever. Till the sun runs down, Bert.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำว่า "เยื่อ" มีแนวโน้มที่จะใช้เป็นคำเหมือนสำหรับนิตยสารใด ๆ ที่ไม่ได้พิมพ์ลงบนกระดาษรีด (เคลือบ) แต่มันมีมากขึ้นหมายถึงเทคนิคยัง: นิตยสารวัดเจ็ดนิ้ว โดยนิ้วที่สิบ พิมพ์บนกระดาษหยาบ (เยื่อกระดาษ) Pulps ถูกแทนที่ โดย digests (นิตยสารห้าและครึ่งนิ้ว โดยนิ้วเจ็ดครึ่ง โดยทั่วไป แต่ไม่จำเป็นต้องอยู่ในเกรดดีกว่าเล็กน้อยกระดาษ) ในบางกรณีชื่ออิงสลับกับรูปแบบขนาดเล็ก (Astounding อนาคต ฯลฯ); ในบางกรณี เพิ่งก่อตั้งนิตยสารย่อยยิงทันทีความโดดเด่นในฟิลด์ (กาแล็กซี่ แฟนตาซี และนิยายวิทยาศาสตร์)กะขนาดจะเป็นน่าสนใจการสะสมเท่านั้นถ้าไม่ได้จริงเนื้อหายังเปลี่ยนเรื่องราววรรณกรรมคุณภาพสูง มีความคิดเหตุที่ควร — บางทีมันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ (มีได้ไม่เปลี่ยนแปลงเปรียบเมื่อนิตยสาร shrank ขนาดใหญ่ยังคง bedsheet เยื่อขนาด)แซคถูกประจำที่โดดเด่นใน SF แรก ย่อย ตระการตา แต่ถึงแม้ว่าเขาเผยแพร่ส่วนใหญ่งานของเขารู้จักในนิตยสารย่อย เขายังคงสิทธิปกติถึงสิ้นสุดท้ายของ pulps SF นิยายวิทยาศาสตร์รายไตรมาสเรื่องนี้ปรากฏในออก 1956 พฤศจิกายน SFQ เกี่ยวกับปีก่อนผู้เผยแพร่และสุดท้ายปิดลงนิตยสารสามารถของชื่อเรื่องย่อย "คำถามสุดท้าย" เป็นความรู้สึกเรื่องเยื่อแต่คุณจะทราบว่า ผมไม่เคยบอกนิยายเยื่อโง่ คำถามสุดท้ายถูกถามครั้งแรก ใน jest บน 21 พฤษภาคม 2061 ครึ่งหนึ่งในเวลาเมื่อมนุษย์ก้าวเข้าสู่แสงแรก คำถามที่มาจากการพนันห้าดอลลาร์ผ่าน highballs และมันเกิดขึ้นด้วยวิธีนี้:อเล็กซานเดอร์ Adell และ Bertram Lupov สองของผู้เข้าอบรมที่ซื่อสัตย์ของ Multivac เช่นเดียวกับมนุษย์ได้ พวกเขารู้สิ่งที่วางอยู่เย็น คลิก กระพริบหน้า — ไมล์หน้า — ของยักษ์ มีน้อยความคลุมเครือของแผนทั่วไปของรีเลย์ และวงจรที่มียาวตั้งแต่เติบโตขึ้นผ่านจุดที่บุคคลใด ๆ หนึ่งอาจอาจมีเข้าใจบริษัทของทั้งหมดMultivac ถูกปรับปรุงด้วยตนเอง และแก้ไขตนเอง มันมีให้ สำหรับอะไรที่มนุษย์สามารถปรับปรุง และแก้ไขได้เร็วพอ หรือแม้เพียงพอพอ ดังนั้น Adell และ Lupov เข้าร่วมยักษ์ไบค์เบา ๆ และเผิน ๆ เท่านั้น ยังสามารถเช่นเดียวกับผู้ชาย พวกเขาเลี้ยงมันข้อมูล ปรับปรุงคำถามที่ต้องการ และแปลคำที่นำออกใช้ แน่นอนพวกเขา และอื่น ๆ ทั้งหมดเช่นพวกเขา ได้เต็มสิทธิร่วมในเกียรติที่ของ Multivacสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา Multivac ได้ช่วยออกแบบเรือ และพล็อต trajectories ที่คนไปถึงดวงจันทร์ ดาว อังคาร และวีนัส แต่อดีตว่า ทรัพยากรดินจนสามารถสนับสนุนเรือที่เปิดใช้งาน พลังงานมากเกินไปไม่จำเป็นสำหรับการเดินทางยาวนาน โลกสามารถของถ่านหินและยูเรเนียม มีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้น แต่มีเฉพาะมากทั้งนั้นBut slowly Multivac learned enough to answer deeper questions more fundamentally, and on May 14, 2061, what had been theory, became fact.The energy of the sun was stored, converted, and utilized directly on a planet-wide scale. All Earth turned off its burning coal, its fissioning uranium, and flipped the switch that connected all of it to a small station, one mile in diameter, circling the Earth at half the distance of the Moon. All Earth ran by invisible beams of sunpower.Seven days had not sufficed to dim the glory of it and Adell and Lupov finally managed to escape from the public function, and to meet in quiet where no one would think of looking for them, in the deserted underground chambers, where portions of the mighty buried body of Multivac showed. Unattended, idling, sorting data with contented lazy clickings, Multivac, too, had earned its vacation and the boys appreciated that. They had no intention, originally, of disturbing it.They had brought a bottle with them, and their only concern at the moment was to relax in the company of each other and the bottle."It's amazing when you think of it," said Adell. His broad face had lines of weariness in it, and he stirred his drink slowly with a glass rod, watching the cubes of ice slur clumsily about. "All the energy we can possibly ever use for free. Enough energy, if we wanted to draw on it, to melt all Earth into a big drop of impure liquid iron, and still never miss the energy so used. All the energy we could ever use, forever and forever and forever."Lupov cocked his head sideways. He had a trick of doing that when he wanted to be contrary, and he wanted to be contrary now, partly because he had had to carry the ice and glassware. "Not forever," he said.
"Oh, hell, just about forever. Till the sun runs down, Bert.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำว่า "อ้อย" มีแนวโน้มที่จะถูกนำมาใช้เป็นคำพ้องสำหรับนิตยสารที่ไม่ได้พิมพ์บนเนียนใด ๆ (เคลือบ) กระดาษ แต่มันมีความหมายทางเทคนิคเพิ่มเติม: นิตยสารวัดเจ็ดสิบนิ้วโดยนิ้วพิมพ์บนหยาบ (เยื่อกระดาษ ) กระดาษ เยื่อถูกแทนที่ด้วยย่อย (นิตยสารห้านิ้วครึ่งโดยเจ็ดและครึ่งนิ้วโดยทั่วไป แต่ไม่จำเป็นต้องอยู่ในเกรดที่ดีกว่าเล็กน้อยของกระดาษ) ในบางกรณีที่ชื่อมาก่อนเปลี่ยนไปเป็นรูปแบบที่มีขนาดเล็ก (อันน่าตื่นตะลึงในอนาคต ฯลฯ ); ในกรณีอื่น ๆ ที่เพิ่งก่อตั้งนิตยสารย่อยยิงทันทีถึงความโดดเด่นในด้าน (กาแล็กซี่และนิยายวิทยาศาสตร์แฟนตาซี).
การเปลี่ยนแปลงในขนาดที่จะเป็นที่สนใจเท่านั้นที่จะสะสมถ้ามันไม่ได้สำหรับความจริงเนื้อหาเปลี่ยนเรื่องราวของ ที่มีคุณภาพสูงมากวรรณกรรม ผมมีความคิดว่าทำไมที่ควรจะ-บางทีมันอาจจะเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ (ได้มีการไม่มีการเปลี่ยนแปลงเมื่อเปรียบนิตยสารหดตัวลงจากขนาดผ้าปูที่นอนยังคงมีขนาดใหญ่ให้มีขนาดเยื่อ.) Isaac Asimov เป็นสำคัญปกติในครั้งแรกที่เอสเอฟย่อย, น่าประหลาดใจ แต่แม้ว่าเขาจะตีพิมพ์มากที่สุดของงานที่รู้จักกันดีของเขาในนิตยสารย่อย เขายังคงอยู่ด้านขวาปกติถึงจุดสิ้นสุดในช่วงของเยื่อเอสเอฟ, นิยายวิทยาศาสตร์ไตรมาส. เรื่องนี้ปรากฏในพฤศจิกายน 1956 ปัญหาของ SFQ ประมาณหนึ่งปีก่อนเผยแพร่ในที่สุดก็ปิดตัวลงนิตยสารในความโปรดปรานของชื่อย่อยของ . "คำถามสุดท้าย" คือในความรู้สึกทุกเรื่องเยื่อ. แต่คุณจะทราบว่าผมไม่เคยบอกว่านิยายเยื่อโง่. คำถามสุดท้ายก็ถามว่าเป็นครั้งแรกครึ่งล้อเล่นในวันที่ 21 พฤษภาคม 2061 ในเวลา เมื่อเป็นมนุษย์คนแรกที่ก้าวสู่ความสว่าง คำถามเกี่ยวกับการมาเป็นผลมาจากการเดิมพันห้าดอลลาร์มากกว่า highballs และมันเกิดขึ้นด้วยวิธีนี้: อเล็กซานเด Adell และเบอร์แทรม Lupov สองของผู้เข้าร่วมประชุมที่ซื่อสัตย์ของ Multivac เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตที่มนุษย์คนใดสามารถที่พวกเขารู้ว่าสิ่งที่อยู่เบื้องหลังเย็นคลิกที่กระพริบใบหน้าไมล์และห่างจากใบหน้าของว่าคอมพิวเตอร์ยักษ์ พวกเขามีอย่างน้อยความคิดที่คลุมเครือของแผนทั่วไปของรีเลย์และวงจรที่มีการเจริญเติบโตนานตั้งแต่อดีตที่ผ่านมาจุดที่มนุษย์ใด ๆ เดียวอาจจะมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งของทั้ง. Multivac ก็ปรับตัวเองและตนเองแก้ไข มันจะเป็นอะไรที่มนุษย์สามารถปรับและแก้ไขให้ถูกต้องได้อย่างรวดเร็วพอหรือแม้กระทั่งเพียงพอพอ ดังนั้น Adell และ Lupov เข้าร่วมยักษ์มหึมาเพียงเบา ๆ เผิน ๆ แต่เช่นเดียวกับผู้ชายใด ๆ ที่จะทำได้ พวกเขาเลี้ยงมันข้อมูลคำถามการปรับเพื่อความต้องการและการแปลคำตอบที่ถูกออก แน่นอนพวกเขาและคนอื่น ๆ ทุกคนชอบพวกเขามีสิทธิอย่างเต็มที่ที่จะมีส่วนร่วมในพระสิริที่เป็น Multivac ของ. สำหรับทศวรรษที่ผ่าน Multivac ได้ช่วยออกแบบเรือและพล็อตไบร์ทที่ใช้งานคนที่จะไปถึงดวงจันทร์ดาวอังคารและดาวศุกร์ แต่ที่ผ่านมาว่า ทรัพยากรที่ยากจนของโลกไม่สามารถรองรับเรือ พลังงานมากเกินไปเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการเดินทางนาน โลกใช้ประโยชน์ถ่านหินและยูเรเนียมที่มีการเพิ่มประสิทธิภาพ แต่มีเพียงมากของทั้งสอง. แต่ช้า Multivac เรียนรู้พอที่จะตอบคำถามที่ลึกมากขึ้นพื้นฐานและ 14 พฤษภาคม 2061 สิ่งที่ได้รับทฤษฎีกลายเป็นความจริง. พลังงาน ดวงอาทิตย์ถูกเก็บไว้แปลงและนำมาใช้โดยตรงในระดับโลกกว้าง โลกทั้งหมดปิดการเผาไหม้ถ่านหินของยูเรเนียมเกิดการแยกตัวของตนและพลิกสวิทช์ที่เชื่อมต่อทั้งหมดของมันไปยังสถานีขนาดเล็กหนึ่งไมล์ในเส้นผ่าศูนย์กลางวงโลกในครึ่งระยะทางของดวงจันทร์ โลกทั้งหมดวิ่งโดยลำแสงที่มองไม่เห็นของ Sunpower. เจ็ดวันไม่เคยพอเพียงสลัวพระสิริของมันและ Adell Lupov และในที่สุดก็มีการจัดการที่จะหลบหนีจากฟังก์ชั่นของประชาชนและเพื่อตอบสนองในที่เงียบสงบที่ไม่มีใครจะคิดว่าการมองหาพวกเขาใน ห้องใต้ดินร้างที่บางส่วนของร่างกายฝังอันยิ่งใหญ่ของ Multivac แสดงให้เห็นว่า แบบอัตโนมัติไม่ทำงาน, การจัดเรียงข้อมูลที่มี clickings ขี้เกียจที่พึงพอใจ Multivac เกินไปได้รับวันหยุดและชายชื่นชมว่า พวกเขามีความตั้งใจเดิมของรบกวนมัน. พวกเขาได้นำขวดกับพวกเขาและความกังวลของพวกเขาเท่านั้นในขณะนี้คือการผ่อนคลายใน บริษัท ของแต่ละอื่น ๆ และขวด. "มันเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจเมื่อคุณคิดว่ามัน" Adell ใบหน้ากว้างของเขามีเส้นของความเหนื่อยล้าในนั้นและเขาขยับเครื่องดื่มของเขาช้าด้วยก้านแก้ว, ดูก้อนน้ำแข็งทอดเสียงงุ่มง่ามเกี่ยวกับ "ทั้งหมดที่พลังงานที่เราอาจเคยใช้งานได้ฟรี. พลังงานพอถ้าเราต้องการที่จะวาดภาพบนมันจะละลายโลกทั้งหมดเป็นหยดใหญ่ของเหล็กเหลวที่ไม่บริสุทธิ์และยังคงไม่พลาดพลังงานเพื่อใช้. พลังงานทั้งหมดที่เราสามารถทำได้ ที่เคยใช้ตลอดไปและตลอดไปและตลอดไป. " Lupov เอียงศีรษะของเขาไปด้านข้าง เขามีเคล็ดลับในการทำว่าเมื่อเขาต้องการที่จะเป็นตรงกันข้ามและเขาต้องการที่จะเป็นตรงกันข้ามในขณะนี้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเขาได้มีการดำเนินการน้ำแข็งและเครื่องแก้ว "ไม่ได้ตลอดไป" เขากล่าว. "โอ้นรกเพียงเกี่ยวกับตลอดไป. จนถึงดวงอาทิตย์ไหลลงเบิร์ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำว่า " กาก " มีแนวโน้มที่จะใช้เป็นไวพจน์ของนิตยสารใด ๆที่ไม่ได้พิมพ์บนกระดาษเนียน ( เคลือบ ) แต่มันมีความหมายทางเทคนิคเพิ่มเติม : นิตยสารวัดเจ็ดนิ้ว 10 นิ้ว พิมพ์หยาบ ( เยื่อกระดาษ ) กระดาษ เยื่อที่ถูกแทนที่โดยย่อยสลาย ( นิตยสารห้าและครึ่งนิ้วโดยเจ็ดและครึ่งนิ้ว ทั่วไป แต่ไม่จําเป็นต้องเกรดดีขึ้นเล็กน้อยของกระดาษ )ในบางกรณีอยู่ชื่อเรื่องเปลี่ยนไป มีรูปแบบ ( ที่น่าอัศจรรย์ , อนาคต , ฯลฯ ) ; ในกรณีอื่น ๆที่ก่อตั้งขึ้นใหม่ย่อยนิตยสารยิงทันทีมีชื่อเสียงในฟิลด์ ( Galaxy , แฟนตาซีและนิยายวิทยาศาสตร์ ) .
กะขนาดจะเป็นที่สนใจของนักสะสมเท่านั้น ถ้าไม่ใช่ความจริง เนื้อหา ยังเปลี่ยนเรื่องราวของที่สูงมากและมีคุณภาพฉันมีความคิดว่าทำไมควรบางทีมันอาจจะแค่บังเอิญ ( ได้มีการเปรียบการเปลี่ยนแปลงเมื่อนิตยสารหดตัวจากขนาดใหญ่ยังคงผ้าปูที่นอนขนาดขนาด Pulp )

ไอแซค อาซิมอฟเป็นเด่นประจำในก่อน SF ย่อย , น่าประหลาดใจ แต่ถึงแม้ว่าเขาจะเผยแพร่มากที่สุดของงานที่มีชื่อเสียงของเขาในนิตยสารคิดเขายังคงเป็นปกติจนถึงปลายในช่วงของ SF เยื่อ นิยายวิทยาศาสตร์ไตรมาส .

เรื่องนี้ปรากฏในพฤศจิกายน 2499 เรื่อง sfq ประมาณ 1 ปี ก่อนที่จะเผยแพร่สุดท้ายปิดลงนิตยสารในความโปรดปรานของชื่อเรื่องย่อย . คำถามล่าสุด " ในความรู้สึกทุกเรื่องมั้ง

แต่คุณจะทราบว่าผมไม่เคยบอกว่านิยาย



โง่คำถามสุดท้ายถามว่าครั้งแรก ครึ่ง คือ เมื่อ พ.ค. 21 , 2061 ในเวลาเมื่อมนุษย์ก้าวสู่แสงสว่าง คำถามมาเกี่ยวกับผลของห้าดอลลาร์พนัน highballs และมันเกิดขึ้นด้วยวิธีนี้ :
adell อเล็กซานเดอร์และเบอร์แทรม lupov สองคนซื่อพนักงาน Multivac . เช่นเดียวกับมนุษย์สามารถ พวกเขารู้ว่าสิ่งที่วางหลังเย็น คลิ๊กไฟกระพริบหน้าไมล์และไมล์ของใบหน้าของยักษ์คอมพิวเตอร์ พวกเขามีอย่างน้อยความคิดคลุมเครือของแผนทั่วไปของรีเลย์และวงจรที่เคยเติบโตผ่านจุดที่บุคคลใด ๆเดียวอาจจะได้เข้าใจ บริษัท ของทั้งหมด มีการปรับด้วยตนเอง
multivac และแก้ไข มันต้องเป็นไม่มีอะไรที่มนุษย์จะปรับและแก้ไขมันได้อย่างรวดเร็วพอ หรือแม้แต่อย่างเพียงพอแล้ว ดังนั้น adell lupov เข้าร่วมและยักษ์มหึมาเพียงเบาๆ แผ่ว ยังเป็นผู้ชายได้ พวกเขาได้รับข้อมูล มัน ปรับ คำถามของความต้องการและแปลคำตอบที่ออก แน่นอนพวกเขาและคนอื่น ๆทั้งหมดเช่นพวกเขามีสิทธิเต็มที่ที่จะใช้ในพระสิริที่ multivac .
สำหรับทศวรรษที่ผ่านมา , multivac ช่วยในการออกแบบเรือ และแปลงที่ใช้วิถีมนุษย์จะไปถึงดวงจันทร์ ดาวอังคาร และดาวศุกร์ แต่ที่ผ่านมานั้น โลกจนทรัพยากรไม่สามารถสนับสนุนเรือ พลังงานมากเกินไปที่จำเป็นสำหรับการเดินทางที่ยาวนาน จากถ่านหินและยูเรเนียมของโลกด้วยการเพิ่มประสิทธิภาพ แต่มีมากของทั้งสอง
แต่ช้า multivac เรียนรู้มากพอที่จะตอบคําถามลึกพื้นฐานเพิ่มเติม และวันที่ 14 พฤษภาคม 2061 , สิ่งที่มีทฤษฎี กลายเป็นความจริง
พลังงานจากดวงอาทิตย์ที่ถูกเก็บไว้ , แปลง , และใช้โดยตรงบนโลกที่กว้างขนาด ทั้งหมดโลกปิดการเผาไหม้ถ่านหินของ ของ fissioning ยูเรเนียม และปิดสวิตซ์ที่เชื่อมต่อทั้งหมดของมันจะเป็นสถานีเล็กๆ หนึ่งไมล์ในเส้นผ่าศูนย์กลางสำรวจโลกที่ครึ่งหนึ่งของระยะห่างของดวงจันทร์ ทั้งหมดโลกวิ่งโดยมองไม่เห็นคาน Sunpower .
7 วันไม่มีศักยภาพที่จะมัวสง่าราศีของมัน และ adell lupov และในที่สุดการจัดการเพื่อหลบหนีจากการทำงานสาธารณะ และเพื่อตอบสนองในเงียบที่ไม่มีใครคิดจะมองหาพวกเขาในห้องร้างใต้ดินที่บางส่วนของที่ยิ่งใหญ่ฝังร่าง Multivac แสดงให้เห็นว่าแบบอัตโนมัติไม่ทำงาน การเรียงลำดับข้อมูลด้วยแล้วขี้เกียจ clickings multivac , , เกินไป , ได้รับของวันหยุดและชายนิยมนั้น พวกเขาไม่มีความตั้งใจ เดิม รบกวนมัน
ได้มาขวดกับพวกเขา , และความกังวลของพวกเขาเท่านั้นในขณะนี้คือ ผ่อนคลายใน บริษัท ของแต่ละอื่น ๆและขวด .
" มันน่าพิศวงเมื่อคุณคิดถึงมัน กล่าวว่า adell .ใบหน้าของเขามีเส้นกว้างของความเหน็ดเหนื่อยในนั้น และเขาก็ดื่มของเขาอย่างช้าๆด้วยแท่งแก้วดูก้อนน้ำแข็งสะเลอเคอะ . . . . " พลังงานทั้งหมดที่เราอาจจะเคยใช้ฟรี พลังงานที่เพียงพอ ถ้าเราต้องการที่จะวาดมัน เพื่อละลายโลกเป็นหยดใหญ่ของกึ่งเหลวเหล็ก และยังไม่เคยพลาด ดังนั้นพลังงานที่ใช้ พลังงานทั้งหมดที่เราเคยใช้