ตัวทำละลายคลอโรฟอร์มต่อเมทานอลที่อัตราส่วน 2:1 และ 1:1 มีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานน้อยกว่าเนื่องจากตัวทำละลายคลอโรฟอร์มมีความสามารถในการละลายไขมันของขนไก่ได้ ส่วนการ
พรีทรีทเมนต์ด้วยตัวทำละลายคลอโรฟอร์มต่อเมทานอลที่อัตราส่วน 1:2 นั้นมีสารละลายคลอโรฟอร์มอยู่ในปริมาณน้อยกว่า จึงไม่สามารถละลายไขมันของขนไก่ได้ แสดงให้เห็นว่า อัตราส่วนของตัวทำละลายคลอโรฟอร์มมากจะส่งผลให้ไขมันถูกละลายออกมาได้มาก แต่อัตราส่วนของตัว
ทำละลายคลอโรฟอร์มที่มากเกินความจำเป็นจะทำให้สิ้นเปลือง เนื่องจากเกินจุดที่
ตัวทำละลายคลอโรฟอร์มจะทำปฏิกิริยากับไขมันในขนไก่