guilt and blame according to eachof

guilt and blame according to each
of the Brickman et al.'s four responsibility models.
They are most likely to emerge when the alcoholic,
his/her family and friends, and the wider society
subscribe to a moral model of alcoholism. At the
other extreme, if they endorse the medical/disease
model, the alcoholic is least likely to feel shame, guilt
or blame. In the compensatory model, these
emotional reactions are most likely to emerge if the
alcoholic does not achieve a successful solution to the
problem. In contrast, in the enlightenment model, we
anticipate the appearance of blame, shame and guilt
only for the presence of the problem. Later in
the paper I examine these emotional reactions
with respect to familial attribution of responsibility
for etiology, behavior and consequences of the
alcoholism

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความผิดและกล่าวโทษตามแต่ละรุ่นของ al. et Brickman 4 ความรับผิดชอบพวกเขามักจะเกิดเมื่อมีแอลกอฮอล์ครอบครัวเขา/เธอ และเพื่อน และสังคมกว้างขึ้นสมัครสมาชิกกับรุ่นแรงของโรคพิษสุราเรื้อรัง ที่อื่น ๆ มาก ถ้าพวกเขารับรองแพทย์/โรครุ่น แอลกอฮอล์จะต้องรู้สึกอับอาย ความผิดหรือกล่าวโทษ ในรูปแบบชดเชย เหล่านี้ปฏิกิริยาทางอารมณ์มักจะเกิดถ้าการแอลกอฮอล์ให้บรรลุการแก้ไขสำเร็จการปัญหา ในทางตรงกันข้าม ในรูปแบบธรรม เราคาดว่าจะมีลักษณะของการกล่าวโทษ ความอัปยศ และความผิดสำหรับสถานะของปัญหาเท่านั้น ภายหลังในกระดาษที่ฉันตรวจสอบปฏิกิริยาทางอารมณ์เหล่านี้กับแสดงภาวะความรับผิดชอบวิชาการ พฤติกรรม และผลกระทบของการโรคพิษสุราเรื้อรัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรู้สึกผิดและโทษตามแต่ละ
ของ Brickman et al. สี่รุ่นรับผิดชอบ.
พวกเขามีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นเมื่อมีแอลกอฮอล์,
เขา / ครอบครัวและเพื่อน ๆ ของเธอและสังคมในวงกว้าง
สมัครสมาชิกกับรูปแบบทางศีลธรรมของโรคพิษสุราเรื้อรัง ที่
รุนแรงอื่น ๆ ถ้าพวกเขาสนับสนุนทางการแพทย์ / โรค
รุ่นที่มีแอลกอฮอล์เป็นอย่างน้อยน่าจะรู้สึกอับอายรู้สึกผิด
หรือตำหนิ ในรูปแบบการชดเชยเหล่านี้
ตอบสนองทางอารมณ์มักจะโผล่ออกมาถ้า
มีแอลกอฮอล์ไม่ได้บรรลุการแก้ปัญหาที่ประสบความสำเร็จที่จะ
เกิดปัญหา ในทางตรงกันข้ามในรูปแบบการตรัสรู้ที่เรา
คาดว่าจะมีการปรากฏตัวของโทษความอัปยศและความรู้สึกผิด
เพียง แต่การปรากฏตัวของปัญหา ต่อมาใน
กระดาษที่ผมตรวจสอบปฏิกิริยาทางอารมณ์เหล่านี้
เกี่ยวกับการแสดงที่มาครอบครัวของความรับผิดชอบ
สำหรับสาเหตุพฤติกรรมและผลกระทบของ
โรคพิษสุราเรื้อรัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความผิดและโทษตามแต่ละ
ของ บริคแมน et al . 4 ความรับผิดชอบแบบ
พวกเขาก็มักจะโผล่ออกมาเมื่อแอลกอฮอล์
/ ครอบครัวและเพื่อนๆ และสังคมที่กว้างขึ้น
สมัครสมาชิกแบบจริยธรรมของโรคพิษสุราเรื้อรัง ที่
รุนแรงอื่น ๆ ถ้าพวกเขาสนับสนุนรูปแบบ / โรค
ทางการแพทย์ , แอลกอฮอล์มีแนวโน้มน้อยที่สุดที่จะรู้สึกอับอาย ความรู้สึกผิด
หรือตำหนิ ในรูปแบบการเหล่านี้
ปฏิกิริยาทางอารมณ์มักจะโผล่ออกมา ถ้าไม่บรรลุสารละลายแอลกอฮอล์

ประสบความสำเร็จปัญหา ในทางตรงกันข้าม ในการตรัสรู้แบบเรา
คาดการณ์ลักษณะของตำหนิ ความละอายและความรู้สึกผิด
สำหรับสถานะของปัญหา ต่อมาใน
กระดาษที่ฉันตรวจสอบปฏิกิริยาทางอารมณ์เหล่านี้ด้วยความเคารพต่อครอบครัว

รับผิดชอบสำหรับสาเหตุพฤติกรรมและผลกระทบของ
โรคพิษสุราเรื้อรัง