As the manager bent to tie up his b

As the manager bent to tie up his boxing shoes, Jim smiled. "We
both know what this is, Joe. It's a chance for me to earn some
money for my family. And it's a chance to say goodbye to boxing
in a big fight in front of a big crowd."
Suddenly, there was a loud noise from Jim's stomach.
"What was that?" cried Joe.
"We got to the soup line too late this morning," said Jim. "The
food was all gone."
Joe jumped to his feet. "How are you going to fight with an
empty stomach?" he shouted. He ran from the room and appeared
a few minutes later with a bowl of thick meat soup in his hand.
"Eat fast," he said.
"Where's the spoon?" asked Jim. He began to put one hand
into the bowl.
"Stop!" cried Joe. "I don't have time to tape your hands again.
I'll find a spoon!"
Joe rushed out again, but Jim couldn't wait. He pushed his face
into the bowl and began eating. He didn't notice the changing
room door opening.
"I don't believe it! Am I seeing a ghost?" said a voice. Jim
looked up, with food on his chin. A young man at the door was
giving Jim an unpleasant smile. "Isn't that James J. Braddock?
When I saw the name, I thought it must be a different guy." The
man stepped into the room and took out a reporter's notebook.
"How's your right hand now, Jim?"
Jim's eyes narrowed as he recognized the reporter. He said the
man's name: "Sporty Lewis."
Jim remembered what Lewis had written about his fight with
Tommy Loughran. He repeated the reporter's words to himself:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นผู้จัดการงอล่ามของเขารองเท้ามวย จิมยิ้ม "เราทั้งสองรู้ว่านี้คืออะไร โจ จึงเป็นโอกาสที่จะได้รับบางส่วนเงินสำหรับครอบครัว และเป็นโอกาสที่จะบอกลามวยในการต่อสู้ขนาดใหญ่ชนขนาดใหญ่"ทันใดนั้น มีเสียงดังจากท้องของจิม"อะไรนะ" ร้องโจ"เราได้ซุปบรรทัดเกินไปดึกเช้านี้ กล่าวว่า จิม "อาหารไม่หายไปทั้งหมด"โจไปเพื่อเท้าของเขา "ว่าคุณกำลังจะต่อสู้กับการขณะท้องว่างหรือไม่ "เขาตะโกน เขาวิ่งมาจากห้อง และปรากฏไม่กี่นาทีหลังจากที่ มีน้ำซุบเนื้อหนาในมือของเขา"กินอย่างรวดเร็ว เขากล่าวว่าความที่คือช้อนถามจิม เขาเริ่มที่จะนำมือหนึ่งลงในชาม"หยุด" ร้องโจ "ฉันไม่มีเวลาลงเทปมืออีกจะพบการช้อน"โจวิ่งออกอีกครั้ง แต่ไม่สามารถรอที่จิม เขาผลักใบหน้าของเขามา และเริ่มกิน เขาไม่ได้สังเกตการเปลี่ยนแปลงเปิดประตูห้อง"ฉันไม่เชื่อ ฉันจึงมองเห็นผีได้อย่างไร"ว่า เสียง จิมมองขึ้น อาหารบนชิ้นของเขา ชายหนุ่มที่ประตูได้ทำให้จิมยิ้มไม่เป็น "ไม่ที่แบรดด็อค James J.เมื่อผมเห็นชื่อ ฉันคิดว่า จะต้องการให้คนอื่น" ที่มนุษย์ก้าวเข้าสู่ห้องพัก และเอาออกโน๊ตบุ๊คของผู้สื่อข่าว"วิธีของขวามือตอนนี้ จิม"ตาจิมจำกัดเขารู้จักโปรแกรมรายงานการ เขากล่าวว่า การชายชื่อ: "ลูอิสสปอร์ต"จิมจดจำสิ่งที่ลูอิสได้เขียนเกี่ยวกับการต่อสู้ของเขาด้วยทอมมี่ Loughran เขาซ้ำคำของโปรแกรมรายงานตนเอง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะผู้จัดการก้มผูกรองเท้ามวยของเขาจิมยิ้ม "เรา
ทั้งสองรู้ว่าสิ่งนี้คือโจ. มันเป็นโอกาสสำหรับผมที่จะได้รับบาง
เงินสำหรับครอบครัวของฉัน. และมันก็เป็นโอกาสที่จะกล่าวคำอำลากับมวย
ในการต่อสู้ขนาดใหญ่ในด้านหน้าของฝูงชนขนาดใหญ่. "
ทันใดนั้นมีดัง เสียงจากกระเพาะอาหารของจิม.
"อะไรคือสิ่งที่?" โจร้องไห้.
"เราได้เส้นซุปสายเกินไปในเช้าวันนี้" จิมกล่าวว่า "
อาหารหายไปทั้งหมด. "
โจกระโดดไปที่เท้าของเขา "คุณจะไปต่อสู้กับ
ท้องว่าง " เขาตะโกน เขาวิ่งออกมาจากห้องและปรากฏ
ไม่กี่นาทีต่อมากับชามซุปเนื้อหนาในมือของเขา.
"กินอย่างรวดเร็ว" เขากล่าว.
"ที่เป็นช้อนได้หรือไม่" ถามจิม เขาเริ่มที่จะนำมือข้างหนึ่ง
ลงในชาม.
"หยุด!" โจร้องไห้ "ผมไม่ได้มีเวลาที่จะเทปมือของคุณอีกครั้ง.
ฉันจะหาช้อน! "
โจรีบวิ่งออกมาอีกครั้ง แต่จิมไม่สามารถรอ เขาผลักใบหน้าของเขา
ลงในชามและเริ่มกิน เขาไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลง
การเปิดประตูห้องพัก.
"ผมไม่เชื่อว่ามัน! ฉันเห็นผี" กล่าวว่าเสียง จิม
เงยหน้าขึ้นกับอาหารที่คางของเขา ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ประตูถูก
ให้จิมรอยยิ้มที่ไม่พึงประสงค์ "ไม่ว่าเจมส์เจแบรดด็อก?
ตอนที่ผมเห็นชื่อผมคิดว่ามันจะต้องเป็นคนที่แตกต่างกัน. "
คนที่ก้าวเข้ามาในห้องและหยิบเอาโน๊ตบุ๊คของนักข่าว.
"วิธีการของมือข้างขวาของคุณตอนนี้จิม"
ตาจิมลดลงในขณะที่เขาได้รับการยอมรับนักข่าว เขากล่าวว่า
ชื่อของผู้ชายคนหนึ่ง ". สปอร์ตลูอิส"
จิมจำสิ่งที่ลูอิสได้เขียนเกี่ยวกับการต่อสู้ของเขากับ
ทอมมี่โลห์ เขาพูดซ้ำคำพูดของนักข่าวกับตัวเอง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นผู้จัดการงอไปมัดมวยรองเท้าของเขา จิมยิ้ม” เรา
ทั้งคู่รู้ว่านี่คือ โจ มันเป็นโอกาสสำหรับผมที่จะได้รับบาง
เงินสำหรับครอบครัวของฉัน และมันมีโอกาสบอกลากับมวย
ในการต่อสู้ครั้งใหญ่ในด้านหน้าของฝูงชนขนาดใหญ่ "
ทันใดนั้นมีเสียงดังมาจากท้องของจิม
" นั่นอะไร ? " ร้องไห้ โจ
" เราต้องต้มเส้นด้วยสาย เลยบอกว่า " จิม "

" อาหารไปหมดแล้วโจกระโดดให้เท้าของเขา . " คุณจะต่อสู้กับ
ท้องว่าง ? " เขาตะโกน เขาวิ่งออกมาจากห้อง และปรากฏ
ไม่กี่นาทีต่อมากับซุปเนื้อหนาในมือของเขา .
" กินอย่างรวดเร็ว , " เขากล่าว .
" แล้วช้อน ? ถามจิม เขาเริ่มที่จะใส่ลงในชามนึง
.
" หยุด " ร้องไห้ โจ " ผมไม่มีเวลาถ่ายมือของคุณอีกครั้ง .
ผมจะหาช้อน !
โจรีบวิ่งออกไปอีกครั้งแต่จิม รอไม่ได้ เขาผลักหน้าเขา
ลงในชามและเริ่มกิน เขาไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนประตูห้องเปิด
.
" ฉันไม่เชื่อหรอก ! ผมเห็นผี ? บอกว่าเสียง จิม
มองขึ้นไป กับอาหารบนคางของเขา ชายหนุ่มที่ประตู
ให้จิมยิ้มไม่เป็น " นั่นไม่ใช่ เจมส์ เจ. แบรดด๊อค
เมื่อเห็นชื่อ ฉันคิดว่ามันต้องเป็นคนละคน "
.คนที่ก้าวเข้ามาในห้องและหยิบเอาสมุดบันทึกของนักข่าว .
" แล้วมือข้างขวาตอนนี้ จิม ?
จิมตาแคบอย่างที่เขารู้จัก นักข่าว เขาบอกว่าชื่อ
ผู้ชาย : " สปอร์ต ลูอิส "
จิมก็นึกได้ว่า ลูอิสได้เขียนเกี่ยวกับการต่อสู้ของเขากับ
ทอมมี่ Loughran . เขาย้ำคำพูดของนักข่าวเอง