The view from winterLastly, there i

The view from winter
Lastly, there is age. Ask a bunch of 30-year-olds and another of 70-year-olds (as Peter Ubel, of the Sanford School of Public Policy at Duke University, did with two colleagues, Heather Lacey and Dylan Smith, in 2006) which group they think is likely to be happier, and both lots point to the 30-year-olds. Ask them to rate their own well-being, and the 70-year-olds are the happier bunch. The academics quoted lyrics written by Pete Townshend of The Who when he was 20: “Things they do look awful cold / Hope I die before I get old”. They pointed out that Mr Townshend, having passed his 60th birthday, was writing a blog that glowed with good humour.
Mr Townshend may have thought of himself as a youthful radical, but this view is ancient and conventional. The “seven ages of man”—the dominant image of the life-course in the 16th and 17th centuries—was almost invariably conceived as a rise in stature and contentedness to middle age, followed by a sharp decline towards the grave. Inverting the rise and fall is a recent idea. “A few of us noticed the U-bend in the early 1990s,” says Andrew Oswald, professor of economics at Warwick Business School. “We ran a conference about it, but nobody came.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากฤดูหนาวสุดท้าย มีอายุ ขอให้พวงของ 30 ขวบและอีก 70 ขวบ (ตามปีเตอร์ Ubel ของการติโรงเรียนของนโยบายสาธารณะในมหาวิทยาลัยดุ๊ก กับเพื่อนร่วมงานสอง ลาเซย์เฮเทอร์และดีแลนสมิธ ใน 2006) กลุ่มที่พวกเขาคิดว่า เป็นแนวโน้มที่จะมีความสุข และจำนวนมากทั้งสองชี้ไป 30 ขวบ ขอให้ประเมินตนเองเป็นอยู่ และ 70 ขวบ พวงมีความสุข นักวิชาการเสนอเนื้อเพลงที่เขียน โดยพีตทาวน์เซนด์ที่ที่เมื่อเขาได้ 20: "สิ่งที่พวกเขาดูเย็นตุ่ม / หวังว่า ผมตายก่อนจะเก่า" พวกเขาชี้ให้เห็นว่า นายทาวน์เซนด์ มีผ่านวันเกิด 60 ปีของเขา เขียนบล็อกที่สวมตลกดีนายทาวน์เซนด์อาจได้คิดว่า ตัวเองเป็นรัศมีอ่อนเยาว์ แต่มุมมองนี้จะโบราณ และทั่วไป "เจ็ดอายุมนุษย์" — รูปเด่นแน่นอนชีวิตในศตวรรษ 16 และ 17 — อย่างสม่ำเสมอเกือบถูกรู้สึกเป็นการเพิ่มขึ้นของรูปร่างและ contentedness ถึงวัยกลางคน ตาม ด้วยการลดลงคมไปสู่หลุมฝังศพ สีตรงกันข้ามขึ้นและตกเป็นความคิดล่า "ของเราสังเกตเห็น U-โค้งงอในช่วงปี 1990 กล่าวว่า แอนดรู Oswald ศาสตราจารย์เศรษฐศาสตร์ที่ Warwick ธุรกิจโรงเรียน "เราวิ่งประชุมเกี่ยวกับมัน แต่ไม่มีใครมา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมองจากฤดูหนาว
สุดท้ายมีอายุ ถามพวงของ 30 ปี olds และอีก 70 ปี olds (ปีเตอร์ Ubel ของโรงเรียนฟอร์ดของนโยบายสาธารณะที่มหาวิทยาลัยดุ๊ก, ทำกับเพื่อนทั้งสองฮี ธ ลาเซย์และดีแลนสมิ ธ ในปี 2006) ซึ่งกลุ่มพวกเขา คิดว่ามีแนวโน้มที่จะมีความสุขและทั้งสองจำนวนมากชี้ไปที่ 30 ปี olds ขอให้พวกเขาให้คะแนนตัวเองเป็นอยู่ที่ดีของพวกเขาและ 70 ปี olds เป็นพวงมีความสุข นักวิชาการอ้างเนื้อเพลงเขียนโดย Pete Townshend ของใครเมื่อเขาอายุได้ 20: "สิ่งที่พวกเขาดูน่ากลัวเย็น / หวังว่าฉันตายก่อนที่ฉันจะได้รับเก่า" เขาชี้ให้เห็นว่านายเฮนด์หลังจากผ่านวันเกิดครบรอบ 60 ปีของเขากำลังเขียนบล็อกที่เรืองแสงด้วยอารมณ์ขันที่ดี.
นายเฮนด์อาจมีความคิดของตัวเองเป็นความอ่อนเยาว์ที่รุนแรง แต่มุมมองนี้เป็นโบราณและธรรมดา ว่า "เจ็ดวัยของมนุษย์" -The ภาพที่โดดเด่นของชีวิตแน่นอนในวันที่ 16 และ 17 ศตวรรษได้รู้สึกเกือบเสมอเป็นการเพิ่มขึ้นของสัดส่วนและพอใจที่จะวัยกลางคนตามด้วยการลดลงคมชัดต่อหลุมฝังศพ Inverting ขึ้นและตกเป็นความคิดที่ผ่านมา "ไม่กี่ของเราสังเกตเห็น U-โค้งในช่วงปี 1990" แอนดรูออสวอล, ศาสตราจารย์ทางเศรษฐศาสตร์ที่ Warwick โรงเรียนธุรกิจกล่าวว่า "เราวิ่งการประชุมเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ไม่มีใครเข้ามา."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มุมมองจากฤดูหนาวท้ายนี้ มีอายุ ถามพวก 30 ปีของอายุและอีก 70 ปี ( ปีเตอร์ ubel ของแซนฟอร์ดนโยบายสาธารณะของโรงเรียนที่มหาวิทยาลัยดุ๊กทำกับเพื่อนร่วมงานสองเฮเลซี่และ Dylan Smith , 2549 ) ซึ่งกลุ่มพวกเขาคิดว่าน่าจะมีความสุข และทั้งหลายจุดใน 30 ปี ขอให้คะแนนความเป็นอยู่ของตนเอง และ อายุ 70 ปี มีความสุขจริงๆ เนื้อเพลงที่เขียนโดยนักวิชาการที่ถนนฟามงูเหลาของที่ตอนที่ 20 : " สิ่งที่พวกเขาดูเย็นอันยิ่งใหญ่ / หวังว่าฉันจะตายก่อนที่จะแก่ " พวกเขาชี้ให้เห็นว่านายทาวน์เซนด์มีผ่านวันเกิดครบรอบ 60 ปีของเขา คือ การเขียนบล็อกที่เรืองแสงด้วยอารมณ์ขันนายทาวน์เซนด์ อาจจะคิดว่าตัวเองเป็นหนุ่มหัวรุนแรง แต่มุมมองนี้โบราณและแบบปกติ " เจ็ดอายุของมนุษย์ " -- เด่นภาพของชีวิตในศตวรรษที่ 16 และ 17 มีเกือบเสมอรู้สึกเป็นขึ้นในความสูงและความอิ่มใจในวัยกลางคน ตามด้วยการลดลงคมชัดในหลุมฝังศพ กลับหัวขึ้นและตก เป็นไอเดียใหม่ด้วย " พวกเราไม่กี่คน สังเกตเห็น u - โก่งในช่วงต้นทศวรรษ 1990 กล่าวว่า " แอนดรูว์ ออสวอลด์ ศาสตราจารย์ด้านเศรษฐศาสตร์ที่โรงเรียนธุรกิจตรัน . " เรากำลังประชุมเรื่องนี้ แต่ไม่มีใครมา " .