Mortality was daily monitored. All

Mortality was daily monitored. All animals were weighed
weekly,in order to determine the percent weight gain (WG) as
(Wt-Wi/Wi) x100, where Wi ¼ initial and Wt¼ body weigh at any
time of measurement. At the end of the 4th week of exposure, all
animals were sacrificed and abdominal muscle was dissected and
immediately freezed at -20 °C to further determine the level of
energy reserves. Due to the small size of juveniles, abdominal
muscle was pooled every 2–3 animals, from the same treatment
and cohort. Glycogen was extracted and quantified by the method
of Lo et al.(1970), suitable for small samples. Total proteins were
quantified according to Bradford (1976), adapted to juvenilesof
the studied species (Stumpf et al.,2014; Calvo et al.,2013). To
quantify lipids, the protocol proposed by Frings and Dunn(1970)
was followed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตายทุกวันถูกตรวจสอบ สัตว์ทั้งหมดมาชั่งน้ำหนักรายสัปดาห์ เพื่อตรวจสอบ น้ำหนักเปอร์เซ็นต์กำไร (WG) เป็น(Wt-อิน/Wi) x100 ที่อินแรก¼และร่างกาย Wt¼ มีน้ำหนักตลอดเวลาของการวัด เมื่อสิ้นสุดสัปดาห์ที่ 4 ของการสัมผัส ทั้งหมดสัตว์เสียสละ และกล้ามเนื้อท้องถูก dissected และfreezed ทันทีที่ - 20 ° C เพื่อตรวจสอบระดับของสำรองพลังงาน เนื่องจากขนาดเล็กของวัยรุ่น ท้องกล้ามเนื้อถูกพูสัตว์ทุก 2 – 3 จากการรักษาเหมือนกันและศึกษา สกัด และวัด โดยวิธีไกลโคเจนของหล่อ et al.(1970) เหมาะสำหรับกลุ่มตัวอย่าง มีโปรตีนทั้งหมดวัดตามแบรดฟอร์ด (1976), ดัดแปลง juvenilesofศึกษาสายพันธุ์ (Stumpf et al. 2014 รายการนิทรรศการ et al. 2013) ถึงปริมาณไขมัน โพรโทคอล Frings และเสนอ Dunn(1970)ตามมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตายคือการตรวจสอบทุกวัน สัตว์ทุกตัวได้รับการชั่งน้ำหนัก
สัปดาห์เพื่อตรวจสอบน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นร้อยละ (WG) รวม
(WT-Wi / WI) x100 ที่ Wi ¼เริ่มต้นและWt¼ร่างกายชั่งน้ำหนักที่ใด ๆ
เวลาของการวัด ในตอนท้ายของสัปดาห์ที่ 4 ของการสัมผัสทั้งหมด
สัตว์ที่ถูกเสียสละและกล้ามเนื้อหน้าท้องถูกชำแหละและ
แช่แข็งในทันที? - 20 ° C เพื่อกำหนดระดับของ
พลังงานสำรอง เนื่องจากขนาดที่เล็ก ๆ ของหนุ่มสาวท้อง
กล้ามเนื้อได้รับการรวบรวมสัตว์ทุก 2-3 จากการรักษาเดียวกัน
และการศึกษา ไกลโคเจนถูกสกัดและปริมาณโดยวิธีการ
ของ Lo et al. (1970) เหมาะสำหรับกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็ก โปรตีนรวม
ปริมาณตามแบรดฟอ (1976) ดัดแปลง juvenilesof
สายพันธุ์ศึกษา (Stumpf et al, 2014;.. Calvo et al, 2013) เพื่อ
วัดปริมาณไขมันโปรโตคอลที่เสนอโดย Frings และดันน์ (1970)
ตามมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตายทุกวัน ตรวจสอบได้ สัตว์ทุกตัวมีน้ำหนักสัปดาห์ เพื่อศึกษาเปอร์เซ็นต์น้ำหนักเพิ่ม ( WG ) เป็น( wt / วีวีวี ¼ ) ายที่เริ่มต้นและน้ำหนักร่างกาย¼หนักใด ๆเวลาวัด ที่ส่วนท้ายของสัปดาห์ที่ 4 ของการเปิดรับแสงทั้งหมดสัตว์ที่เสียสละและกล้ามเนื้อหน้าท้องถูกผ่า และทันที ที่ - 20 องศา C freezed และศึกษาระดับของสำรองพลังงาน เนื่องจากขนาดที่เล็กของเยาวชน ช่องท้องกล้ามเนื้อคือรวมทุก 2 - 3 ตัว จากการรักษาเดียวกันและ รุ่นที่เข้าศึกษา ไกลโคเจนถูกสกัดและ quantified โดยวิธีLo et al . ( 1970 ) , เหมาะสำหรับตัวอย่างขนาดเล็ก โปรตีนทั้งหมดวัดจากแบรดฟอร์ด ( 1976 ) , ปรับ juvenilesofการศึกษาชนิด ( สตัมป์ฟ et al . , 2014 ; calvo et al . , 2013 ) เพื่อวัดปริมาณไขมัน โพรโทคอลที่เสนอโดยฟริงส์ดันน์ ( 1970 ) และได้ตาม