skirts to match, and little tees an

skirts to match, and little tees and dresses. I even went as far as to buy church
dresses—though I hardly ever go to church.
I just went wild.
But when September came, along came the big expenses. First it was the
PSAT, then the SAT, then the SAT again. I needed money fast, so I went back
into my account for more money. When I saw I had only about $200 left, I
panicked. I thought, “If my mother finds out, she’ll take my bank book away.”
I began searching my room for money that I had stored up. I saved my allowance.
I even tracked down friends who owed me a dollar or fifty cents.
I was able to pay off my expenses and replace the money I had wasted—
which was a relief.
Even though I had to sweat and panic to put the money back, I still think
the experience was worth it. I was able to see a bit what the real world
would be like and what I would be up against. I got to learn about myself
and see how I reacted. I learned that I’m not always the super-responsible
person I thought I was.
But it also made me see that I was able to get out of a bad situation on
my own.
I believe if adults trusted teens a little more and gave us a chance to screw up
and learn from our mistakes, we’d probably be more cautious when spending
our money.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระโปรงตรง น้อยพรี และชุดการ แม้ยิ้มเท่ากับซื้อคริสตจักรชุดแบบว่าไม่เคยไปโบสถ์ผมเพิ่งไปป่าแต่เมื่อเดือนกันยายนมา ตามมาค่าใช้จ่ายที่ใหญ่ ครั้งแรก ก็PSAT แล้ว SAT แล้ว SAT อีก ฉันต้องการเงินเร็ว ดังนั้นฉันก็กลับเข้าบัญชีของเงินมากขึ้น เมื่อเห็นผมเกี่ยวกับ $200 ซ้าย ฉันพอ ฉันคิดว่า "ถ้าแม่พบ เธอจะเอาสมุดธนาคารของฉันไป"เริ่มค้นห้องของฉันฉันได้เก็บค่า บันทึกของฉันหักผมได้ติดตามลงเพื่อน ๆ ที่เป็นหนี้ฉันเป็นดอลลาร์หรือห้าสิบเซนต์ผมต้องชำระเงินค่าใช้จ่ายของฉัน และแทนเงินที่ฉันได้สูญเสีย —ซึ่งเป็นการปลดแม้ว่าผมจะเหงื่อ และหวาดกลัวใส่เงินกลับ ยังคิดประสบการณ์ที่คุ้มค่า ผมสามารถดูบิตใดโลกจริงจะเป็นอย่างไร และสิ่งที่ฉันจะชน ผมก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับตัวเองและเห็นว่าฉันปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น ฉันรู้ว่า ฉันไม่เสมอชอบเตอร์รุ่นคนที่คิดได้แต่มันยังทำให้ผมดูว่า ผมได้รับจากสถานการณ์ที่เลวร้ายในฉันเองผมเชื่อว่าถ้าผู้ใหญ่วัยรุ่นที่เชื่อถือได้น้อยมาก และให้เรามีโอกาสควงขึ้นและเรียนรู้จากความผิดพลาดของเรา เราคงจะระมัดระวังมากขึ้นเมื่อใช้เงินของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อให้ตรงกับกระโปรงและเสื้อยืดและชุดเล็ก ๆ น้อย ๆ
ฉันยังไปไกลเท่าที่คริสตจักรที่จะซื้อชุดแม้ว่าฉันแทบจะไม่เคยไปโบสถ์.
ฉันเพิ่งไปป่า.
แต่เมื่อกันยายนมาพร้อมมาค่าใช้จ่ายขนาดใหญ่ ครั้งแรกมันเป็น
PSAT แล้ว SAT, SAT แล้วอีกครั้ง
ผมจำเป็นต้องมีเงินได้อย่างรวดเร็วดังนั้นฉันก็กลับเข้าบัญชีของฉันสำหรับเงินได้มากขึ้น ตอนที่ผมเห็นผมมีเพียงประมาณ 200 $
ซ้ายที่ฉันตื่นตระหนก ผมคิดว่า "ถ้าแม่ของฉันพบเธอจะใช้สมุดบัญชีเงินฝากของฉันไป."
ผมเริ่มค้นหาห้องของฉันสำหรับเงินที่ฉันได้เก็บไว้ ฉันบันทึกค่าเผื่อฉัน.
ฉันติดตามลงแม้กระทั่งเพื่อนที่เป็นหนี้ฉันดอลลาร์หรือห้าสิบเซ็นต์.
ฉันก็สามารถที่จะจ่ายออกค่าใช้จ่ายของฉันและแทนที่เงินที่ฉันมี wasted-
ซึ่งเป็นความโล่งอก.
แม้ว่าฉันจะมีเหงื่อและความหวาดกลัวที่จะใส่
กลับเงินที่ผมยังคิดว่าประสบการณ์เป็นมูลค่ามัน
ผมสามารถที่จะเห็นบิตสิ่งที่โลกแห่งความจริงจะเป็นเช่นและสิ่งที่ฉันจะขึ้นกับ
ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับตัวเองและดูว่าผมมีปฏิกิริยาตอบสนอง
ผมได้เรียนรู้ว่าฉันไม่ได้เสมอซุปเปอร์รับผิดชอบต่อคนที่ผมคิดว่าฉันเป็น. แต่ก็ยังทำให้ผมเห็นว่าผมสามารถที่จะได้รับจากสถานการณ์ที่เลวร้ายในของตัวเอง. ผมเชื่อว่าถ้าผู้ใหญ่วัยรุ่นที่เชื่อถือได้เล็ก ๆ น้อย ๆ และให้ เรามีโอกาสที่จะพลาดและเรียนรู้จากความผิดพลาดของเราเราอาจจะต้องระมัดระวังมากขึ้นเมื่อใช้จ่ายเงินของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระโปรงตรงและ tees เพียงเล็กน้อยและชุด ฉันไปซื้อชุดโบสถ์
ถึงแม้ว่าผมไม่ค่อยได้ไปโบสถ์

แต่ผมก็ไปป่า เมื่อวันที่มา ตามมาด้วยค่าใช้จ่ายที่ใหญ่ ตอนแรกก็
psat แล้วนั่งแล้วนั่งอีก ฉันต้องการเงินเร็ว ดังนั้นผมเลยกลับมา
ในบัญชีของฉันสำหรับเงินเพิ่มเติม เมื่อผมได้เห็นผมได้เพียงประมาณ $ 200 เหลือ ฉัน
ตกใจ ฉันคิดว่า" ถ้าแม่รู้เรื่อง แม่จะเอาสมุดธนาคารของฉันไป "
ฉันเริ่มค้นหาของฉันห้องสำหรับเงินที่ผมมีเก็บไว้แล้ว ฉันเก็บเงินของฉัน .
ผมยังตามรอยเพื่อนที่เป็นหนี้ฉันดอลลาร์ หรือ 50 เซนต์ .
ผมสามารถที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายของฉันและแทนที่เงินที่ผมเสีย -

ซึ่งเป็นโล่งอก แม้ว่าฉันจะมีเหงื่อและตื่นตระหนกเพื่อเอาเงินคืน ผมยังคิดว่า
ประสบการณ์ ก็คุ้มค่าแล้วฉันได้เห็นบิตอะไร
โลกที่แท้จริงจะเป็นเช่นและสิ่งที่ผมจะขึ้นต่อ ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับตัวเอง
และดูว่าผมมีปฏิกิริยาตอบสนอง ฉันได้เรียนรู้ว่า ฉันกำลังไม่เสมอซุปเปอร์รับผิดชอบ
คนที่ผมคิดว่าผม .
แต่มันก็ทำให้ผมเห็นว่า ผมสามารถที่จะได้รับจากสถานการณ์เลวร้าย

ผมเชื่อของผมเอง ถ้าผู้ใหญ่ไว้ใจวัยรุ่นมากขึ้นและให้เรามีโอกาสที่จะพลาด
และเรียนรู้จากความผิดพลาดของเรา เราก็จะระมัดระวังมากขึ้นเมื่อใช้
เงินของเรา