Day after day Buck pulled in his ha

Day after day Buck pulled in his harness. They started in the morning before it was light, and they stopped in the evening after dark, ate a piece of fish, and went to sleep in their holes under the snow. Buck was always hungry. Francois gave him 750 grams of dried fish a day, and it was never enough. The other dogs were given only 500 grams; they were smaller and could stay alive on less food.
Buck learnt to eat quickly; if he was too slow, the other dogs stole his food. He saw Pike, one of the new dogs, steal some meat from the sledge when Perrault wasn't looking. The next day Buck stole some and got away unseen. Perrault was very angry, but he thought another dog, Dub, had taken it and so punished him instead of Buck.
Buck was learning how to live in the north. In the south he had never stolen, but there he had never been so hungry. He stole cleverly and secretly, remembering the beatings from the man with the club. Buck was learning the law of club and tooth.
He learnt to eat any food - anything that he could get his teeth into. He learnt to break the ice on water holes with his feet when he wanted to drink. He was stronger, harder, and could see and smell better than ever before. In a way, he was remembering back to the days when wild dogs travelled in packs through the forest, killing for meat as they went. It was easy for him to learn to fight like a wolf, because it was in his blood. In the evenings, when he pointed his nose at the moon and howled long and loud, he was remembering the dogs and wolves that had come before him.
3
The wild animal
The wild animal was strong in Buck, and as he travelled across the snow, it grew stronger and stronger. And as Buck grew stronger, he hated Spitz more and more, although he was careful never to start a fight.
But Spitz was always showing his teeth to Buck, trying to start a fight. And Buck knew that if he and Spitz fought, one of them would die.
The fight almost happened one night when they stopped by Lake Laberge. There was heavy snow and it was very cold. The lake was frozen and Francois, Perrault, and the dogs had to spend the night on the ice, under a big rock. Buck had made a warm hole in the snow and was sorry to leave it to get his piece of fish. But when he had eaten, and returned to his hole, he found Spitz in it. Buck had tried not to fight Spitz before, but this was too much. He attacked him angrily. Spitz was surprised. He knew Buck was big, but he didn't know he was so wild. Francois was surprised too, and guessed why Buck was angry.
'Go on Buck!' he shouted. 'Fight him, the dirty thief!'
Spitz was also ready to fight, and the two dogs circled one another, looking for the
chance to jump in. But suddenly there was a shout from Perrault, and they saw eighty or a hundred dogs around the sledge. The dogs came from an Indian village, and they were searching for the food that they could smell on the sledge. Perrault and Francois tried to fight them off with their clubs, but the dogs, made crazy by the smell of the food, showed their teeth and fought back.
Buck had never seen dogs like these. They were all skin and bone, but hunger made them fight like wild things. Three of them attacked Buck and in seconds his head and legs were badly bitten. Dave and Sol-leks stood side by side, covered in blood, fighting bravely. Joe and Pike jumped on one dog, and Pike broke its neck with one bite. Buck caught another dog by the neck and tasted blood. He threw himself on the next one, and then felt teeth in his own neck. It was Spitz, attacking him from the side.
Perrault and Francois came to help with clubs, but then they had to run back to save the food. It was safer for the nine sledge-dogs to run away across the lake. Several of them were badly hurt, and they spent an unhappy night hiding among the trees.
At first light they returned to the sledge and found Perrault and Francois tired and angry. Half their food was gone. The Indian dogs had even eaten one of Perrault's shoes. Francois looked at his dogs unhappily.
'Ah, my friends,' he said softly, 'perhaps those bites will make you ill. What do you think, Perrault?'
Perrault said nothing. They still had six hundred kilometres to travel, and he hoped very much that his sledge-dogs had not caught rabies from the Indian dogs.
The harness was torn and damaged and it was two hours before they were moving, travelling slowly and painfully over the most difficult country that they had been in.
The Thirty Mile River was not frozen. It ran too fast to freeze. They spent six days trying to find a place to cross, and every step was dangerous for dogs and men. Twelve times they found ice bridges across the river, and Perrault walked carefully onto them, holding a long piece of wood. And twelve times he fell through a bridge and was saved by the piece of wood, which caught on the sides of the hole. But the temperature was 45° below zero, and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหลังจากวันบัคดึงในเทียมของเขา พวกเขาเริ่มต้นในช่วงเช้าก่อนมีแสง และจะหยุดในช่วงเย็นหลังจากมืด กินชิ้นส่วนของปลา และไปนอนในหลุมของพวกเขาภายใต้หิมะ บัค หิวได้เสมอ รีสฟรนคอยส์ให้เขา 750 กรัมปลาแห้งวัน และมันก็ไม่เคยพอ สุนัขได้รับเพียง 500 กรัม พวกเขามีขนาดเล็ก และสามารถมีชีวิตอยู่ในอาหารน้อยเรียนรู้บัคกินรวดเร็ว ถ้าเขาไม่ช้าเกินไป สุนัขขโมยอาหารของเขา เขาเห็นจน สุนัขใหม่อย่างใดอย่างหนึ่ง ขโมยเนื้อบางจากสเลดจ์ Perrault ไม่สะดวก ในวันถัดไปบัคขโมยบางอย่าง และได้ไป unseen Perrault โกรธมาก แต่เขาคิดอีกมา และให้ โทษเขาแทนบัคสุนัข Dubบัค ได้เรียนรู้ที่จะอยู่ในภาคเหนือ ในภาคใต้ เขาก็ไม่เคยขโมย แต่มีไม่เคยหิวดังนั้น เขาขโมยคำนึง และ แอบ ตีระจดจำจากคนที่มีสโมสร บัค ได้เรียนรู้กฎหมายของคลับและฟันเขาเรียนรู้การกินอาหาร - สิ่งที่เขาได้รับฟันของเขาเป็น เขาเรียนรู้จะทำลายน้ำแข็งในหลุมน้ำด้วยเท้าของเขาเมื่อเขาต้องการเครื่องดื่ม เขาแข็งแกร่ง ยาก สามารถดู และกลิ่นที่ดีกว่าเดิม วิธี เขาถูกจดจำกลับไปวันเมื่อสุนัขป่าเดินทางไปในชุดผ่านป่า ฆ่าสำหรับเนื้อเดิน มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะเรียนรู้สู้หมาป่า เนื่องจากมันเป็นเลือดของเขา ใน เมื่อเขาชี้จมูกของเขาที่ดวงจันทร์ และเห่าหอนเสียงดัง และยาวนาน เขาถูกจดจำสุนัขและหมาป่าที่มีมาก่อนเขา3สัตว์ป่าสัตว์ป่าแข็งแกร่งในบัค และขณะที่เขาเดินทางผ่านหิมะ มันเติบโตแข็งแกร่ง และแข็งแรง และเป็นบัคเติบโตแข็งแกร่ง เขาขี้เกียจชปิทซ์มาก แต่เขาระวังไม่ให้เริ่มต้นการต่อสู้แต่ชปิทซ์ถูกเสมอแสดงฟันเขาจะบัค พยายามที่จะเริ่มการต่อสู้ และบัครู้ถ้าชปิทซ์สู้ หนึ่งของพวกเขาและเขาจะตายการต่อสู้เกิดขึ้นคืนหนึ่งเมื่อพวกเขาหยุด โดย Laberge เลเกือบ มีหิมะหนัก และก็เย็นมาก ทะเลสาบถูกแช่แข็ง และรีสฟรนคอยส์ Perrault และสุนัขมีการค้างคืนบนน้ำแข็ง ภายใต้ก้อนหินขนาดใหญ่ บัค มีหลุมอบอุ่นในหิมะ และก็ขอให้ได้ของชิ้นปลา แต่เมื่อเขามีกิน และกลับไปหลุมของเขา เขาพบชปิทซ์ใน บัค พยายามไม่ต่อสู้ชปิทซ์ก่อน แต่นี้มากเกินไป เขาโจมตีเขา angrily ชปิทซ์ก็รู้สึกแปลกใจ เขารู้ว่า บัคใหญ่ แต่ไม่ทราบเขาป่าดังนั้น รีสฟรนคอยส์มากเกินไป และเดาทำไมบัคโกรธ'ไปบัค "เขาตะโกนขึ้น 'สู้ ขโมยสกปรก'ชปิทซ์ยังไม่พร้อมที่จะต่อสู้ และสุนัขสองจัดกัน ค้นหาโอกาสที่จะกระโดดใน แต่ก็มี shout จาก Perrault และพวกเขาเห็นแปดสิบ หรือร้อยสุนัขสถานสเลดจ์ สุนัขมาจากหมู่บ้านอินเดีย และพวกเขาก็มองหาอาหารที่พวกเขาได้กลิ่นในสเลดจ์ Perrault และรีสฟรนคอยส์พยายามต่อสู้ให้กับสโมสรของพวกเขา ได้พบฟันของสุนัข ทำบ้ากลิ่นอาหาร และสู้กลับบัค ไม่เคยเห็นสุนัขดังนั้น พวกผิวหนังและกระดูกทั้งหมด แต่ความหิวทำให้พวกเขาต่อสู้ชอบสิ่งที่ป่า สามของพวกเขาโจมตีบัค และในวินาทีที่ หัวและขาของเขาได้ไม่กัด เดฟและโซล leks ยืนเคียงข้าง ครอบคลุมในเลือด ต่อสู้อย่างกล้าหาญ โจและจนไปในสุนัขหนึ่ง และคอของมันกับหนึ่งยากจนจน บัค จับสุนัขอีก โดยคอ และลิ้มรสเลือด เขาโยนตัวเองในถัดไป แล้ว รู้สึกฟันในคอของเขาเอง ชปิทซ์ โจมตีเขาจากด้านข้างได้Perrault และรีสฟรนคอยส์มาช่วยสโมสร แต่แล้ว พวกเขามีการเรียกกลับการบันทึกอาหาร ปลอดภัยสำหรับสเลดจ์เก้าสุนัขวิ่งหนีข้ามทะเลสาปได้ หลายของพวกเขาถูกไม่เจ็บ และพวกเขาใช้การคืนความสุขที่ซ่อนระหว่างต้นไม้แสงแรกพวกเขาจึงกลับไปสเลดจ์ และพบ Perrault และรีสฟรนคอยส์โกรธ และเหนื่อย อาหารครึ่งหายไป สุนัขอินเดียได้แม้กินของ Perrault รองเท้าอย่างใดอย่างหนึ่ง รีสฟรนคอยส์มองดูที่สุนัขของเขา unhappily' Ah เพื่อน, "เขาพูดเบา ๆ, ' บางทีกัดนั้นจะทำให้คุณป่วย สิ่งที่คุณคิดว่า Perrault หรือไม่ 'Perrault กล่าวว่า ไม่มีอะไร พวกเขายังมีหกร้อยกิโลเมตรการเดินทาง และเขาหวังมากที่สเลดจ์สุนัขของเขาก็ติดโรคจากสุนัขอินเดียเทียมเสียหาย และเสียหาย และเป็นสองชั่วโมงก่อนที่พวกเขาเคลื่อนไหว การเดินทางช้า และเจ็บปวดทั่วประเทศยากที่สุดที่พวกเขาเคยไม่มีแช่น้ำสามสิบไมล์ มันวิ่งไปอย่างรวดเร็วเพื่อตรึง พวกเขาใช้เวลาหกวันพยายามหาข้าม และทุกขั้นตอนเป็นอันตรายต่อสุนัขและคน ครั้งที่ 12 จะพบน้ำแข็งสะพานข้ามแม่น้ำ และ Perrault เดินอย่างระมัดระวัง ไปเก็บชิ้นส่วนยาวของไม้ และสิบสองเจ้าไทเขาตกผ่านสะพาน และถูกบันทึกไว้ โดยชิ้นส่วนของไม้ ที่จับด้านของหลุม แต่อุณหภูมิ 45 องศาด้านล่างเป็นศูนย์ และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันหลังจากวันที่บั๊กดึงในเทียมของเขา พวกเขาเริ่มต้นในช่วงเช้าก่อนที่มันจะเบาและพวกเขาหยุดในช่วงเย็นหลังจากที่มืดกินชิ้นส่วนของปลาและไปนอนในหลุมของพวกเขาภายใต้หิมะ บั๊กหิวตลอดเวลา ฟรองซัวให้เขา 750 กรัมปลาแห้งวันและมันก็ไม่เคยพอ สุนัขอื่น ๆ ที่ได้รับเพียง 500 กรัม; พวกเขามีขนาดเล็กและสามารถมีชีวิตอยู่ในอาหารน้อยลง.
บั๊กเรียนรู้ที่จะกินได้อย่างรวดเร็ว ถ้าเขาช้าเกินไปสุนัขตัวอื่น ๆ ขโมยอาหารของเขา เขาเห็นหอกซึ่งเป็นหนึ่งในสุนัขใหม่ขโมยเนื้อจากการเลื่อนเมื่อแปร์โรลท์ไม่ได้มอง วันรุ่งขึ้นบั๊กขโมยและหนีไปที่มองไม่เห็น แปร์โรลท์โกรธมาก แต่เขาคิดว่าสุนัขอีกพากย์ได้เอามันและถูกลงโทษเพื่อให้เขาแทนบั๊ก.
บั๊กได้เรียนรู้วิธีที่จะอยู่ในภาคเหนือ ในภาคใต้เขาไม่เคยถูกขโมย แต่มีเขาไม่เคยหิวมาก เขาขโมยอย่างชาญฉลาดและแอบจำเฆี่ยนตีจากคนที่มีสโมสร .
บั๊กได้เรียนรู้กฎของสโมสรและฟันเขาได้เรียนรู้ที่จะกินอาหารใดๆ - สิ่งที่เขาจะได้รับฟันของเขาเข้าไป เขาได้เรียนรู้ที่จะทำลายน้ำแข็งในหลุมน้ำที่มีเท้าของเขาเมื่อเขาต้องการที่จะดื่ม เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งยากและจะได้เห็นและกลิ่นดีขึ้นกว่าเดิม ในวิธีที่เขาได้รับความทรงจำกลับไปเมื่อวันที่สุนัขป่าในแพ็คเดินทางผ่านป่าฆ่าเพื่อเอาเนื้อขณะที่พวกเขาไป มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะเรียนรู้ที่จะต่อสู้เหมือนหมาป่าเพราะมันอยู่ในเลือดของเขา ในตอนเย็นเมื่อเขาชี้ให้จมูกของเขาที่ดวงจันทร์และ howled ยาวและดังที่เขาได้รับการจดจำสุนัขและหมาป่าที่ได้มาก่อนหน้าเขา.
3 สัตว์ป่าสัตว์ป่าเป็นที่แข็งแกร่งในบั๊กและในขณะที่เขาเดินทางข้ามหิมะก็เติบโตดีและแข็งแรง และเป็นบั๊กเติบโตที่แข็งแกร่งเขาเกลียด Spitz มากขึ้นถึงแม้เขาจะระมัดระวังไม่เคยที่จะเริ่มต้นการต่อสู้. แต่ Spitz ก็มักจะแสดงให้เห็นฟันของเขาที่จะบั๊กพยายามที่จะเริ่มต้นการต่อสู้ และบั๊กรู้ว่าถ้าเขาต่อสู้ Spitz หนึ่งของพวกเขาจะตาย. การต่อสู้เกือบจะเกิดขึ้นในคืนหนึ่งเมื่อพวกเขาหยุดโดยทะเลสาบ Laberge มีหิมะตกหนักเป็นและมันก็หนาวมาก ทะเลสาบที่ถูกแช่แข็งและฟรองซัว, แปร์โรลท์และสุนัขจะต้องจ่ายคืนบนน้ำแข็งภายใต้ก้อนหินขนาดใหญ่ บั๊กได้ทำหลุมอบอุ่นในหิมะและรู้สึกเสียใจที่จะปล่อยให้เขาได้รับชิ้นส่วนของปลา แต่เมื่อเขาได้กินและกลับไปในหลุมของเขาเขาพบ Spitz ในนั้น บั๊กได้พยายามที่จะไม่ต่อสู้ Spitz ก่อน แต่ครั้งนี้มีมากเกินไป เขาทำร้ายเขาด้วยความโกรธ Spitz รู้สึกประหลาดใจ เขารู้ว่าเป็นบั๊กใหญ่ แต่เขาไม่ได้รู้ว่าเขาเป็นป่าเพื่อ ฟรองซัวรู้สึกประหลาดใจมากเกินไปและเดาได้ว่าทำไมบั๊กโกรธ. 'ไปบั๊ก! เขาตะโกน 'การต่อสู้เขาขโมยสกปรก!' Spitz ก็ยังพร้อมที่จะต่อสู้และสุนัขสองตัววงกลมอีกคนหนึ่งที่กำลังมองหาโอกาสที่จะกระโดดเข้ามา. แต่จู่ๆก็มีการตะโกนจากแปร์โรลท์และพวกเขาเห็นแปดสิบหรือร้อยสุนัขรอบ ตะเฆ่ สุนัขที่มาจากหมู่บ้านอินเดียและพวกเขาก็หาอาหารที่พวกเขาได้กลิ่นบนตะเฆ่ แปร์โรลท์และฟรองซัวพยายามที่จะต่อสู้กับพวกเขาออกไปพร้อมกับสโมสรของพวกเขา แต่สุนัขบ้าทำด้วยกลิ่นของอาหารที่แสดงให้เห็นฟันของพวกเขาและกลับมาต่อสู้. บั๊กไม่เคยเห็นสุนัขเช่นนี้ พวกเขาทุกสภาพผิวและกระดูก แต่ความหิวทำให้พวกเขาต่อสู้เช่นเดียวกับสิ่งป่า สามของพวกเขาโจมตีบั๊กและในไม่กี่วินาทีหัวของเขาและขาถูกกัดไม่ดี เดฟและโซล leks ยืนอยู่เคียงข้างเต็มไปด้วยเลือดต่อสู้อย่างกล้าหาญ โจหอกเพิ่มขึ้นในสุนัขและคอหักหอกกับหนึ่งกัด บั๊กจับสุนัขอื่นโดยคอและลิ้มรสเลือด เขาโยนตัวเองอยู่บนหน้าหนึ่งแล้วรู้สึกว่าฟันในลำคอของเขาเอง มันเป็น Spitz โจมตีเขาจากด้านข้าง. แปร์โรลท์และฟรองซัวมาช่วยกับสโมสร แต่แล้วพวกเขาต้องวิ่งกลับไปบันทึกอาหาร มันเป็นที่ปลอดภัยสำหรับเก้าสุนัขเลื่อนที่จะหนีข้ามทะเลสาบ หลายของพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและพวกเขาใช้เวลาคืนความสุขซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางต้นไม้. ที่แสงแรกที่พวกเขาจะกลับไปที่เลื่อนและพบว่าแปร์โรลท์และฟรองซัวเหนื่อยและโกรธ ครึ่งอาหารของพวกเขาก็หายไป สุนัขอินเดียได้กินแม้แต่คนเดียวของรองเท้าแปร์โรลท์ ฟรองซัวมองไปที่สุนัขของเขามีความสุข. 'อาเพื่อนของฉัน "เขาพูดเบา ๆ " บางทีอาจจะกัดเหล่านั้นจะทำให้คุณป่วย อะไรที่คุณคิดว่าแปร์โรลท์? แปร์โรลท์กล่าวว่าไม่มีอะไร พวกเขายังคงมีหกร้อยกิโลเมตรที่จะเดินทางไปและเขาหวังมากว่าเลื่อนสุนัขของเขาไม่ได้ติดโรคพิษสุนัขบ้าจากสุนัขอินเดีย. เทียมที่ได้รับการฉีกขาดและความเสียหายและมันก็สองชั่วโมงก่อนที่พวกเขากำลังจะย้ายการเดินทางอย่างช้า ๆ และเจ็บปวดมากกว่า ประเทศที่ยากที่สุดที่พวกเขาได้รับใน. แม่น้ำสามสิบไมล์ไม่ได้แช่แข็ง มันวิ่งเร็วเกินไปที่จะหยุด พวกเขาใช้เวลาหกวันพยายามที่จะหาสถานที่ที่จะข้ามและทุกขั้นตอนเป็นอันตรายสำหรับสุนัขและผู้ชาย สิบสองครั้งที่พวกเขาพบว่าสะพานข้ามแม่น้ำน้ำแข็งและแปร์โรลท์เดินอย่างระมัดระวังลงบนพวกเขาถือเป็นชิ้นยาวของไม้ และสิบสองครั้งที่เขาล้มลงผ่านสะพานและถูกบันทึกไว้โดยชิ้นส่วนของไม้ที่ติดอยู่บนด้านข้างของหลุม แต่อุณหภูมิ 45 องศาด้านล่างเป็นศูนย์และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันแล้ววันเล่า บัคดึงเทียมเขา พวกเขาเริ่มต้นในตอนเช้าก่อนที่จะถูกแสง และพวกเขาหยุดในตอนเย็นหลังจากที่มืด กินชิ้นส่วนของปลา และไปนอนในหลุมใต้หิมะ บัคหิวมาตลอด ฟร ซัวส์ ให้ 750 กรัม ปลาแห้ง วัน และมันไม่เคยเพียงพอ สุนัขอื่น ๆ ได้รับเพียง 500 กรัม ; พวกเขามีขนาดเล็กและสามารถมีชีวิตอยู่บน
อาหารน้อยลงบัคได้กินเร็วๆ ถ้าเขาช้าตัวอื่นแย่งอาหารของเขา เขาเห็นหอก , หนึ่งของสุนัขใหม่ , ขโมยเนื้อจากเลื่อนเมื่อ แปร์โรลต์ไม่ได้มอง วันต่อมา บัคขโมยบางอย่าง และได้ท่องเที่ยวไป แปร์โรโกรธมาก แต่เขาคิดว่าอีกหมา พากย์ได้ยึดมันและเพื่อลงโทษเขาแทน บัค บัค
คือการเรียนรู้วิธีการอยู่ในภาคเหนือในภาคใต้ เขาไม่เคยมีขโมย แต่เขาไม่เคยหิว เขาขโมยอย่างชาญฉลาดและแอบนึกถึงการกระทำจากผู้ชายกับสโมสร บัคคือการเรียนรู้กฎหมายของคลับและฟัน .
เขาเรียนรู้ที่จะกินอาหารใด ๆสิ่งที่เขาจะได้รับฟันของเขาลงใน เขาเรียนรู้ที่จะทำลายน้ำแข็งในหลุมน้ำกับเท้าของเขาเมื่อเขาต้องการที่จะดื่ม เขาแข็งแกร่งมากขึ้นและสามารถเห็นและกลิ่นที่ดีกว่าเดิม ในทางที่เขาจำได้ว่ากลับไปวันเมื่อหมาป่าเดินทางในแพ็คผ่านป่าฆ่าเนื้อเป็นพวกเขาไป มันง่ายสำหรับเขาที่จะเรียนรู้ที่จะต่อสู้เหมือนหมาป่า เพราะมันอยู่ในสายเลือดของเขา ในตอนเย็น เมื่อเขาชี้ที่จมูกที่ดวงจันทร์และหอนยาวและดังเขาจำได้ว่าสุนัขและหมาป่าที่ได้มาก่อนที่เขา . .
3

สัตว์ป่าสัตว์ป่าที่แข็งแกร่งใน บัค และในขณะที่เขาเดินทางข้ามหิมะ มันเติบโตแข็งแรงและแข็งแกร่ง และบัคเติบโตแข็งแกร่ง เขาเกลียดสเปชมากขึ้น ถึงแม้ว่าเขาจะระวังไม่ให้เริ่มการต่อสู้ .
แต่สเปชอยู่เสมอแสดงฟันเขาฝืนพยายามที่จะเริ่มต้นการต่อสู้และบัครู้ว่าถ้าเขาและสเปชต่อสู้ หนึ่งในนั้นจะตาย
สู้เกือบเกิดขึ้นในคืนหนึ่งเมื่อพวกเขาแวะทะเลสาบ LaBerge . มีหิมะหนักและหนาวมาก ทะเลสาบแช่แข็งและฟรานซัวส์แปร์โร , และสุนัขมีการใช้จ่ายคืนบนน้ำแข็งใต้ก้อนหินใหญ่ บัคทำให้หลุมอบอุ่นในหิมะ และก็เสียใจที่ปล่อยให้มันได้รับชิ้นส่วนของปลาแต่เมื่อเขาได้กินและกลับไปที่หลุมของเขาเขาพบสเปชแล้ว บัคได้พยายามที่จะไม่ต่อสู้ด้วยก่อน แต่นี่มันเกินไป เขาโจมตีเขาอย่างโกรธเคือง ด้วยประหลาดใจ เขารู้ว่าบัคก็ใหญ่ แต่เขาคงไม่รู้ว่าเขาป่าเถื่อนมาก ฟร ซัวส์ แปลกใจเหมือนกัน ว่าทำไม บักโกรธ .
จงใน บัค ! เขาตะโกน . สู้เขา ขโมยสกปรก !
สเปชยังพร้อมที่จะต่อสู้และสุนัขสองตัวที่วงกลมไว้อีกแบบหนึ่ง มองหา
โอกาสที่จะข้ามไปใน แต่ก็มีตะโกนจากแปร์โร และ เห็นแปดสิบหรือร้อยสุนัขรอบ สเลด สุนัขมาจากหมู่บ้านอินเดียน และพวกเขากำลังค้นหาสำหรับอาหารที่พวกเขาได้กลิ่นที่เลื่อนมา แปร์โร และ ฟรังซัวส์ พยายามสู้กับพวกมันให้กับสโมสรของพวกเขา แต่สุนัขทำให้บ้า โดยกลิ่นของอาหาร พบฟันของพวกเขาและสู้กลับ
เจ้าชู้ ไม่เคยเห็นหมาแบบนี้ พวกเขาทั้งหมดถูกผิวหนังและกระดูก แต่ความหิวทำให้เขาต่อสู้ เหมือนอย่าง สามของพวกเขาโจมตี บัค และในวินาทีที่หัวและขาไม่ดีโดนกัด เดฟ และ โซล leks ยืนอยู่เคียงข้างกันครอบคลุมในเลือดการต่อสู้อย่างกล้าหาญ โจและหอกกระโดดในสุนัขหอกหักและคอของมันด้วยคำเดียว บัคจับหมาตัวอื่น โดยคอและลิ้มรสเลือด เขาโยนตัวเองบนหน้าแล้วรู้สึกว่าฟันในลำคอของเขาเอง มันคือสเปช , โจมตีเขาจากด้านข้าง เขามาช่วย แปโร
และกับสโมสร แต่พวกเขาก็ต้องวิ่งกลับไปเก็บอาหาร มันปลอดภัยสำหรับเก้าเลื่อนสุนัขวิ่งหนีทั่วทะเลสาบหลายของพวกเขาได้รับบาดเจ็บ , และพวกเขาใช้เวลากลางคืนไม่ดีซ่อนอยู่ท่ามกลางต้นไม้
ที่แสงแรกพวกเขากลับมาและเลื่อนและพบ แปร์โรลต์ Francois เหนื่อยและโกรธ ครึ่งหนึ่งของอาหารของพวกเขาหายไป สุนัขอินเดียเคยกินรองเท้า แปร์โรลต์ ) ฟร ซัวส์ มองเขาหมาเสียใจ . . .
'ah , เพื่อน ๆของฉัน ' เขาพูดเบาๆ บางทีกัดนั้น จะทำให้คุณป่วย คุณคิดอย่างไรแปร์โร ?
แปร์โรกล่าวว่าไม่มีอะไร พวกเขายังได้หกร้อยกิโลเมตร การเดินทาง และเขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสุนัขเลื่อนของเขาไม่ได้จับโรคพิษสุนัขบ้าจากสุนัขอินเดีย .
เทียมถูกฉีก และเสียหาย และมันสองชั่วโมงก่อนที่จะย้าย เดินทาง อย่างช้าๆ และเจ็บปวดกว่าประเทศที่ยากที่สุดที่พวกเขาได้รับใน .
สามสิบไมล์แม่น้ำไม่แช่แข็ง