To begin, the first freedom that ha

To begin, the first freedom that has been concerned is freedom from want. Peru citizens have been abused their rights by their government. Firstly, Peruvians who are disabled cannot vote for election and also they do not receive other civil rights. For instance, if Peruvians are deformed limbs, they will lose privilege to elect for the party that they like. Also, those people will lose some basic rights. To illustrate, when disabled Peruvians commit political activities they usually face difficulty from requesting identity for political activities; moreover, these people are rarely receive support from political officers because they are assessed as handicap people.
According to Human Right Watch, incompetent citizens who are defected physical abilities, people who are psychosocial, and people who are intellectual disabilities are not receive any attention from polling stations. The stations do not accept any request for filling answer from questionnaire. They do not keep in mind that these people have the authority to express their ideas. As a result, those handicap people will not access the right to convey what they really want from society and government. This is only an example of unfair treatment for disabled citizens. There are numerous instances that handicap Peruvians are being treated unfairly. Currently, many organizations are giving hand in order to solve these problems in the countries, still the progress is not completely done and many of victims are suffering from injustice treatment.
Rural Poverty area in Peru is another controversial problem of freedom from want. From the statistic of Rural Poverty Portal website, nearly one third of population’s condition is below the standard of poverty. Eight million of Peru citizens remain in poor condition. The groups of people who mostly suffer from poverty are indigenous people who live in original rural areas. As a result, rural people decide to migrate to urban areas, which offer more favorable opportunities for them. Today, three quarters of citizens are living in the urban areas. The factors of rural poverty are illiteracy especially among women, lacking of essential services, inadequate agricultural research and financial services, ineffective animal and plant health service, poor transportation, and insecure right to land. Clearly, rural areas in Peru currently require significant support from the government and supportive organizations. Rural people now usually are a victim of human trafficking because of crucial poverty. Eighty percent of rural citizens are laborer, and most of them are treated by the employee unfairly because they have less education and have no better options form them.
Besides, the second freedom that Peru is lacking of is freedom from fear. Peru is the country that frequently has violent crimes. First crime that associates with this freedom is violation crime from protest. In 22 May 2014, around 100 people were injured from protest in Lima. Four of the victims were killed and one of them was a police officer. As a consequence, the government deploys an army to that area in order to solve the conflict in Lima. The reason why police cannot handle the protest effectively is because international human rights law and standard does not allow police to use force in normal circumstance. Force will be permitted only when the situation is in a crisis.
Another related instance occurs in another well-known city called Bagua. The instance is violence from mining protest in that city which happened on 5 June 2009.
According to Amnesty International, 33 people dead on the fifth anniversary of the violence. Demonstrators and policemen were killed when police conflicted with a native people whom against laws of natural resources on hereditary area. It causes more than one hundred people die. After that, Amnesty International is making a demand for the government to maintain the rights of domestic people to ancestral lands, so it illustrates survival, freedom and all information that affect them.
The last human right that will be concerned is freedom of speech. Basically, Peru does not have a free media watchdog like other developed countries. The country does not have outright censorship. To illustrate, journalist usually be pressured by authority inside country. Journalist can write a news that refer to the country; however, the content should not be too much sensitive or against the country. Moreover, even though press freedom of the country is regulated by Peruvian constitution, there is numerous news reveals that journalists usually sued by the politicians who affected from the news that journalists write. The report tells that journalists or reporters always threaten by using physical and verbal violence by politicians and other authority.
On June 14,2015, the female journalists named Dayana Cieza has been threaten by sending intimidating text. The victim called the police for help. The police told her to be patient and stayed in safe place while the police was trailing the address of message’s owner. Dayana report is revealing about a nightclub that serve inside a prison in Lima. The report is beneficial for an investigation that is conducted by the prison’s director, Colonel Eduardo Garcia de La Cruz. Because of that useful report the director succeeded wiping out the nightclub. However, in July 23, 2015, the reporter had to face with the intimidation again. In that day, the reporter was followed and attacked by secret motorcycles driver. She was badly injured and had to stay in hospital for three days. As a result, IPYS is claiming for guarantee for security of the victim, which was in a risk condition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเริ่มต้น เสรีภาพแรกที่เกี่ยวข้องได้เป็นอิสระจากต้อง ชาวเปรูได้ถูกสิทธิ โดยรัฐบาลของพวกเขา ประการแรก Peruvians ที่ถูกปิดใช้งานไม่สามารถลงคะแนนเลือกตั้ง และยัง ไม่รับสิทธิพลเมืองอื่น ๆ ตัวอย่าง ถ้า Peruvians แขนขาพิการ พวกเขาจะสูญเสียสิทธิ์ที่จะเลือกพรรคที่เขาชอบ คนเหล่านั้นจะสูญเสียสิทธิพื้นฐานบางอย่าง การแสดง เมื่อปิดใช้งาน Peruvians กระทำกิจกรรมทางการเมืองที่พวกเขามักจะเผชิญกับความยากลำบากจากการร้องขอข้อมูลประจำตัวสำหรับกิจกรรมทางการเมือง นอกจากนี้ คนเหล่านี้จะไม่ค่อยได้สนับสนุนจากเจ้าหน้าที่ทางการเมืองเนื่องจากพวกเขาจะประเมินเป็นสแตนดาร์ดสำหรับผู้พิการคน ตามดูขวามนุษย์ พลเมืองไร้ความสามารถที่มีความสามารถจริงประกอบการ คนเป็น psychosocial และคนที่มีความพิการทางปัญญาจะไม่ได้ความสนใจใด ๆ จากสถานีพู สถานีไม่ยอมรับคำขอใด ๆ ในการกรอกคำตอบจากแบบสอบถาม พวกเขาไม่เก็บไว้ในใจว่า คนเหล่านี้มีอำนาจหน้าที่ในการแสดงความคิด เป็นผลให้ คนแฮนดิแคปจะไม่เข้าด้านขวาเพื่อสื่อว่า พวกเขาต้องจากสังคมและรัฐบาล นี้เป็นเพียงตัวอย่างของการรักษาไม่เป็นธรรมสำหรับประชาชนคนพิการ มีอินสแตนซ์จำนวนมากที่แฮนดิแคป Peruvians จะได้รับการรักษา unfairly ปัจจุบัน หลายองค์กรจะให้มือเพื่อแก้ปัญหาเหล่านี้ในประเทศ ยัง ดำเนินการไม่สมบูรณ์เสร็จ และกำลังทุกข์ทรมานมากผู้ประสบภัยจากความอยุติธรรมรักษา ชนบทความยากจนในประเทศเปรูเป็นปัญหาอื่นแย้งเสรีภาพจากต้อง จากสถิติของเว็บไซต์เว็บไซต์ความยากจนชนบท เกือบหนึ่งในสามของประชากรเงื่อนไขได้ต่ำกว่ามาตรฐานความยากจน ล้านแปดของชาวเปรูยังคงอยู่ในสภาพดี กลุ่มคนที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากความยากจนส่วนใหญ่เป็นคนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในชนบทดั้งเดิม เป็นผลให้ คนชนบทตัดสินใจย้ายไปพื้นที่เมือง ซึ่งมีโอกาสดีในการ วันนี้ ไตรมาสที่สามของพลเมืองอาศัยอยู่ในพื้นที่เขตเมือง ปัจจัยของความยากจนชนบทคือ illiteracy โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้หญิง ขาดบริการสำคัญ วิจัยทางการเกษตรไม่เพียงพอ และบริการทางการเงิน ผลสัตว์และพืชสุขภาพบริการ ขนส่งไม่ดี และไม่ปลอดภัยขวาเพื่อแผ่นดิน ชัดเจน ชนบทในประเทศเปรูในปัจจุบันต้องสนับสนุนสำคัญจากรัฐบาลและองค์กรที่สนับสนุนการ คนชนบทเดี๋ยวนี้มักจะได้ตกเป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์เนื่องจากความยากจนที่สำคัญ ร้อยละ 80 ของประชาชนชนบท laborer และส่วนใหญ่จะถือว่าพนักงาน unfairly เนื่องจากมีการศึกษาน้อย และมีตัวเลือกไม่ดีแบบนั้น สำรอง อิสระสองที่ขาดของเปรูเป็นอิสระจากความกลัว เปรูเป็นประเทศที่มีอาชญากรรมรุนแรงบ่อย อาชญากรรมครั้งแรกที่เชื่อมโยงกับเสรีภาพนี้คือ อาชญากรรมการละเมิดจากการประท้วง ใน 22 2014 พฤษภาคม ประมาณ 100 คนได้รับบาดเจ็บจากการประท้วงในลิมา สี่ของเหยื่อถูกฆ่า และหนึ่งในนั้นเป็นตำรวจ ผล รัฐบาลจัดวางกองทัพพื้นที่นั้นเพื่อแก้ปัญหาความขัดแย้งในลิมา เหตุผลที่ทำไมตำรวจไม่สามารถจัดการชุมนุมได้อย่างมีประสิทธิภาพคือเนื่องจากกฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศและมาตรฐานอนุญาตให้ตำรวจใช้กำลังในสถานการณ์ปกติ กองทัพจะได้รับอนุญาตเฉพาะเมื่อสถานการณ์ในวิกฤต ตัวที่เกี่ยวข้องเกิดขึ้นในเมืองรู้จักอื่นเรียก Bagua อินสแตนซ์ความรุนแรงจากการประท้วงทำเหมืองแร่ในเมืองที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 5 2552 มิถุนายนตามการแอมเนสตีอินเตอร์ 33 คนตายในปีห้าของความรุนแรง ผู้ประท้วงและทนายสมชายถูกฆ่าเมื่อตำรวจเรียกคนพื้นเมืองคนที่ต่อต้านกฎหมายทรัพยากรธรรมชาติบนพื้นที่รัชทายาทแห่ง จะเกิดขึ้นมากกว่าหนึ่งร้อยคนตาย หลังจากนั้น แอมเนสตีอินเตอร์จะทำให้ความต้องการรัฐบาลที่จะต้องรักษาสิทธิ์ของคนในประเทศดินแดนโบราณ เพื่อแสดงการอยู่รอด เสรีภาพ และข้อมูลทั้งหมดที่มีผลต่อพวกเขา เสรีภาพในการพูดสิทธิบุคคลสุดท้ายที่จะเกี่ยวข้องได้ พื้น เปรูได้จ้องสื่อฟรีเช่นประเทศที่พัฒนาแล้ว ประเทศได้ปิดกั้นทันที การแสดง นักข่าวมักจะถูกกดดันจากหน่วยงานภายในประเทศ นักข่าวสามารถเขียนข่าวที่อ้างอิงถึงประเทศ อย่างไรก็ตาม เนื้อหาควรจะไม่สำคัญมาก หรือ กับประเทศ ยิ่งไปกว่านั้น แม้กดเสรีภาพในประเทศจะถูกกำหนด โดยรัฐธรรมนูญเปรู มีหลายข่าวพบว่าผู้สื่อข่าวมัก sued โดยนักการเมืองที่ได้รับผลกระทบจากข่าวที่นักข่าวเขียน รายงานบอกว่า นักข่าวหรือนักข่าวมักจะคุกคาม โดยการใช้ความรุนแรงทางกาย และวาจา โดยนักการเมืองและหน่วยงานอื่น ๆ บนมิถุนายน 14,2015 นักข่าวหญิงที่ชื่อยานา Cieza ถูกคุกคาม โดยส่งข้อความที่สับสน เหยื่อเรียกตำรวจความช่วยเหลือ ตำรวจบอกว่า เธอเป็น ผู้ป่วย และอยู่ในสถานที่ปลอดภัยในขณะที่ตำรวจถูกต่อท้ายอยู่ของเจ้าของข้อความ ยานารายงานได้เปิดเผยเกี่ยวกับไนท์คลับที่ให้บริการภายในเรือนจำในลิมา รายงานเป็นประโยชน์ต่อการสอบสวนที่ดำเนินการ โดยผู้อำนวยการของเรือนจำ พัน Eduardo การ์เซียเดอลาครูซ เนื่องจากรายงานที่เป็นประโยชน์ ผู้อำนวยสำเร็จเช็ดออกพึงพอใจ อย่างไรก็ตาม ใน 23 กรกฎาคม 2015 โปรแกรมรายงานที่ได้กับข่มขู่อีก ในวันที่ โปรแกรมรายงานการถูกตาม และโจมตี โดยขับรถจักรยานยนต์ความลับ เธอไม่ได้รับบาดเจ็บ และต้องพักในโรงพยาบาล 3 วัน ดัง IPYS ว่า การประกันความปลอดภัยของเหยื่อ ซึ่งอยู่ในสภาพเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการเริ่มต้นเสรีภาพเป็นครั้งแรกที่ได้รับความกังวลเป็นอิสระจากความต้องการของคุณ ประชาชนเปรูได้รับการทารุณกรรมสิทธิของตนโดยรัฐบาลของพวกเขา ประการแรกชาวเปรูที่มีความพิการไม่สามารถลงคะแนนสำหรับการเลือกตั้งและพวกเขาไม่ได้รับสิทธิมนุษยชนอื่น ๆ ตัวอย่างเช่นถ้าชาวเปรูมีแขนขาพิการพวกเขาจะสูญเสียสิทธิ์ที่จะเลือกสำหรับบุคคลที่พวกเขาต้องการ นอกจากนี้ผู้คนเหล่านั้นจะเสียสิทธิพื้นฐานบางอย่าง เพื่อแสดงให้เห็นเมื่อชาวเปรูพิการกระทำกิจกรรมทางการเมืองพวกเขามักจะต้องเผชิญกับความยากลำบากจากการขอบัตรประจำตัวสำหรับการทำกิจกรรมทางการเมือง ยิ่งไปกว่านั้นคนเหล่านี้จะไม่ค่อยได้รับการสนับสนุนจากเจ้าหน้าที่ทางการเมืองเพราะพวกเขาได้รับการประเมินเป็นคนที่แฮนดิแค.
ตามมนุษยชนดูขวาประชาชนไร้ความสามารถที่จะเสียความสามารถทางกายภาพ, คนที่มีจิตสังคมและคนที่มีความพิการทางปัญญาจะไม่ได้รับความสนใจจาก สถานีเลือกตั้ง สถานีไม่ยอมรับการร้องขอใด ๆ สำหรับการกรอกคำตอบจากแบบสอบถาม พวกเขาไม่ทราบว่าคนเหล่านี้มีอำนาจในการแสดงความคิดของพวกเขา เป็นผลให้คนที่แฮนดิแคเหล่านั้นจะไม่สามารถเข้าถึงสิทธิในการถ่ายทอดสิ่งที่พวกเขาต้องการจากสังคมและรัฐบาล นี่เป็นเพียงตัวอย่างของการรักษาความยุติธรรมสำหรับประชาชนผู้พิการ มีหลายกรณีที่ชาวเปรูแต้มต่อมีการรับความเป็นธรรมอยู่ ปัจจุบันหลายองค์กรจะให้มือเพื่อที่จะแก้ปัญหาเหล่านี้ในประเทศที่ยังคงความคืบหน้าไม่ได้ทำอย่างสมบูรณ์และจำนวนมากของเหยื่อที่กำลังทุกข์ทรมานจากการรักษาความอยุติธรรม.
พื้นที่ชนบทยากจนในเปรูเป็นอีกหนึ่งปัญหาความขัดแย้งของเสรีภาพจากความต้องการ จากสถิติของเว็บไซต์พอร์ทัลยากจนในชนบทเกือบหนึ่งในสามของประชากรของสภาพต่ำกว่ามาตรฐานของความยากจน แปดล้านของประชาชนเปรูยังคงอยู่ในสภาพที่น่าสงสาร กลุ่มของคนที่ส่วนใหญ่ต้องทนทุกข์ทรมานจากความยากจนเป็นคนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบทเดิม เป็นผลให้คนในชนบทตัดสินใจที่จะย้ายไปยังพื้นที่ในเมืองซึ่งมีโอกาสที่ดีมากขึ้นสำหรับพวกเขา วันนี้สามในสี่ของประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตเมือง ปัจจัยของความยากจนในชนบทมีการไม่รู้หนังสือโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้หญิงขาดการให้บริการที่สำคัญการวิจัยทางการเกษตรไม่เพียงพอและบริการทางการเงินที่สัตว์ไม่ได้ผลและให้บริการด้านสุขภาพของพืช, การขนส่งที่ไม่ดีและขวาไปยังดินแดนที่ไม่ปลอดภัย เห็นได้ชัดว่าพื้นที่ชนบทในเปรูในปัจจุบันต้องมีการสนับสนุนอย่างมีนัยสำคัญจากรัฐบาลและองค์กรที่ให้การสนับสนุน คนชนบทในขณะนี้มักจะเป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์เพราะความยากจนที่สำคัญ แปดสิบเปอร์เซ็นต์ของประชาชนในชนบทมีคนงานและส่วนใหญ่ของพวกเขาจะได้รับการรักษาโดยพนักงานไม่เป็นธรรมเพราะพวกเขามีการศึกษาน้อยและไม่มีตัวเลือกที่ดีในรูปแบบของพวกเขา.
นอกจากนี้ยังมีอิสระที่สองที่ประเทศเปรูขาดของเสรีภาพจากความกลัว เปรูเป็นประเทศที่มักมีอาชญากรรมรุนแรง อาชญากรรมแรกที่ร่วมกับเสรีภาพนี้เป็นอาชญากรรมละเมิดจากการประท้วง ใน 22 พฤษภาคม 2014 ประมาณ 100 คนได้รับบาดเจ็บจากการประท้วงในกรุงลิมา สี่ของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อถูกฆ่าตายและหนึ่งในนั้นเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ เป็นผลให้รัฐบาลปรับใช้กองทัพในพื้นที่ว่าในการที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้งในลิมา เหตุผลที่ว่าทำไมตำรวจไม่สามารถจัดการกับการประท้วงอย่างมีประสิทธิภาพเป็นเพราะกฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศและมาตรฐานไม่อนุญาตให้ตำรวจใช้บังคับอยู่ในสถานการณ์ปกติ กองทัพจะได้รับอนุญาตเฉพาะเมื่ออยู่ในสถานการณ์วิกฤต.
อีกตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับการเกิดขึ้นในเมืองที่รู้จักกันดีที่เรียกว่า Bagua ตัวอย่างความรุนแรงจากการประท้วงการทำเหมืองแร่ในเมืองที่เกิดขึ้นในวันที่ 5 มิถุนายน 2009
ตามที่องค์การนิรโทษกรรมสากล 33 คนตายในวันครบรอบที่ห้าของการใช้ความรุนแรง ผู้ประท้วงและตำรวจที่ถูกฆ่าตายเมื่อตำรวจขัดแย้งกับคนพื้นเมืองซึ่งขัดกับกฎหมายของทรัพยากรธรรมชาติในพื้นที่ทางพันธุกรรม มันทำให้เกิดมากกว่าหนึ่งร้อยคนตาย หลังจากที่องค์การนิรโทษกรรมสากลคือการทำให้ความต้องการของรัฐบาลที่จะรักษาสิทธิของผู้คนในประเทศไปยังดินแดนบรรพบุรุษดังนั้นจึงแสดงให้เห็นถึงความอยู่รอดของเสรีภาพและข้อมูลทั้งหมดที่มีผลต่อพวกเขา.
สิทธิมนุษยชนที่ผ่านมาว่าจะมีความกังวลคือเสรีภาพในการพูด โดยทั่วไปเปรูยังไม่ได้จ้องจับผิดสื่อฟรีเช่นประเทศที่พัฒนาแล้วอื่น ๆ ประเทศที่ไม่ได้มีการเซ็นเซอร์ทันที เพื่อแสดงให้เห็นนักข่าวมักจะถูกกดดันจากผู้มีอำนาจในประเทศ นักข่าวสามารถเขียนข่าวที่อ้างถึงประเทศ; แต่เนื้อหาที่ไม่ควรจะมีความสำคัญมากเกินไปหรือกับประเทศ นอกจากนี้แม้ว่าเสรีภาพสื่อมวลชนของประเทศถูกควบคุมโดยรัฐธรรมนูญเปรูมีข่าวจำนวนมากแสดงให้เห็นว่านักข่าวฟ้องโดยปกติผู้ที่ได้รับผลกระทบนักการเมืองจากข่าวที่ว่านักข่าวเขียน รายงานบอกว่านักข่าวหรือผู้สื่อข่าวเสมอคุกคามโดยการใช้ความรุนแรงทางกายภาพและทางวาจาโดยนักการเมืองและผู้มีอำนาจอื่น ๆ .
On June 14,2015, นักข่าวหญิงชื่อ Dayana Cieza ได้รับการคุกคามโดยการส่งข้อความข่มขู่ เหยื่อเรียกตำรวจเพื่อขอความช่วยเหลือ ตำรวจบอกให้เธอเป็นผู้ป่วยและอยู่ในสถานที่ที่ปลอดภัยในขณะที่ตำรวจถูกลากอยู่ของเจ้าของข้อความ รายงาน Dayana เปิดเผยเกี่ยวกับไนท์คลับที่ให้บริการภายในเรือนจำในกรุงลิมาได้ รายงานจะเป็นประโยชน์สำหรับการตรวจสอบที่จะดำเนินการโดยผู้อำนวยการเรือนจำที่พันเอก Eduardo การ์เซียเดอลาครูซ เนื่องจากรายงานที่มีประโยชน์ที่ผู้อำนวยการประสบความสำเร็จเช็ดออกไนท์คลับ อย่างไรก็ตามใน 23 กรกฎาคม 2015 ผู้สื่อข่าวต้องเผชิญกับการข่มขู่อีกครั้ง ในวันนั้นนักข่าวตามมาและโจมตีโดยคนขับรถจักรยานยนต์ที่เป็นความลับ เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสและต้องอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลาสามวัน เป็นผลให้ IPYS จะอ้างสำหรับการรับประกันความปลอดภัยของเหยื่อซึ่งอยู่ในสภาพที่มีความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เริ่ม แรก เสรีภาพที่ได้รับความกังวล คือ อิสรภาพจากต้องการ ชาวเปรูได้รับการใช้สิทธิโดยรัฐบาลของพวกเขา ประการแรก peruvians ที่ไม่สามารถปิดโหวตสำหรับการเลือกตั้งและพวกเขาไม่ได้รับสิทธิอื่น ๆ ตัวอย่าง ถ้า peruvians จะพิการแขนขา พวกเขาจะสูญเสียสิทธิที่จะเลือกสำหรับพรรคที่เขาชอบ นอกจากนี้คนเหล่านั้นจะสูญเสียสิทธิขั้นพื้นฐานบางอย่าง เพื่อแสดงเมื่อปิด peruvians กระทำกิจกรรมทางการเมือง พวกเขามักจะเผชิญความยากลำบากจากขอตนเพื่อกิจกรรมทางการเมือง ซึ่งคนเหล่านี้จะไม่ค่อยรับการสนับสนุนจากเจ้าหน้าที่ทางการเมือง เพราะจะประเมินเป็นแต้มต่อคน
ตามดูสิทธิของมนุษย์ประชาชนไม่มีความสามารถที่บกพร่องความสามารถทางกาย คนที่มีจิตสังคม และผู้ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาไม่ได้รับความสนใจจากหน่วยเลือกตั้ง . สถานีที่ไม่ได้รับการร้องขอสำหรับการกรอกคำตอบจากแบบสอบถาม พวกเขาไม่ได้ระลึกว่าคนเหล่านี้มีสิทธิที่จะแสดงความคิดของพวกเขา ผลผู้ที่แต้มต่อคน จะไม่สามารถเข้าถึงสิทธิที่จะถ่ายทอดสิ่งที่พวกเขาต้องการจากสังคมและรัฐบาล นี้เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งของการรักษาที่ไม่เป็นธรรมสำหรับประชาชนที่พิการ มีกรณีมากมายที่ peruvians แต้มต่อจะถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม ปัจจุบันหลายองค์กรจะให้มือเพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าวในประเทศยังคงความคืบหน้าไม่ได้ทำและส่วนมากของเหยื่อมีทุกข์จากความอยุติธรรม การรักษา
พื้นที่ความยากจนในชนบทในเปรูเป็นอีกปัญหาขัดแย้งของเสรีภาพ จาก ต้องการ จากสถิติของเว็บไซต์พอร์ทัลของความยากจนในชนบทเกือบ 1 ใน 3 ของประชากรเป็นเงื่อนไขด้านล่างมาตรฐานของความยากจน ล้านแปดของชาวเปรูที่ยังคงอยู่ในสภาพที่น่าสงสารกลุ่มของคนส่วนใหญ่ทุกข์ทรมานจากความยากจนเป็นชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในชนบทดั้งเดิม เป็นผลให้ประชาชนตัดสินใจที่จะโยกย้ายไปยังเขตเมือง ซึ่งเสนอโอกาสที่ดีสำหรับพวกเขา วันนี้ สามในสี่ของประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตเมือง องค์ประกอบของความยากจนในชนบทมีการโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้หญิง การขาดของการบริการที่สําคัญการวิจัยและการบริการด้านการเกษตรไม่เพียงพอ สัตว์และพืช ไม่บริการ ด้านการขนส่งไม่ดี และไม่ปลอดภัยสิทธิที่ดิน ชัดเจน ชนบทในเปรูในปัจจุบันต้องการการสนับสนุนที่สำคัญจากรัฐบาลและองค์กรสนับสนุน ประชาชนส่วนใหญ่แล้วมักจะเป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์ เพราะความยากจนที่สําคัญร้อยละแปดสิบของประชาชนในชนบทเป็นกรรมกร และส่วนใหญ่ของพวกเขาจะถือว่าพนักงานอย่างไม่เป็นธรรม เพราะพวกเขามีการศึกษาน้อยและไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่า ฟอร์ม .
นอกจากนี้ ที่สองเสรีภาพเปรูขาด คือ อิสรภาพจากความกลัว เปรูเป็นประเทศที่มักมีอาชญากรรมที่รุนแรง ก่อนอาชญากรรมที่เชื่อมโยงกับการละเมิดเสรีภาพนี้อาชญากรรมจากการประท้วง ใน 22 พฤษภาคม 2014 ,ประมาณ 100 คนได้รับบาดเจ็บจากการประท้วงในลิมา . สี่ของเหยื่อที่ถูกฆ่าตาย และหนึ่งในนั้นเป็นตำรวจ เป็นผลให้รัฐบาลปรับทัพเพื่อพื้นที่ในการแก้ความขัดแย้งในลิมา . เหตุผลที่ตำรวจไม่สามารถจัดการประท้วงอย่างมีประสิทธิภาพ เพราะกฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ และมาตรฐาน ไม่อนุญาตให้ตำรวจใช้แรงในสถานการณ์ปกติบังคับจะอนุญาตเฉพาะเมื่อสถานการณ์กำลังวิกฤต
ที่อินสแตนซ์เกิดขึ้นในอีกเมืองที่รู้จักกันดีที่เรียกว่า bagua . ตัวอย่างมีความรุนแรงจากการประท้วงในเมืองเหมืองแร่ ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน 2552 .
ตามที่องค์การนิรโทษกรรมสากล , 33 คนตายครบรอบปีที่ห้าของความรุนแรงผู้ชุมนุมและตำรวจถูกฆ่าตาย เมื่อตำรวจได้ขัดแย้งกับเจ้าของภาษาผู้ต่อต้านกฎหมายทรัพยากรธรรมชาติบนพื้นที่ทางพันธุกรรม . ให้มากกว่าหนึ่งร้อยคน ตาย หลังจากนั้น แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล คือการเรียกร้องให้รัฐบาลเพื่อรักษาสิทธิของผู้คนในดินแดนของบรรพบุรุษ เพื่อแสดงให้เห็นถึงความอยู่รอด เสรีภาพ และข้อมูลทั้งหมดที่ส่งผลกระทบต่อพวกเขา
เมื่อมนุษย์ถูก จะกังวล คือ เสรีภาพในการพูด โดยทั่วไป , เปรูไม่ได้มีฟรีสื่อจ้องจับผิดเหมือนประเทศพัฒนาอื่นๆ ประเทศไม่ได้แชมป์การเซ็นเซอร์ แสดงให้เห็นถึง นักข่าวมักจะถูกกดดันจากผู้มีอำนาจในประเทศ นักข่าวก็เขียนข่าวที่อ้างถึงประเทศ อย่างไรก็ตามเนื้อหาไม่ควรมากเกินไปอ่อนไหวหรือกับประเทศ นอกจากนี้ แม้ว่าสื่อของประเทศที่ถูกควบคุมโดยรัฐธรรมนูญของเปรู มีข่าวมากมายที่พบว่า นักข่าวมักจะถูกฟ้องโดยนักการเมือง ที่ได้รับผลกระทบจากข่าวที่นักข่าวเขียนรายงานว่า นักข่าวหรือผู้สื่อข่าวมักจะข่มขู่โดยการใช้ความรุนแรงทางกายภาพและทางวาจาโดยนักการเมืองและผู้มีอำนาจอื่น ๆ .
เมื่อวันที่ 142015 , นักข่าวหญิงที่ชื่อ ดายานา cieza ถูกคุกคามข่มขู่โดยการส่งข้อความ เหยื่อแจ้งตำรวจเพื่อขอความช่วยเหลือตำรวจบอกให้เธออดทน และอยู่ในสถานที่ที่ปลอดภัย ขณะที่ตำรวจก็ต่อท้ายที่อยู่ของเจ้าของข้อความ . รายงาน Dayana จะเปิดเผยเกี่ยวกับไนท์คลับที่เสิร์ฟในคุกในลิมา . รายงานที่เป็นประโยชน์สำหรับการตรวจสอบที่ดำเนินการโดยผู้อำนวยการของเรือนจำ ผู้พันเอดูอาร์โด้ การ์เซีย เดอลาครูซเพราะประโยชน์รายงานผู้อำนวยการสำเร็จเช็ดออกจากไนท์คลับ อย่างไรก็ตาม ใน 23 กรกฎาคม 2015 , นักข่าวต้องเผชิญกับการข่มขู่คุกคามอีกครั้ง ในวันนั้น นักข่าวตามมาและโจมตีโดยลับ รถจักรยานยนต์ ขับ เธอได้รับบาดเจ็บสาหัส และต้องอยู่ในโรงพยาบาล 3 วัน ผล ipys อ้างว่าเพื่อรับประกันความปลอดภัยของเหยื่อซึ่งอยู่ในภาวะเสี่ยง .