Two friends -- one a fat man and th

Two friends -- one a fat man and the other a thin man -- met at the Nikolaevsky station. The fat man had just dined in the station and his greasy lips shone like ripe cherries. He smelt of sherry and fleur d'orange. The thin man had just slipped out of the train and was laden with portmanteaus, bundles, and bandboxes. He smelt of ham and coffee grounds. A thin woman with a long chin, his wife, and a tall schoolboy with one eye screwed up came into view behind his back.

"Porfiry," cried the fat man on seeing the thin man. "Is it you? My dear fellow! How many summers, how many winters!"

"Holy saints!" cried the thin man in amazement. "Misha! The friend of my childhood! Where have you dropped from?"

The friends kissed each other three times, and gazed at each other with eyes full of tears. Both were agreeably astounded.

"My dear boy!" began the thin man after the kissing. "This is unexpected! This is a surprise! Come have a good look at me! Just as handsome as I used to be! Just as great a darling and a dandy! Good gracious me! Well, and how are you? Made your fortune? Married? I am married as you see. . . . This is my wife Luise, her maiden name was Vantsenbach . . . of the Lutheran persuasion. . . . And this is my son Nafanail, a schoolboy in the third class. This is the friend of my childhood, Nafanya. We were boys at school together!"

Nafanail thought a little and took off his cap.

"We were boys at school together," the thin man went on. "Do you remember how they used to tease you? You were nicknamed Herostratus because you burned a hole in a schoolbook with a cigarette, and I was nicknamed Ephialtes because I was fond of telling tales. Ho--ho! . . . we were children! . . . Don't be shy, Nafanya. Go nearer to him. And this is my wife, her maiden name was Vantsenbach, of the Lutheran persuasion. . . ."

Nafanail thought a little and took refuge behind his father's back.

"Well, how are you doing my friend?" the fat man asked, looking enthusiastically at his friend. "Are you in the service? What grade have you reached?"

"I am, dear boy! I have been a collegiate assessor for the last two years and I have the Stanislav. The salary is poor, but that's no great matter! The wife gives music lessons, and I go in for carving wooden cigarette cases in a private way. Capital cigarette cases! I sell them for a rouble each. If any one takes ten or more I make a reduction of course. We get along somehow. I served as a clerk, you know, and now I have been transferred here as a head clerk in the same department. I am going to serve here. And what about you? I bet you are a civil councillor by now? Eh?"

"No dear boy, go higher than that," said the fat man. "I have risen to privy councillor already . . . I have two stars."

The thin man turned pale and rigid all at once, but soon his face twisted in all directions in the broadest smile; it seemed as though sparks were flashing from his face and eyes. He squirmed, he doubled together, crumpled up. . . . His portmanteaus, bundles and cardboard boxes seemed to shrink and crumple up too. . . . His wife's long chin grew longer still; Nafanail drew himself up to attention and fastened all the buttons of his uniform.

"Your Excellency, I . . . delighted! The friend, one may say, of childhood and to have turned into such a great man! He--he!"

"Come, come!" the fat man frowned. "What's this tone for? You and I were friends as boys, and there is no need of this official obsequiousness!"

"Merciful heavens, your Excellency! What are you saying. . . ?" sniggered the thin man, wriggling more than ever. "Your Excellency's gracious attention is like refreshing manna. . . . This, your Excellency, is my son Nafanail, . . . my wife Luise, a Lutheran in a certain sense."

The fat man was about to make some protest, but the face of the thin man wore an expression of such reverence, sugariness, and mawkish respectfulness that the privy councillor was sickened. He turned away from the thin man, giving him his hand at parting.

The thin man pressed three fingers, bowed his whole body and sniggered like a Chinaman: "He--he--he!" His wife smiled. Nafanail scraped with his foot and dropped his cap. All three were agreeably overwhelmed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อนทั้งสองคน - หนึ่งในคนอ้วนและคนอื่น ๆ บางคน - พบกันที่สถานี Nikolaevsky คนอ้วนได้รับประทานอาหารค่ำในสถานีและริมฝีปากเลี่ยนของเขาส่องเช่นเชอร์รี่สุก เขาหลอมเหลวของเชอร์รี่และเฟลอร์สีส้ม d' บางคนที่เพิ่งหลุดออกจากรถไฟและเป็นภาระกับ portmanteaus, การรวมกลุ่มและ bandboxes เขาหลอมเหลวแฮมและกากกาแฟ ผู้หญิงบางที่มีคางยาวภรรยาของเขาและเด็กนักเรียนสูงด้วยตาข้างเดียวเมาขึ้นมาในมุมมองด้านหลังของเขา. "Porfiry" ร้องไห้คนอ้วนเมื่อเห็นชายร่างผอม "มันเป็นคุณหรือเพื่อนรักของฉันวิธีฤดูร้อนหลายกี่ฤดูหนาว!" "พระวิสุทธิชน!" ร้องไห้บางคนด้วยความประหลาดใจ "Misha! เพื่อนในวัยเด็กของฉันที่คุณได้ลดลงจากไหน?" เพื่อนจูบกันสามครั้งและจ้องมองกันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา ทั้งสองต่างก็ประหลาดใจอันหนึ่งอันเดียวกัน. "เด็กรักของฉัน!" เริ่มบางคนหลังจากจูบ "นี่คือการที่ไม่คาดคิดนี้เป็นความประหลาดใจมาได้ดูดีที่ฉันเช่นเดียวกับที่หล่อที่สุดเท่าที่ฉันเคยเป็นเพียงที่ดีเป็นที่รักและสำรวย! ดีมีน้ำใจฉัน! ดีและวิธีการที่คุณ? ทำดวงชะตาของคุณ ? แต่งงาน? ฉันแต่งงานที่คุณเห็น.... นี่เป็นภรรยา Luise ของฉันนามสกุลเดิมของเธอคือ Vantsenbach... ของการชักชวนลู.... และนี่คือลูกชายของฉัน Nafanail, เด็กนักเรียนในชั้นที่สาม. นี้ เป็นเพื่อนในวัยเด็กของฉัน Nafanya. เราเป็นเด็กผู้ชายที่โรงเรียนด้วยกัน! " Nafanail คิดเล็ก ๆ น้อย ๆ และถอดหมวกของเขา. "เราเป็นเด็กผู้ชายที่โรงเรียนด้วยกัน" บางคนเดินขึ้นไปบน "คุณจำวิธีที่พวกเขาใช้ในการหยอกล้อคุณคุณเป็นชื่อเล่น Herostratus เพราะคุณเผาหลุมใน schoolbook กับบุหรี่และฉันเป็นชื่อเล่น Ephialtes เพราะผมรักบอกเล่าโฮ -.... โฮเราอยู่ เด็ก!... ไม่ต้องอาย, Nafanya. ไปใกล้ชิดเขา. และนี่คือภรรยาของผมนามสกุลเดิมของเธอคือ Vantsenbach ของการชักชวนลู.... " Nafanail คิดเล็ก ๆ น้อย ๆ และเข้าไปหลบอยู่ข้างหลังพ่อของเขา . "ดีว่าคุณกำลังทำเพื่อนของฉัน" คนอ้วนถามว่ามองอย่างกระตือรือร้นที่เพื่อนของเขา "คุณในการให้บริการหรือไม่สิ่งที่คุณถึงได้เกรด?" "ผมเด็กที่รักของฉันได้รับการประเมินวิทยาลัยสองปีที่ผ่านมาและผมก็มีสตานิส. เงินเดือนไม่ดี แต่ที่ไม่ดี! ภรรยาให้เรียนดนตรีและฉันไปในการแกะสลักไม้กรณีบุหรี่ในทางส่วนตัว. กรณีบุหรี่ทุน! ฉันพวกเขาขายสำหรับเงินรูเบิลแต่ละ. หากคนใดคนหนึ่งจะใช้เวลาสิบหรือมากกว่าฉันจะทำให้การลดลงของการเรียนการสอน. เราได้รับพร้อมอย่างใด ผมทำหน้าที่เป็นเสมียนคุณรู้และตอนนี้ฉันได้รับการโอนที่นี่เป็นเสมียนใหญ่ในแผนกเดียวกัน. ฉันจะไปให้บริการที่นี่. และสิ่งที่เกี่ยวกับคุณหรือฉันเดิมพันที่คุณเป็นสมาชิกสภาพลเรือนโดยตอนนี้หรือไม่ใช่มั้ย? " "ไม่รักเด็กไปสูงกว่า" คนอ้วนกล่าวว่า "ผมได้เพิ่มขึ้นถึงองคมนตรีแล้วฉันมีสองดาว...." บางคนหันอ่อนและแข็งทั้งหมดในครั้งเดียว แต่เร็ว ๆ นี้ใบหน้าของเขาบิดในทุกทิศทางในรอยยิ้มกว้าง; มันดูราวกับว่าถูกประกายไฟกระพริบจากใบหน้าของเขาและตา เขาดิ้นเขาสองเท่ากันยู่ยี่ขึ้น . . . portmanteaus, การรวมกลุ่มและกล่องกระดาษแข็งของเขาดูเหมือนจะหดตัวลงและยู่ยี่ขึ้นมากเกินไป . . . คางยาวของภรรยาของเขายังคงขยายตัวได้อีกต่อไป; Nafanail ดึงตัวเองขึ้นไปให้ความสนใจและยึดปุ่มทั้งหมดของเครื่องแบบของเขา. "ฯพณฯ ของคุณผมมีความยินดีที่เพื่อนคนหนึ่งอาจกล่าวว่าในวัยเด็กและได้กลายเป็นเช่นคนที่ยิ่งใหญ่เขา -...! เขา!" "มามา!" คนอ้วนขมวดคิ้ว "มีอะไรเสียงนี้ได้หรือไม่คุณและฉันเป็นเพื่อนที่เป็นเด็กและมีความจำเป็นในการประจบสอพลออย่างเป็นทางการนี้!" "สวรรค์ผู้ทรง ฯพณฯ ของคุณสิ่งที่คุณพูด...?" sniggered คนบางบิดตัวไปมามากขึ้นกว่าเดิม "ความสนใจน้ำใจ ฯพณฯ ของคุณเป็นเหมือนนาสดชื่น.... นี้ ฯพณฯ ของคุณเป็นลูกชายของฉัน Nafanail,... ภรรยาของฉัน Luise, ลูเธอรันในความรู้สึกบางอย่าง." คนอ้วนเป็นเรื่องที่จะทำให้การประท้วงบางอย่าง แต่ ใบหน้าของชายร่างผอมสวมแสดงออกของความเคารพเช่น, sugariness และยำเกรงน่าหมั่นไส้ว่าองคมนตรีได้ป่วย เขาหันไปจากคนบางให้เขามือของเขาที่พรากจากกัน. บางคนกดสามนิ้วโค้งคำนับร่างกายของเขาและ sniggered เช่นจีน: "เขา - เขา - เขา!" ภรรยาของเขายิ้ม Nafanail คัดลอกเท้าของเขาและหมวกของเขาลดลง ทั้งสามคนถูกครอบงำอันหนึ่งอันเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อนสองคน หนึ่งคนที่มีไขมันและอื่น ๆบาง ๆ . . . พบกันที่สถานี nikolaevsky . ชายอ้วนเพิ่งกินอาหารภายในสถานี และริมฝีปากของเขา มันส่องแสงเหมือนเชอร์รี่สุก เขาได้กลิ่นของเชอร์รี่และเฟอร์ d'orange . ชายร่างผอมที่เพิ่งหลุดจากรถไฟและเต็มไปด้วย portmanteaus รวมกลุ่ม และกล่องใส่ของกระจุกกระจิก . เขาได้กลิ่นแฮม และกาแฟ บางผู้หญิงที่มีคางยาว ภรรยาของเขาและเด็กนักเรียนตัวสูงข้างหนึ่งพลาดเข้ามาดู ข้างหลังของเขา . . . . . .

" porfiry " ร้องชายอ้วนเห็นผู้ชายผอม . นี่เธอเหรอ ? เพื่อนที่รักของฉัน วิธีการหลายฤดู กี่หนาว !

" ศักดิ์สิทธิ์นักบุญ ! ชายร่างผอมร้องด้วยความประหลาดใจ " มิชา ! เพื่อนวัยเด็กของฉัน ที่คุณทำจาก ?

เพื่อนจูบกัน 3 ครั้งและ ต่างจ้องมองกันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา ทั้งสองเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันงง

" เพื่อนรัก " เริ่มที่ชายร่างผอมหลังบ นี้คือที่ไม่คาดคิด ! นี่เป็นเซอร์ไพรส์ ! มา ดู ดี ที่ ฉัน หล่อเหมือนที่เคยเป็น เช่นเดียวกับที่ดีที่รักและเจ้าชู้ ! เก่งจริงๆเลย ดี เป็นไงบ้าง ? ทำให้ดวงชะตาของคุณ ? แต่งงานเหรอ ? ฉันแต่งงานตามที่คุณเห็น . . . . . . . เรียก นี่ภรรยาผม ,ชื่อของเธอคือ vantsenbach . . . . . . . . จากการชักชวนของลู . . . . . . . . และนี่ลูกชายผม nafanail , เด็กนักเรียนในชั้น นี่คือเพื่อนของฉันในวัยเด็ก nafanya . เราเป็นเพื่อนที่โรงเรียนกัน ! "

nafanail ความคิดเล็ก ๆน้อย ๆและถอดหมวกของเขา

" เราเป็นเพื่อนที่โรงเรียนกัน " ชายร่างผอมไป . คุณจำวิธีที่เคยแกล้งเธอคุณมีฉายาเป็นบทความคัดสรรเพราะคุณเผาหลุมใน schoolbook กับบุหรี่ และก็ชื่อเล่น เอฟิอาเตสเพราะฉันชอบเล่านิทาน ดะ . . . ดะ ! . . . . . . . เราเป็นเด็ก ! . . . . . . . ไม่ต้องอาย nafanya . ไปใกล้ๆเขา และนี่ภรรยาผม ชื่อของเธอคือ vantsenbach จากการชักชวนของลู . . . . . . . . "

nafanail คิดว่าเล็กน้อยและหลบหลังพ่อกลับมาแล้ว

" แล้วจะทำอะไรเพื่อนของฉัน " ชายอ้วนถาม มองอย่างที่เพื่อนเขา " แกเป็นทหารหรือเปล่า? เกรดอะไรคุณถึง ? "

" ผม หนุ่มน้อย ! ฉันได้รับเป็นผู้ประเมินวิทยาลัยสำหรับสองปีสุดท้ายและฉันมี Stanislav . เงินเดือนจะยากจน แต่ก็ไม่ดีขึ้น ภรรยาให้เรียนดนตรี และฉันไปในไม้แกะสลัก กรณีบุหรี่ในทางส่วนตัวกรณีบุหรี่ทุน ! ผมขายพวกเขาสำหรับสรงน้ำในแต่ละ ถ้าใครใช้สิบหรือมากกว่าผมให้ลดลงแน่นอน เราเข้ากันได้ดีด้วย ผมรับราชการเป็นเสมียน คุณรู้มั้ย ตอนนี้ผมได้ย้ายมาเป็น หัวหน้าพนักงานในแผนกเดียวกัน ผมจะดูแลที่นี่ และสิ่งที่เกี่ยวกับคุณ ? ฉันเดิมพันที่คุณมีสมาชิกสภาพลเรือน โดยตอนนี้ เอ๋ ? "

" เด็กน้อย สูงไปกว่านั้น กล่าวว่า " ชายอ้วน" ผมมีเพิ่มขึ้น องคมนตรีแล้ว . . . . . . . ผมมี 2 ดาว "

คนผอมซีดและแข็งทั้งหมดในครั้งเดียว แต่แล้วใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวในทุกทิศทางในยิ้มกว้าง มันดูราวกับประกายวิบวับจากใบหน้าและดวงตา เขา squirmed เขาสองเท่าด้วยกัน ยับเลย . . . . . . . . portmanteaus ของเขา การรวมกลุ่มและกล่องกระดาษแข็งที่ดูเหมือนจะหดตัวลงและล้มลงด้วย . . . . . . . .คางยาวของภรรยาของเขาเติบโตยาวอยู่ nafanail ยกตัวขึ้นเพื่อให้ความสนใจและยึดปุ่มทั้งหมดของเครื่องแบบ

" ใต้เท้าฉัน . . . . . . . . ยินดี ! เพื่อนหนึ่งอาจพูดว่า ในวัยเด็ก และเป็นคนที่ดีมาก ! เขา . . . เขา ! "

" มา มา ! " ชายอ้วนขมวดคิ้ว " . แล้วเสียงนี้ล่ะ คุณและฉันมีเพื่อนที่เป็นผู้ชาย และไม่มีความจำเป็นของการประจบสอพลออย่างเป็นทางการ !

" เมตตาสวรรค์ ใต้เท้า คุณพูดอะไรน่ะ . . . . . . . ? " sniggered ผู้ชายบางบิดตัวมากขึ้นกว่าที่เคย . ความเมตตาของท่านเป็นเหมือนฟื้นฟูมานา . . . . . . . . นี้ ท่านเป็นลูกชายของฉัน nafanail , . . . . . . . . ภรรยาผมเรียกเป็นบาทหลวงในความรู้สึกบางอย่าง . . . "

ชายอ้วนก็ทำบางส่วนประท้วง แต่ใบหน้าของชายร่างผอมใส่นิพจน์เช่นราชาศัพท์รสหวาน และจืดชืดความใกล้ชิดที่องคมนตรีเป็นป่วย . เขาเปลี่ยนไปจากคนผอม ทำให้เขามือของเขาแหวก

คนผอมสามนิ้วกดจมลงทั้งร่างกายของเขาและ sniggered เหมือนคนจีน : " เขา . . เขา . . เขา ! " ภรรยาของเขายิ้ม nafanail ขูดกับเท้าของเขาและโยนหมวกของเขา ทั้งสามคนพอใจอย่างแน่นอน