ความต้องการของมนุษย์นั้นไม่มีวันสิ้

ความต้องการของมนุษย์นั้นไม่มีวันสิ้นสุดหรอก การที่เค้าจะเอาเงินไปช่วยประเทศที่ยากจน ขาดแคลนนั้น
มันเป็นไปได้ยาก เพราะ อเมริกาเอง ก็มีคนที่ ยากจน ว่างงาน ไร้บ้าน อยู่มากมาย
รัฐก็ช่วยเท่าที่จะช่วยพลเมืองของเค้าได้ แต่สำหรับการเอาเงินไปช่วยประชากรในประเทศอื่นๆ ที่ ขัดสนนั้น
มันต้องเป็นเรื่องของ ธุรกิจการเมือง ถ้าฉันให้เธอ เธอต้องมีอะไรให้ฉันตอบแทนบ้าง เช่น ทรัพยกร ฯลฯ

การลงทุนสำรวจ อวกาศ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นการตำน้ำพริกละลายแม่น้ำอะไร มันมีประโยชน์มหาศาลแก่มนุษย์ชาติ
เทคโนโลยีฮาร์ดแวร์ทางการแพทย์ หลายๆ อย่าง ก็ได้มาจาก เทคโนโลยีที่คิดค้นเพื่อการออกสำรวจอวกาศนะ
ทุกวันนี้ที่เรา มีระบบเทคโนโลยี การสื่อสาร ดาวเทียม อินเตอร์เนท โทรศัพท์ไร้สายใช้กันอย่างสะดวกสบาย
ด้านนึงก็เป็นผลมาจาก การลงทุนทางด้านการออกสำรวจอวกาศนะ แต่ในตอนเริ่มแรกไม่มีใครรู้หรอกว่ามันจะเกิดประโยชน์แบบนี้
เพราะฉนั้นการออกนอกโลก ไปสำรวจอวกาศ มันจะนำพาเอาองค์ความรู้ ข้อมูลใหม่ๆ ที่ในโลกไม่มี มาใช้ให้เกิดประโยชน์กับมนุษย์ชาติ
แก้ไขข้อความเมื่อ 11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:44:40 น.

DashSanFranCisco
11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:35:21 น.
ความคิดเห็นที่ 5
55555 จริงๆ อเมริกาก็บริจาคช่วยเหลือหลายๆประเทศด้อยพัฒนาทุกๆปีอยู่แล้วครับ หนึ่งในนั้นมีประเทศไทยด้วย ส่วนอยากไปทำไมขี้เกียตอบว่ะ

อิจิตากะ
11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:35:59 น.
ความคิดเห็นที่ 6
Facepalm

Hooah
11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:38:02 น.
ความคิดเห็นที่ 7
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบตั้งคำถามและพยายามหาคำตอบให้ได้ค่ะ
ข้อเสียของการพยายามหาคำตอบนี้ มันอาจจะหมายถึงการทุ่มเงินมากมาย แล้วล้มเหลวนับครั้งไม่ถ้วน
แต่หากวันหนึ่งมันสำเร็จ.. มันจะเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติที่ประเมินค่าไม่ได้

มันก็เหมือนกับบรรพบุรุษของเราที่แต่ก่อนอาจจะเคยตั้งคำถามว่า
หากล่องเรือไปในทะเลเรื่อย ๆ จะเจอกับอะไรที่ไกลโพ้นออกไปบ้าง
เส้นขอบฟ้าที่เห็นจากฝั่งนั้นมันเดินทางไปถึงได้ไหม
จากนั้นเราก็ออกเดินทางค้นหาคำตอบ กระทั่งในที่สุดก็พบว่าเราไม่มีทางเดินทางแตะขอบฟ้าได้
แล้วเกิดตั้งคำถามตามมาอีกมากมายว่าเพราะอะไร จนกระทั่งในที่สุดเราก็ได้คำตอบอีกว่าโลกกลม
ได้คำตอบว่าตะวันไม่ได้ตกน้ำ แต่โลกหมุนรอบตัวเองและโคจรรอบดวงอาทิตย์
ได้คำตอบว่าอีกฟากของทะเลก็ยังมีผืนดินอีกหลายผืน มีสิ่งมีชีวิตมากมาย.. มีที่ที่เราอาศัยอยู่ได้

การช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเป็นสิ่งที่มนุษย์พึงกระทำ.. จริงค่ะ
แต่การพัฒนาสิ่งต่าง ๆ เพื่อรับมือกับปัญหาที่อาจเกิดขึ้นกับมวลมนุษยชาติในอนาคต
ก็เป็นสิ่งที่สำคัญเหมือนกัน ต้องทำควบคู่กันไป
ถ้าหากจะให้ยุติความพยายามค้นหาคำตอบ แล้วนำเงินมาทุ่มให้กับการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์
มนุษย์ก็เหมือนหยุดนิ่งอยู่ที่เดิม ไม่ก้าวไปไหน

ลองนึกภาพว่าถ้าหากมนุษย์หยุดนิ่งไปตั้งแต่ยุคก่อนหน้านี้สัก 100 ปี
ไม่มีความพยายามส่งอะไรออกไปนอกโลก
วันนี้โลกก็จะไม่มีเครื่องบิน จรวด ไม่มีการส่งดาวเทียมขึ้นไปโคจรรอบโลก
ไม่มีระบบสื่อสารผ่านดาวเทียม ไม่มีการพยากรณ์อากาศ พายุ และไม่มีอะไรอีกมากมาย

ทั้งหมดทั้งมวลนี่.. เอาจริง ๆ ว่าตอนพัฒนาอยู่
เราว่าหลายคนก็คงมีคำถามว่าจะทำไปทำไมเหมือนกันแหละ
กระทั่งมันสำเร็จแล้วถึงรู้ว่าเฮ้ยไม่น่าเชื่อว่ามันจะเป็นไปได้ มันให้ประโยชน์กับเราได้จริง ๆ นะ

และในที่สุดเราก็ต้องกลับไปขอบคุณความพยายามของมนุษย์นี่แหละค่ะ

สมาชิกหมายเลข 1890767
11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:39:50 น.
ความคิดเห็นที่ 8
ทำไมคิดอะไรชั้นเดียวล่ะครับ
เสียเงินไปร้อยล้านพันล้าน แต่ยานมันบินขึ้นไปลอยเป็นว่าวโต้ลมแล้วก็ลงมาเฉยๆที่ไหน
ที่เค้าเอาโน่นเอานี่ไปทดลอง องก์ความรู้ต่างๆ สร้างยาน สร้างนักบินอวกาศ
สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่มีผลการทดลองแบบผลพลอยได้ ซึ่งมูลค่ามันมากกว่านั้นเยอะ และสามารถพัฒนาต่อๆไปแตกแขนงออกไปได้อีกมาก
แค่เรื่องการสื่อสารอย่างเดียวลงทุนแค่นั้นน่ะกระจอก ขอให้มีคนทำเถอะ
แค่คิดสูตรหมูปิ้งได้เป็นเจ้าแรกยังเห็นทางรวย แล้วนี่เรื่องต่างๆที่คนอื่นไม่มีโอกาส แต่ได้รู้เป็นเจ้าแรกมีโอกาสเป็นเจ้าแรกๆ มูลค่ามันจะขนาดไหน
ไม่ได้อะไรเลย ส่งยานไปกลับมาได้3บาท50ใครจะทำให้เมื่อยตุ้มล่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ 12 ธันวาคม 2557 เวลา 02:21:52 น.

สมาชิกหมายเลข 1417780
12 ธันวาคม 2557 เวลา 02:18:03 น.
ความคิดเห็นที่ 9
ถ้าคุณมีเงินเยอะแล้วจะบริจาคให้ขอทานหมดเลยมั้ยครับ
แล้วคิดว่าขอทานได้เงินไปแล้วจะเอาไปทำอะไร คนทำมาหากินไม่เป็น ก็ได้แต่ใช้เงินให้หมดไปวันๆ

ถึงจะให้เงินประเทศด้อยพัฒนาไปมากเท่าไหร่ สุดท้ายก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
ขาดแคลนอาหารก็มอบเงินให้ ให้ไปสั่งซื้อเข้ามากิน ถึงมีเงินหลายพันล้านล้าน ไม่นานก็หมดอยู่ดี
ถ้าจะแก้ปัญหาตรงนี้ก็ต้องให้ประเทศเหล่านี้เลี้ยงตัวเองได้โดยไม่ต้องหวังพึ่งการช่วยเหลือจากภายนอก

สิ่งที่จะยกระดับฐานะของประเทศเหล่านี้ได้คือความรู้และโอกาสครับ

Darkmonk
12 ธันวาคม 2557 เวลา 03:06:31 น.
ความคิดเห็นที่ 10
ตรงไหนที่ยากๆ คือจุดที่มนุษย์ต้องการค้นหา

ขั้วโลก ยอดเขา ถ้ำ ก้นทะเล ฯลฯ

greeram
12 ธันวาคม 2557 เวลา 08:03:33 น.
ความคิดเห็นที่ 11
ไปดวงจันทร์ไปดาวอังคาร จะได้ความรู้เพิ่ม แถมมีโอกาสทำโคโลนีได้
เอาเงินให้พวกขอทานไปได้อะไรมั่ง นอกจาก "ขอบคุณ"

ไอ้แว่นผู้จืดจาง
12 ธันวาคม 2557 เวลา 08:37:46 น.
ความคิดเห็นที่ 12
อย่างแรก คือ วันนึงโลกของเราจะไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป สิ่งนี้จะเกิดขึ้นแน่นอน 100% อย่างช้าสุดคือ ดวงอาทิตย์สิ้นอายุขัย ถ้าเร็วกว่านั้น คือ ภัยธรรมชาติต่างๆ ไม่ว่าจะภาวะโลกร้อน หรืออุกกาบาต หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ทำลายโลกของเรา การศึกษาเกี่ยวกับอวกาศจะช่วยให้เรามีความพร้อมมากขึ้น อีกสิ่งที่จะได้เต็มๆ คือ องค์ความรู้ การศึกษาอวกาศช่วยสร้างองค์ความรู้ในหลายแขนงมาก ไม่ว่าจะเป็นเครื่องกล เครื่องยนต์ เคมี ชีววิทยา ฯลฯ มูลค่าขององค์ความรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความต้องการของมนุษย์นั้นไม่มีวันสิ้นสุดหรอกการที่เค้าจะเอาเงินไปช่วยประเทศที่ยากจนขาดแคลนนั้นมันเป็นไปได้ยากเพราะอเมริกาเองก็มีคนที่ยากจนว่างงานไร้บ้านอยู่มากมาย รัฐก็ช่วยเท่าที่จะช่วยพลเมืองของเค้าได้แต่สำหรับการเอาเงินไปช่วยประชากรในประเทศอื่น ๆ ขัดสนนั้นมันต้องเป็นเรื่องของธุรกิจการเมืองถ้าฉันให้เธอเธอต้องมีอะไรให้ฉันตอบแทนบ้างเช่นทรัพยกรฯลฯ การลงทุนสำรวจอวกาศก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นการตำน้ำพริกละลายแม่น้ำอะไรมันมีประโยชน์มหาศาลแก่มนุษย์ชาติ เทคโนโลยีฮาร์ดแวร์ทางการแพทย์เทคโนโลยีที่คิดค้นเพื่อการออกสำรวจอวกาศนะก็ได้มาจากเชิงแบบอย่างของหลาย ๆ ทุกวันนี้ที่เรามีระบบเทคโนโลยีการสื่อสารดาวเทียมอินเตอร์เนทโทรศัพท์ไร้สายใช้กันอย่างสะดวกสบายด้านนึงก็เป็นผลมาจากการลงทุนทางด้านการออกสำรวจอวกาศนะแต่ในตอนเริ่มแรกไม่มีใครรู้หรอกว่ามันจะเกิดประโยชน์แบบนี้เพราะฉนั้นการออกนอกโลกไปสำรวจอวกาศมันจะนำพาเอาองค์ความรู้ข้อมูลใหม่ ๆ ที่ในโลกไม่มีมาใช้ให้เกิดประโยชน์กับมนุษย์ชาติแก้ไขข้อความเมื่อ 11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:44:40 นDashSanFranCisco 11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:35:21 นความคิดเห็นที่ 555555 จริง ๆ อเมริกาก็บริจาคช่วยเหลือหลายๆประเทศด้อยพัฒนาทุกๆปีอยู่แล้วครับหนึ่งในนั้นมีประเทศไทยด้วยส่วนอยากไปทำไมขี้เกียตอบว่ะอิจิตากะ 11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:35:59 นความคิดเห็นที่ 6ของ FacepalmHooah 11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:38:02 นความคิดเห็นที่ 7มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบตั้งคำถามและพยายามหาคำตอบให้ได้ค่ะข้อเสียของการพยายามหาคำตอบนี้มันอาจจะหมายถึงการทุ่มเงินมากมายแล้วล้มเหลวนับครั้งไม่ถ้วนแต่หากวันหนึ่งมันสำเร็จ... มันจะเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติที่ประเมินค่าไม่ได้มันก็เหมือนกับบรรพบุรุษของเราที่แต่ก่อนอาจจะเคยตั้งคำถามว่าหากล่องเรือไปในทะเลเรื่อยๆ จะเจอกับอะไรที่ไกลโพ้นออกไปบ้าง เส้นขอบฟ้าที่เห็นจากฝั่งนั้นมันเดินทางไปถึงได้ไหมจากนั้นเราก็ออกเดินทางค้นหาคำตอบกระทั่งในที่สุดก็พบว่าเราไม่มีทางเดินทางแตะขอบฟ้าได้แล้วเกิดตั้งคำถามตามมาอีกมากมายว่าเพราะอะไรจนกระทั่งในที่สุดเราก็ได้คำตอบอีกว่าโลกกลมได้คำตอบว่าตะวันไม่ได้ตกน้ำแต่โลกหมุนรอบตัวเองและโคจรรอบดวงอาทิตย์ ได้คำตอบว่าอีกฟากของทะเลก็ยังมีผืนดินอีกหลายผืนมีสิ่งมีชีวิตมากมาย... มีที่ที่เราอาศัยอยู่ได้การช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเป็นสิ่งที่มนุษย์พึงกระทำ... จริงค่ะแต่การพัฒนาสิ่งต่างๆ เพื่อรับมือกับปัญหาที่อาจเกิดขึ้นกับมวลมนุษยชาติในอนาคตก็เป็นสิ่งที่สำคัญเหมือนกันต้องทำควบคู่กันไปถ้าหากจะให้ยุติความพยายามค้นหาคำตอบแล้วนำเงินมาทุ่มให้กับการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์มนุษย์ก็เหมือนหยุดนิ่งอยู่ที่เดิมไม่ก้าวไปไหนลองนึกภาพว่าถ้าหากมนุษย์หยุดนิ่งไปตั้งแต่ยุคก่อนหน้านี้สัก 100 ปีไม่มีความพยายามส่งอะไรออกไปนอกโลกวันนี้โลกก็จะไม่มีเครื่องบินจรวดไม่มีการส่งดาวเทียมขึ้นไปโคจรรอบโลกไม่มีระบบสื่อสารผ่านดาวเทียมไม่มีการพยากรณ์อากาศพายุและไม่มีอะไรอีกมากมายทั้งหมดทั้งมวลนี่.. เอาจริง ๆ ว่าตอนพัฒนาอยู่ เราว่าหลายคนก็คงมีคำถามว่าจะทำไปทำไมเหมือนกันแหละกระทั่งมันสำเร็จแล้วถึงรู้ว่าเฮ้ยไม่น่าเชื่อว่ามันจะเป็นไปได้ มันให้ประโยชน์กับเราได้จริง ๆ นะและในที่สุดเราก็ต้องกลับไปขอบคุณความพยายามของมนุษย์นี่แหละค่ะสมาชิกหมายเลข 1890767 11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:39:50 น.ความคิดเห็นที่ 8ทำไมคิดอะไรชั้นเดียวล่ะครับเสียเงินไปร้อยล้านพันล้าน แต่ยานมันบินขึ้นไปลอยเป็นว่าวโต้ลมแล้วก็ลงมาเฉยๆที่ไหนที่เค้าเอาโน่นเอานี่ไปทดลอง องก์ความรู้ต่างๆ สร้างยาน สร้างนักบินอวกาศสิ่งเหล่านี้ล้วนแต่มีผลการทดลองแบบผลพลอยได้ซึ่งมูลค่ามันมากกว่านั้นเยอะและสามารถพัฒนาต่อๆไปแตกแขนงออกไปได้อีกมากแค่เรื่องการสื่อสารอย่างเดียวลงทุนแค่นั้นน่ะกระจอกขอให้มีคนทำเถอะแค่คิดสูตรหมูปิ้งได้เป็นเจ้าแรกยังเห็นทางรวยแล้วนี่เรื่องต่างๆที่คนอื่นไม่มีโอกาสแต่ได้รู้เป็นเจ้าแรกมีโอกาสเป็นเจ้าแรก ๆ มูลค่ามันจะขนาดไหนไม่ได้อะไรเลย ส่งยานไปกลับมาได้3บาท50ใครจะทำให้เมื่อยตุ้มล่ะแก้ไขข้อความเมื่อ 12 ธันวาคม 2557 เวลา 02:21:52 นสมาชิกหมายเลข 1417780 12 ธันวาคม 2557 เวลา 02:18:03 นความคิดเห็นที่ 9ถ้าคุณมีเงินเยอะแล้วจะบริจาคให้ขอทานหมดเลยมั้ยครับแล้วคิดว่าขอทานได้เงินไปแล้วจะเอาไปทำอะไรคนทำมาหากินไม่เป็นก็ได้แต่ใช้เงินให้หมดไปวัน ๆถึงจะให้เงินประเทศด้อยพัฒนาไปมากเท่าไหร่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรดีขึ้นขาดแคลนอาหารก็มอบเงินให้ให้ไปสั่งซื้อเข้ามากินถึงมีเงินหลายพันล้านล้านไม่นานก็หมดอยู่ดี ถ้าจะแก้ปัญหาตรงนี้ก็ต้องให้ประเทศเหล่านี้เลี้ยงตัวเองได้โดยไม่ต้องหวังพึ่งการช่วยเหลือจากภายนอกสิ่งที่จะยกระดับฐานะของประเทศเหล่านี้ได้คือความรู้และโอกาสครับDarkmonk 12 ธันวาคม 2557 เวลา 03:06:31 นความคิดเห็นที่ 10ตรงไหนที่ยาก ๆ คือจุดที่มนุษย์ต้องการค้นหาขั้วโลกยอดเขาถ้ำก้นทะเลฯลฯgreeram 12 ธันวาคม 2557 เวลา 08:03:33 นความคิดเห็นที่ 11ไปดวงจันทร์ไปดาวอังคารจะได้ความรู้เพิ่มแถมมีโอกาสทำโคโลนีได้เอาเงินให้พวกขอทานไปได้อะไรมั่งนอกจาก "ขอบคุณ"ไอ้แว่นผู้จืดจาง 12 ธันวาคม 2557 เวลา 08:37:46 นความคิดเห็นที่ 12อย่างแรก คือ วันนึงโลกของเราจะไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป สิ่งนี้จะเกิดขึ้นแน่นอน 100% อย่างช้าสุดคือ ดวงอาทิตย์สิ้นอายุขัย ถ้าเร็วกว่านั้น คือ ภัยธรรมชาติต่างๆ ไม่ว่าจะภาวะโลกร้อน หรืออุกกาบาต หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ทำลายโลกของเรา การศึกษาเกี่ยวกับอวกาศจะช่วยให้เรามีความพร้อมมากขึ้น อีกสิ่งที่จะได้เต็มๆ คือ องค์ความรู้ การศึกษาอวกาศช่วยสร้างองค์ความรู้ในหลายแขนงมาก ไม่ว่าจะเป็นเครื่องกล เครื่องยนต์ เคมี ชีววิทยา ฯลฯ มูลค่าขององค์ความรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถต้องการของมนุษย์นั้นไม่มีการธนาคารวันสิ้นสุดหรอกหัวเรื่อง: การที่เค้าจะเอาเงินไปช่วยออกประเทศที่ยากจนขาดแคลนนั้น
มันเป็นไปได้ยากเพราะอเมริกาเองก็มีของคุณคนที่ยากจนว่างงานไร้ร้านบ้านขณะนี้มากมาย
รัฐก็ช่วยเท่าที่จะช่วยพลเมืองของเค้า ได้ แต่สำหรับหัวเรื่อง: การเอาเงินไปช่วยประชากรในห้างหุ้นส่วนจำกัดออกประเทศอื่น ๆ ที่ขัดสนนั้น
มันคุณต้องเป็นเรื่องของธุรกิจการเมืองถ้าฉันให้เพลงเธอเพลงเธอคุณต้องมีอะไรให้ฉันตอบแทนบ้างเช่นทรัพยกร ฯลฯ

หัวเรื่อง: การลงทุนสำรวจอวกาศก็ไม่ใช่ว่าได้จะเป็นการตำน้ำพริกละลายแม่น้ำอะไร มันมีประโยชน์มหาศาลแก่มนุษย์คุณชาติ
เทคโนโลยีฮาร์ดแวร์ทางการแพทย์หลาย ๆ อย่างก็ได้มาจากเนชั่เทคโนโลยีที่คิดค้นเพื่อหัวเรื่อง: การออกสำรวจอวกาศนะ
ทุกวันนี้ที่เรามีระบบผู้ซื้อสินค้าเทคโนโลยีหัวเรื่อง: การสื่อสารดาวเทียมอินเตอร์เนทโทรศัพท์ไร้คุณสายใช้กันอย่างสะดวกสบาย
ด้านนึงก็เป็น ผลมาจากเนชั่หัวเรื่อง: การลงทุนทางด้านหัวเรื่อง: การออกสำรวจอวกาศนะ แต่ในห้างหุ้นส่วนจำกัดตอนเริ่มแรกไม่มีใครรู้หรอกว่าได้มันจะเกิดประโยชน์แบบนี้
เพราะฉนั้นหัวเรื่อง: การออกนอกโลกไปสำรวจอวกาศมันจะนำพาเอาองค์ความสามารถรู้ Thailand ข้อมูลใหม่ ๆ ที่ในห้างหุ้นส่วนจำกัด ไม่มีมาโลกใช้ให้เกิดประโยชน์กับมนุษย์คุณชาติ
แก้ไขข้อความเมื่อ 11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:44:40 น.

DashSanFranCisco
11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:35:21 น.
ความคิดเห็นที่ 5
55555 จริงๆอเมริกาก็บริจาคช่วยเหลือหลาย ๆ ประเทศ ด้อย ทุกๆปีพัฒนาแล้วขณะนี้ได้ครับคุณหนึ่งในห้างหุ้นส่วนจำกัดนั้นมีประเทศไทยด้วยส่วนใหม่อยากไปทำไมขี้เกียตอบว่ะ

คุณอิจิกะคุณตา
11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:35:59 น.
ความคิดเห็นที่ 6
facepalm

Hooah
11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:38:02 น.
ความคิดเห็นที่ 7
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบตั้งคำถามและพยายามหาคำตอบให้ได้ค่ะ
ข้อเสียของหัวเรื่อง: การพยายามหาคำตอบนี้มันอาจจะหมายถึงหัวเรื่อง: การทุ่มเงินมากมายแล้วล้มเหลวนับครั้งไม่ถ้วน
แต่หาก วันหนึ่งมันสำเร็จ .. จะเป็นมันก้าวที่ยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติที่ประเมินค่าไม่ได้

มันก็เหมือนกับบรรพบุรุษของเรา แต่ก่อนที่อาจจะเคยตั้งคำถามว่าได้
หากล่องเรือไปในห้างหุ้นส่วนจำกัดทะเลมาเรื่อย ๆ จะเจอกับอะไรที่ไกล โพ้นออกไปบ้าง
เส้นขอบฟ้าที่เห็นจากเนชั่ฝั่งนั้นมันเดินทางไปถึงได้ไหม
จากเนชั่นั้นเราก็ออกเดินทางค้นหาคำตอบกระทั่งในห้างหุ้นส่วนจำกัดที่สุดก็พบว่าได้เราไม่มีทางเดินทางแตะขอบฟ้าได้
แล้วเกิดตั้งคำถามตามมาอีกมากมายว่าได้ เพราะอะไรจนกระทั่งในห้างหุ้นส่วนจำกัดที่สุดเราก็ได้คำตอบอีกว่าได้โลกกลม
ได้คำตอบว่าได้คุณตะวันไม่ได้ตกคุณน้ำ แต่โลกหมุนรอบคุณตัวเองและโคจรรอบดวงคุณอาทิตย์
ได้คำตอบว่าได้อีกฟากของทะเลก็ยังมีผืนคุณดินอีกหลายผืนมี สิ่งมีชีวิตมากมาย .. ที่ที่มีเราอาศัยขณะนี้ได้

หัวเรื่อง: การช่วยเหลือสร้างเชิ้ตมนุษย์ด้วยกันเป็นสิ่งที่มนุษย์พึงกระทำ .. ค่ะจริง
แต่หัวเรื่อง: การพัฒนาสิ่งต่าง ๆ เพื่อรับมือกับปฐมวัยที่อาจเกิดขึ้นกับมวลมนุษยชาติในห้างหุ้นส่วนจำกัดอนาคต
ก็เป็น สิ่งที่สำคัญเหมือนกันคุณต้องทำควบคู่กันไป
ถ้าหากจะให้ยุติความสามารถพยายามค้นหาคำตอบแล้วนำเงินมาทุ่มให้กับหัวเรื่อง: การช่วยเหลือสร้างเชิ้ตมนุษย์
มนุษย์ก็เหมือนหยุดนิ่งขณะนี้ที่เดิมไม่ก้าวไปไหน

ลองนึกภาพว่าได้ถ้าหากมนุษย์ หยุดนิ่งไปตั้งแต่ยุคก่อนหน้านี้ สัก 100 ปี
ไม่มีความสามารถพยายามส่งอะไรออกไปนอกโลก
การธนาคารวันนี้โลกก็จะไม่มีเครื่องบินจรวดไม่มีหัวเรื่อง: การส่งดาวเทียมขึ้นไปโคจรรอบโลก
ไม่มีระบบผู้ซื้อสินค้าสื่อสารทางทหารผ่านดาวเทียมไม่มีหัวเรื่อง: การพยากรณ์อากาศพายุและไม่มีอะไร มากมายอีก

ทั้งหมดทั้งมวลนี่ .. ๆ ว่าได้เอาจริงตอนพัฒนาขณะนี้
เราว่าได้หลายของคุณคนก็คงมีคำถามว่าได้จะทำไปทำไมเหมือนกันแหละ
กระทั่งมันสำเร็จแล้วถึงรู้ว่าได้เฮ้ยไม่น่าเชื่อว่าได้มันจะเป็นไปได้มันให้ประโยชน์กับ ได้จริงเรา ๆ นะ

และในห้างหุ้นส่วนจำกัดที่สุดเราก็กลับไปคุณต้องขอบคุณความสามารถพยายามของมนุษย์นี่แหละค่ะ

สมาชิกหมายเลข 1890767
11 ธันวาคม 2557 เวลา 23:39:50 น.
ความคิดเห็นที่ 8
ทำไมคิดอะไรชั้นเดียวล่ะได้ครับ
เสียเงินไปร้อยล้าน พันล้าน แต่ยานมันบินขึ้นไปลอยเป็นว่าได้วโต้ลมแล้วก็ลงมาเฉยๆที่ไหน
ที่เค้าเอาโน่นเอานี่ไปทดลององก์ความสามารถรู้ต่างๆสร้างยานสร้างนักบินอวกาศ
สิ่งเหล่านี้ล้วน แต่มีผลหัวเรื่อง: การทดลองแบบผลพลอยได้ซึ่งมูลค่า มันมากกว่านั้นเยอะและด้านพัฒนาต่อ ๆ ไปแตกแขนงออกไปได้อีกมาก
เพลงแค่เรื่องหัวเรื่อง: การสื่อสารอย่างเดียวลงทุนเพลงแค่นั้นน่ะกระจอกขอให้มีของคุณคนทำเถอะ
เพลงแค่คิดสูตรคุณหมูปิ้งได้เป็นเจ้าแรกยังเห็นทางรวยแล้วนี่เรื่อง ต่างๆที่ของคุณคนอื่นไม่มีโอกาส แต่ได้รู้เป็นเจ้าแรกมีโอกาสเป็นเจ้าแรก ๆ มูลค่ามันจะขนาดไหน
ไม่ได้อะไรเลยส่งยานไปกลับมาได้ 3 บาท 50 ใครจะทำให้เมื่อยตุ้มล่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ 12 ธันวาคม 2557 เวลา 02:21:52 น.

สมาชิกหมายเลข 1417780
12 ธันวาคม 2557 เวลา 02:18:03 น.
ความคิดเห็นที่ 9
ถ้าที่คุณคุณมีเงินเยอะแล้วจะบริจาคให้ขอทานหมดเลยมั้ยได้ครับ
แล้วคิดว่าได้ขอทานได้เงินไปแล้วจะเอา ไปทำอะไรของคุณคนทำมาหากินไม่เป็นก็ได้ แต่ใช้เงินให้หมดไปการธนาคารวัน ๆ

ถึงจะให้เงินออกประเทศด้อยพัฒนาไปมากเท่าไหร่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
ขาดแคลนอาหารก็มอบเงินให้ให้ไปสั่งซื้อเข้ามากินถึงมี เงินหลายพันล้านล้านไม่นานก็หมด%